akdevrim / şiirler

hayallerim ve odam,
hüküm verilmiş idam..
kapımı kırabilir
elime,ayağıma
kelepce vurabilir..
dışarda gardiyanlar...
her an buraya damlar...
çok zoruma gidecek
sokak lambalarıyla
vedalaşamadığım..
bir gün camı kırıpta
dibinde ağladığım...
anacığımın sesi,
ilac gibi nefesi
beni almıştı ordan..
dar ağacı alacak ,
acilen beni burdan..
ve sunacak toprağa...

akdevrim.01.07.06.istanbul.

üstüme yorgan yapın,
bütün karanlıkları...
ne görün beni burda
ne duyun çığlıkları...

su boğmuş ateş yakmış...
soran yok ne ayakmış...
akşam sabah dayakmış....
ve sonunda bir idam...
nasip olmamış vedam...
karanlık bir gecede,
belediyeden adam...
tarzikli bir hortumla
bedenimi yıkadı...
bir sandığa tıkadı...
şiirimde her harfim
bir göz yaşı demektir..
duyulmayan acının
arkadaşı demektir....

akdevrim.01.07.06 istanbul...

her gece uyuyanlar...
beni hiç duymayanlar...
hastane koğuşuna
hiç yolunuz düştümü...?
kalp denen organınız,
acılarla piştimi...?..
her yaştan insanlar var
umutla sağlık arar...
uzaktan gelmiş adam..
ağlıyor göz yaşıyla..
kocaman kafasını,
eline almış adam...
ağlar arkadaşıyla....
doktor tahlil istemiş,
ümitsiz vaka demiş...
her gece uyuyanlar,
beni hiç duymayanlar..


akdevrim.01.07.06.istanbul.

vermek paylaşmak değil,
yemek,içmek ve almak...
her dakka bir şey calmak,
formatında insanlar...
toplumsal çöküşdeyiz..
ya kararan yarınlar..
mekanik birer varlık,
ve körelen vicdanlar...
veren paylaşan neslin
coçukları bu millet...
beyinleri,ruhları
sanki ithal edilmiş...

akdevrim.01.07.06.istanbul..

kolaymı sanıyorsun,
sözçükleri canlatmak...
duyguları anlatmak...
acılarla yoğrulmuş,
bu gönlüme renk katmak...

öksüz bir cocuk gibi...
bu durakta bekledim...
acımasızdı yıllar,
kalbim carptı tekledim...

omuzlarda bir sandık,
ve içinde bedenim...
hoşca kal diyemedim
mezarlığa gidenim....

gideceğim yer dardır...
çok karanlığı vardır...

akdevrim.2.7.06.istanbul.

bilmem kac yaşındaydım...
yaşamın başındaydım...
dolu vurdu,sel vurdu,
ben hep yerimde saydım...

sanki hiç yaşamadım...
yılların izleri var..
bense alışamadım..
duyarsızmış hain yar...

gitmekte bu ömrümden,
tanıyamadığım yaz...
şakak ve saclarıma
birden karıştı beyaz..

okuyamam gözlüksüz...
bekliyorum bir köşede,
gariban ve de öksüz...
bensiz herkes neşede...

akdevrim.02.07.06.istanbul.

bu gün hava bulutlu,
istanbulda yok güneş...
matem içinde şehir...
acılarını bir deş....

taşı toprağı altın,
artık çok eskilerde...,
insanlığın onuru
sürünüyor yerlerde...

vatandaşın birine,
az önce carptı arac...
el uzatan olmadı
yürekler duyarsız ac....

bu insanlar melekdi,
duyarlı bir yürekdi..
geldikleri yerlerde...

şimdi vampir canavar
ağzından hep kan damlar...

akdevrim.03.07.06.istanbul....

büyüme hep öyle kal,yalvarırım cocuğum....
doğumumla birlikte başladı yolculuğum...
neleri görmedik ki...
ruhumdaki kirlenme,
kalbimde zehirlenme...
süreçin yadigarı...
sen gibiydi her insan,
pırıl,berrak,tertemiz..
temiz olan yerlerden uzaklaştı gölgemiz....
büyüme hep temiz kal
yalvarırım cocuğum...
doğumumla birlikte ,başladı yolculuğum...


akdevrim.03.07.06.istanbul

bilmiyorum kac kere,
ruhumu göz yaşımla
yıkatmışsın boş yere...

