akdevrim / şiirler

niye gizlendiğini,
niye özlendiğini...?
kalbimin atışında
niye izlendiğini....?
soran olmasın bana,
resti çektim çihana...
sadece çok özelsin,
bunun için güzelsin...
sanırım ki güneşler,
ışığı senden alır...
her güneş doğuşunda
tüm sevgiler çoğalır...
ucan kelebeklere,
renklerini verirsin...
sen sevgiyi bilirsin...
gökteki yıldızları,
bir ampül gibi yakan..
gözümün bebeğine,
kendi resmini takan...
bir yüreği sevdim ben...
bir tek canla devdim ben...
günleri geceleri,
sönmeyen alevdim ben...
sevgi bulutlarıyla,
gönlümü ıslatansın...
cennete yaslatansın...
seni sevmek ibadet
hep bu yolda devam et...
senin için onurdur,
yerden yere vurulmak...
sevgi denizlerinde,
akıp akıp durulmak...
senden gelirse ölüm ,
ona bile sorulmak...
seni selamlıyorum,
suyum ekmeğim gibi..
en baş dileğim gibi...


akdevrim.04.07.2007.istanbul...

sen duymadıktan sonra,
kim duyar daha beni...?
beklediğim duraktan,
geçti sevgi treni...
bir türlü binemedim...
artık sevinemedim...

gökteki yıldızları,
isterseler söksünler...
yerden yere döksünler...
bedenimi yaksınlar,
geçti sevgi treni...
yokmuş artık freni...

duymuyor yarim benim,?
biter mi zarim benim...?


akdevrim.04.07.2007.istanbul...

sen orada sıcakta,
ben burada serinde,
yanılıp deme bana
keyfin şimdi yerinde...
ışık kapar gibiyim,
şaka yapar gibiyim,
güzelim gözlerine ,
sanki tapar gibiyim..
baktığım her noktada,
seni görür gibiyim...
gece hayal gibisin..
bir bilsen ki candaşım...
sen bende ben gibisin..
rüyaları şenleyen...
dilimden döküleni,
kulak verip dinleyen...
ne yazsam bilmiyorum,
sana en iyi yorum..
sevgin var yüreğimde...
yıldızları yerinden
şakır şakır oynatan...
sevgi denizlerini,
fokur fokur kaynatan...
sadece varlığınla,
özgün duyarlığınla
yaşa sonsuza kadar...

akdevrim.04.07.2007.istanbul...

sende bir gün usanırsın.
hayallerime sınırsın
sevdam ile ısınırsın...
bu çekip gidişin niye...

bir köşede beni bulun
dikenli çetin bir yolun...
yürüyen her hangi kulun...
göz yaşı akar hediye...

akdevrim.04.07.2007.istanbul...

gördüm çok bitkin halde,
yürümeye calıştı
bu hayata alıştı...
beni hiç bilemedi...
göz göze gelemedi...

kimseye görünmeden,
göz yaşını içine
akıttı zaman zaman...
ağzımdan çıkan duman,
enkazın yandığını,
yada her görüşümde,
yeni uyandığını...
biri ona anlatsın...
görünmesin gözüme,
acı verip özüme...
bir sahneyi kapatsın...

sevdanin acısını,
çekmek istemiyorum,
daha yolun başında,
çökmek istemiyorum...
bir kurşunu yesemde...
işte sevdam desemde...

akdevrim.05.07.2007.istanbul...

gece yarıyı geçmiş,
yürürüm sokaklarda...
her adım atışımda,
kaldırımla öpüşür
özlemle ayak sesim
gece karanlığını
öptü sevdi nefesim...
sokak lambalarıyla,
kıskanılan dostluğum
şimdi bir yoldaş bana,
en büyük haldaş bana...
kibrit kutusu gibi,
yan yana evler gördüm,
ve evlerin içinde
yanan alevler gördüm...
aşı başı olmayan,
nefes alıp verirken ,
bir sonraya kalmayan...
kimi devamlı verir,
yaşadığını sanır...
kimi devamlı alır,
bu dünyadan usanır....
ikiside uykuda,
farklı farklı duyguda...
güneşin doğuşuyla,
her ikisi uyanır,
yaşayacağım diye,
renkden renke boyanır..
bilirim ki bu tablo,
çok eskiye dayanır....
hayatın yordukları,
ölüm denen olayla,
gayet tabi sırayla...
çekilirler sahneden...
bırakarak ardına
sayılmayacak neden....
gidenler bilirim ben
derin izler bırakıp...

akdevrim.05.07.2007.istanbul..

