|
İller ve Belediyeler Dergisinin Nisan-Mayıs 2010 tarih ve sayı 744-745 ve sayfa 90-95 de yayınlanmıştır.
Şanlıurfa Belediyesi Hukuk İşleri Müdürü
Sıhhi açıdan mezarlık yer seçimi kriterlerinin tespiti ve ölümden define kadar bütün iş ve işlemlerin usul ve esaslarını belirlemek amacı ile hazırlanan Mezarlık Yerlerinin İnşaası ile Cenaze Nakil ve Defin İşlemleri Hakkında Yönetmelik 19Ocak 2010 Tarihli ve 27467 Sayılı Resmî Gazete’de yayımlandı.Bu yönetmelik esas alınarak köy mezarlıkları ile ilgili yasal düzenlemeleri ele alıp inceleyeceğiz;
a-Mezarlık yeri seçimi komisyonu
Köyde yeni bir mezarlık yapmak için il merkezindeki köyler valiliğe, ilçeye bağlı köyler ise bağlı oldukları kaymakamlığa müracaat etmesi gerekir..(m.6/2)
Köy muhtarının yaptığı müracaat üzerine kurulacak komisyon ilde ilgili vali yardımcısının başkanlığında il sağlık müdürlüğü, il çevre ve orman müdürlüğü, il müftülüğü, il bayındırlık ve iskân müdürlüğü, il kadastro müdürlüğü, il tarım müdürlüğü ve mezarlık talebinde bulunan köy tüzel kişiliği temsilcisinin katılımıyla oluşturulur.(m.6/3)
Yeni bir mezarlık yapmak isteyen Köy, İlçede ise mezarlık yeri seçimi komisyonu; kaymakamın başkanlığında; sağlık grup başkanlığı, ilçe tarım müdürlüğü, ilçe müftülüğü, ilçe kadastro müdürlüğü temsilcileri ile il çevre ve orman müdürlüğünce görevlendirilecek personel ve mezarlık talebinde bulunan köy tüzel kişiliği temsilcisinin katılımıyla oluşturulur. (m.6/4)
OluşturulanMezarlık yeri seçimi komisyonu raporunu il veya ilçe umumi hıfzıssıhha kurullarına sunar.(m.6/6) Komisyon raporunda bir mezar yerine mükerrer defnin ne kadar zaman sonra yapılabileceğini mezarlık yerinin tespiti esnasında 5 seneden az olmamak üzere belirlenir.(m.39/4)Umumi hıfzıssıhha kurulu, komisyonun raporuna göre teklif edilen alanın mezarlık yeri olarak kullanımının uygun olup olmadığına karar verir.
Umumi hıfzıssıhha kurulunun teklif edilen alanın mezarlık yeri olarak kullanımının uygun olduğuna dair görüşü verilmesi halinde köy tüzel kişiliği tapu tescilini mezarlık alanı olarak yaptıktan sonra alanı mezarlık olarak kullanabilecektir. Eğer Umumi hıfzıssıhha kurulu uygun değildir sonucuna varırsa o alan mezarlık olarak kullanamaz.Mezarlık yeri seçimi komisyonu raporunda ve Umumi hıfzıssıhha kurulu kararında yer alan mesafe şartları Muhtarlık tarafından karar defterlerinde kayıt altına alınır .(m.6/6) Uygun görüş verilerek mezarlık yeri olarak seçilen alanlar, tapu tescili yapılmadan mezarlık olarak kullanılmaz.
b-Mezarlık alanı tespit edilirken dikkat edilmesi gereken hususlar
Mezarlıklar, ölülerin gömülmesine terk ve tahsis edilen yerlerdendir.[1] Mezarlıkların temel işlevi,ölü bedenlerin kamu sağlığını tehlikeye atmadan toprağa dönüşümün sağlandığı alanların olmasıdır.Ayrıca,geride kalanlar için ziyaret,hatırlama ve sembol alanlarıdır.[2]
Mezarlık yerinin seçimi yapılırken su kaynaklarına[3], yerleşim yerine ve insanların iskanına mahsus meskenlere mesafesine, hakim rüzgarın yönü (yerleşim sahalarına doğru olmamalı), bölgenin coğrafi, jeolojik, meteorolojik şartları, arazi ve ulaşım imkanları gibi şartlar da göz önüne alınır.(m.6/1) Ayrıca hakim rüzgarların ve akarsuların yerleşim yerinden gittiği yönde ve ulaşım yolları ile münasebeti kolay olan yerlerde olması zorunludur.
