akdevrim / şiirler

nazik bir el tutarak,
acıyı unutarak..
beyaz bir sayfa açtım...
her sözçük bir kelebek,
uçuyor sonsuza dek...
ben şiir yazıyorum...
duygu ırmaklarının,
sevgi denizlerine
döküldüğü yerdeyim...
temiz bir sayfa açtım,
kim demiş siperdeyim..
yeni bir yürek tutdum..
bütün kini unuttum...
baharların,yazların,
ve inleyen sazların
ahengını verdiği,
cennetsi meleklerin
güllerini derdiği,
her gün doğan güneşin
sevgisini serdiği..
sözçüklerle oynayan
farklı bir şairim ben...
iyi anlayın beni ,
yoksa bir zehirim ben...

akdevrim.15.07.06.istanbul..

Cılızdı kanatları,
kısaydı yaşamları,
ışığa,hayata pervaneydi çırpınışları
rengarenk kanatlarına rağmen,
muhteşem uçuşlarda ,
kısaydı ömürleri,
sessizdi gülüşleri,ama herşeye rağmen
düzenli ve muhteşemdi..,
kelebeklerin dansı,
Asmanın arasından sarkan üzüm tanelerinde,
bir o taneye bir bu taneye konarken,
kanatlarındaki renkli beneklerin hareleri,
yansırdı dönüşlere..,
ve o şahane dönüşlere rağmen,
bir kerelikti kelebeklerin dansı..,

NİLGÜN/15.07.2006-19.43/
BURSA

sokak lambalarıyla,
kaldırımlar dostumdur...
bedenimden ayrılan
sanki benim postumdur...
iki aziz dostumla,
bu gece vedalaşsam...
ölüm denen bir dostla
bir geçitte buluşsam....
şimdi hüzün sinmiştir,
eşyalarıma benim...
davetiye gönderdi
yorgun düşen bedenim...
şiirimde yer alan..
her sözçük bir kelebek...
mezarımın üstünde
ucarlar sonsuza dek...

akdevrim.15.07.06.istanbul....

sözçükden merdiveni
gök yüzüne dayadım...
gün ışıyana kadar
yıldızları boyadım...

ampül gibi yandılar,
her biri bir candılar...

biri var ki yanmadı
kalemimle dokundum,
ve hala uyanmadı...


sadece tek başına
sevgisizlik çekermiş..
göz yaşını dökermiş..


haykırdım uyan diye...
renklere boyan diye...



akdevrim.16.07.06.istanbul.

bir gazeteyi tutdum,
okurken haberleri
varlığımı unuttum...

israil bombaları
yağarken şu Lübnana
insan demeyin bana...

bombayı bıraktılar
sivillerin üstüne
bir katliam yaptılar...

parcalanmış bir çocuk
naaşı var karede..
şu hür dünya nerede...?.

ne için doğduğunu,
niye vurulduğunu,
bilmeyecek yaştayken
ölüm geldi çok erken...

utanmalı hür dünya..
utanmalı hür dünya...
utanmalı hür dünya...


akdevrim.16.07.06.istanbul..

gece rüyama girip,
bana gül veren kadın...
sıcak el veren kadın...

senin için yazdığım,
şiirimde her harfın,
duygularla yazılıp,
kapatılan her zarfın
ayağına serilen,
çicekler olduğunu,
meleksi varlığınla
gönlüme dolduğunu...
hep bilmeni istedim...
ne yazık ki rüyaymış
birde aklımı yedim...

ilham kaynağımsın sen
hayallerin ötesi..
dokunsam dokunamam,
yazılıp okunamam...

akdevrim17.07.06.istanbul...

sanki bütün sözçükler,
yapışmışlar yakama
veda etmek zor ama
hüzün çökmüş odama...

ne için doğduğumu..?.
sacımı sakalımı
ne için yolduğumu..?.

duyargalar bilemez...
bu kargalar bilemez...

akdevrim.17.07.06.istanbul..

geceleri görürüm,
geceleri duyarım...
tüm insanlar uykuda
ben farklı bir hıyarım....
dansediyor sözçükler
yıldızların altında...
kolunda,kanadında...
nakış nakış işlenen,
bir melek tarafından
sevgi diye düşlenen
bir nesneyi gördüm ben.
her sözçüğe bir yelek
kalemimle ördüm ben...

akdevrim.17.07.06.istanbul...

sözçüklere elbise,
diken bir terziyim ben...
yazarım bunu burda...
ardiyem dolu hurda...
ingilizce,almanca
vermiş kuzuyu kurda...
rüyalarımı türkce ..
görüyorum gizlice...
türkceme aşığım ben....

akdevrim.17.07.06.istanbul..

fırtına,rüzgar esssin...
kederimi dağıtsın...
gittiğin günden beri
tamamen bir ağıtsın..

hayat damarlarımı
acımadan kurutan,
yabancı bir el tutan...

arıyorum bir terzi
elbise kessin bana...
karanlıklardan yana...

giydiğim zaman onu,
ne üzgün görüneyim,
ne böyle sürüneyim...

akdevrim.18.07.06.istanbul..

