Ana Sayfa
Kavram Arama : THS Google   |   Forum İçi Arama  

Üye İsmi
Şifre

Yargıtay 11. HD 2006/4087 E. 2007/12269 K. İçtihat

Üyemizin Özeti
Türkiye nin de taraf olduğu Nice Anlaşması'na göre Özel Birlik Ülkeleri, sınıflandırmalarda esas sistem veya yardımcı sistemi seçmekte serbesttir. Esas sistemde, mal veya hizmetlerin benzer olup olmadıkları sınıflara göre değerlendirilmekte iken; yardımcı sistemde mal veya hizmetlerin benzerliği somut olaya göre ve değişik kriterler esas alınarak değerlendirilmektedir. Anlaşmada anılan şekilde zorunluluğa değil, ülkelerin seçimine bağlı iki sistem öngörüldüğüne göre TPE nin sınıflandırmayı yönetmelik ile esas sistem olarak kabul etmesi bağlayıcı değil, yardım fonksiyonludur. Bu durumda mal veya hizmetlerin sınıf ve alt gruplarında gözönüne alınacak değişik kriterlere göre inceleme yapılmalıdır. Davaya konu emtialar açısından belirtilen kriterlere göre değerlendirme yapılmak üzere bilirkişi incelemesi yaptırılarak rapor alınması ve bu doğrultuda karar verilmesi gerekirken, emtiaların örnekseme yoluyla incelemelerinin yapıldığı bilirkişi raporunun dikkate alınarak karar ittihazı doğru görülmemiştir.
(Karar Tarihi : 02.10.2007)
"Davacı vekili, müvekkilinin "S____" adlı markayı 1993 tarihinde yiyecek maddeleri için tescil ettirdiğini, davalı şirketin de S____ ibaresinin marka olarak tescili için başvurduğunu, müvekkilince yapılan itirazların davalı TPE tarafından kabul edilmediğini ileri sürerek, YİDK'nın 11.06.2001 tarih ve M-866 sayılı kararının iptaline, tescil edilmesi halinde davalı şirket markasının terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı A____ Gıda San. ve Tic. A.Ş. vekili, davacı markasının sadece 30. sınıfta yer alan bir kısım ürünleri kapsadığını, müvekkili başvurusunun ise 29, 30 ve 32. sınıfa giren ürünlere ilişkin olup, davacı markasından farklı emtialarda kullanılacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.

Davalı TPE vekili, davaya konu "S____" ibareli marka başvurusunun, davacı tarafın markası ile aynı lat sınıfa giren mallar çıkartılmak suretiyle resmi marka bülteninde ilan edildiğini, kalan malların davacının tescilli markasından farklı alt grupları kapsadığı, bu durumda iltibastan söz edilemeyeceğini belirterek, davanın reddini istemiştir.

Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, Dairemiz'in 12.10.2004 tarihli kararında yazılı gerekçeyle davalılar yararına bozulmuştur.

Mahkemece bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonunda alınan bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalı markası ile davacı markasında yer alan "S____" ibaresinin tıpatıp birbirinin aynısı olduğu, daha önce tescil edilmiş bir markanın aynı veya benzeri bir markanın aynı sınıfla fakat farklı alt gruplarda yer alan mal ve hizmetler için tescil edilebileceği, marka hukuku açısından aynı veya benzer markalarda korumanın kapsamının, bir sınıfta yer alan bütün emtialar değil, ilgili sınıfın alt gruplarında yer alan emtialar olduğu, davalı markasından davacı markasının kapsadığı aynı tür mallar çıkarıldıktan sonra kalan malların davacının tescilli markasındaki mallar ile aynı alt grup içerisinde yer almadığından iltibas olmayacağı gibi, 32. sınıfa dahil emtialar olan alkollü ve alkolsüz biralar, bira mayaları ve bira yapımında kullanılan preparatlar için bu hususun tartışmasız olduğu, davacı ve davalı markalarının aynı sınıf mallar için tescil edilmiş olduğu halde hiçbir alt grup açısından kesişmediği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.

Karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.

1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, 32. sınıf emtialara ilişkin olarak verilen karara yönelik davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.

2- Dava, YİDK. kararlarının iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, davalı şirketin tescilini istediği markanın, daha önceden davacı adına tescilli marka ile farklı alt grup emtialar için olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.

556 sayılı KHK'nın 24. maddesinde markaların kullanılacağı mallar veya hizmetler, marka tescili amaçları için malların veya hizmetlerin uluslararası sınıflandırmasına ilişkin esaslara göre sınırlandırılacağı, sınıflandırma ile ilgili ilkelerin yönetmelikle belirleneceği benimsenmiştir.