Çukur veya bataklıklara ve su birikintilerinin olduğu yerlere mezarlık yapılmaz. Bu hususta hafif meyilli düzlükler tercih edilir. Çünkü eğim derecesinin kuvvetli olması halinde erozyon başta olmak üzere ulaşım ve çeşitli eklentilerin yapılmasında zorluklar ortaya çıkar.
Toprağın jeolojik vasıfları, gömülecek cesetlerin ayrışmasına müsait, su ve havanın geçmesine izin verecek şekilde küçük taneli olmalıdır.Çok gevşek zeminli araziler,kayalık ve çok sert zeminli araziler uygun değildir. Bu maksatla kumlu, az miktarda kireçle karışık topraklar uygundur.(m.5)Benzer şekilde toprak zeminler.kum,çakıl karışımı olan alüvyon zeminler mezarlık için uygundur. Eğer toprakta yeterli nem ve havalandırma yoksa organik yapının parçalanması gecikir.Eğer koşullar elverişli ise 3 yıl içerisinde tüm organik yapı eriyerek geriye sadece iskelet kalır.Bu tip mezarlık alanlarında 5 yıl sonra ikinci gömme yapılabilir.[4]Ancak bu özelliğe sahip olmayan topraklarda süreç çok uzayabilir hatta kurutucu etki yapan topraklarda mumyalaşma söz konusu olur. Toprağın cesedi ayrıştırma süresi 5 yıldan az olmamak üzere mezarlık yeri seçimi komisyonunca belirlenir.Genel bir ilke olarak eğimi % 15’in üzerinde olan alanlar mezarlık yeri olarak seçilmemelidir.Kuzeye bakan alanlarda cesedin çürümesi daha geç olacağından güneye bakan alanlar seçilmelidir.
Mezarlık yerinin büyüklüğü yönetmelikte belirtilen formüle göre mezarlık yeri seçimi komisyonunca belirlenir.
Mezarlık alanının büyüklüğü şu formüle göre hesaplanır;
MADDE 11 – (1) Mezarlık olarak belirlenecek alanın asgari genişliği; “Mezarlık alanı = (o beldenin senelik en az ölüm miktarı x toprağın cesetleri tam olarak ayrıştırma müddeti (yıl) x 3.50 m²) + yollar için ayrılan alan + aile mezarlıkları için ayrılan alan + mezarlık içinde yapılacak tesisler için ayrılan alan” hesaplamasıyla bulunur. Toprağın cesedi ayrıştırma süresi mezarlık yeri seçimi komisyonunca belirlenir.
Bir ölünün mezarlık alanı dışındaki bir yere gömülmesi halinde Türk Ceza Kanununun 196.maddesine göre; gömen veya gömdüren kişi, altı aya kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
c-Bir mezarın ebatları(m.14);
- Bir mezarın uzunluğunun 2 metre, eninin 80 santimetre, derinliğinin en az 1.5 metre olması,
-Hazır beton mezarların cenaze defninden sonra koku çıkışını önlemek için üzerleri en az 60 santimetre toprakla örtülebilecek şekilde inşa edilmesi,[5]
- İki mezarın yan yana aralığı, baş ve ayak taraflarından birbirine mesafesi, küçük ve muntazam bir yol teşkil etmek üzere 50 santimetre olması,
-Yedi yaşına kadar olan çocuklara mahsus mezarların aynı ada içerisinde 1 metre uzunluğunda, 50 santimetre eninde ve en az 1.5 metre derinliğinde olması gerekir.
d- Mezarlıkların iç düzenlemesi(m.12)
-Mezarlığın etrafı duvarla çevrilir[6]
- Mezarlığın büyüklüğüne göre, kapıdan itibaren geniş bir yol bulunur.
