akdevrim / şiirler

yazarım çizerim kime ne bundan?
düzgün tahta çıkmaz eğri odundan...
uzak dur diyorlar sudan sabundan...
kirlenip toprağa nasıl gireyim...
neye,kime,göre nasıl bireyim?

tertemiz doğurdu kundağa sardı,
annem beni böyle bilse asardı,
yastığı yüzüme doğru basardı...
kirlenip,horlanıp mezara gitmem...
kol kola şeytanla pazara gitmem...

dost doğru bildiğim bütün yollardan....
tertemiz yürekli bütün kullardan...
bütün mevsimlerden,bütün yıllardan...
yüreğinde izler taşıyanım ben...
bülbülün sesine aşıyanım ben...

akdevrim.29.05.2014.istanbul.

rüyama girsene bir gece vaktı....
hayallerim gece boyu şenlensin...
yağmur yağdı,gökte bir şimşek çaktı,
saat tik tak yapsın,umut demlensin...

her imsak atarken uyanıyorum...
bir inçir ağacım gülümser bana...
sevginin rengine boyanıyorum,
sanki her şey düşman kötümser bana....

dile gelse dese masada lambam...
kalemim defterim kağıdım hazır,
kalbimde gizlenmiş saatli bombam,
umudu,hayali dünyamdan kazır...

ruhumu atayım kantara dedim,
sevgin yüreğimde hep yara dedim,
hayatımı sardın mantara dedim,
rüyama girsene bir gece vaktı.

akdevrim.29.05.2014.istannbul.zeytinburnu.

.....Dilim Ses bayrağım....
.....Şimdi aldığımız bir haberi veriyoruz!...20.yüzyılın başında uyutulan ünlü düşünür Ziya Gökalp dün başarılı bir operasyonla anti-narkoz verilerek American Hospital' da uyandırılmıştır...kendine gelen ve hastaneden özel izinle gezintiye çıkan ünlü düşünür...İstikla caddesi,Taksim,akmerkez,şişli ve cevresini gezmiş...tabelaların ingilizce menşeili,davranışların,giyim kuşamın milli benliğimizle örtüşmediğini,politik parlamenter sistemin adeta Türk varlığına düşman,üniter yapımızın tehlikede olduğunu görmüş.Başka bir ülkede uyandırıldığını düşünen ünlü düşünür süratle hastaneye geri dönmüş...kendisini anti-narkoz verip uyandıran doktor ve ekibini kurşun yağmuruna tutmuştur.Son kalan mermiyi beynine sıkan düşünür intihar etmiştir....
akdevrim.30.mayis.2014.istanbul.zeytinburnu.(Üstte ki mizansen öykü hiç bir yerden alıntı değildir..Bana aitdir.Tarafımdan kaleme alınmıştır.)

yıllara sor,yollara sor?
akdevrim geçti mi burdan?
mutluluk denen şerbeti,
gördün mü içti mi burdan?

izler gördüm kaldırımda,
sanki kalmış zor durumda,
el sallanır uçurumda...
sanki göçmüş bu diyardan..

öküz kalmış kırmızı gül,
inçir ağacında bülbül,
ister ağla istersen gül...
hangi şey var ayarında?...

kalem dediğimi yazmaz,
bam teli kırılmış bir saz,
ne söyesem geliyor az...
ne var ne yok kararında?...

bilmem hangi derde kaldın?
halimden anlayan kadın...
şakak beyaz,saçlar dökük,
hala dersin dayan kadın...

anlar mısın ruh halimden?
ayak altında kilimden,
bir şey gelmeyen elimden...
ne beklersin uyan kadın?...

neredeysen çık ortaya,
başını göğsüme daya,
gözüm değil mavi boya,
beni öldü sayan kadın...

sen akdevrim hıyar mısın?
istanbulla ayar mısın?
kimi kimle sayar mısın?
her şey sana beyan kadın....

akdevrim30.mayis.2014.istanbul.zeytinburnu.Firaris tan Cumhuriyeti.

yazılmayan şiiri,yazabilsem diyorum,
bozulmayan yazıyı bozabilsem diyorum,
seveceğim kadına kızabilsem diyorum...
ellerimle uzanıp,güneşi gökten alsam...
kuş tüyü bir yastıkda derin hayale dalsam...
şiirin dünyasında,kalemim çığır açsa,
görsem kötü ruhları,yerin dibine batsa...
martılarla beraber akgüverçinler uçsa...
çocuklar ağlamasın,şekerde yiyebilsin,
artık ana babalar mutluyum diyebilsin....

akdevrim.istanbul.

kime ne kalemimden,
neyi nasıl yazarsam...
bilinmeyen bir yerde,
sessiz sessiz sızarsam...
hayalin öte yanı,
duyanı,anlayanı,
kendim gibi sezersem...
gezilmeyen yerlerde,
pasaportsuz gezersem...