gözlerimin önünde,
bir erkeğin ensesi,
erkeği takip eden,
kadının ayak sesi...
ikisinin üstüne,
düşmüş hayat gölgesi...
ikiside yaşarlar...
ve birlikte koşarlar...

akdevrim.05.07.2007.istanbul...

umuduma el salladım,
en son selamı yolladım
kendi kendimi nalladım...
gidiyorum gündüzleri,
benim değil geceleri...

gittiğim yabancı diyar..
her gördüğüm beni boyar...
ayaklarım tutmaz ayar...
varacağım yerim mi var...?
soyulacak derim mi var...?

iki kemik bir deriden,
dava kaybettim seriden...
gidiyorum en geriden...
bekleyecek biri mi var..?
duracağım yerimi var...?

akdevrim.05.07.2007.istanbul..

kırık kanadın kolun,
dikenli çetin yolun
ya varsa en sonunda,
kocaman bir ucurum...
hep merak etmişimdir,
nasıl olacak yorum...
asil gercek bu durum...
beterin beterine
taşımış kader beni...
duyarsız eder beni...
aslında barışığım,
gökteki her yıldızla...
nereye gidiyorum,
durdurulmaz bu hızla...
ayağımdan kan damlar
etrafımda gördüğüm,
başsız başsız adamlar...
gerceği susturamaz,
dar ağacı idamlar...
olsada yolun sonu,
derinlerde ucurum...
sevgiyle doğrulurum...
anlayan anlar beni..

akdevrim.05.07.2007.istanbul...

aldığım,alacağım..
zoraki bulacağım...
beni yaşatan soluk...
ruhumu ,bedenimi
bir noktaya götürür..
umudumu yitirir...
ne sevgi bekler seni,
uçurumdan aşağı,
birde itikler seni....
seyrederler enseni...

hani bir yürek vardı...
zor anında bir yardı...
görmedim hiç bir eser...
ne sever, nasıl küser,
dudak büker morarır,
güneş görür sararır...
gariban günüm benim
kapalı önüm benim....

akdevrim.06.07.2007.istanbul...

gidiyorum gündüzleri
sevmiyorum geceleri...
içimdeki acıları....
taşıyorum bedenimle....

akdevrim.06.07.2007.istanbul.

diyemedim sana hiç bir zaman yar....
yürüdüm sabahtan akşama kadar...
neyleyim kaderim acımaz budar...
eşkin vermez olur hep duygularım...

bilirsin yerimi hangi köşeler...
uzak dursun benden bütün şişeler...
ölüm kağıdımı kader kaşeler....
dişardan gülerken içten ağlarım....

akdevrim.06.07.2007.istanbul...

birden düşüyorum geceye esir,
gün gece yürürüm ayaklar nasır...
uyumak isterim bulamam hasir...
ben kendi kendimi unutuyorum....

senin umrunda mı ateşte yansam,,,?
katran karasına her gün boyansam...
cehennemin merkezine dayansam...
kendimi ölüme aratıyorum....

akdevrim.06.07.2007.istanbul....

hayatımda bir seni,sevgilim sayinladım....
şifreyi sana verdim,kalbimi mayinladım....

sensiz ne yaz bilirim,ne baharı tanırım...
eğer sen yoksan sevdam gercekden utanırım...

özgün saygı duyduğum,kayboldum gözlerinde...
hala aranıyorum,yüreğinde derinde....

en tatlı sevdam benim,
vaz gecmem kavgam benim..

akdevrim.06.07.2007.istanbul.....

elim mahküm bir kere,
ayağım çeker beni...
hayata güvenemem
ansızın eker beni...
tutunduğum yerlerden
acımaz söker beni...
uçurumdan aşağı,
keyifle döker beni...

ne yazarsam yazayım,
duymayan bir insana...
kapım calınışında,
acı fatura bana...
yüreğimde kanayan..
kocaman yara bana...
talihsiz bu kaderim,
vermiyor sıra bana...
ben hala ne giderim...?

ne gök yüzünde bulut,
ne yerde küçük umut...
beklerim bundan sonra...

akdevrim.07.07.2007.istanbul...

dikenli çetin yolun,
bir kavşak noktasında...
al elbise giyinmiş,
güller var yakasında...
gün geçtikce solmayan,
hiç süresi dolmayan...
bir kadına rasladım...
sorgu sual sormadan,
yüreğimi yasladım...
yürüyorum durmadan...
doğan güneş sanırım,
ışığı senden alır...
geceleyin yıldızlar,
sensiz ışıksız kalır...
gün olur can yoldaşım,
hep duygu tellerimde
inleyen bir sazımsın...
olmazsa olmazımsın...
gündüz geceye lazım,
banada sen lazımsın...

akdevrim:07.07.2007.istanbul...