-Kapıdan itibaren mezarlık duvarının iç tarafını dolaşacak bir yol bırakılır.
-Mezarlık, lüzumu kadar yol ve küçük yollarla muntazam adalara ayrılır.
- Mezarlıklarda kar ve yağmur sularının birikmesini engelleyecek suyolları yapılır.
- Cenaze namazı kılınabilecek uygun bir yer ve musalla taşı bulunur.
- Mezarlar, mezarlıklardaki adacıklar içinde ve muntazam hatlar üzerinde sıralanır ve mezarlara birbirini takip eden bir sıra numarası verilir.
- Mezarlık dahilinde en geniş yolun ve ikinci derecede yolların iki tarafı ağaçlandırılır.[7]
Mezarlık Yönetmeliğinin 7.maddesine göre; Mümkün olan yerlerde mezarlık içerisine kadar borularla su getirilip çeşme yapılır. Mümkün olmayan yerlerde mezarlık sınırından en az 250 metre uzakta kuyu açılarak su getirilir. Hidrolojik ve hidrojeolojik şartların gerektirdiği hallerde il hıfzıssıhha kurulunun da kararı alınmak suretiyle bu mesafe 100 metreye kadar kısaltılabilir. Mezarlıklar içinde kuyu açılamaz.
e-Mezarlıkların Mülkiyeti
Yasalarımıza göre bir şahsın, derneğin veya Camiinin mezarlığı olamaz. [8] Nitekim yeni yönetmeliğe göre de; Umumî mezarlıkların mülkiyeti belediye bulunan yerlerde belediyelere, köylerde ise köy tüzel kişiliklerine aittir. Bu yerler satılamaz ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yolu ile iktisap edilemez.(m.8/1)
Mezarlık yönetmeliğine göre artık mezarlıkların tapu kaydı ve tescilinin yapılması gerekmektedir.Uygun görüş verilerek mezarlık yeri olarak seçilen alanlar, tapu tescili yapılmadan mezarlık olarak kullanılmaz.(m.6/6)
Yönetmeliğin geçici 1.maddesinde” Tapu kaydı ve tescili olmayan mezarlıkların kesin sınırları tespit edilir, Yönetmeliğin yayımlandığı tarihten itibaren 1 yıl içinde köy ihtiyar heyeti tarafından tescile esas olacak haritaları yapılır veya yaptırılır, bu haritaların teknik kontrolü ve tescili Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğünün tescil mevzuatı çerçevesinde yapılır.”düzenlemesi yer almaktadır.
f-Mezarlıkların Bakım ve Onarımı
Mezarlıkların İdare ve nezaret görevi, içerisinde bulunduğu kamu kuruluşuna aittir.[9] Nitekim yönetmelikte, Mezarlık alanlarının, tesis edilmesi, işletilmesi, işlettirilmesi, düzenlenmesi, iyi bir halde muhafazası, etrafının hayvanların girmesine mani olacak şekilde uygun duvarla ve çitle çevrilmesi, duvarların bakımlı halde bulundurulması, güneşin girmesine ve hava cereyanına mani olmayacak tarzda ağaçlandırılması ve çiçeklendirilmesi, gerekli her türlü bakım, onarım ve temizliğinin yapılması köy muhtarlıklarınca sağlanır. İhtiyaca göre birden fazla mezarlık tesis edilebilir. Birbirine sınır olan köyler için ortak bir mezarlık yapılabilir. Düzenlemesine yer verilmiştir.(m.9)
442 sayılı Köy kanunu[10]nun köylünün yapması gereken mecburi işlerini sıralayan 13.maddesinin 16.fıkrası şöyledir ;
- Köy yollarının ve meydanının etrafına ve köyün içinde ve etrafındaki su kenarlarına ve mezarlıklara ve mezarlık ile köy arasına ağaç dikmek. (Köylü her sene adam başına en az bir ağaç dikecek ve bu ağaç tamamen tutup yeşilleninceye kadar ağaca bakacak ve yeni dikilmişlere hayvanların sürünerek ve kemirerek zarar vermesinin önünü almak için etrafına çalı çırpı sarıp muhkemce bağlıyacaktır.)