şuurum bende değil..
sanki seninle gitti..
rüya seninle bitti....

nereye gidersen git..
fatura sana ait...
artık sen de sen işit...

akdevrim.03.07.06.istanbul...

ağlıyordu insanlar,
bir yakını ölmüştü...
bir kitle üzülmüştü...
atmış dört yaşındaymış,
ölene sorarsanız
her şeyin başındaymış...
yaşamamış yılları
ve gitmemiş yolları...
neylersinki ölüm var
bir gün ortaya çıkar...
eşi,dostu,yakını
kasıp kavurur yakar...
ölüm adın kalleş olsun
yaşamak hep beleş olsun...

akdevrim.03.07.06.istanbul.

yaralı ve inçinmiş,ruhumu esir alma...
enkaz yığını adam,geçmişten geri kalma...
paylaştıkca azalır,acılar birer birer...
kaybettiğim günleri ne olursun geri ver...
hangi eli tuttumsa,işte bir dost diyerek..
tırnak elime battı,kanadı birden yürek...
iki damla göz yaşı,süzüldü düştü yere...
sözçüklerle ağlarım,gönlümü vere vere...
çeyrek kalan bir ömür,
belki zindan görünür...
insanın kaderi bu
bazen böyle sürünür...

akdevrim.04.07.06.istanbul.

karanlık bir gecede,
benzer duyguyu tatmak,
gökteki yıldızları
çiceklerle donatmak...
ne demek bilirmisin..?..
şiir bahcem susuzdur
çağırsam gelirmisin..?..
kurumaya yüz tuttu,
sözçükleri unuttu...
ılık rüzgar olda es
şiirime ver nefes...

akdevrim04.07.06.istanbul....

gözlerime mil çektin...
karardı bütün dünyam...
kin ve nefreti ektin...
birden yok oldu rüyam..

yağmurlar düşse nolur?..
yeşilliği göremem...
bütün yollar kapalı
istesemde gelemem...

hainin izleri var,
ruhumda bedenimde
elbette söyleyecek
bir kaç söz var benimde...

akdevrim.04.07.06.istanbul

şiirle yıkandım,
meme emmeden...
yine yıkayın
ben gömülmeden..
yörüngesinden kaymış dünyamız...
sözçükler donmuş olduğu yerde...
bana elini birazçık verde
kurşun yemiş asker gibi siperde,
yansamda geride sen varsın artık...
kirletilmeyen tek olgu şiir...
şiirle yıkandım
kundak olmadan....

akdevrim.04.07.06.istanbul..

bir mektubu pullamak,
sevdiğine yollamak,
yada bir mektup alıp
yol boyunca sallamak..
harika bir duyguydu..
gelişen teknoloji,
duygularımı oydu...
biyolojik bir varlık,
aptal yerine koydu..
edebiyat sanatmış,
sanki sırt üstü yatmış...
şiir yerinde saymış...

duygularım mantığım
kavrulsun bir potada
yaşayanlar yaşasın
isterlerse şatoda....
mektupları pullasam,
yol boyunca sallasam...

akdevrim.04.07.06.istanbul...

esti,kasırga tipi
uçurtmamın kesildi
elimden çıktı ipi...

aşkımı yüklediğim,
özenle beklediğim
uçurtmam gök yüzünde...

çizerek bir daire..
bulutların içinde,
kayboldu birden bire...

sanki havasız kaldım,
bir şey gelmez elimden..
birden gıdasız kaldım....

akdevrim.04.07.06.istanbul.....

duygumu düşüncemi,
koşulsuz tutukladı...
farklı dünyada şimdi
kendisini sakladı...
ağzımdan çıkan duman
içimdeki enkazın
yandığını gösterir..
önemli mesaj verir....
yaşama dair herşey
gönlümde kara kömür
çeyrek kalmış bu ömür...
bir gün zaman donarsa
yıldızlar kararacak,
şiirim sararacak...
şiir yoksa bir yerde
ortam müsait derde...

akdevrim.05.07.06.istanbul

sadece senin için
çocukluğumu öksüz,
korumasız büyüksüz
bıraktığımı bir bil...
yaşamak mı bu değil...

sevgi denizlerine
akan nehirler gibi
duygularım akmakta..
ne zaman adın gecse
sanki şimşek çakmakta
dünyam aydınlanmakta...
karanlık geceleri
tüm yıldızlar yanmakta....

aydınlık ve karanlık
sana bağlı bir varlık
uyuyan bir dev gibi,
gece kondu ev gibi
gidişinle kalmışım...

akdevrim.05.067.06.istanbul....

karanlığa bir ışık,
gel tutalım seninle...
geçmişte acıları
unutalım seninle...

gökyüzü boşluğuna,
resmini yapabilsem...
etkisinden kurtulup
bir yere sapabilsem....

doğan günün anlamı,
kazınır yüreğime...

akdevrim.05.07.06.istanbul..

damarımda dondu kan...
sevgimse kilitlendi...
ümitsiz vaka dendi...
mutluluk denen şeyse,
bu durakta beklendi...

güneş battı aniden
ne gelen var ne giden..
yalvarıyorumTanrım..
yarat beni yeniden....

ne yaşadığım belli
nede yaşayacağım...
gün olur zaman olur
tütmez olur ocağım.


akdevrim.05.07.06.istanbul...

