14-10-2007, 00:31 | #1 |
|
Hayatınızda Iz Bırakan Kişiyi Paylaşmak Ister Misiniz?
Yaşam denen yolda dönemeçler vardır.Her dönemecin bir nedeni veye kişisi bizde yüreğimizde saklıdır esasen.Ama paylaşmak isteyenlere duyrulur.Burdan belki de hayatınızı değiştiren kişiye bir selam,teşekkür yahut itirafta bulunmak istemez misiniz ne dersiniz??
|
15-10-2007, 12:26 | #2 |
|
Sevil hanım, "benden sır çıkmaz" dememişsiniz.
|
15-10-2007, 12:29 | #3 |
|
Him resmen Oskar konuşması gibi bir şey olacak ..
Ama şu na ki mesleğimi ilkokul hocam Gülsevin Karayün'e borçluyum.. |
15-10-2007, 12:53 | #4 |
|
Bende ilkokul 3.sınıf öğretmenime çok borçluyum.İlk iki sınıfı köy okulunda öğretmenimizin vaktini evde geçirmesi neticesinde hiç yere geçiridm.Şehre geldiğimdeyse çokkk gerilerdeydim.Ama o bana çok güvendi beni asla küçük düşürmedi.Arkamdaymış hissini hep verdi.Ona çok şey borçluyum ama ne yazıkki birlikteliğimiz 1 sene sürdü.Sonra başka okul ve ordaki öğretmenimde malesef ikinci hayalkırıklığı.Olsun tek sınıf bile yetti kendimi toparlamama.Bu yüzden hala ilkokul öğretmelerine çok ama çok iş düştüğünü düşünüp onların çok daha iyi yetişmesi gerektiğini düşünür inanırım.
|
15-10-2007, 13:34 | #5 |
|
Ailem yoksul olduğu için, üniversite de dahil olmak üzere bana burs veren, çocukken, kışın sırtıma bir kaban, ayağıma bot alan tüm iyiliksever insanlar benim hayatımda derin iz bırakmışlardır. Şimdi nerede yoksul ama okuma sevdasıyla yanıp tutuşan çocuklar görsem geçmişim gelir aklıma. Yoksulken okuyabilmenin, zorluklara karşı direnmenin tarifi imkansız bir güzelliği ve anlamı olduğunu düşünürüm. Tabi hayırsever iyi insanlarımız sayesinde. Bir reklam var son günlerde tv. ekranlarında. Geçenlerde ağlattı beni, çok etkiledi. Kardelen ayşe kardelen ayşe ne yapıyorsun bana söyle. ve ben de buradan sesleniyorum o iyi yürekli yardımseverlerime. Şimdi avukat oldum ben. Benim de etrafımda kardelenler...
|
15-10-2007, 14:13 | #6 |
|
Beyaz atlı prens!!
Lise döneminde babam bana harçlığımı aylık olarak verirdi. Bende gidip daha önceden listeliğimin kitaplara o harçlığın tamamını harçardım..
O ay listemde Orhan Hançerlioğlunun Düşünce Dünyası kitabı vardı.. Ama evdeki hesap çarşıya uymadı.. Uzun süreden beri aradığım ve bulamadığım kitabı süpriz bir şekilde bulunca cebimde yeterince param kalmadı.. Üzülerek elimde tutup içinden bir kaç satır okuduğum kitabı rafina bırakıp diğer kitapları aldım ve kitapçıdan çıktım.. İşim bittiği için hızlı hızlı durağa doğru yürümeye başladım. Genç bir bey arkamdan seslendi.. "Paketlerinizi unuttunuz" elimdeki paketleri kontrol ettim..Gerçekten bir önceki ve en önemli kitap paketlerimi unutmuştum. Büyük bir minnetarlık ile kendisine teşekkür ettikten sonra o genç bey ile durağa yürüdük. O başka bir otobüse bindi ben kendi otobüsüme binip eve geldim.. Ve eve gelip paketleri açtığımda Düşünce Tarihi karşımda duruyordu.. Kim olduğunu bilmediğim o beye gerçekten hayatım boyunca minnettar kaldım.. |
15-10-2007, 16:27 | #7 |
|
Ben de, İlkokul öğretmeninden bahsedeyim size.
