İşverenin eşit davranma yükümlülüğü

Herkese merhaba bir banka subesi calisanlarin bir kismi istanbulda bir kismi ise kocaelide yasiyor, istanbulda yasayan kisiler sabahlari bankanın servisi ile aksamlari ise bankanin subeye kullanim icin tahsis edilmis aracini kullanarak evlerine donerken kocaelide yasayanlar sabah ve aksamlari kendi imkanlari ile is yerine gelmeye calisiyor. Bu kisilere herhangi bir yol yardimi yapilmadigi gibi servis imkani da bulunmadigindan yol giderleri kendileri tarafindan karsilaniyor. Sizce bu husus esitlik ilkesine aykiri olmakla birlikte hakli nedenle fesih sebebi sayilir mi? Nasil bir yol izlemek uygun olur? Bu durumu tecrübe eden meslektasim var mi?

İl dışından gelen çalışanların işe girişleri esnasında işverence bu yönde bir söz verilmemiş ise olayda eşitlik ilkesine aykırı bir durum olmadığını ve bu durumun çalışan açısından haklı bir fesih sebebi teşkil etmeyeceğini düşünüyorum.
Eşitlik ilkesi, aynı statüdeki aynı şartlara haiz kişiler arasında geçerli olacaktır.

Alıntı: Yazan Av. Suat İl dışından gelen çalışanların işe girişleri esnasında işverence bu yönde bir söz verilmemiş ise olayda eşitlik ilkesine aykırı bir durum olmadığını ve bu durumun çalışan açısından haklı bir fesih sebebi teşkil etmeyeceğini düşünüyorum. Eşitlik ilkesi, aynı statüdeki aynı şartlara haiz kişiler arasında geçerli olacaktır.

Üstad hayır böyle bir söz yok, banka şubesinde uygulama haline gelmiş. Ancak kafamı kurcalayan şu: Sonuçta şubeye ve şube kullanımı için tahsis edilmiş araç işçilerin bir kısmı tarafından bedel ödenmeksizin ( yakıt vs banka tarafından karşılanıyor ) kullanılırken aynı km uzaklıkta yaşayan diğer çalışanlar yol parası harcayarak ve kendi imkanları ile ( otobüs vs.) işyerine ulaşıyor. Bu kişiler aynı statüde ve aynı şartlarda çalışıyor. ( Normalde Banka şubesinde yemek yardımı var yol yardımı yok)