İşK. MADDE 12 ile ilgili not - THS Şerhi (serh 522)

4857 S.lı İş Kanunu MADDE 12

BELİRLİ VE BELİRSİZ SÜRELİ İŞ SÖZLEŞMESİ AYRIMININ SINIRLARI

Belirli süreli iş sözleşmesi ile çalıştırılan işçi, ayırımı haklı kılan bir neden olmadıkça, salt iş sözleşmesinin süreli olmasından dolayı belirsiz süreli iş sözleşmesiyle çalıştırılan emsal işçiye göre farklı işleme tâbi tutulamaz.

Belirli süreli iş sözleşmesi ile çalışan işçiye, belirli bir zaman ölçüt alınarak ödenecek ücret ve paraya ilişkin bölünebilir menfaatler, işçinin çalıştığı süreye orantılı olarak verilir. Herhangi bir çalışma şartından yararlanmak için aynı işyeri veya işletmede geçirilen kıdem arandığında belirli süreli iş sözleşmesine göre çalışan işçi için farklı kıdem uygulanmasını haklı gösteren bir neden olmadıkça, belirsiz süreli iş sözleşmesi ile çalışan emsal işçi hakkında esas alınan kıdem uygulanır.

Emsal işçi, işyerinde aynı veya benzeri işte belirsiz süreli iş sözleşmesiyle çalıştırılan işçidir. İşyerinde böyle bir işçi bulunmadığı takdirde, o işkolunda şartlara uygun bir işyerinde aynı veya benzer işi üstlenen belirsiz süreli iş sözleşmesiyle çalıştırılan işçi dikkate alınır.

İşK. MADDE 12 Ek Bilgi/Yorum

Üyemizin Notu: İş Hukuku uygulamasında karışıklığa yol açan bir konu da "belirli süreli iş sözleşmeleri"dir. Hangi işlerden belirli süreli iş sözleşmesi yapılabileceği tartışması bir yana işçinin niteliğine bağlı olarak da belirli süreli iş sözleşmesi yapılıp yapılmayacağı tartışma konusudur. Yani belirli iş süreli sözleşmesi yapılmasında "iş" merkezli bir değerlendirme yerine "işçi" merkezli bir değerlendirme yapılıp yapılamayacağı konusu tartışmalıdır.

İş Kanunu'nun 11. maddesine bakıldığında "iş" merkezli bir tanımlama yapıldığı ve "objektif kritler"e dayalı bir sistem benimsendiği görülmektedir.

Anılan maddede:

BİR... Belirli süreli işlerde
İKİ... Belirli bir işin tamamlanması, belirli bir olgunun ortaya çıkması gibi objektif koşullara bağlı olarak

belirli süreli iş sözleşmesi yapılabileceği hüküm altına alınmıştır. Her iki durudma da "iş" merkezli değerlendirme yapıldığı görülmektedir. Bu nedenle de doktrinde işçinin şahsına bağlı olarak belirli süreli iş sözleşmesi yapılamayacağı görüşü hakimdir.

Ancak 12. maddede yasa koyucunun iradesinin bu yönde olmadığını ortaya koyacak ifadeler yer almaktadır. Madde metninde yer aldığı haliyle "belirli süreli iş sözleşmesi ile çalışan işi, belirsiz süreli iş sözleşmesiyle çalıştırılan emsal işçiye göre farklı işleme tabi tutulamaz".

Görüldüğü gibi maddede "emsal işçi" kavramına yer verilmiştir. Emsal işçi ise aynı maddede "işyerinde aynı veya banzeri işte belirsiz süreli iş sözleşmesiyle çalıştırılan işçi" şeklinde tanımlanmıştır.

O halden aynı işte çalışan iki işçiden birinin belirli süreli iş sözleşmesiyle; diğerinin ise belirsiz süreli iş sözleşmesiyle çalıştırılması mümkün görünmektedir.

Bu da "işçiden kaynaklanan objektif sebepler"e dayalı olarak belirli süreli iş sözleşmesinin tercih edilebileceğini ortaya koymaktadır görüşündeyim.

Şerhi Ekleyen Üyemiz:

Av.Engin ÖZOĞUL

Hukukçu

Avukat

Şerh No : 522

Şerh Son Güncelleme: 05-11-2009

THS Sunucusu bu sayfayı 0,03766608 saniyede 8 sorgu ile oluşturdu.