Köyümüzde ilkokul olmasına rağmen Malatya Fırat ilkokulunda öğrenime başlamıştım. Sadece okulun değil, aynı zamanda köy ortamından şehir ortamına geçişimin ilk günleriydi o günler. Çok iyi hatırlıyorum, sınıfa ilk girdiğim an korkmuş, kendimi yalnız ve kimsesiz hissetmiştim. Bir süre sonra baktım olacak gibi değil, sınıftan koşarak doğruca okul bahçesinde bekleyen babama … Hemen her defasında rahmetli babam beni tekrar sınıfa getirir, bir süre benimle aynı sırada oturur bir şeyleri bahane ederek tekrar dışarı çıkardı. O çıktıktan 3-5 dakika sonra ben tekrar var hızımla okul bahçesine, babama… Bu sefer öğretmenim arkamdan gelir, elimden tutar beni tekrar sınıfa alırdı. Babam dayanamaz o da arkamızdan gelir, sınıf kapısını hafif aralık bıraktırır, kapı kenarından beni izlerdi. Bu durum bir süre böyle devam etti. O öğretmenim bir gün dahi olsa ne bana ne de babama kızdı. Taa ki ben okul sırasında tek başıma oturmaya alışana kadar. O öğretmenimin adı Hasan ERGENEKON ‘ du. Benim için iki meslek vardır ki özel bir saygı ve sempati duyarım. Biri Öğretmenler , diğeri Hekimlerdir. İlk öğretmenim Hasan ERGENEKON’ u buradan saygı ve rahmetle anıyorum. |
03-11-2007, 12:37 | #8 |
|
Babam ve annem çalıştıkları için ilkokula başlayıncaya kadar 4 sene annemin iş yerine yakın bir yuvaya gidiyordum. Yani onlarla mesaiye başlar gibi ancak biraz daha eğlenceli bir yerde günüm geçiyordu.
Meraklı, konuşmayı-sormayı seven ve uyku saatini yuvada yeni keşiflerle geçiren bir çocuktum. Burada tüm yuva öğretmenlerime, çalışanlara teşekkür ediyorum. Ancak evin dışındaki ilk sosyal ortamında evinde babasından gördüklerini kendisinden de bekleyen bu çocuğu, sevgi ile karşılayan müdürümüze de teşekkür etmek istiyorum. Çocukları uyuttuktan sonra odasına gider ve masasına yetişemeyen boyumla merakla yaklaşırdım. Beni masasına alır ve çalışırken onu izlememe izin verirdi. Akşam babamın çizimlerini seyretmek gün içinde yuva müdürünü çalışırken seyretmek uyumaktan daha güzeldi. Sonra oyun zamanı gelirdi, çocuklar uyandığında hepimizle ilgilenirdi ve omuzlarında "deehhh!" diye çığlıklar atarak oynamamız onun işi değil mutluluğu idi. Çünkü öğretmen ve çalışanlar vardı ve o buna vakit ayırmak durumunda değildi. Evet, ona çok teşekkür ediyorum. Güven Müdür çocukların halen o yuvanın yerinde açılan cafe'de seni anıyor... |
03-11-2007, 12:49 | #9 |
|
Teoriksel olarak hayatımdaki herkesin hayatımda bir yeri vardır, iyi veya kötü hayatımda bir yeri olan herkese sağlıklar ve esenlikler dilerim, hakkım onlara helal olsun, biraz idam mahkumunun son konuşması gibi oldu ama güzel bir konuşma oldu
|
03-11-2007, 15:26 | #10 | |||||||||||||||||||||||
|
Galiba benim bu bölüme ekleyeceklerim biraz fazla.
Bir başka bölümde yazdığım Emine Teyzemizi de geçmek istemedim.