gökteki yıldızlardan,
gelinlerden,kızlardan,
ve inleyen sazlardan,
alkış alsa kalemim...

gözümün bebeğinden,
aşkın kelebeğinden,
anlatsa uzun uzun,
ruhdaşımla birleşsek,
bir yerde yolumuzun...

zaman kanlı dişini,
gelip gecen kaşını,
inadına catmasa.
gönlümdekini mantık,
bir yere fırlatmasa...

akdevrim.istanbul.

kendimle yarışanım,
kendime karışanım..
yensem yenilsem demem.
bak işte perişanım...

acıyla elem gibi,
kiralık kalem gibi,
nefret etsinler benden,
milyon çıkarsa binden...

yazar çizer akdevrim,
yüreğinin bağını,
belki çözer akdevrim...

güneşi tutuyorum,
beşikte sallıyorum,
allayıp pulluyorum
yerine yolluyorum...

şükürler Yaradana,
vermiş böyle yetiyi,
gerceği aradana...
boynum kıldan incedir..
karanlık bir gecedir..
iki ayaklı sevdam,
dudağımda hecedir...

yarışan adam benim,
mantığımla gönlüme,
karışan adam benim..

akdevrim.istanbul.

güneş üzgün ışığını vermiyor...
bundan böyle bizi kimse görmüyor,
neyse zaman hiç yerinde durmuyor,
dünden beri uyumadım ki anne!...

acıları umut yaptın,pişirdin,
tutup bizi zorluklardan aşırdın,
üzgün görsen başımızı kaşırdın,
dün den beri uyumadım ki anne!...

nasırlaşmış acı görmüş ellerin,
sözçükleri ballaştıran dillerin,
gönüllerde iz bıraktın çok derin,
dünden beri uyumadım ki anne!...

Yaratandan diliyorum ki kalbin,
sonsuza dek dayandıkca dayansın...
yer cennettir bir anneyi koymaya,
haykırırım tüm evlatlar uyansın!...

akdevrim.01.06.2014.istanbul.Atatürk hava limanı.

.....Dilim Ses bayrağım....
.....Şimdi aldığımız bir haberi veriyoruz!...20.yüzyılın başında uyutulan ünlü düşünür Ziya Gökalp dün başarılı bir operasyonla anti-narkoz verilerek American Hospital' da uyandırılmıştır...kendine gelen ve hastaneden özel izinle gezintiye çıkan ünlü düşünür...İstikla caddesi,Taksim,akmerkez,şişli ve cevresini gezmiş...tabelaların ingilizce menşeili,davranışların,giyim kuşamın milli benliğimizle örtüşmediğini,politik parlamenter sistemin adeta Türk varlığına düşman,üniter yapımızın tehlikede olduğunu görmüş.Başka bir ülkede uyandırıldığını düşünen ünlü düşünür süratle hastaneye geri dönmüş...kendisini anti-narkoz verip uyandıran doktor ve ekibini kurşun yağmuruna tutmuştur.Son kalan mermiyi beynine sıkan düşünür intihar etmiştir....
akdevrim.30.mayis.2014.istanbul.zeytinburnu.(Üstte ki mizansen öykü hiç bir yerden alıntı değildir..Bana aitdir.Tarafımdan kaleme alınmıştır.)

herkesin annesi kendine güzel,
okuma boşuna anlamam gazel,
bilmez misin ki ebed ve ezel,
annelerin yeri doldurulamaz!...
gülü ve ciçeği soldurulamaz!...

gök yüzü göz yaşı döküyor anne,
sevgin yüreğimi söküyor anne,
ve zaman su gibi akıyor anne,
herkesin annesi kendine özel,
okuma boşuna anlamam gazel...

akdevrim.istanbul.

gök babanın göz yaşı,
yıkıyor dağı taşı...
sevgim ateşden gömlek,
yakıyor dağı taşı...
sanmayın şimşek çaktı...
göz yaşım içe aktı...
anlamadım ben beni..

akdevrim.istanbul.

Görünen lüzüm üzerine yarın Samsuna gidiyorum.Bir hafta olamayacağım İstanbulda...Fırsatım olursa burada olurum...
selamlar..

akdevrim.istanbul.

yazı derim tura çıkar,
yollar gider zora çıkar,
yüreğimde yara çıkar...
anlatamam ki ben beni...
her gün bir dert doğar yeni,
canım çok acıyor anne!...

gönül vermek bir zalime,
anlatsam yetmez kelime,
zinçir vururlar dilime,
anlatamam ki ben beni,
kimsenin kalmamış dini,
canım çok acıyor anne!...

akdevrim.25.06.2014.istanbul.

sitem senden uzak kaldığım için çok özür diliyorum...
yeni geldim...

akdevrim.istanbul.

