akdevrim / şiirler

uzandım tutundum güle,
düşdüm acınacak hale,
çokdan zapt edilmiş kale,
canım çok acıyor anne..

şiir susar kalem susar,
sanki beni tutar asar,
yeni bir yüzyıla basar,
canım çok acıyor anne....

ayağım uymaz zamana,
üstüme çöken dumana,
dokundum suya sabuna,
canım çok acıyor anne...

hain dedim kızdığımdan,
zaman zaman yazdığımdan,
hayalimi çözdüğümden,
canım çok acıyor anne...

akdevrim.01.Aralık.2012.istanbul.Atatürk hava limanı.Turizm enformasyon müdürlüğü...

kundağımdan ben çıkmadan
hayalim calınmış anne...
çok sevdim bir beyaz kuşu,
kafesden salınmış anne!...

bir avcının namlusuna,
acımadan hedef olmuş,
ne yazsam artık boşuna,
hecede harfler yorulmuş....

beynimin içinde fikir,
şimdi tutuklanmış anne...
gözlerimin bebeğinde,
bir kardelen donmuş anne...

akdevrim.istanbul.

yine bir yılın son ayı anne,
ne umdum ne buldum soracak mısın?
benim için güzel hayaller anne,
güzel düşlerinde kuracak mısın?...

ne bahar ne yazı yaşadım anne...
ne bir tuzum kaldı ne tadım anne,
kırıldı kollarım kanadım anne,
her halimi hayra yoracak mısın?...

uzak dağ köyünü aradım anne,
göz yaşım burada sele karıştı...
bu dünyada yokmuş muradım anne,
mertlik hamuruna hile karıştı...

isyan ettim birden ağladım anne!...

akdevrim.01.Aralık.2012.istanbul.Atatürk hava limanı.

İstanbulda yağmur var,
ıslanır kaldırımlar...
yüreğimin içini,
dövüyor yıldırımlar...

güneşimi kesmiş bulut,
sağdan soldan esmiş bulut
göz yaşını dökmüş bulut...
sorma ne haldeyim anne?

karanlıkı çökmüş her yere,
göz yaşları akar dere?
dostuma can vere vere,
canım çok acıyor anne?...

anlamıyor elin kızı,
sanki sevginin yıldızı,
dışı melek içi çazı,
canımı yakıyor anne...

istanbulda yağmur var?
ıslanır kaldırımlar...
yüreğimin içini ,
dövüyor yıldırımlar...

akdevrim.06.Aralık.2012.istanbul.Atatürk hava limanı.

güneşi calmış birisi,
iğneyi salmış arısı,
kim der gönlümün yarısı,
kafayı yorma akdevrim!..
bu duraklar insiz artık,
her yerde durma akdevrim!...

boşuna dönüyor dünya,
aslında yanıyor dünya,
kalemi kırma akdevrim,
neden niçin diye artık,
yanılıp sorma akdevrim!...

akdevrim.istanbul.

saçları yolunmuş adam,
ağlarken bulunmuş adam,
güneşi calınmış adam,
ıssız bir köşede durur,
akan nehirleri kurur!...

niye doğdun soran olmaz,
hayrına düş kuran olmaz,
merak edip ne var ne yok,
hiçyanına varan olmaz!...

niye gelmişsin dünyaya,
eller atlı sensin yaya...

akdevrim.istanbul.

yol görünür yine firar,
birisi birini arar,
beni parmağına sarar,
yaşanılmaz dünyam benim.


sabah geldim gidiyorum,
ne fazla ne eksik yorum,
ben kendimi biliyorum,
yaşanılmaz dünyam benim...

elim kalem tutsa nolur?
kendini unutsa nolur?
boş bir yere atsa nolur?
yaşanmazmış dünyam benim....

akdevrim.istanbul.

ne bir söz,ne bir kurşun
işlemiyor taş kalbine...
dokunduğum her bir tuşun,
ateş düşüyor içine...

kulakların sağır senin,
günahların ağır senin,
sanmaki bu çığır senin,
şaşırdım yolumu yine...

akdevrim.

yüreğin yeter mi bilmem?
havada tutsan kurşunu,
değiştirsen duruşunu,
hesabını tek tek versen,
harcadığın kuruşunu...

belki yolumuz kesişir...
bakarsın dünyan değişir...
düşü,düşünceyi aşır...
yüreğin yeter mi bilmem?
olduğun noktaya gelmem!..