Köylünün isteğine bağlı işleri sıralayan 14.maddenin 4.fıkrası şöyledir;
- Köy mezarlığının köyden ve caddeden uzak bir yerde, suların geldiği tarafta değil, akıp gittiği tarafta olmasına çalışmak ve etrafını duvarla çevirerek içersine hayvan girmesinin önünü almak ve mezarlığa gübre süprüntü dökmemek, herkes mezarlarına iyi bakmak;
3998 sayılı Mezarlıkların Korunması Hakkındaki Kanununun 3.maddesine göre ;köy muhtarlıkları, mezarlıkların etrafını duvarla çevirmek, ağaçlandırıp çiçeklendirmek ve gerekli her türlü bakım ve onarımı yaparak korumak zorundadırlar.Köy muhtarlıkları bu hizmetleri yerine getirebilmek için gerekli ödeneği her yıl bütçelerine koyarlar. Ayrıca İl Özel İdareleri bütçelerine de köy mezarlıklarına sarfedilmek üzere bu maksatla ödenek konur ve bu hizmetleri muntazam olarak yürütebilmek için yeterli personeli görevlendirirler.köy bütçelerini tasdike yetkili makamlar gerekli ödeneklerin bu idarelerin bütçelerine konulup konulmadığını araştırırlar.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu[11]nun 153.maddesine göre”mezarlara, mezarlıklardaki tesislere, mezarlıkların korunmasına yönelik olarak yapılan yapılara yıkmak, bozmak veya kırmak suretiyle zarar veren kişi, bir yıldan dört yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. Bu yerleri kirletenlere ise üç aydan bir yıla kadar hapis veya adlî para cezası ile cezalandırılır.
1593 Umumi Hıfzıssıhha Kanunu’nun 220.maddesine göre;”Defin kayıt defteri tutması” gerekmektedir. Yönetmelik ekinde bir örneği verilen Mezarlık defterinde; gömülen cenazelerin; adı soyadı, Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarası, baba adı, doğum tarihi, ölüm tarihi, adresi, ölüm sebebi, cenaze gömme izin belgesi numarası ve hangi numaralı mezara gömüldüklerini gösterir, bu Yönetmeliğin ekinde yer alan Ek-5’deki mezarlık defteri tutulacaktır.(m.15)
Mezarlık yönetmeliğine göre;“Mezarlıklara sabahleyin saat sekizden akşam gün batıncaya kadar ölü gömülebilir. (m.39) Bu saatler dışında, zorunlu sebepler haricinde cenaze gömülemez. Zorunlu sebebin tayini köy muhtarına aittir.
Adli tıptan ve diğer resmi dairelerden gelen kimliği belirsiz cenazeler dahil olmak üzere yetkili ve görevli makamlardan gömme izin belgesi alınmayan cenazeler mezarlığa kabul ve defin edilemez. (m.39/5-1593 sayılı yasa 215.md) “215 inci maddede zikredilen defin ruhsatiyesi olmadan cenaze defneden mezar bekçileri veya ölü sahipleri Kabahatler Kanununun 32 nci maddesine göre 169 TL para cezası verilir.” (1593 sayılı yasa 299.md)
Gömme izin belgesi verilmesini,Ölüm resmî sağlık kurumlarında gerçekleşmiş ise sağlık kurumunca düzenlenir ve kurumun müdür veya baştabibi tarafından tasdik edilir.
Ölüm, özel sağlık kuruluşlarında gerçekleşmiş ise, tabibin verdiği gömme izin belgesi varsa bu belge belediye tabibi, yoksa sağlık ocağı hekimi tarafından tasdik edilmek şartıyla geçerli olur.
