Mal Rejimi - Davali Eşin Babasi Tarafindan Tüm Aileye Yapilan Bağiş

Meslektaşlarım merhabalar;

Davaya konu taşınmaz; 1992 yılında müşterek çocuğun doğumu ve dedenin isminin verilmesinden kaynaklı mutlulukla; dedenin beyanıyla tüm aileye hediye (bağış) edileceği söyleniyor. Dede yani davalının babası tarafından davalıya doğumdan birkaç ay sonra devrediliyor. Bilindiği üzere; eşlerden birinin anne yada babası tarafından devredilen mallar bağış ve dolayısıyla kişisel mal kabul ediliyor. Ancak bizim durumumuzda; eşin babası " yeni doğan müşterek çocuğa kendi isminin verilmesinden duyduğu mutlulukla tüm aileye hediye ettiğini" beyan ediyor. Tanıklar da davalının babasının iradesinin bu yönde olduğuna dair ifade verdi. Lakin olumlu bir karar bulamadım, hatta olumsuz da bulamadım. Görüşlerinizi ve mümkünse yargıtay kararı varsa sunmanızı rica ediyorum.

Meslektaşım TBK m.288/2,

Alıntı: Bir taşınmazın veya taşınmaz üzerindeki ayni bir hakkın bağışlanması sözü vermenin geçerliliği, ancak resmî şekilde yapılmış olmasına bağlıdır.

diyor. Dolayısıyla olaydaki "aileye bağışlıyorum" ifadesi geçerli bir bağışlama sözleşmesi değil. Davalıya bağış ise resmi şekilde yapıldığına göre bağışlayanın iradesini gösteriyor. Bunun aksi tanıkla ispat edilemeyecektir.

Taşınmazın kendisine de bağışlandığını ispat etmesi gereken davacı. Bunun tanıkla ispat edilemeyeceği, dolayısıyla davacının kişisel malı sayılamayacağı kanaatindeyim.

Ben de karar bulamadım.

Alıntı: Yazan Av. Erdem Akçay Meslektaşım TBK m.288/2, diyor. Dolayısıyla olaydaki "aileye bağışlıyorum" ifadesi geçerli bir bağışlama sözleşmesi değil. Davalıya bağış ise resmi şekilde yapıldığına göre bağışlayanın iradesini gösteriyor. Bunun aksi tanıkla ispat edilemeyecektir. Taşınmazın kendisine de bağışlandığını ispat etmesi gereken davacı. Bunun tanıkla ispat edilemeyeceği, dolayısıyla davacının kişisel malı sayılamayacağı kanaatindeyim. Ben de karar bulamadım.

Meslektaşım yanıtınız için teşekkür ederim.

Öncelikle taşınmaz davalıya da bağış değil satış yoluyla devrediliyor. Ancak yerleşik içtihatlar gereği anne babanın, çocuklarına yaptığı satış bağış olarak ve dolayısıyla mal da kişisel mal olarak kabul ediliyor.

Bizim kişisel mal iddiamız yok aslında; taşınmaz aileye bağışlandı diyoruz. Yani aslında devredenin gerçek iradesinin bu olduğu yönünde bir iddiamız var.

Meslektşım, mal rejiminin tasfiyesi davası kapsamında değerlendirirsek belirttiğiniz gibi bağış, kişisel mal. Yani davacı, "Bağış nedeniyle, tescili davalı üzerine yapılan taşınmazın yarı hissesi benim kişisel malımdır. TMK 226/1 uyarınca bu kişisel malımı versin." diyecektir. Mal paylaşımında esas olan para borcudur ama burada belki hisse tescili de mümkün olabilir. Zira madde "Her eş, diğer eşte bulunan mallarını geri alır." diyor.

Eğer konuyu, mal rejiminin tasfiyesi davasından ayrı olarak TBK kapsamında bir dava şeklinde değerlendirirsek, bağışlama sözleşmesinden kaynaklı tapu tescili gibi bir talep ortaya çıkabilecektir.

Ancak iki durumda da, yukarıda söylediğim sonuçla karşılaşılma ihtimali yüksek gözüküyor. Bağışlama sözleşmesinin resmi şekilde yapılmasının gerekmesi işi bozuyor.

Dava netitecisini bizimle paylaşırsanız sevinirim. Çok özel bir olaymış.

Yanıtınız için tekrar teşekkür ederim meslektaşım.

Genel mahkemede dava açmama sebebim "aile malı" olarak değerlendirmiş olmam.

Sonucu mutlaka paylaşacağım ancak yerel mahkeme ile değil ancak istinaf yada Yargıtay ile gerçek sonucu alacağımı düşünüyorum