şiir sever saygınlar...
aman dikkatli olun....
başlangıcı var ise
sonu vardır her yolun...
bize sunulan hayat
olmadan öyle bayat
değerini bilelim...
kalbiniz olsa bile
acılardan bir müze...
çaktırma sakın ele...
ne gerek var her söze....


akdevrim.18.07.06.istanbul..

şiir seven saygınlar,
çok sevdiği aşkından,
darbe yiyen kırgınlar
dayak yemiş baygınlar..
duyun beni bir kere
ve vurun yerden yere..
acılar esir aldı
bedenimde ruhumu.
benden ömrümü caldı...
ararlar yokluğumu...
gök yüzüne bakınca
gözlerimi hatırla...
yada gel boynumu vur
kasaptaki satırla...
yaşamak isteyen kim..?..

akdevrim.18.07.06.istanbul..

iki sokak ötede,
yap yalnızdı bir adam
ayaktaydı yinede
nerde dedi sigaram...
birden onu görünce
sanki kanadı yaram...
dönüp ona deyince
alkol sigara almam..
aniden kızar gibi,
sohbeti noktaladı
keserek hızar gibi...
gayet sesli bağırdı..
ilacımı al getir
saclarını yol getir...


akdevrim.18.07.06.istanbul.

karanlık bir gecede
göç etmişti yıldızlar...
kışa dönmüştü yazlar...

sanki kar yağıyordu,
öfkelenmiş gök yüzü
birini arıyordu...

hatayı yapan başka,
bedeli biz çekeriz
anlam veremem aşka...

insanlıkla yaşıttır
kızması gök babanın...

akdevrim.18.07.06.istanbul..

bir inçir ağacının,
dalında saatlerce
tıkladı durdu serce...
zannettim acı sondu
oysa gözümde dondu...
küçüktü serce kuşu,
yumurtadan çıkarken
başlamıştı yokuşu...
bütün gece odamdan
serce kuşu izledim
dertlerimi gizledim..
sabah olana kadar
devamlı çay demledim..
serce kuşu yemledim...
kanadını taradı,
yuvasını aradı...

akdevrim.18.07.06.istanbul..

bütün gece burdayım,
sabah işten çıkarken,
devamlı bir hurdayım...
uyku akar gözümden...
servise koşarım ben...
rahatlatıyor beni
iki saatlık uyku...
sevgi denizlerine,
bir olta atmış gibi,
şiirin cennetinde
bir gece yatmış gibi...
bütün mutsuzlukları
üstünden atmış gibi...


akdevrim.18.07.06.istanbul...

sözçüklerde ağlarmış,
adeta insan gibi...
artık burdan çıkamam
derin kuyunun dibi...

akdevrim.19.07.06.istanbul

ilk defa sabahleyin
acılmadı perdeler...
matem içinde odam,
eşyalarım yerdeler...

kalem,defter,kağıdım
burada son ağıdım...

hayatında ilk defa,
kapımı calan yardı..
ve odanın içinde
ölü bir adam vardı..

ilk önce davranarak
boş bir tabut gönderdi...
odamda sessizliğe
bedenimsiz son verdi...

eşyalar baka kaldı
yetim bir çocuk gibi,
cevreye hüzün saldı...

akdevrim.19.07.06.istanbul...

zannedersin rahmettir,
oysa büyük zahmettir...
yıldızların göz yaşı
yağmur olarak iner
ıslatır dağı taşı...
kim demiş acı diner.
sokak lambalarının
birden ışığı söner..
koskocaman bir şehir,
karanlığa gömülür...
bulutlar şimşek çakar,
anlık bir ışık yakar...
yas tutar kaldırımlar...
bilinmeyen hedefi
dövüyor yıldırımlar.....
odamın içindeyim...
anlatımda sözçüğün
yetersiz kalacağı
acılar içindeyim....

akdevrim.19.07.06.istanbul..

kesilir ayak sesi,
kaldırımlarda gece..
bu başım darda gece...
ve perdeler kapalı
donar dudakta hece...
bir sevdaya tapalı...