Ölümün sağlık kurumları dışında gerçekleşmesi durumunda gömme izin belgesi cenazenin bulunduğu yerdeki belediye tabibi tarafından, yoksa sağlık ocağı hekimi tarafından, bunların bulunmaması halinde gömme izin belgesi görevlisi tarafından verilir. Gömme izin belgesi görevlisi bulunmayan yerlerde ise bu belge jandarma karakol komutanları veya köy muhtarları tarafından verilir.(m.16) ) Gömme izin belgesi düzenlenirken cenazenin kimliğine ilişkin gerekli inceleme ve araştırma yapılır. Bu kapsamda cenaze yakınlarından ölen kişiye ait nüfus cüzdanı aslını gömme izin belgesini düzenleyen yetkililere göstermeleri istenir. Ölen kişinin nüfus cüzdanının bulunamaması durumunda ölen kişinin yakınlarından ölen kişinin adı, soyadı ve T.C. kimlik numarasının yazılı beyanı istenir. Ölen kişinin yakınlarından ölen kişinin adı, soyadı ve T.C. kimlik numarasının yazılı beyanı dışında nüfus kayıt örneği veya kimlik bilgilerine ilişkin başkaca bir belge istenmez.
Köy muhtarı ölüm olayını meydana geldiği tarihten itibaren, on gün içerisinde nüfus müdürlüğüne bildirmekle yükümlüdürler.[12]
g-Cenazelerin Nakli
Köy muhtarlıklarının, cenazelerin yıkanması, kefenlenmesi, tabutlanması ve belirli bir süre muhafazası için nüfus yoğunluğuna göre gerekli olan adette cenaze hazırlama yerleri yapmaları zorunludur.(m.13)
Cenaze hazırlama yerleri asgarî aşağıdaki vasıfları taşımak zorundadır:
a) Cenaze yıkama ve hazırlama yerleri tabandan itibaren en az 2 metre yüksekliğe kadar kolay yıkanıp kir barındırmayacak bir maddeyle kaplanır,
b) Yıkama için kullanılacak suyun ısıtılacağı uygun ısıtma tertibatı bulunur,
c) Cenaze yıkama yerlerinden ortaya çıkacak atık suların sıhhi bir şekilde kanalizasyon tertibatına veya fosseptik çukuruna atılması sağlanır.
Mevcut yerler bu şartları taşımıyorsa en geç 2 yıl içinde köy muhtarlığı tarafından uygun hale getirilir.(geçici madde 2)
Köylerde cenaze yıkanması, kefenlenmesi ve tabutlanması için köy ihtiyar heyetince uygun bir yer tesis edilir. Cenaze köy ihtiyar heyetinin temin edeceği bir gassal tarafından yıkanır, kefenlenir ve tabuta konulur. (m.26)Kadın cenazeler için görevli kadın gassal yoksa köy muhtarlığı tarafından kadın gassal temin edilir.
Köy mezarlıklarından başka bir mezarlığa nakil amacıyla cenaze çıkarılabilmesi için ise, mülki idare amirince görevlendirilecek sağlık görevlisinin uygun görüşü alındıktan sonra muhtarlıkça izin verilmesi gereklidir. (m.41/2)
Bir köyden başka bir yerleşim yerine cenaze nakli için kullanılacak araç köyün bağlı bulunduğu mülki amirlikçe tedarik edilir.(m.29/2) [13]
Başka yerleşim yerine cenaze nakledecek araçlar, soğutma tertibatı ile donatılmış olmalıdır. Ancak, soğutma tertibatı bulunan özel tabut bulunması halinde veya cenazenin bozulma ihtimali bulunmayan kısa mesafeli nakillerde araçta soğutma tertibatı bulunması mecburi değildir.(m.30/1)Bir defada birden fazla cenaze nakli yapılabilir.(m.30/2)
İl dışına nakledilecek cenazeler için, köy muhtarından cenazelerin fenni usullere uygun olarak tabutlandığı bilgisini de içeren, bu Yönetmeliğin ekinde yer alan EK-3’teki cenaze yol izin belgesi alınır. (m.32-m.34)
Bulunduğu yerleşim yerinden başka bir yerleşim yerine nakledilecek cenazelerin; yolda cenazeyi sarsmayacak, koku ve sıvı akıntısına izin vermeyecek şekilde iç yalıtımı yapılmış nakil tabutu ile taşınması gereklidir. Nakle izin verecek görevlilerce, bu tarzda tabutlanmayan cenazelerin başka yerleşim yerine nakline izin verilmez.(m.27)
Fakir cenazelerin şehir dışı nakilleri, mahallî imkânlar ölçüsünde mülki amirce sağlanır.(m.33)Fakir veya kimsesiz cenazeler;köy muhtarlıklarınca herhangi bir ücret alınmadan kaldırılır, yıkattırılır, kefenlenir ve gömülür.(m.25) Fakir veya kimsesizlerin cenaze işlemlerinde fakirliğin tespiti ile ilgili olarak cenaze yakınlarının sözlü veya yazılı beyanları esas alınır. (Ek cümle:RG-3/4/2012-28253) Bu kişilerden cenaze işlemlerinin tamamlanması için beyanlarını belgeleyici fakirlik ve muhtaçlık belgesi veya fakirlik ve muhtaçlık durumuna ilişkin başkaca bir belge talep edilmez.