dedim kadın,çok geç kaldın nerdesin?
kuşlar bile uyanıyor bil artık.
görmez oldum gözlerimde perdesin...
bitmedi mi bu inadın gel artık!...

yağmur yağdı dereleri doldurdu...
güneş yaktı fideleri soldurdu...
gelip gecen saçlarımı yoldurdu...
ölmeden gel bu garibe gül artık!...

akdevrim.25.06.2014.istanbul.

inçir ağacım....

hayalimi tutuklamış,
ne varsa sevgiye dair...
yakalamış pataklamış...
acılı yürek taşırım,
sanki bir yara kaşırım...
güneş batsa ay doğuyor,
inçir ağacıma baktım,
sanki bir benden soğuyor..
kızmış bana yirmi beş gün...
sanki hala küs gibiyiz,
farklı yerlere tabiyiz...
selam verdim almaz gibi,
durağımda kalmaz gibi...

bilmez ki Samsuna gittim,
dikilmiş hep gökdelenler,
kıymış bütün anılara...
kaybolmuş gitmiş akdevrim,
işin yoksa onu ara.....

uyku tutmamış gözümü,
sakınmam ki hiç sözümü...
dokunuyorum tuşlara,
bakıp bakıp duruyorum,
inçire konan kuşlara...

akdevrim.istanbul.

gözümün bebeğinden,
aşkın kelebeğinden.
sevgiyi caldı kadın!...
sözçükleri altınken,
dudağı baldı kadın...
yüreğimde habersiz,
devamlı kaldı kadın...

İstanbul gibisin sen...
türküsün,şarkısın sen...
yaşamın farkısın sen...
havalanan martıdan,
elde kalan artıdan,
daha iyi gördüğüm...

akdevrim.istanbul.

dedim kadın zaman bana zor gelir,
bu mevsimde tipi gelir kar gelir...
giydirdiğin bu elbise dar gelir...
dedim,dedim hala anlamıyorsun....
yağmur olsan yere damlamıyorsun....

bilmez misin kalem yazar yorulmaz,
neden niçin akdevrime sorulmaz...
duygulara artık zinçir vurulmaz...
ne diyorsam artık tınlamıyorsun....
yağmur olsan yere damlamıyorsun....

dedim kadın ne zor günler geçirdim...
güverçine elimden su içirdim,
bu duraktan otobüsler kacırdım,
nedense yolumdan yanlamıyorsun...
yağmur olsan yere damlamıyorsun....

akdevrim.istanbul.

dur dedi kendi kendine adam,
yollar yollukdan aşınmış gibi,
baktı peşinden gidene adam...
mahalle bir yere taşınmış gibi...

yüksek gökdelenler inmiş buraya,
gece kondular dönmüş saraya,
insanları gördüm girmiş sıraya,
sanki her şey bana yabancı gibi...

top oynadığım alan nerede?
neneme dediğim yalan nerede?
anılarım yokmuş hiç bir karede...
sanki her şey yalan yaşanmış gibi...

içime aktı sanki göz yaşım,
anılarda kaldı artık meskenler....
her şeye yabancı,yapyalnız başım...
anlatsam bir kişi bulamam dinler!...

akdevrim..27.06.2014.istanbul

gittim gördüm mahallemi karışık,
çocukluğum anılarım calınmış...
göremedim eski yeni barışık,
sanki tek tek bir sınıfta kalınmış!...

tanımam kimseyi herkes yabancı,
sanki gönlüme düştü bir sancı,
değişmiş kalanlar,değişmiş hancı,
yara bere anılarım gördün mü?

akdevrim.27.06.2014.istanbul.

kalemin pabucu dama mı çıktı?...
tuşlara dokunup yazıyorum ben....
köprünün altından çok sular aktı...
beynimin içinde geziyorum ben...

zamanın geriye dönüşü yokmuş...
omuzumda hayat kocaman yükmüş,
dünya sandığımdan daha büyükmüş...
ne diye ruhumu eziyorum ben?...

akdevrim.istanbul.

yazarım çizerim kime ne bundan?
uzak olmaz dünya sudan,sabundan?
küller geri kalır yanan odundan...
yandığımı kimselere diyemem...
ateş gömlek herkes için giyemem....

güneş batar karanlığa kalırım,
geceleri yıldızları alırım,
acıları birer birer bilirim,
hiç kimsenin gözlerini boyamam,
hiç kimseyi ateşime koyamam...

dedim kadın yazdığımı okuma,
ipek yelek giyen mi var dokuma...
ne diyen var varlığıma,yokuma...
hiç kimseden küçük bir ses duyamam,
telkin ile deyilene uyamam...

ne üzersin akdevrimi hey kadın?..
yara oldun yüreğimde kanadın,
diyorum ki yere batsın inadın....
kaç yıl oldu ayrı düştük sayamam,
sana artık hiç bir zaman kıyamam...

akdevrim.27.06.2014.istanbul.zeytinburnu,firarista n...