Bebeklik dönemimde, hasta olduğumda, yahut yuvaya gidemeyeceğim başka durumlarda bana şefkatle bakan Emine Teyzem teşekkürler. |
03-11-2007, 16:34 | #11 | |||||||||||||||||||||||
|
Çok etkilendim ben. |
03-11-2007, 17:34 | #12 |
|
benim hayatımda da herkesin hayatında oldugu gibi bircok insan iz bırakacak kadar etkili olmustur ve bunlardan bir tanesi diğerlerinden cook daha derin iz bırakmıştır. bu insan benim üniversiteye ilk basladıgımda tanıstıgım ve benim hayatıma çeki düzen vermem için yardımcı olan hatta üniversiteyi bırakmamamı saglayan birisidir.tabi bu kardesim diyebilecegim insanın bana öğrettiği önemli seylerden birtaneside insan sevgisidir ona hayatım boyunca minnet borçluyum ayrıca onunla kardeş olmaktan kıvanç duyuyorum. o kişiyi ya da onun bendeki izlerini anlatmayı burada kesiyorum çünkü site benim o kadar yazımı kaldıramaz çöker işte bu kişi şuanda bir mühendis adı ise bende saklı iyi ki varmış...
|
04-11-2007, 10:16 | #13 |
|
Elbette vardır, hem de çoktur..
|
14-11-2007, 20:26 | #14 | |||||||||||||||||||||||
|
|
14-11-2007, 20:43 | #15 |
|
....uzak bir dağ köyünde dünyaya gelmişim...Bizim köyde cocuklar ilk okulu bitirirler,iş güçü olarak yaşama salınırlardı...Ben İlkokulu bitirince ilkokul öğretmenimin israrı üzerine ekonomik koşulları iyi olmayan ailem beni şehire okumaya gönderdi.Çok yakında bu ilkokul hocamın vefat ettiğini öğrendim..Üzerimde emekleri,hayatıma yön veren izleri olan lider bir insandı..Hatırası önünde saygıyla eğiliyorum..Toprağın bol mekanın cennet olsun öğretmenim...
akdevrim.14.12.2007.istanbul.... |
14-11-2007, 20:50 | #16 |
|
Sayın Hasan Alp Erdoğan..
Paylaşımınızın içimi titrettiğini itiraf etmeliyim.. Hayatımda en borçlu olduğum insan olan ilkokul hocamdan iki seneden beri hiç haber alamıyorum.. Sadece oturduğu yeri biliyorum.. Bazen oradan geçerken içim titriyor, korkumdan kapısını çalamıyorum.. Sizi biraz olsun anladığımı sanıyorum.. Ve sizin dileğinize katılıyor Öğretmeninizin toprağı bol mekanı cennet olsun.. |
05-01-2008, 00:02 | #17 |
|
bu site ))))
|
05-01-2008, 00:06 | #18 |
|
hayatımda iz bırakan kişiyi paylaşırken keşke onu tanıtabileceğim bir adı olsaydı... hayata dair öğrettikleri adının ya da sıfatının önüne geçti hep. tesadüfen tanıdım. hayatımızdaki insanların büyük çoğunluğunu tesadüfen tanırız zaten . ama o tesadüfen tanıdığım bütün insanlardan daha farklı bir tesadüfle geldi hayatıma. ne hoşgeldin diyebildim ne de...
nasııl bir sevgiydi hissettiğim bilmiyorum. bir tanımı yok. ama dedim ya hayata dair çok şey diye. gerçekten çok şey öğretti. bana dayanarak yaşayacak olsa bile başka bir hayatı daha sırtlamanın aslında yaşadığımı hissettiren bir duygu olduğunu öğretti |
05-01-2008, 00:07 | #19 | |||||||||||||||||||||||
|
|
05-01-2008, 13:45 | #20 |
|
tabiki de ablalarım.hem anne hem baba oldular..
|
06-01-2008, 00:07 | #21 |
|
hayatımda iz bırakan kişi.... iz değil,aslında hayatım olan kişiydi...hayallerim,geleceğim,mutluluğum,üzüntüm, esasında herşeyimdi..birlikte iken ömrümün bakiyesini yanında hayal ettiğim kişiydi...ama şimdi ezip geçen kişi oldu.bazen düşünüyorum sanki tüm aşk ve ayrılık şarkılarını bana yazmışlar.inanılmaz acı veriyor .çok söz var inanın çok söz... kokusu hala burnumda yüzü hala gözlerimin önünde.ne kadar acıymış bu ayrılık acısı..dayanması okadar zor ki...siz buna iz diyebilir misiniz? "yıllar geçsede üstünden bu kalp seni unutur mu"
|
06-01-2008, 00:38 | #22 |
|
"Bu kalp seni unutur mu?"