Bulaşıcı veya salgın bir hastalıktan öldüğünden şüphelenilen cenazelerden tabip tarafından gerekli görülmesi durumunda örnek alınabilir, bu cenazelere otopsi yapılabilir.(m.40)Kolera, veba, çiçek, şarbon, cüzam (ve lekeli humma) ve ruam hastalıklarından vefat edenlerin, vefatlarının üzerinden bir sene geçmeden bulunduğu beldeden yurtiçi veya yurtdışındaki başka bir beldeye nakli yasaktır. (m.36-m.41)”Bu tür bulaşıcı hastalıktan ölenlerin cesetlerinin yıkanması sırasında önemli sağlık tehlikeleri bulunmaktadır.Bu cesetlerin %5 asit fenik vb. çözeltilere batırılmış kefenlere sarılarak gömülmesi gerekmektedir.”[14]
Adli otopsi amacıyla yetkili makamlarca cenazenin mezardan çıkarılması halinde belediyeye veya köy muhtarlığından çıkarmak için izin alınmaz sadece bilgi verilir..(m.42)[15]
[1]İngilizce’deki mezarlık/cemetrey sözcüğü eski Yunanca’daki “koimetirion”dan gelir;bunun sözlük anlamı ise “yatakhane” demektir.
[2] Aysel Uslu,”Çevreye dost mezarlık(ekolojik mezarlık)planlama yaklaşımları ve dünya kentlerinden örnekler)Uluslar arası ileri teknolojiler sempozyumu(IATS’09),13-15 Mayıs 2009,Karabük,Türkiye (Ekolojik mezarlık,ölü bedenlerin doğaya dönüşümü en kısa zamanda sağlayacak ve kirletici unusurları içermeyecek gömü yöntemleri ve mezarlık planlama anlayışını ifade etmektedir.Ekolojik mezarlıklarda ölüler tabut ile gömülecekse;çözünebilir malzemeden bambu,mukavva tabut kullanılmakta veya tabutsuz olarak doğrudan toprağa gömü yapılmaktadır.)
[3] m..7/a) Mezarlıklar, insanların içme ve kullanma suyunun temini amacıyla yapılmış kuyu, göl, gölet, baraj gibi su kaynaklarından arazinin meyil durumu, mezarlığın kapasitesi ve toprağın yapısına göre, killi topraklarda en az 150 metre, kumlu topraklarda ise en az 250 metre mesafede kurulabilir. İçme ve kullanma suyu temin edilen havzaların 31/12/2004 tarihli ve 25687 sayılı Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliğinin 17 ve 18 inci maddelerinde belirtilen mutlak ve kısa mesafeli koruma alanlarında mezarlık yapılamaz.
[4] İkinci defin önceki ölünün kemikleri dikkatlice bir kenara toplandıktan sonra yapılmalıdır.