şeker olup çayında,
erimek istiyorum..
ellerin ellerimde,
yürümek istiyorum...

güneşi tutan adam,
güneşle batan adam,
yüreğini yıldıza,
fırlatıp atan adam...

yüz yılların,çağların,
ölü diri sağların,
ovaların,dağların,
gönül verdiği adam,
güller derdiği adam...
şimdi nerde nasıldır?
dinlesen hikayeyi,
kücüçük bir fasıldır...

renklerle duyguları,
karıştırıp yoğurmuş,
umudunu denize,
balıklara savurmuş...
uzakda kalan kadın...
anlıyor musun beni?
çizgi çekip üstüme,
kanlıyor musun beni...

adım attığın yere,
göz yaşımı düşürdüm,
varım,yoğum şaşırdım....

akdevrim.27.06.2014.istanbul.zeytinburnu,firarista n Cumhuriyeti.

inçir ağacım benim,
kardeşim bacım benim,
neler çektim bir bilsen,
dökülmüş sacım benim...

kuşlar dolar dalına,
kimse bakmaz falına,
geniş yaprakların var..
herkes düşkün balına...

güzel inçir ağacı,
özel inçir ağacı,
senden ayrılmak acı...


akdevrim.istanbul.

balta elinde adam,
yürüdü yorulmadan...
kimseye vurulmadan..
ormandaki ağaçlar,
işlenmiş bütün suçlar
göz yaşıyla ağladı...

baltanın sapı odun...
dedi ağaca adam....
yeğmiyen kaca adam?...

keser keser durursun,
güneş vurur kurursun...


akdevrim.istanbul.

yazılan satırları,
okur mu dedim kadın?
bana özel bir kazak
dokur mu dedim kadın?...

madem ki gecen zaman,
her şeyi yapmış duman,
tutsam elimden kayar...
baştan bozulmuş ayar...

dokunduğum tuşların,
ve yolunmuş kuşların,
haline üzülürüm...

akdevrim.istanbul.

güneş vuran penceremden,
dişarıya bakıyorum...
engel değil zaman zemin...
nil nehrinde akıyorum...

fravun fişkırmış yerden,
okur günahı ezberden...
ortadoğuda liderler,
görünmez yüreği kirden...

kanla yoğrulan toprakda,
mısır,buğday bicecekler...
ne doyumsuz varlık bunlar,
devamlı kan icecekler....

kardeş kardeşi vuruyor,
dünya bi care duruyor...
yeşillik,hayat duruyor...
Suriye,Filistin,Irak...

ölümlere olmuş durak....

akdevrim.28.06.2014.istanbul.zeytinburnu.Firarista n Cumhuriyeti...

harflere sözçüklere
yükleme yapıyorum...
bilinmeyen durakta,
bekleme yapıyorum...

gelip gecen merakta..
yazacağım şiirin,
kopyası olmayacak,
bir kişi ağlayacak...

günlerden pazar dedim,
güldü ağlarken Nedim...
anladım ki şairler,
sözçüklerle yaşarlar,
zaman zemin tanımaz,
nesillerle koşarlar...

duyguların rengini,
harflere veren adam,
doğduğu günden beri,
sonunu gören adam..
gelip gecen dolmuşa,
elini kaldırmakta,
sanki kendi kendine,
kızarak saldırmakta...

hangi dili konuşsam,
duymazlar beni dedi,
sanki yokum durakta,
saymazlar beni dedi...

bu nasıl bir dünyadır,
ne gercek,ne rüyadır...
ne yaşar,ne yaşarsın...
bir menzile koşarsın...

akdevrim.29.06.2014.istanbul.Atatürk Hava Limanı.

ne acılar duydum sana anlatsam,
kalemlerim kağıtlara yazamaz...
ne yapsam ki hangi yolları tutsam,
bu yazıyı hiç bir kalem bozamaz...

gün karanlık,gece yorgun ben neyim?
istiyorum çocukluğa döneyim...
bıraksınlar şu yakamı sineyim...
çektiğimi kalemlerim yazamaz...

hiç elinden kalem düşmez akdevrim,
yüreğini kimse deşmez akdevrim,
bu kazanda yemek pişmez akdevrim,
kim demişki kimse sana kızamaz...

akdevrim.istanbul.

kanatlandı martılar,
günahımı çekmiyor,
teraziler,tartılar...
eksilerle,artılar...
bulutlandı gök yüzü,
ağlayacağa benzer,
umutlandı gök yüzü,
kalbi kabeye dönzer...

ramazan ayı gelmiş,
her yere dayı gelmiş....
huşu içinde ruhla,
yemeği ye sabahla...

oruç yıkar ruhunu...

akdevrim.istanbul.