|
BİLİŞİM HUKUKU’NUN GELİŞİMİNDE
İnsanoğlunun yerleşik hayata geçmesiyle birlikte başlayan dönüşüm süreci, tarım toplumundan sanayi devrimine ulaştıktan sonra nihayet yaşadığımız çağda, iletişim ve bilişim alanındaki teknolojilerin her geçen gün artması ile birlikte artık bilgi toplumu denilen yeni dünya düzenini yaratmaktadır. Gelişen ve değişen dünyada “bilişim” denilen kavram, ortaya çıktığı günden bu yana kendi ekonomik, sosyal ve kültürel dinamiklerini yaratmış, buna bağlı olarak ta ister istemez yeni bir hukuk dalı doğmuştur.
İnternet olgusunun arz yuvarlağında yaygınlaşmaya başlaması, bir süre sonra yeni sorunların yaşanmasına yol açmış, ve yalnızca bilgi paylaşımı ve iletişim aracı olarak kullanılmasının ötesinde farklı amaçlar için de kullanılabileceği anlaşılmıştır. Teknolojinin yaramaz çocukları olarak adlandırılan hacker’lerin ortaya çıkması, terör örgütlerinin faaliyetlerini sanal dünyaya taşımaları, fikri mülkiyet haklarına yapılan tecavüzlerin ciddi boyutlara ulaşması, interaktif altyapının hırsızlık amacı ile de kullanılır hale gelmesi, ve çocuk pornografisinin yaygınlaşması gibi nedenlerle yeni dünya düzeninin, yeni bir hukuk formatına ihtiyaç duyduğu gün yüzüne çıkmıştır..
Ülkemizde internet ve bilişim sektörü ile ilgili olarak gerekli hukuksal zemine geç ulaşılmış olmasının bir nedeni de, hukuk kurallarının bir anlamda olayları takip etme zorunluluğudur.
Zira Türkiye’de 90’lı yılların sonlarında internet kullanımı yeni yeni yayılmaya başlarken, batılı toplumlar çoktan sanal dünya uygulamalarından kaynaklanan sorunların içinde boğulmaya başlamış ve çare arayışı içine girmişlerdi. Bir örnek vermek gerekirse ülkemizde henüz internet cafe bulunmadığı dönemlerde dünya çocuk pornosu sektörünün yıllık cirosu 5 milyar doların üzerindeydi. Sorunların giderilmesi ve yaptırım uygulanması konusunda karşılaşılan en büyük zorluk ise, internetin ulus ötesi niteliği nedeniyle yerel kanunların tek başına hukuk dışı uygulamalara yetecek güce sahip olmamasıydı. Zira suçun işlendiği yer ile mağdurun zarara uğradığı yer çoğu zaman aynı olmayabiliyor, zarar görenin yaşadığı ülkede var olan hukuksal korumanın, suçluya ve suça müdahale etmesi imkansız oluyordu. Bu nedenle gerek dünya ticaretinin küresel rekabet koşullarının korunması, gerekse sanal alem suçlarıyla mücadele edilebilmesi için, uluslararası sözleşmeler düzenleme yoluna gidildi. Bu anlamda imzalanan sözleşmelerin yaptırım içermemesi, ancak sözleşmeye imza koyan devletlerin ulusal mevzuatlarını bu sözleşmelere ışığında düzenleyerek entegre etmeleri ve yaptırımları belirlemeleri yolu benimsendi.
23 Kasım 2001’de Avrupa Birliği’ne üye ülkeler ile ABD, Kanada, Japonya ve Güney Afrika’nın katılımıyla imzalanan “Avrupa Konseyi Siber Suç Sözleşmesi”, ve fikri mülkiyet haklarının korunmasına yönelik olarak Dünya Ticaret Örgütü’ne üye ülkeler için bağlayıcılığı bulunan TRIPS, bu doğrultuda hazırlanan en önemli uluslararası sözleşmedir. Ancak Avrupa Konseyi Siber Suç Sözleşmesi, Türkiye tarafından halihazırda imzalanmamıştır.
Ülkemizde bu alanda yaşanan en büyük sorun ise varolan mevzuatın yetersizliği yanında, mevcut pozitif hukuk normlarına işlerlik kazandıracak uygulamaların, ihtiyaca cevap verecek derinlikte olmamasıdır. Maalesef ülkemizde uygulanan kanunlar iyi de olsa, uygulayıcılar kötü olduğu sürece, kötü bir kanun haline dönüşmektedir.
Copyright Av.Sedat Yıldız
|
Bu makaleden kısa alıntı yapmak için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir :
"Bilişim Hukuku'nun Tarihsel Süreci" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Av.Sedat Yıldız'e aittir ve makale, yazarı tarafından Türk Hukuk Sitesi (http://www.turkhukuksitesi.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır.
Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak yazarının izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz.
|
|
Bilişim Hukuku'nun Tarihsel Süreci