Yasanın işaret ettiği uluslararası düzenleme olan Nice Anlaşması ile mal ve hizmetler, gösterdikleri ortak özellikler gözönünde tutularak sınıflandırılmış olup, ilk 34 sınıf "mallar", son 11 sınıfta da "hizmetler" sınıflandırılmıştır.

Nice Anlaşması'nın 2/1. maddesi ile bu anlaşma ile tanımlanan gereklere göre sınıflandırmanın etkisi özel Birlik Ülkelerinin her biri tarafından belirlenecektir. Sınıflandırma, tescil edilen herhangi bir marka için temin edilen koruma sınırlarının değerlendirilmesi veya hizmet markalarının tanınması konusunda bağlayıcı olmayacaktır.

Görüldüğü gibi anlaşmada, Özel Birlik Ülkeleri sınıflandırmanın etkisini belirleme yetkisine sahiptir. Birlik Ülkeleri isterlerse bu sınıflandırmayı esas sistem olarak, isterlerse yardımcı sistem olarak kabul edebilirler. Sınıflandırmanın esas sistem olarak kabul edildiği ülkelerde mal veya hizmetlerin benzer olup olmadıkları sınıflara göre değerlendirilmektedir. Sınıflandırmanın yardımcı sistem olarak kabul edildiği ülkelerde ise mal veya hizmetlerin benzer olup olmadıkları her somut olaya göre, değişik kriterler gözetilerek belirlenmektedir.

556 sayılı KHK'da sınıflandırma konusunda uluslararası anlaşmalara atıf yapılmış olduğundan ve Türkiye'nin de taraf olduğu Nice Anlaşması'nda Birlik Ülkeleri tarafından sınıflandırmanın esas sistem olarak kabul edilmesi zorunluluğu getirilmediğine göre, TPE'nin yönetmelik ile sınıflandırmayı esas sistem olarak kabul etmesi bağlayıcı değil, ancak yardım fonksiyonlu olduğunun kabul edilmesi gerekmektedir. Zira, tescilli marka sahibinin markanın açıkça farklı ürünler için tescil edilmesine karşı çıkması mümkün değildir.

Mal ve hizmet sınıf ve alt gruplarında benzerlik araştırmasında gözönüne alınması gereken kriterler ise; piyasanın anlayışı, benzer alıcı çevresine hitap edip etmediği, benzer ihtiyaçları giderip gidermediği, mal veya hizmetlerin birbiri yerine ikame edilebilme ve rekabet etme olanaklarının olup olmadığı, birinin diğerini tamamlama imkanı olup olmadığı, mal veya hizmetlerin dağıtım kanallarının ortak olması, kullanım yöntemleri, -amaçları- hedeflenen halk kesiminin aynı olup olmadığı hususları olup, her somut olay için bu hususların araştırılması gerekmektedir.

Mahkemece, 29 ve 30. sınıf ve alt gruplarda yer alan emtiaların her biri açısından açıklanan hususlar dikkate alınarak, bilirkişi raporu alınması gerekirken, tescili istenen sınıf ve alt gruplar içerisinde yer alan emtiaların örnekseme yolu ile değerlendirilmeye tabi tutularak, benzer ürün olmadıkları kanaatine dayalı bilirkişi raporuna göre karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir."
İlgili Mevzuat Hükmü : Markaların Korunması Hakkında KHK MADDE 24 :SINIFLANDIRMA

Markaların kullanılacağı mallar veya hizmetler, markaların tescili amaçları için malların veya hizmetlerin uluslararası sınıflandırılmasına ilişkin esaslara göre sınıflandırılır. Sınıflandırma ile ilgili ilkeler Yönetmelik'te belirtilir.



 
Şerhi Ekleyen Üyemiz:
Av.Hatice SEVER
Hukukçu
Şerh Son Güncelleme: 28-02-2010

THS Sunucusu bu sayfayı 0,02623796 saniyede 8 sorgu ile oluşturdu.

Türk Hukuk Sitesi (1997 - 2016) © Sitenin Tüm Hakları Saklıdır. Kurallar, yararlanma şartları, site sözleşmesi ve çekinceler için buraya tıklayınız. Site içeriği izinsiz başka site ya da medyalarda yayınlanamaz. Türk Hukuk Sitesi, ağır çalışma şartları içinde büyük bir mesleki mücadele veren ve en zor koşullar altında dahi "Adalet" savaşından yılmayan Türk Hukukçuları ile Hukukun üstünlüğü ilkesine inanan tüm Hukukseverlere adanmıştır. Sitemiz ticari kaygılardan uzak, ücretsiz bir sitedir ve her meslekten hukukçular tarafından hazırlanmakta ve yönetilmektedir.