akdevrim / şiirler

yıldızlar gibi kaydı hayatım...
geceyi gündüzü saydı hayatım...

zamana dizgin vurmak,
kurulan saat gibi
tekrar zamanı kurmak...

ölüme meydan okumak,
sevgiye nakış dokumak,
demektir.......

merhaba ölümsüz hayat...

akdevrim.04.10.06.istanbul...

biliyorum bir gün yorulacağım...
yatağa yorgana sarılacağım...
eş dost gelmeyince darılacağım...
her şey böyle gitmez anlıyormusun....?

bakarsınki birden gitmiş dostların
yararımı olur bunca yasların....
akdevrim anlatır arkası yarın...
ayağın çekmiyor yanlıyormusun....


akdevrim.04.10.06.istanbul...

bir anda gelmiş olsan,
gökten yıldız yağardı...
kapkaranlık dünyama
birden güneş doğardı...

belleğimde sözçükler
pas tutdu birer birer...
sen yoksun bu bedenim,
sanki ateşe girer...

sevdasız ve gayesiz,
gecen günlere yazık...
bedenimize damga,
vuran genlere yazık...

öyle bir zamanda gel,
ölüm bile vaz gecsin...
iki aşıkta birden,
hemen bengisu içsin....

akdevrim.04.10.06.istanbul...

bir anda gelmiş olsan,
küçük çocuk ruhuyla
bir seni selamlardım.
ölümsüz sevgi olur,
gözlerine damlardım...

şimdi nerelerdesin...?
paslı teli inleten...
beni masal dinleten...
güneş doğmadan önce
bir bülbül gibi öten...

yarın geç olabilir,
dayan güç olabilir...
suladığım çicekler
gecikme solabilir..
öksüz kalabilirim..

ruh atlasım seninle...
imanınla dininle...
sevgiyi biraz dinle..
yarın geç olabilir..
bir anda gelmiş olsan..


akdevrim.istanbul..

bana inanmıyorsan,gökte bulutlara bak....
sevgi yağmuru yağar,görürsün tabak tabak...

renkden renke boyanır mükemmel bir kainat...
umutsuzluğu bırak yaşa herkese inat...

sevgiyle kalbin vursun,varlığını duyursun...
ne varsın nede yoksun senelerce uyursun...

bir seni tanımıştım,nabzımı tutan insan...
şimdiyse görüyorum beni unutan insan...

titre ve kendine gel,göreceksin yok engel...
beni ölüme çeker,gökten atılan çengel...

bu çağrıma kulak ver anla duygularımı..
bölüp parcalıyorsun,gece uykularımı...

öldükten sonra bile elim yakanda olcak,
hain kara kalbine tamamen toprak dolcak...

işte yol harıtanı veriyorum eline...
kalmayacak gerekcen diyemezsin bana ne...

akdevrim.05.10.06.istanbul...

Babacım senin gibi bir babam olduğu için çok şanslıyım.
Şiirlerine bayılıyorum...

ruhumu taşıyan yorgun bedenim...
doğuşumdan beri böyle gidenim...

adressiz noktadır varacağım yer...
kara toprak bir gün bedenimi yer...

hani nerde seven sadık dostlarım...
tabutuma tutan elden anlarım...

sulanan çicekler bakmışsın solmuş...
beklediğin durak yolcuyla dolmuş...

farklı arabalar gelip geçiyor...
sanki beynimi delip geçiyor....


akdevrim.06.10.06.istanbul...

kim demişki yalan diye...
boş bırak oyalan diye...
toprak bedenini bekler,
sanki en büyük hediye...

ne yerlerde durabildim,
ne havada kalabildim..
boş gayesiz insanım
ne hedefi alabildim...

doğar insan yaşam için,
günün sonu akşam için...
ve nabzının atışına,
gün gelir vurulur perçin....

akdevrim.06.10.06.istanbul..

ruhumu inçitti çekip gidişin,
bakın ne haldeyim,kalbimi deşin....
dünyayı dolaştım bulunmaz eşin..
öteden öteye kacıp gitmişsin....

sevgiye susadım yüreğim yasta...
sevgisiz insandır sanki bir hasta..
kim tersini derse tek bu hususta...
etten makınadır başkası değil...

şimdi nasılsınız site dostlarım...
birde ötelerden öte dostlarım..
birisi benide ite dostlarım..
beklerim gelenim gidenim olmaz..

akdevrim.06.10.06.istanbul..

çilesi bitermi taş duvarların...?
doğacak güneşi beklerim yarın...
hasretini çektim bütün dağların...
canım annem yeşil soğanı ekmiş...

gardiyanın sesi ürkütür beni...
zinçirden kurtuldum bak sevdam yeni...
görürüm bir gün dostum diyeni...
beklemiş yıllarca,özlemiş çekmiş..

akdevrim.06.10.06.istanbul...

