akdevrim / şiirler

yaz dedi adam,
söz dedi kadın...
çiz dedi adam,
boz dedi kadın...

akdevrim.istanbul.

Bu geç vakit bu sonbahar gecesinde kelimelerinle doluyum;

Zaman gibi,

Madde gibi ebedî,

Göz gibi çıplak,

El gibi ağır ve yıldızlar gibi pırıl pırıl kelimeler.

Kelimelerin geldiler bana, yüreğinden, kafandan, etindendiler.

Kelimelerin getirdiler seni, onlar : ana, onlar : kadın ve yoldaş olan…

Mahzundular, acıydılar, sevinçli, umutlu, kahramandılar, kelimelerin insandılar…

Nazım Hikmet Ran

Alıntı: Yazan Av. Hatun Olguner Bu geç vakit bu sonbahar gecesinde kelimelerinle doluyum; Zaman gibi, Madde gibi ebedî, Göz gibi çıplak, El gibi ağır ve yıldızlar gibi pırıl pırıl kelimeler. Kelimelerin geldiler bana, yüreğinden, kafandan, etindendiler. Kelimelerin getirdiler seni, onlar : ana, onlar : kadın ve yoldaş olan… Mahzundular, acıydılar, sevinçli, umutlu, kahramandılar, kelimelerin insandılar… Nazım Hikmet Ran

teşekkürler,sayın Hatun OLGUNER,Nazim HİKMET şiiri için....


benim haddime değil,güneşe bayrak asmak...
haddimi biliyorum,şiir deninçe susmak!...

akdevrim.21.07.2016.istanbul.

yıldızları sallamışlar,
eşekleri nallamışlar,
dönmez yere yollamışlar,
ne beklersin bu durakta?
kalır gören göz merakta...

akdevrim.İstanbul.

baharlar yazlar bilirim,
yüreği sızlar bilirim,
gelinler kızlar bilirim...
yüreğinde güneş tutsak....
oysa kalem yazar çizer,
diller lal olur anlatsak!...

akdevrim.istanbul.

armut dedin,elma aldın,
umudumu calma aldın,
saçlarımı yolma aldın,
suçların çok şimdi senin...

elimde kalemi bilsen,
şayet bir şeytan değilsen,
bir tek rüküda eğilsen,
akıl hocan kimdi senin...

baharlar yazlar bilirim,
yüreği sızlar bilirim,
gelinler kızlar bilirim,
gönlünde güneşler tutsak...


akdevrim.istanbul.


akdevrim.istanbul.

güneşi içenlerin,
türküsünü çağırsam...
sırattan gecenlerin,
sevabından ağırsam,
güneş doğana kadar,
sevdam sana bağırsam,
sesimi duyar mısın?
hayalimi renklere
çocukca boyar mısın?...

akdevrim.istanbul.

geçme dedi,
uçma dedi,
kaçma dedi...
kilitlendi sözçük,
saçma dedi..
başıma iş açma dedi...
tükenmedi demelerin...

akdevrim.istanbul.

ansızın ağlarken gülerim dedi,
bir soluk nefesi bölerim dedi,
dünya cennet olsun diye her zaman
herkese saadet dilerim dedi...

asla düşünmedi kendi payına,
ne bilsin herkes gelmiş oyuna,
bakılır mı düşün insan soyuna,
insan gibi yaşar solarım dedi...

kalem,kağıt düşmez dedi elimden,
sanki herkes memnun kendi halinden,
ne umar beklersin böyle zalimden?...
dertlerle yoğrulur dolarım dedi...


akdevrim.04.08.2016.istanbul.

yazdığım,çizdiğim kaleme küstüm,
tuttuğum,aldığım elime küstüm,
perişan acınan halime küstüm,
kendimi kendime anlatamadım...
nasıl bir sevdadır unutamadım...


akdevrim.istanbul.

geceler gündüzü yutmuş,
şeytanlar kafa koparır,
ne güzel varsa aparır!..

yaşayan insan değilim!..
dünden kalan bir umudu,
taşıyan insan değilim!..

yara bere sözçüklerim,
kendime acı yüklerim...
yarınlardan ne beklerim?..

kulağını daya yere,
kanla yoğrulur yer küre,
tank ve top sesi duyarsın,
hayalini ne boyarsın?

akdevrim.istanbul.

geceler gündüzü yutmuş,
şeytanlar kafa koparır,
ne güzel varsa aparır!..

yaşayan insan değilim!..
dünden kalan bir umudu,
taşıyan insan değilim!..

yara bere sözçüklerim,
kendime acı yüklerim...
yarınlardan ne beklerim?..

kulağını daya yere,
kanla yoğrulur yer küre,
tank ve top sesi duyarsın,
hayalini ne boyarsın?

akdevrim.istanbul.

yaz dedi akdevrim yalancıyı yaz,


akdevrim.istanbul.