Hayır asla unutmaz sadece sizinle daha bütünleşip sizden bir parça olur.. Size bakan sizi gördüğünde, onu gördüğünü anlamaz, onu siz zanneder.. |
06-01-2008, 00:45 | #23 | |||||||||||||||||||||||
|
|
06-01-2008, 00:47 | #24 | |||||||||||||||||||||||
|
|
06-01-2008, 01:01 | #25 | |||||||||||||||||||||||
|
|
06-01-2008, 01:20 | #26 |
|
ha ilave edeyim çıkageldi derken "benim sözde nişanlandığımı tebrik" etti..yoksa farklı bir şey için değil...bu tebrik yapılırken de öğrendim ki evlenmiş...anladım ki artık imkansız.devamında elimdekinden de oldum...ve şimdi O rahatça uyuyodur. bana da geceler haram...
|
19-01-2008, 18:25 | #27 |
|
aşık olduğum tüm kızlar
|
22-02-2008, 11:07 | #28 |
|
Arkadaşlar aşk olsun. Hayatınızda en derin iz bırakan insanları sayarken neden anneniz listede yok ?
Benim hayatım şekillenmesinde ve bugünleride en büyük pay annemindir. Doğal olarakta hayatımda en derin iz bıraan kimse annemdir. |
22-02-2008, 11:14 | #29 |
|
Ayrıca sayın JAAP arkadaşım bir an önce takıntından kurtulmanı diliyorum. İnsan her zaman sevecek yeni birini bulabilir. Kimse unutulmaz değildir.Eski arkadaşına ait izleri bir an önce ve acilen kapatman ( silmen değil ) ve üzerlerinden silindirle geçmen dileği ile ..
|
10-04-2008, 08:12 | #30 | |||||||||||||||||||||||
|
yazdıklarınızı okurken gerçekten sarsıldım.ne diyeyim inşallah hayatınızın anlamı bir an önce karşınıza çıkar.siz yinede o insanın mutlu olmasını dileyin emin olun siz kazanırsınız unutulmuyor belki ama zamanla eskisi gibi bunun acı vermediğini göreceksiniz saygılar |
Şu anda Bu Konuyu Okuyan Ziyaretçiler : 9 (0 Site Üyesi ve 9 konuk) | |
|
Benzer Konular | ||||
Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Yanıt | Son Mesaj |
şiir gibi şarkı sözleri paylaşmak istedim.. | dark | Site Lokali | 189 | 01-12-2015 08:39 |
silah çekip kendisini vuracağını sanarak terini silme amacı taşıyan kişiyi vurma | cesur_yürek | Hukuk Sohbetleri | 29 | 07-09-2007 15:03 |
paylaşmak istedim | suskun_juliette | Yazdıklarımız - Yazdıklarınız. | 11 | 03-02-2007 17:49 |
E-posta ile Faks Almak ister misiniz ? | InterFAX | Ticari Duyurular | 0 | 31-01-2007 19:48 |
Email Grubumuz 1000 Kişiyi Aştı | Admin | Hukuk Haberleri | 0 | 17-04-2001 20:38 |
Türk Hukuk Sitesi (1997 - 2016) © Sitenin Tüm Hakları Saklıdır. Kurallar, yararlanma şartları, site sözleşmesi ve çekinceler için buraya tıklayınız. Site içeriği izinsiz başka site ya da medyalarda yayınlanamaz. Türk Hukuk Sitesi, ağır çalışma şartları içinde büyük bir mesleki mücadele veren ve en zor koşullar altında dahi "Adalet" savaşından yılmayan Türk Hukukçuları ile Hukukun üstünlüğü ilkesine inanan tüm Hukukseverlere adanmıştır. Sitemiz ticari kaygılardan uzak, ücretsiz bir sitedir ve her meslekten hukukçular tarafından hazırlanmakta ve yönetilmektedir. |