dünya toz pembe diyorlar,
helal haram demiyorlar,
her şeyi kar sayıyorlar,
yüreğin yeter mi bilmem?
dünya hep böyleyse gülmem!...

kırılır gecer akdevrim,
kendini bicer akdevrim!...

akdevrim.istanbul

hani yürekden kopan,
insanı insan yapan,
değerler yemiş tırpan,
yaşamakdan bana ne?

gökten yıldızlar kaymış,
umut yerinde saymış,
sözü verenler caymış,
yaşamakdan bana ne?

sözde sevgi kutsalmış,
sürüye bir kurt dalmış,
sevgi mezarda kalmış,
yaşamakdan bana ne?

yazar durur akdevrim,
neyi kurur akdevrim,
boşa yürür akdevrim,
yaşamakdan bana ne?

akdevrim.13.Aralık.2012.istanbul.Atatürk hava limanı.

canımdan can dediğim,
İstanbul denir denmez,
akan suları durur..
yedi tepe üstünde,
ihtişamını korur!...

boğazın ışıkları,
cezbeder aşıkları...
martılarla artılar,
kolkola girer birden,
sevgiyi şiir yapıp,
hep okurlar ezberden...

dünya kenti İstanbul...
adımı unuturum,
benzerin varsa kabul!..

gök kubbe havadadır,
güvercin yuvadadır!...

akdevrim.13.12.2012.istanbul.Atatürk hava limanı.

tek tek dökülmüş insanlar,
kimi sorsam öldü derler...
ne ağladı güldü derler...

doymaz mış bu kara toprak,
bir bilen çabuk anlatsın,
kanıyor bu yara toprak!...

bir yere bak hazırlıklar,
öte yanda mezarlıklar...

düşümün içinde donsam,
bir daha hiç bulunmasam!...

akdevrim.istanbul

başım ağrıyor dostlarım,
çok ağır yük taşıyamam...
geriye kalan ömrümü,
bir acıyla yaşıyamam...

kurşun tutuldu havada,
bakışımı dondurdular...
kilitlendi dudaklarım,
bir öpüçük kondurdular...

aklım mı tatile çıkmış?
hayalim dünden acıkmış,
gördüm gercekler gıcıkmış,
gözlerimi döndürdüler...

yazan benim çizen benim,
hayalimin dünyasında,
sınırsızca gezen benim,
ellerimi çözen benim!...

sanki sana ne akdevrim?
güneş mi doğar batıdan,
şair nedim düşmez daha,
bey oğlunda bir catıdan!...

akdevrim.istanbul.

akıp gidiyor önümden,
dalga dalga insan seli...
sorsan umut peşindeler,
bilmez ne ateşindeler!...

akşam sabah yuvarlanır,
sadece kendini tanır...
bilmez devamlı aldanır...

adım atar ömür biter
sobasında kömür biter...

budanacak orman kalmaz,
dizlerinde derman kalmaz...

sana ne bundan akdevrim,
seyretme yandan akdevrim!...

akdevrim.istanbul

baş ağrısı çekiyorum,
sanki yere çöküyorum,
yer yer umut ekiyorum,
ne olacak sonum benim...

kalem anlamıyor beni,
güneşe küsmüşüm sanki...
ölüm sonlamıyor beni,
çekeceğim var inan ki!...

her sondurak kara toprak,

akd.ist.

güneşi tutuyorum,
yıldızda geceleyip,
cennette yatıyorum...
okyanuslara sığmam,
kin olup yere yağmam,
ışığın yüreğinde,
varında gereğinde,
gizliyim ölümüne...

sevgiye bakan gözde,
cennete giden izde,
bir imgede,bir gizde,
saklıyım ölümüne...

sen kimsin neredesin?
nasıl bir karedesin?
hain olup çıkmışsın,
bir yüreği yıkmışsın,
benzin döküp yakmışsın...

cinayeti işleyen,
katilden daha fazla,
cehenneme gidersin,
sanıyorum bu hızla!...

neden hiç beklemedin,
ter termiz yüreğine
sevgimi yüklemedin
kirlisin sen hainsin...
hakkında gök yüzünden,
neler inerse insin!..

güneşe tutan benim,
alnım acık yüzüm ak...
gözlerini bir yumda,
yaptıklarına bir bak!....

evde mi kalıyordun,
neydi telaş acelen...
demişler iyi güler,
belki en sonda gülen!...

güneş benim ay benim,
acı benim vay benim..
kime ne ki dünyamdan,
belkide saray benim...

akdevrim.16.Aralık.2012.istanbul.ATATÜRK hava limanı.

durun kalabalıklar!...
kirlenmekde denizler,
ölür alabalıklar!...

acımasız karalar,
derinleşir yaralar,
acılır birden bire,
karalarda aralar!...