önçe derin bir ah çektim,
sevgi tohumları ektim...
yürüdüğüm yolda tekdim...
kolay yollar hep kapalı...

yağmur yağdı göz yaşıydı...
sanki sevdanın aşıydı...
garipliğin kardaşıydı...
benden adresin sapalı...

neredesin duysan beni,
acımadan soysan beni
bir mezara koysan beni..
kendine düşman yapalı...

şiirle ruhum yıkandı...
biri var mumu yakandı..
bir tek gözüme bakandı...
öldükden sonranın halı...

akdevrim.07.10.06.istanbul...

dünyaya geleli umut,
kaynar durur kazanımda...
tutunacağım yok somut
kaybolurum hazanımda...

aldım umudu kundakda,
silkende cevrene bakda,
bırakacaksın sandıkda...
sona doğru gidiyorsun...

akdevrim.07.10.06.istanbul....

parmaklarımın uçu
dokunurken tuşlara...
bir seni sevdiğimi
yazıyorum taşlara...
okuyan okur beni...

hafif rüzgar esende,
yaprak oynaşır dalda...
bir arzum kaldı sende...
bir beni benden alda...
doğayım sanki yeni...

zamana direnirim,
mağlup olan benim...
herkese dostum derim..
sonuncu kalan benim...
anlayan anlar beni...

akdevrim.07.10.06.istanbul...

bir tabut gececek şimdi karşından...
neler gecmediki sorsan başından...
öyküsünü dinle arkadaşından...
sakın ha katili sen olmayasın...

tabuta beş kişi tutanı kalmış...
cevresinde dostu birden azalmış...
derin bir uykuya dün sabah dalmış...
sorumlusu sensin en son duyasın...

sevdaydı aranan,devamlı kactın...
karşına çıkışta kin garez sactın...
yüreğinde derin yaralar actın...
sonu yoktu artık çektiği yasın....


akdevrim.07.10.06.istanbul...

ölüm adın kalleş olsun...
yerin yurdun ateş olsun...
sana cehennem eş olsun...
dostlardan ayırdın beni...

yaşam birden yalan olmuş...
eşyaların talan olmuş...
ıssız duvarın dibinde,
birileri bulan olmuş...

akdevrim.07.10.06.istanbul..

karanlık uzun gece,
yatak yorgan yastığım,
hislerimi astığım...
gül dalından ne haber..?
gizlemiştir yıldızlar,
özlenen ışığını..
şımarık aşığını...
anlatamam kendimi...
yüreğimde acılar,
bilemezsin dindimi..?
eğer sadık bir yarsan,
aşk nedir diye sorsan...
hemen yanıt verirdim
ruhumu soyan korsan....
oda sen olmalısın...

akdevrim.08.10.06.istanbul...

sabah olmuş sen yoksun,
yayı terkeden oksun...
istemezsin hiç bir şey
sanki doğuştan toksun....

sözçükleri boyadım,
sarı kırmızı,ala,
yürüdüm adım adım..
kararlı sana hala...

sevgiyi yakacaklar,
öksüz bırakacaklar...


akdevrim.08.10.06.istanbul...

davul calar dostum dengi dengine...
kelimeler bile tarafsız değil...
sazda sözde boyun eğer zengine...
kim demiş bu dünya insafsız değil....?

adalet gölgesi olmadığı yer,
güçlünün elinde herkes oyuncak....
toptan viçdanların karardığı yer
sorgusuz sualsız ateşe koncak...

akdevrim.08.10.06.istanbul..

haberim yoktur kesilmiş posta,
günlerim geciyor,matemde yasta..
bir dar ağacında benide asta...
ardından ağlayan biri olmasın...

sevgiyi aradım ömrüm oldukca,
biraz daha bittim sacım yoldukca...
birde her kapıdan tek kovuldukca...
yaşama umudum kalırmı sandın...?

akdevrim.08.10.06.istanbul..

haniya ruhumun şablonu sendin...
rüzgar gibi estin ansızın dindin...
tanımadın sordun burada kimdin...
unutulduğuma ağlasammı yar...?
dolanıp gezsemmi ben diyar diyar...

kelimeler susmuş duygum matemde..
diyeceğim çok şey vardır benimde...
bir can taşıdığım bu bedenimde...
gönlümü ateşle dağlasammı yar...?
dolanıp gezsemmi ben diyar diyar..?

akdevrim.08.10.06.istanbul...

beklemek var seni umutlanarak,
gökte yıldız yerde sen kaldın dostum...
her gün sabah akşam seni anarak...
ölüp dirilirken sıyrıldı postum...

şimdi neredesin matem tutarım?..
başkasına göre nutuk atarım...
sensiz dertlerime derdi katarım...
ruhumun atlası neredesin yar...?.

akdevrim.09.10.06.istanbul...

