(Karar Tarihi : 25.06.2008)

Konut dokunulmazlığını ihlal, kasten yaralama ve tehdit suçlarından sanıklar T____ ve H____'nın yapılan yargılamaları sonucunda; mahkumiyetlerine dair (M____ İkinci Sulh Ceza Mahkemesi)'nden verilen 09.11.2005 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık H____ ile sanık T____ müdafii tarafından istenmekle ve dosya Yargıtay Dördüncü Ceza Dairesi'nin 05.02.2008 tarihli görevsizlik kararıyla Dairemize gelmekle yapılan inceleme sonunda gereği düşünüldü.

1-Sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre hükmün; 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun'un 3-B maddesiyle değişik 1412 sayılı CMUK'nın 305/1. maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından sanık H____ ile sanık T____ müdafıinin temyiz istemlerinin aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince REDDİNE,

2-Her iki sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal ve sanık H____ hakkında tehdit suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarına gelince;

Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;

a) Konut dokunulmazlığını ihlal suçunun salt davranış suçu olması nedeniyle icrai davranışın bitmesiyle suçun oluşacağı, bu nedenle tam teşebbüse elverişli olmadığı, yalnızca eksik teşebbüsün söz konusu olabileceği gözetilmeden, sanık H____'nın tamamlanmayan eyleminden dolayı 765 sayılı TCK'nın 61. maddesi yerine 62. maddesinin uygulanması,

b) Hükümden sonra 08.02.2008 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa'nm 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMY'nin 231. maddesi uyannca; hükmolunan cezaların tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık H____ ile sanık T____ müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi (BOZULMASINA), 25.06.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

İlgili Mevzuat Hükmü : (Eski) Türk Ceza Kanunu - Mülga MADDE 61 :(DEĞİŞİK MADDE:03/02/1937 - 3112/1 md.)

Bir kimse işlemeği kasdeylediği bir cürmü vesaiti mahsusa ile icraya başlayıp da ihtiyarında olmıyan esbabı maniadan dolayı o cürmün husulüne muktazi fiilleri ikmal edememiş ise kanunda yazılı olmıyan yerlerde fiil, "ağırlaştırılmış müebbet ağır hapis" (DEĞİŞİK İBARE KANUN NO:5218/1 RGT:21.07.2004       RG NO:25529)cezasını müstelzim olduğu takdirde müteşebbis hakkında on beş seneden 20 seneye ve müebbet ağır hapis cezasını müstelzim olduğu takdirde on seneden on beş seneye kadar ağır hapis cezası hükmolunur. Sair hallerde o cürüm için kanunen muayyen olan ceza, yarısından üçte ikisine kadar indirilir.

Müteşebbis, cürmün ef ali icrayesinden ihtiyariyle vazgeçtiği, fakat tamam olan kısım esasen bir suç teşkil ettiği halde ancak o kısma mahsus ceza ile cezalandırılır.

Şerh Son Güncelleme: 09-10-2010