ölümün kol gezdiği,
zülümün kol gezdiği,
bir güçsüzü ezdiği,
karalar değil midir?

silahı yapanların,
paranın kuponların,
maddeye tapanların,
nefes alıp verdiği,
karşındaki canlıyı,
hep aşağı gördüğü
bir dünyadır karalar!..
bunun için candaşım,
kanamakda yaralar!...

denizler sevgi gizler,
kansız,kinsiz ve yönsuz....
aslında karalardır,
nefes alamaz onsuz!...

en iyi kaptan bilir,
güzel hesaptan bilir,
her türlü çaptan bilir,
deniz ne olduğunu?...

benide al git kaptan,
gün gelir öldürürler,
tüm bu kitleyi toptan...

akdevrim.istanbu

kirlendin mi İstanbul?...
hala yıkanmaktasın...
beni bir kenarda bul,
neden sakınmaktasın?..

dünya kentisin şehir,
her şeyin aşka dair,
kim demiş havan zehir?
niye yakınmaktasın?

şiir kulakda küpen,
şenlenir yedi tepen,
aşkdır alnından öpen...
ne soluklanmaktasın?

öfkelenip kızdın mı?
meyhanede sızdın mı?
ben gibi hıyar görüp,
aleyhine yazdın mı?

el çırparım İstanbul,
ihtişamına senin!...
aklına şaşıyorum,
kızıp sana küsenin!...

akdevrim.17.Aralık.2012.istanbul.

yine mi akşam oldu?
güneşim çekip gitti...
yağmurlu bir İstanbul,
suları akıp gitti...
yıkandı sokakları...

gelir gecer insanlar
hiç farkında değiller,
umut bicer insanlar...

ağlayanları gördüm,
birbirlerine umut,
sağlayanları gördüm...

kah umuda giderler,
kah umutsuz dönerler....

zamanın tezgahında,
ezilen hıyarım ben
hayallerimi bazen,
renklere boyarım ben...

oysa bundan kime ne?...

akd.ist.

unut dediğim gibi,
olmayan şu beynimi,
birden yediğim gibi...
yüreğimde acılan,
sessiz gediğim gibi...,

acıyı duyarım ben,
gözünün bebeğini,
renklere boyarım ben.
öfkelenir kendime,
gözümü oyarım ben...

çılgınlaşan nesneyim...
sen uyurken bir gece,
sessizce ahesdeyim...
belkide bilemezsin,
bir dudakta besteyim....
bir çocuğun güldüğü,
sevimli bir sesdeyim...

aşkdan,meşkden bilmezsin,
somurtmazsın gülmezsin,
gel deyince gelmezsin...
aklımı yitiririm,
saklımı bitiririm....

işde benden bu kadar!...

akdevrim.istanbul.

saatleri dondurun,
gözümün bebeğine
öpüçüğü kondurun!...
düş görmek istiyorum,
hayallerime ucan,
kuş görmek istiyorum...

tuttuğum kalem ile,
acıyla elem ile,
gerceği bile bile,
düş görmek istiyorum!..
yıldızlar benden uzak,
kalem defterim yasda,
kahrettim ağlayarak...

karmakarışık masam,
okuduğum makale,
dile gelip haykırır
akdevrim bak şu hale...

en iyi dostlarım dır,
kalemim defterlerim,
okuduğum gazetem,
boncuk,boncuk terlerim!...

güneşin üzerine
gölgesi düşen kadın...
bir potada sanırdım,
benimle pişen kadın!...
sararıp solduğunu,
ne halde olduğunu?...
bilmeme gerek varmı?...
yorgun düşmüş bir yürek,
sevmeye yürek var mı?

acımasızdı yıllar,
taş ve diken deryası
olmuşdu bütün yollar!...
yürekli insanlardan,
geri kalmışdı nallar!...