saksında çicek olmak,
ve balkonunda kalmak,
kurduğum bir hayaldı...

bir gün bir poyraz vurdu,
hayallerimi yaktı..
beni öksüz bıraktı....

dondu sanki sözçükler,
kurudu nehirlerim...
gariban şiirlerim...

dokunmayın bana ha...
kendimi zehirlerim....


akdevrim.05.07.06.istanbul.

kaldırın perdeleri
ışıkları göreyim...
herkes girdiği gibi,
bir kapıdan gireyim...
olmakmı isteyen var
ayrıcalıklı bir kul...
hayat şimdi bir okul
yaşadığın müddetce...
acı tatlı yanyana
asılıdır boynuna...
infazını bekleyen,
kalbi her an tekleyen,
lanetli mahküm gibi
ölümünü beklersin..
günü güne eklersin..
ve savrulur gidersin...
vardı..ama...yok oldu....


akdevrim.05.07.06.istanbul..........

kimbilir şimdi nerde,
çok derin bir uykuda
uykusunu uyuyor
belliki o rüyada...
şimdi beni duymuyor...

zaman aldı getirdi
sanki bizi bitirdi...
güneş hergün doğarmış,
yaşım seksene varmış...

oğlumdan davet aldım...
kimsesizler güçsüzler
bir yurduna atanmış...
ziyaretine gittim..
san ki orada bittim...

binanın bahcesinde,
birde haini gördüm..
sefil yorgun gariban
üç,beş kediye çoban...

buda kim dedim oğlum..
kafayı yedim oğlum....

bu teyzeyi buraya
bırakıpda gittiler
adeta terkettiler..
diye konuştu oğlum..
düşen başka yaşlıya
acilen koştu oğlum....


akdevrim.06.07.06.istanbul

sayısız yıldızları,sözçüklerle süslesem...
şiirsel bir dünyayı ellerimle beslesem...
çocuk gibi salıncak,kursam her gezegene
güneşi sabit tutan birde olsam mengene...
kalemimi oynatsam,gökyüzünde engine...
sınırsızdır hayalim,değil dengi dengine...
akarsular gibiyim,
saçımı sakalımı,
birden yolar gibiyim....

akdevrim.06.07.06.istanbul....

istemezdim toz konsun
gönlümdeki büstüne...
artık şimdi ot bitsin,
mezarının üstüne...
cehennem ateşiyle
kıyamete kadar yan..
kara katrana boyan...
sensin beni dünyada
canlı mezara koyan....
baykuş ötsün
ot bitsin
mezarının üstüne...

akdevrim.06.07.06 istanbul..

tırnakları uzundu,
dikene benziyordu...
elimi tuttuğunda
devamlı kanıyordu...
neylersin,garip gönlüm
esir düşmüş bir kere...
çakılmış yerden yere...
ve bir yerden şiire
sığındığımı duymuş..?..
her sözçüğün içini,
tırnaklarıyla oymuş...
bir anlatsam halimi
adeta bir tutsağım...
niye varım dünyada
mademki hep yasağım...?


akdevrim.07.07.06.istanbul...

yoksa bir yerde dayın,
kendinizi yok sayın...
bir dağ köyünde doğmuş,
gariban ve aç sefil...
umuda uzanacak
isterler büyük kefil..
yaşam bu kadar hayın,
acımasız ve gaddar,
bir balta orak gibi
filizlerini budar...
isyan edesim gelir,
bir başka gezegene
hemen gidesim gelir...

akdevrim.07.07.06.istanbul..

belleğimde her harfın,
sesini,nefesini
ve pullanmış bir zarfın
adrese gitmesini
uyurken duyan kadın...
ruhumu soyan kadın...
gök yüzünde yıldızlar
senin için yaldızlar...
bütün istasyonlara,
uzanıp giden raylar...
cennetteki saraylar...
varlığınla öğünür....
senden başka herşeyi
kalbimden söküp attım...
şiirin en hasıyla
senin için donattım.....

akdevrim.07.07.06.istanbul........

beyaz güverçin kondu,
harflerimin üstüne...
herkese zeytin dalı...
selam barış büstüne...
öterse ötsün karga,
etmeyeceğim kavga...
yürekleri dağlatmak,
sözçükleri ağlatmak,
başkalarının işi...
erdemli olan kişi
kırılsada kırdırtmaz
hiç kimseye kin tutmaz....

akdevrim.07.07.06.istanbul...

bir bakış kilitlendi,
parmak hareketlendi...
aşk sarhoş bir kurşundu,
gözbebeğimde dondu...

bir anda buldum dedim,
ruhumla örtüşeni,
sevda hasreti çekip
birde uzak düşeni...


kurşun gibi adressiz
kapacak beni sessiz...
bir köşenin başında
kalacağım nefessiz...


akdevrim.07.07.06.istanbul...