bana yaptıklarından
boyun postun devrilsin...
çiğerlerin kavrulsun...
cehenneme savrulsun....
bağına bostanına,
nalsız eşşekler girsin...
her şeyi yere sersin...
yüzünü şeytan görsün...
madem ki çok nankörsün....

akdevrim.07.07.2007.istanbul...

sorma nasıl doluyum..
bende Tanrı kuluyum...
nefes alıp veririm,
bazen aklımı yerim...
gece gün yuvarlanır...
bende yuvarlanırım
koşmaya zorlanırım...
aylar seneler gecer...
ömrümden parca bicer..
bedenimde görürsün
yılların ve yolların
dikenli ayak izi
bir anlatsa bu gizi...
taş kesilen kalbine
verse ansızın sızı...
ak güverçinler ucar
ağzında zeytin dali...
tek seninle kavgalı...
arılar peteğinde
daha yapar mı balı...?
beni ilk gördüğünde,
yüreğiyle göz kırpan,
yıldırım gibi çarpan
allı pullu kadındın,
ansızın vurdun tırpan...

akdevrim.07.07.2007.istanbul...

07.07.07.
tarihi bir gün bence...
hep haklısın kendince...
tarihi bu çağrıma
yalvarırım kulak ver...
yada asıl tetiğe
bedenimi yere ser...
telafisi olmayan,
bir sonraya kalmayan,
zamanı bilir misin..?
çok sevdim ışığımdın,
herkesten kıskandığım
tek benim aşığımdın...
şimdi nerelerdesin..?
üzüldüğünü bilsen
gittiğine herkesin...
dudaklarımda hala
izi kalan nefesin...
bir seni hatırlatır...
şiir bahcelerinde
varlığını anlatır...
bu çağrıma kulak ver ,
anla duygularımı..
yada rüyama girip,
bölme uykularımı...
bu tarihi günümde...
yaşanır gün önümde...
yıldızlı bu çağrımı,
şiirime taşıdım,
sanmıyorum ki sevdam,
bir yarayı kaşıdım...
gözümden akan seli,
duygumun ince teli
anlatır zaman zaman...
gönlümün dağlarını
kaplıyor kara duman...
gün gelir can susarsa,
ya kendini asarsa
sorumlu değil misin...?
bir yabancı el misin...?

akdevrim.07.07.07./istanbul...

07.07.07........
nasıl teşekkür etsem...
bir tek sizinle varım...
şiirimi okuyan
şiir dostu dotlarım...
tek sizin eseriniz
burda okunma sayım...
her birinizi artık
altın kafes içinde
yıldızlara asayım....
harika bir duygudur,
şiire gönül vermek,
yıldızlarda konuşmak ,
teker teker gül vermek...
tamamen onur bana,
sizlerin sayesinde
bir ödül konur bana...
şiirde kanatlanan,
akdevrime katlanan
sizleri selamlarım
küçük coçuk ruhuyla

akdevrim.07.07.07.istanbul...

07.07.07.
........................
sesini duymak bile
bilsen ki koyar beni
kendimden geçmiş hale...

gök yüzünde yıldızlar
benim gibi yalnızlar..
beni sana anlatsın...

uzağındayım ama,
doğuşumdan ayrılık
elbet gider zoruma...

sahte gelecekleri,
yapmacık ciçekleri
alın gidin yanımdan..
gelsin özel o insan ,
can vereyim canımdan...

akdevrim.07.07.07.istanbul...

07.07.07.
.......THS............
nasıl teşekkür etsem..
türk hukuk sitesine...
düşünce ötesine...
ne istersem yazarım...
nerde tatil pazarım...
şiir rüzgarlarıyla,
bal veren her arıyla...
soluk alıp veririm...
katlanıyorlar bana,
ihtiyaçları yokken,
benim gibi çobana...
ekmeği taşır gibi,
acı paylaşır gibi..
okuruz yazılanı...
hiç sevdiğimiz olmaz
ne yalanı,dolanı...
banal değil sitemiz,
beyazdan daha parlak,
ötelerden ötemiz...

hasan alp erdoğan/akdevrim o7.07.07.istanbul

yalnızım dostlarım yalnızım şimdi..
acılar kederler diyemem dindi...
ayağıma kadar gözyaşım indi...
neden beni bunlar anlamıyorlar...?

aslında dilimi türkce konuştum...
görünce cananı yanına koştum...
coçuklar gibiydim nedensiz çoştum...
oysa hala beni anlamıyorlar....

akdevrim.07.07.07.istanbui...