akdevrim.19.Aralık.2012.istanbul.Atatürk hava limanı

bülbülü vurmuşlar dalda,
bırakmışlar yarı yolda,
ne işin var karakolda,
gece ve gündüz ağlarsın?...

aklını fırlatmış çöpe,
kulağına takmış küpe,
el ayağı öpe öpe,
dudağı nasır bağlamış...

düzen değil bana göre,
yumruğumu vurdum yere,
göz yaşından akar dere,
yüreğini ne dağlarsın...

haykırsam sesim duyulmaz,
narkozu yemiş ayılmaz,
düşünen birey sayılmaz...
akdevrim niye ağlarsın?...

akdevrim.istanbul.

gün karanlık,gece yorgun,
gıdım gıdım eriyorum,
kurtulurken yedim vurgun,
kendime son görüyorum!...

ne umutlar tazeledim,
her güneşin doğuşunda,
yeni umutlar diledim,
bittim hayat yokuşunda...

akdevrim.istanbul.

adam var aklını yutar,
adam var ruhunu satar,
adam var kendine catar,
ne fırıldaksın sen dünya,

bedel öder dik duranlar,
aşı,ekmeği soranlar,

akdevrim.istanbul.

özgürmüş kelebekler,
kısa ömürlerinde,
mutlak bir sevgi bekler...

çiceklerde iz kalır,
bilmediğin giz kalır...

ağlayan bir çiceği,
gördün mü hayatında?
ölü bir kelebeğin,
yasını tutmaktadır...
duyamazsın kalbini,
ne hızlı atmaktadır...

sözçükler kilitlenir,
duygu dinamitlenir...
ateşle,barut gibi...
anlatmak zorun zoru..

sessiz çığlıklarımla,
gölgemde kaybolayım,
çicekle,kelebeğin,
arasında olayım...

akdevrim.22.Aralık.2012.istanbul.

ne deliyim ne kurnaz,
yolunmuş kuş olmuş kaz,
artık ne yazarsan yaz!..
giden geri gelmiyor,
gitmeyen hiç bilmiyor!...

hava soğuk ve ayaz....
yas tutar kırılmış saz,
artık ne yazarsan yaz,
giden geri gelmiyor,
kalan bunu bilmiyor!...

akdevrim.istanbul.

güneşi tutukladım,
yüreğimin dehlizinde...
yaktı yıktı sevdan beni,
olamadım daha zinde...
senelerce ne aradım,
sadece senin izinde...
göz yaşından daha başka,
ne vermişsin sen bu aşka?

yazdığım yazıdasın sen,
kazdığım kazıdasın sen,
olmadığın bir yer söyle,
öleceğim bu öyküyle...

akdevrim.25.12.2012.istanbul.Atatürk hava limanı.

parmaklarımın altında,
ağlar dokunduğum tuşlar...
feryat eder gök yüzünde,
yuvasından olan kuşlar...

anlayan anlar dilinden,
bir şeyde gelmez elinden,
dünyanın en zaliminden,
sanki nasihat duyarsın....

yazma güçüm.yazma yetim,
nedir yıllarca kayretim,
can çiğerim hürriyetim,
sanki sevda ile başlar...

akdevrim.istanbul.

mürekkebi yalamış,
cahilin kaşkolunu,
kafasına dolamış,
temiz suyu bulamış.
şiir ve yazanını,
zehir ile sulamış...
edebiyat sanatın,
bay bay dediği adam...
seninle aynı yerde
bir nefes bile almam...
yaşadığın bir yerde
saniye bile kalmam...
işini ve güçünü,
şeytanlara bıraktım.
şiirin cennetinden,
halinize bir baktım.
size ait izleri,
beynimde dünden yaktım!..

akdevrim.29.12.2012.istanbul.Atatürk hava limanı.

her ne kadar konuşsam,
İngilizce,Almanca...
aslımın dili benim
Türkce diye haykırdım!....
uçurtmamın ipini,
tutayım derken kırdım...
bulutların içinde,
uçurtmamı yitirdim...
gök yüzü dilim benim,
görünmez elim benim,
sesime şekil veren,
özgün sevgilim benim!...

dedim ki sen akdevrim,
bildiğin sözçük kadar,
özgürsün hiç unutma!...
boşuna lolo yutma!...

akdevrim.istanbul.