[5] “Definde bulanan kişilerin kabir üzerine üç avuç toprak atarak birincisinde “sizi topraktan yarattık” ikincisinde “sizi tekrar toprağa iade edeceğiz” üçüncüsünde “sizi bir kez daha topraktan çıkaracağız “ demeleri müstehaptır.Kabrin topraktan iki karış yükseltilip,deve hörgücü yapılması gibi yapılması menduptur.Kabrin üzerine su dökülebilir.”( Cenaze hizmetleri Rehberi/Diyanet başkanlığı yayınları/cep kitapları 76 s.52)
[6] 3998 sayılı Mezarlıkların Korunması Hakkındaki Kanun m. 2
[7] Ünlü Fransız yazar ve seyyah Gerard de Nerval, İstanbul mezarlıkları hakkında şunları söylüyor: “Boğaz’da son derece güzel ve serin bir yerdeyiz. Buranın bir mezarlık olduğunu söylememe ihtiyaç yok sanırım. İstanbul’un bütün güzel yerleri, gezilecek ve zevk alınacak sahaları mezarlıklardır. Bakıyorsunuz yüksek ağaçların arasında, şuradan buradan güneş ışınlarının sızıp renklendirdiği, sıra sıra beyaz hayâletler var. Bunlar bir insan yüksekliğinde, mermerden yapılmış mezar taşlarıdır. Başları sarıklı, üzerleri yazılı mezar taşlarıdır. Sarığın biçimi, ölünün hayattayken işgal ettiği mevkii, sosyal seviyesini veya mezarın yapılış tarihini belli ediyor. Kadınların mezarlarında da sütun taşlar var. Fakat bunlarda, baş yerinde gül veya demet şeklinde bir süs bulunuyor. Kabartma veya oyma şeklinde çiçeklerle süslenmişler.(Osmanlı Mezar Taşlarının Dili-Talha Uğurluel - Sızıntı Dergisi )
[8] Yargıtay 16. HD T. 18/04/2002 E. 2002 / 003097 K. 2002 / 3274
[9] Yargıtay 8. HD 30.9.1991 T. E. 1991/13606 K. 1991/13019
[10] Resmi gazete: 7 Nisan 1340 - Sayı: 68
[11] Resmi gazete : 12 Ekim 2004 - Sayı: 25611
[12] 5490 Sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu(RG:29 Nisan 2006 - Sayı: 26153) 31.madde
[13] İçişleri Bakanlığı Mahalli İdareler Genel Müdürlüğünün 09/07/2010 tarih ve 19899-45848 sayılı yazısı
[14] Doç.Dr.Çağatay GÜLER&Zakir ÇOBANOĞLU,Mezarlık tesisi,ölü defin ve nakil işleri,Çevre sağlığı Temel kaynak dizisi Cilt:20,Ankara 1996,Sağlık bakanlığı yayını
[15] 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (RG: 17 Aralık 2004 - Sayı: 25673)
MADDE 87.- (4) Gömülmüş bulunan bir ceset, incelenmesi veya otopsi yapılması için mezardan çıkarılabilir. Bu husustaki karar, soruşturma evresinde Cumhuriyet savcısı, kovuşturma evresinde mahkeme tarafından verilir. Mezardan çıkarma kararı, araştırmanın amacını tehlikeye düşürmeyecekse ve ulaşılması da zor değilse ölünün bir yakınına derhal bildirilir.
|
Bu makaleden kısa alıntı yapmak için alıntı yapılan yazıya aşağıdaki ibare eklenmelidir :
"Köy Mezarlığı" başlıklı makalenin tüm hakları yazarı Av.M.Lamih Çelik'e aittir ve makale, yazarı tarafından Türk Hukuk Sitesi (http://www.turkhukuksitesi.com) kütüphanesinde yayınlanmıştır.
Bu ibare eklenmek şartıyla, makaleden Fikir ve Sanat Eserleri Kanununa uygun kısa alıntılar yapılabilir, ancak yazarının izni olmaksızın makalenin tamamı başka bir mecraya kopyalanamaz veya başka yerde yayınlanamaz.
|
|
Köy Mezarlığı