hiç bir şey yalan olmaz,
kapını çalan olmaz...
cenaze namazını
bakmışsın kılan olmaz...

ne için yaşadığın,
bir yürek taşıdığın
sorulduğunda sana
yanıt mı ağladığın....
sacını sakalını
her yolup kaşıdığın...

akdevrim.20.07.06.istanbul Atatürk hava limanı....

yüreğimde acı var,
sırıtabiliyorsun...
çıkmaz sokak taş duvar,
ya buna ne diyorsun.?..

karanlık her gecede..
uykumu bölüyorsun,
kalbimde zaman zaman,
ölüp diriliyorsun...

gözlerimde ışığı ,
tuttuğun günden beri...
uğruna can vermek var
kalarak kemik deri.....

akdevrim.20.07.06.istanbul..

bakışının resmini,
harflerle yapabilsem,
sevginin mabedinde,
aşkını kapabilsem...

mutlu insan olurdum..
sanki cennet bulurdum...

akdevrim.20.07.06.

gün akşam oldu,
bir çicek soldu
nerdesin...?...

kalbimi bedenimden
alıp yere serdiler...
yayları gerdiler
nerdesin...?.

kelimeler bile hainleşti
bir el yaramı deşti
nerdesin...?..

perdeler çekildi
kapılar çakıldı
nerdesin...?.

çiğerim söküldü
kanım döküldü
nerdesin...?...

akdevrim.20.07.06.istanbul....

sessiz ve çıkmaz sokak,
ayak sesine hasret
burada kaldırımlar....
gönlümdeki acıyı
dövüyor yıldırımlar....

yorgun düşmüş bedenim,
nerede anlayanlar?..
çığlığımı duyanlar.?..

zamanın donduğu an,
ne kadar yanarsan yan...
nefesler kesilmiştir...
gizli bir güç adını
defterinden silmiştir...

gün kayar ömrümüzden,
sararır yaprak yaprak...
sanki bir kacış mı var
son durak kara toprak....

akdevrim.21.07.06.istanbul....

gökteki yıldızları,
parselleyip satmışım...
harfleri yakalayıp
bir kazana atmışım...
bana yanlış yapana,
kaşlarımı çatmışım...
ruhumla,bedenimle
yalnızım bu evrende...


akdevrim.21.0706.istanbul...

ilham nasıl bir şeymiş,
olmayınca olmuyor...
sacını,sakalını
dün kü gibi yolmuyor...
sol elim çok zavallı,
sağım güneşe değmiş...
rüzgar,bora,fırtına
nedense boyun eğmiş...
sessiz sakin bir güne,
raslamadan üzgüne...
bir selam veriyorum...
en güzel çicekleri
burada deriyorum..
isteyen alsın diye...


akdevrim.22.07.06.istanbul...

sözçüklerimi karıncalar,
taşımış...
gün ışımış....
uyuya kalmışım...
anlatımsız duygularım...
donuk rüzgar...
ne yokum ,
ne varım...

akdevrim.21.0706.istanbul..

kandın,
candın
bu bedene...

gökte yıldızlar,
yerde sazlar
inledi,
geçti sene...

umudumu sardım
yarama...
bildiğin yerde değilim
arama...

yıllar,
ve
yollar
nasılki ayırdı...
sanki bakışın ölümçül
bir kurşundu,
yüreğimi sıyırdı...

dona kaldım ardından...



akdevrim.21.07.06.istanbul...

göremediğim ışık,
uğruna ömür verdim..
çicek verdim,gül verdim
usanmadım el verdim...

ne anlayan var beni..
ne sevdam arar beni..
bir ağaç dalıyım ben
her gelen kırar beni....

yaz gününde donarım,
kar,fırtına yanarım,
ölüme çeyrek kala
hala gelmez baharım...


akdevrim.21.07.06.istanbul...

bu hayatdan kopalı ,yüzünçü sene olmuş,
yaşadığım mahalle şimdi gökdelen dolmuş...
hiç kimseyi tanımam.
ellerinde cihazlar,
birbirinden kurnazlar...
kalem defter kağıdın,
acının ve ağıdın
yerini alan şeyler şimdi bana yabancı.
işin yok aramızda yerine git der hancı...
öldüğüm mahalleyi,dövermiş yıldırımlar..
ayağımın sesini özlermi kaldırımlar..?..
en iyisi ben yine,
mezarıma döneyim..
bu dünyadan ineyim...

akdevrim.23.07.06.istanbul..