(Karar Tarihi : 05.09.1962)

İstemde bulunan : İ____ T____ E____, N____ Mahallesi, Ç____ Sokak, No: ____

İstemin konusu : İstem sahibi, Anayasanın 30 uncu maddesine göre mesken ve ikametgâhı bulunan vatandaşların tevkif edilemeyeceğini, Ceza Yargılamaları Usulü Kanunu'nun 104 üncü maddesi hükmünün sözü edilen Anayasanın 30 uncu maddesi hükmüne uymadığını ve aynı suretle 1609 Sayılı Yasanın 3 üncü maddesinin koyduğu tevkif zorunluğunun da hak ve adalete aykırı bulunduğunu ve Türk Ceza Kanunu'nun bazı hükümlerinin faşist ülke kanunlarından alınmış olduğunu ileri sürerek anılan ve demokratik ilkelerle bağdaşmayan ve Anayasaya aykırı bulunan işbu kanun hükümlerinin Anayasa Mahkemesince önce ele alınmasını istemiştir.

Anayasa Mahkemesinin, İçtüzüğün 15 inci maddesi uyarınca 5/9/1962 gününde ilk inceleme için yapılan toplantısında ilk incelemesi yapılan işin yetki bakımından esasının tetkikine oybirliğiyle karar verildikten sonra 30/6/1962, 29/8/1962 günlü dilekçeler ve rapor okundu. Gereği görüşülüp düşünüldü :

Anayasanın 149 uncu ve Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri hakkındaki 22/4/1962 gün ve 44 sayılı Kanunun 21 inci maddelerinde iptal dâvası açmaya yetkili olan kişi, kurul ve makamlar açıkça belirtilmiştir. İstek sahibi ise bu maddelerde sayılanlardan değildir. Bu sebeple dilekçenin yetki bakımından reddi gereklidir.

Sonuç : Gösterilen sebepten ötürü dilekçenin reddine, işbu kararın dilekçe sahibine tebliğine, aynı kanunun 51 inci maddesi uyarınca Resmî Gazete'de yayınlanmasına 5/9/1962 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Üye Notu : Anayasa Mahkemesi'nin 1961 Anayasası ile kuruluşunun hemen ardından gelen bu red kararı aynı zamanda Mahkeme'nin ilk içtihatıdır.

İlgili Mevzuat Hükmü : Türkiye Cumhuriyeti Anayasası MADDE 150 :Kanunların, Cumhurbaşkanlığı kararnamelerinin, Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğünün veya bunların belirli madde ve hükümlerinin şekil ve esas bakımından Anayasaya aykırılığı iddiasıyla Anayasa Mahkemesinde doğrudan doğruya iptal davası açabilme hakkı, Cumhurbaşkanına, Türkiye Büyük Millet Meclisinde en fazla üyeye sahip iki siyasi parti grubuna ve üye tamsayısının en az beşte biri tutarındaki üyelere aittir. (Mülga son cümle: 21/1/2017-6771/16 md.)

Şerh Son Güncelleme: 17-03-2010