mektupları pullayanlar,
eşekleri nallayanlar,
aynı adresden mi gelir...
kim kimin ismini bilir?..
güneş tutsak,yıldız tutsak,


akdevrim.istanbul.

dokunsam eline şaşırmış elim,
geceden gündüzü aşırmış elim,
içtiği bardağı taşırmış elim,
anlamamak için direniyorsun!...

kaç tane baharı yazı yaşadın?..
derler ki akdevrim çıkmış haşadın,
kendini kendinden sanki boşadın,
var mısın,yok musun aranıyorsun?...

kalem,defter,kağıt öteden dostum,
gölgemin içinde kayboldum sustum,
zalimdi seneler kan,ateş kustum,
kendi kendine direniyorsun...

geldiğim noktada sucun yok mudur?
yazıya dökülen acım çok mudur?
sinemi acıdan hain ok mudur?
anlamamamk için direniyorsun....

mekanımız yokmuş aynı karede?
yaşanmamış günler hangi seride?
gülmeyeceğim mi bu yer kürede?
inadına kadın direniyorsun...

akdevrimin eli boşda kalmıştır,
birisi geceden gündüz calmıştır,
belki kundağımdan aşkı almıştır,
neredesin diye aranıyorsun?

akdevrim.14.Ağustos.2016.İstanbul.firaristan.

derlerki yolu şaşırmış,
geceden gündüz aşırmış,
dolu bardağı taşırmış,
boş boşuna yaşıyorsun...

ekmek ve suyu isterim.
en güzel huyu isterim,
derin uykuyu isterim,
boş boşuna koşuyorsun...

dereyi tepeyi geçtim,
hatırına zehir içtim,
kendi hayalimi biçtim,
boş boşuna şaşıyorsun...

akdevrim yapyalnız kalır,
kalbinden sevgiyi alır,
gece ve gündüz bunalır,
yaramı ne kaşıyorsun...


akdevrim.14.08.2016.İstanbul.firaristan.

elimi tutan,
kendinden utan...
ihanet edersen...

akdevrim.istanbul.

saniyenin içinden,
yüzyılı calanlar var.
gerçeğin ötesinde,
binlerçe yalanlar var.
kendisini kaybedip,
sonradan bulanlar var.

ne koşarsın akdevrim,
sonun derin kör kuyu.
ağlanacak hallere,
gülünür ömür boyu.


akdevrim.istanbul.

ister güneşi tut,istersen ayı.
hala çözemezsin yalan dünyayı.
aklından tuttuğun en büyük sayı,
çarpar böler seni anlıyor musun?

ellerimi tuttda gidelim kadın,
günün sonu kar fırtına bora görünür.
ne kadar zamandır bitmez inadın.
içinde kanayan yaran görünür.

kalem tutmuş elim silahı değil.
düşerken göz yaşım mermeri deler!...
var mıyım,yok muyum bu gerceği bil,
her anne ardından bir kuzu meler!...

sensiz bu dünyayı gördüm diyemem,
artık sefasını sürdüm diyemem.
ayrım yapıp lazım kürdüm diyemem,
ne mutlu Türküm diyene derim....


akdevrim.İstanbul.

kalem tutan ellerinden öpeyim,
bak halime Yaratanı seversen.
elde kalem,kulağında küpeyim.
bak elime Yaratanı seversen.

bir seni düşündüm dün akşam yine.
ıslandı yanağım,sulandı gözüm.
gözlerine dalıp bir baksam yine.
aşkımız dünyada çözümsüz çözüm.

hiç gel deme bana gelemem artık,
bundan sonra daha gülemem artık,
ne kaldı ömürden bilemem artık,
kar yağdı yenmiyor bağında üzüm...

ellerin elime değsin istedim,
herkes aşka boyun eğsin istedim,
mutluluk meyvesi yesin istedim,
anla beni Yaratanı seversen...


akdevrim.istanbul.

ekmeğim aşım değilsin,
gövdemde başım değilsin,
göz üstü kaşım değilsin,
niye seviyorum seni,
ne kendime ne başkaya
anlatamadım ben beni...

uçma gitti bunca sene,
sanki ulaştın gayene,
aşkınla deli divane,
nasıl olmam nasıl olmam,
gözlerinin bebeğinden,
izinsiz sevgiyi almam...

akdevrim.istanbul.

kalemime bile sözüm geçmiyor,
atıp bir yerlere kırasım gelir.
diller konuşmuyor,güller açmıyor,
neden niçin diye sorasım gelir...

geceler,gündüzler perişanım ben,
sanki kendisiyle yarışanım ben,
acıyla yoğrulup karışanım ben,
aklımı fikrimi yorasım gelir...

akdevrim.istanbul.

ne istersen yaz akdevrim,
sinsi plan boz akdevrim,
ellerimi çöz akdevrim...
tutukluyorum kendimi...


akdevrim.istanbul.