yaşamak derim buna,
hep raslarım oduna...
cehennemde yanacak,
birisini anacak...
birileri olmalı...
ormanın yeşiliyken
en güzel dileklerle
ta baştan aşılıyken,
niye odun olmuşsun
cehennemde kalmışsın....
nereden bilirdim ki,
bir sevgi diyeceğim,
ve sopa yiyeceğim...

akdevrim.09.07.07.istanbul...

sığındığım limandan,
yaşadığım zamandan
seni selamlıyorum...
toprağa düşen damla...
sevgimi eşen damla...
benimle bir potada
tek sensin pişen damla...

akdevrim.10.07.07.istanbul...

seni düşünüyorum
gökte bütün yıldızlar,
sanki bir ampül gibi,
ve kırmızı gül gibi
birden yanmaya başlar...
sen olmadığın zaman
sanki cıplak tenime
iner kalkar kırbaçlar
kararır dünyam benim...
seni gönül dünyamda,
yaşar düşünebilmek
en büyük hülyam benim
biricik rüyam benim...
karlı çetin günlerde,
varlığını düşünüp,
dik yaşadım her yerde...
care bildim her derde...
ruhumda fırtınalar
kopartan özel kadın...
duygu terazisinde,
beni tutar kanadın...
bir seni sevdiğimi,
taşıdığım yürekle,
bakı olan erekle
haykırıyorum işte
yanarsamda ateşte....

akdevrim.10.07.2007.istanbul..

bir anlayabilseydim nedir beni yazdıran....?
gel demediğim gibi gelip kalbimde duran...
illa yanayım diye ateşlerde durduran...
biri anlatsın bana
yol göstersin cobana....
geceyle gün yanyana zamanı oluşturur...
bilmiyorum bu dertden beni ne savuşturur...
yada yolun sonunda ölümle kavuşturur
acı bana vah bana...
nerede sabah bana...

akdevrim.11.07.2007.istanbul...

bilmiyorum nerdesin ,
canımın diğer yanı...
tahmin edebildin mi...?
soranı arayanı....
içimdeki ateşi ,
hangi deniz söndürür...
mavişim gözlerimi
ışıklara döndürür...
ben doğalı üstümde,
karanlığın gölgesi...
olur mu mutsuzluğun,
yazılı bir belgesi...?
şiirime sarılma,
sakın bana darılma...

bulunduğum noktadan
gök yüzüne hoplardım...
yıldızları toplardım....
gececeğin yollara
teker teker dikerdim...
şiir bahcelerine,
sevgileri ekerdim...

sözçükleri sevgiyle,
yüreğimde kavurur...
esen rüzgara karşı
gök yüzüne savurur...
bir sana gönderirdim....
kırmızı gül verirdim...

hatırla beni nolur...
bir güverçin görürsen...
karanlık bir gecede
tek başına yürürsen...
ayağının sesleri,
tutulan nefesleri
bir kaldırımlar anlar...
belkide gözlerinden
iki damla yaş damlar...
anlarsın çektiğimi,
neden yaş döktüğümü...

akdevrim.11.07.2007.istanbul...

yaşamın yokuşunda
bana güç veren kadın...
çicek bahcelerine,
serbestce giren kadın...
yaşama tutunacak,
elim elini tuttu...
senden başka her şeyi
sanki bellek unuttu...

ne fırtınalar gördüm...
yokluğumu haykırdı...
dikenli çetin yolda
umutlarımı kırdı...
ellerime uzanan,
verdiği bir akımla
farklı boyut kazanan
hayatımın anlamı
olan biricik kadın,
her zaman ve her yerde
sen karşıma çık kadın...

şiir yazma yetimin
itiçi gücüsün sen,
umut düşmanlarıma
en büyük öçüsün sen...
her gecen gün daha da
bana hayat sevdiren..
hiç anlatamadığım,
sazların ve sözlerin
birden kilitlendiği,
noktada göz bakışım
sana her şey anlatır...
bütün duygularımı
ölmüş iken canlatır...

yaşama umudunu ,
gözlerinden alırım...
bıraksan yüreğinde,
ömür boyu kalırım...
duygusal gıdamsın sen,
olmazsa olmazımsın...
dünyaya vedamsın sen..

akdevrim.12.07.2007.istanbul...

neylersin dertli gönlüm,
keşkeler sıralanmış
umutlar aralanmış...
ayaklarımdan önce
göz yaşım değer yere...
karanlık bir gecede
yıldızları görünce...
yürürüm sokaklarda...
kar yağmış şakaklarda,
yılların ayak izi
saklıyor hala gizi....
beni herkesten iyi,
anlatmıyor durumlar...
millet göz yaşı sanar
oysaki yıldırımlar,
yanıyor kaldırımlar...

akdevrim.12.07.2007.istanbul..