İşe İade Davası Maaş Tespiti

Merhaba

İş iade davasında, boşta geçen süre ücreti ile işe başlatmama tazminatının hesaplanmasında baz alınan maaş miktarı, daha sonra açılacak kıdem tazminatı davasında (işe iade davası kararının kesinleştiği ve artık bu rakam yönünden kesinleşmenin olduğu gerekçesiyle) geçerli maaş miktarı olarak dikkate alınır mı; alınmaz mı?

Not: İşveren son altı ayda işçinin maaşını tek taraflı kararla 1/3 oranında indirmiştir.

Yorum ve "alınmayacağına dair" güncel karar paylaşımları için şimdiden teşekkürler.

Daha sonra kıdem tazminatı ve sair alacaklar için açacağınız alacak davasında mevcut emsal işçilerin ücretleri baz alınacaktır meslektaşım. Zaten işe iade davasının bitip kesinleşmesi, sizin işverene başvurup işe başlatılmayıp alacak davası açmak derken 1,5-2 sene geçecektir ve bu sürede her halükarda halihazırdaki emsal işçilerin ücretleri sizin lehinize olacaktır diye düşünüyorum.

Alıntı: Yazan gbahsi Daha sonra kıdem tazminatı ve sair alacaklar için açacağınız alacak davasında mevcut emsal işçilerin ücretleri baz alınacaktır meslektaşım. Zaten işe iade davasının bitip kesinleşmesi, sizin işverene başvurup işe başlatılmayıp alacak davası açmak derken 1,5-2 sene geçecektir ve bu sürede her halükarda halihazırdaki emsal işçilerin ücretleri sizin lehinize olacaktır diye düşünüyorum.

Bilirkişi hayır, demiş. İşe iade davası kesinleştiğine göre orada dikkate alınan maaş miktarını tazminat hesaplamasında baz alırım, demiş.

Hatalı olmuş o zaman meslektaşım yapılması gereken davalıdan emsal işçilerin bordrolarının istenilmesi ve o tutara göre hesap yapılması idi. Sadece kıdem tazminatı değil, feshe bağlı diğer alacaklar olan ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacağı da bu ücrete göre hesaplanmalıdır.
Ancak dava dilekçenizde bu hususu talep etmediyseniz ondan dolayı böyle hesaplama yapılmış olabilir.

BAM 9. HUKUK DAİRESİ
Esas : 2019/4043
Karar : 2020/1044
Karar Tarihi :23.09.2020
Dosya kapsamından, aynen alınan yerel mahkeme karar gerekçesinde tartışılıp değerlendirildiği üzere, davacının fark kıdem tazminatı, fark ihbar tazminatı ve fark yıllık izin ücret alacağı talebinin kabulünde hata görülmemiştir. Davalı vekilinin yıllık izin hesaplama şekline ilişkin istinaf nedeni de yerinde değildir. Zira; Daire istinaf incelemesinden geçen tüm dosyalardan, davalı işverenlikte yıllık izin ücreti ödemesinde kullanılacak günlük ücret ve ikramiye hesaplanırken aylık ücret günlüğe indirgenirken 30'a değil hafta sonları çıkartılarak 26'ya bölünmesi suretiyle bulunmaktadır. İşveren uygulamasına göre yıllık izin ücreti alacağı hesaplanmasında hata yoktur. Davalı işverenin eldeki dosyaya gönderdiği 17/07/2019 günlü yazısında; davacının çalışıyor olsaydı alacağı zamlı ücret, ikramiye ve sonrasında yapılan zam oranları bildirilmiş olup, hükme esas bilirkişi raporunda da yazı cevabı esas alınarak hesaplama yapılmıştır. Rapor gerekli hukuki ve teknik verileri içermekte olup denetime elverişli, dosya kapsamı ve oluşa uygundur. Davalı vekilinin buna ilişen istinaf nedeni de yerinde değildir. Ancak yerel mahkemece fark işe başlatmama tazminatına ve fark boşta geçen süre ücret alacağına karar verilmesi 7036 sayılı Kanun 12. maddesi ile getirilen düzenlemeye, düzenlemenin gerekçesine aykırı olmuştur. Davalı vekilinin yukarıda aynen alınan istinaf dilekçesinde ayrıntılı olarak ileri sürdüğü bu husustaki istinaf neden ve gerekçeleri yerinde görülmüştür. Bu nedenle davalının başvurusunun kabulüne, yerel mahkeme kararının kaldırılmasına, fark işe başlatmama tazminatına ve fark boşta geçen süre ücret alacağı talebinin reddine dair karar verilmiştir.



BAM - 10. HUKUK DAİRESİ
Esas : 2018/2295
Karar : 2019/2390 :

Davacının istinaf başvurusu yönünden yapılan incelemede ise; iş akdinin feshi tarihi taraflar arasında kesinleşen işe iade davası sonucu davacının davalı işverene başvurusu üzerine işe başlatılmadığı … tarihi olup alacakların işe başlatmama tarihindeki ücret üzerinden hüküm altına alınması gerekirken ilk fesih tarihi olan … tarihindeki davacının ücreti üzerinden hüküm altına alınması doğru olmayıp, davacının istinaf sebebi yerinde olduğundan HMK 353/1-b-2 maddesi gereğince ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına karar verilmiştir.