bir umut ki kadınım;
hayalimin ötesi,yıldızlar kadar uzak.
taşlı dikenli yollar,mayın döşenmiş tuzak.
geçmişe dönüp baktım ne yazık ağlayarak...
yere düşen göz yaşım mermeri deldi geçti...
canım dediğim kadın,hayallerimi içti....

senden sonra sevdiğim,kalem,defter ve kağıt,
seneler geldi geçti,içten tutarak ağıt,
neredeysen çıkda gel,şu efkarımı dağıt!..
yere düşer göz yaşım,beyaz mermeri deler,
gelip gecen her kimse,sanki halime güler!...


akdevrim.istanbul.

sensiz bir dakıka bana bin asır,
yataklar yorganlar yerlerde hasır,
ayağım,ellerim tutmakda nasır,
gözüm senden başkasını görmüyor!...
göz yaşlarım sen gelmeden durmuyor!...

şiirini hasını yazacak olsam,
emrinde esaret altında kalsam,
her tarafta gecer paraysam pulsam,
gönlüm senden başkasını görmüyor,
yürek sensiz bir hayalı kurmuyor!...

akdevrim.istanbul.

elimde ki kalemden kime ne diyen benim,
ateş alev gömleği,yaşarken giyen benim,
dünya da acıları neden se yiyen benim,
nedenini niçini bilmeden öleçeğim,
karanlık bir dehlizde ayrılmış geleceğim...

sen suçlu değilmisin umut verdiğim kadın,
bir şiir bahcesine senle girdiğim kadın,
ayağının altına güller serdiğim kadın,
yasaklanmış dünyada nedense güleçeğim,
karanlık bir dehlizde bir seni bileçeğim...

ateş alev yanmak var,
yıldıza dayanmak var,
kapkaranlık dehlizde,
aniden uyanmak var!...

gök yüzünde kuşların,
dokunduğum tuşların,
gözlerimden dökülen,
mermer delen yaşların...
günahını çekemem...
güneşi,ayı dersen,
gök yüzünden sökemem...

seni beklediğimi,
gecen dakıkalara,
zaman eklediğimi
senden başka kimseye,
söylemedim bilesin...
duygularıma kadın,
sarsılmayan kalesin...

niye yazıyorum ki,
sorsalar yanıt yoktur,
niye seviyorum ki,
elimde kanıt yoktur...

zamanın tezgahında,
un gibi öğünürüm,
sensiz geçen zamanda,
kendime döğünürüm...

akdevrim der kendine,
''yaşadığın an senin,
gerisi zindan senin''

akdevrim.17.08.2016.İstanbul.

elimde ki kalemden kime ne diyen benim,
ateş alev gömleği,yaşarken giyen benim,
dünya da acıları neden se yiyen benim,
nedenini niçini bilmeden öleçeğim,
karanlık bir dehlizde ayrılmış geleceğim...

sen suçlu değilmisin umut verdiğim kadın,
bir şiir bahcesine senle girdiğim kadın,
ayağının altına güller serdiğim kadın,
yasaklanmış dünyada nedense güleçeğim,
karanlık bir dehlizde bir seni bileçeğim...

ateş alev yanmak var,
yıldıza dayanmak var,
kapkaranlık dehlizde,
aniden uyanmak var!...

gök yüzünde kuşların,
dokunduğum tuşların,
gözlerimden dökülen,
mermer delen yaşların...
günahını çekemem...
güneşi,ayı dersen,
gök yüzünden sökemem...

seni beklediğimi,
gecen dakıkalara,
zaman eklediğimi
senden başka kimseye,
söylemedim bilesin...
duygularıma kadın,
sarsılmayan kalesin...

niye yazıyorum ki,
sorsalar yanıt yoktur,
niye seviyorum ki,
elimde kanıt yoktur...

zamanın tezgahında,
un gibi öğünürüm,
sensiz geçen zamanda,
kendime döğünürüm...

akdevrim der kendine,
''yaşadığın an senin,
gerisi zindan senin''

akdevrim.17.08.2016.İstanbul.

soluklandığı nefesi,
sorsana böler mi insan?
kötü yazılmışsa kader,
dünyada güler mi insan?...

kalem düşmüyor elimden,
sanki asıldım dilimden,
melek yapmışlar zalimden,
geçmişi siler mi insan?..

akdevrim.18.08.2016.istanbul.

umudumsun dedim sana,
gözümden yaş oldun geldin...
ne haldeyim anlasana,
nerelerde soldun geldin?....

geçti yıllar,uçtu yıllar,
aşınmaz denmişti yollar,
yerinde dondu akıllar
beni bitmiş buldun geldin...

akdevrim.18.08.2016.istanbul.

geceden gündüzü calanlar nerde?
gerçeğin üstünde yalanlar nerde?
geceden gündüze kalanlar nerde?
bütün hayatımı sorguluyorum,
Yunus sevgisini vurguluyorum!...

akdevrim.18.08.2016.istanbul.