ötenazi istedim,
dünyaya bay bay dedim...
böyle acı çekmezdim...
tek duyarlı yanımı,
öldürdüm gecen gece...
kalbimi bicen gece...
mekanık bir varlığım...
kayboldu efkarlığım...
yaşarım odun gibi...
ne gökteki yıldızdan,
ne yerdeki baldızdan
yar hakkında bir haber
artık istemiyorum.....
bu konuda yok yorum...

akdevrim.09.10.06.istanbul...

buluta sindi aşkım,
zanettim dindi aşkım...
gök gürültüsü duydum...
yeremi indi aşkım...

ansızın şimşek çaktı,
sonra göz yaşı aktı...
ıslandı bütün yerler
beni üzgün bıraktı...

her güneş doğuşunda,
yağmurun yağışında...
bu acıyı yaşarım...
yaşamın akışında...

sen ruhumun atlası,
bu sevgimin yasası..
peşinde seven biri...
uzun sözün kısası...

akdevrim.09.10.06.istanbul....

bir tek yazma güdümü,zinçire vuramadın...
ben sözüme bağlıyım,oysa sen duramadın...

yolların ve yılların,yalnız gördüğü adam...
çevresinde kulların çorap ördüğü adam...

belirsiz bir adreste tek başına yaşarmış...
son durak denen yere yorulmadan koşarmış..

aşkımın şiddetinden,yıldızları topladım...
sevda şiiri olup,gökyüzünü kapladım...

ruhumu ,bedenimi anlamaktan uzaksın...
kim yalan söylüyorsa,gözü önüne aksın...

ayrılmış yollarımız,bu kulvarda son hayat,
gecen gün geri gelmez,ne dayatırsan dayat...


akdevrim.09.10.06.istanbul..

sözlerin ve sazların,
yurdunda gömün beni...
altında yıldızların...
görmedim sevmeyeni...
ok yayından fırlamış,
bizim kırat parlamış..
kim düşerse önüne..
düşünmeden ezecek...

akdevrim.09.10.06.istanbul.

günaydınlar herkese,
kulak vermeli sese...
gezdim sevgi parkında...
birden oldum farkında...
bir anda dona kaldım,
raslayınca büstüne..
güneş her zaman doğar,
insanların üstüne...
sevgiyi algılayan
damarımdan kan gibi,
ruhuma salgılayan
adeta bir can gibi....
ben neyim,ne değilim,
neye varsa meyilim...
güneşte gölge gibi,
somut bir belge gibi
ortaya atıverdim...
sevdiğimi söyleyip
uykuya yatıverdim...
anlayacağın anda
birden uyanacağım...
sevginin renklerine
senle boyanacağım....


akdevrim.10.10.06.istanbul.Atatürk hava limanı...

bir rüzgar ucurmuştur....
her sararan yaprağı...
tatlı sevda yerine
kucaklamak toprağı..
ne demek bilirmisin..?

sevgi nehirlerinin,
kuruyup akmadığı...
karanlığın kalbine
bir ışık yakmadığı..
durumlara ne dersin...?

ben verdim selam yine,
anlayacağın güne...

akdevrim.10.10.06.istanbul....

benmi çok geri kaldım,
bir kemik deri kaldım....?
öfkelendim az önce...
seviyesiz bir sözçük,
bir yerlerde görünce...
çıldırmamak eldemi,
sakin olmak dildemi...
okumayı yazmayı,
capa yapan kazmayı
Tanrının hediyesi
olarak biliyorum...
uzak bir dağ köyünden,
can dostlar geliyorum....
bırakın bana kalsın,
öfkeli şaşkın halim,
kimsenin görmediği,
sel gibi taşkın halim....

akdevrim.10.10.06.istanbul..

bir gülü suladınmı?...
acı çeken aşkına
kolunu doladınmı?...

_hani güneş doğardı
uzun gece ardından
gökten sevgi yağardı...

küstüm kendime bile...
ey hayat ey insanlar
bir bana güle güle...

gök yüzünde bulut var..
sanki yağmur yağacak..
nereye baksam duvar...

gitmeliyim buradan...
bilinmeyen yerlere...
böyle yazmış yaradan....

akdevrim.11.10.06.istanbul.

aradım yıldızları,
ordan öte geçmişsin...
herkes özenmiş sana
bengisuyu içmişsin...
adım adım peşinde,
yanan var ateşinde...
geceler ve gündüzler,
ömrümden alıp gider...
bir noktada bıraksın
yakamı kötü kader...

yaşadığım çağların,
tırmandığım dağların...
daha ötesi varmı...
bilmem günün birinde,
batmaz güneş doğarmı...?
ey yürekten sevdiğim...

akdevrim.11.10.06.istanbul..