(Karar Tarihi : 21.01.2002)

Dava itirazın iptali ve temerrüt nedeniyle kiralanının tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Davacı vekili, dava dilekçesinde davalının kiracısı olduğu kiralananı müvekkilinin 27.11.2000 tarihinde satın aldığını, kiraların bundan böyle kendisine ödenmesini ihtarname ile bildirdiğini, davalının Aralık 2000 ayı kirasını ödememesi nedeniyle hakkında yapılan icra takibine davalının itiraz etmesi nedeniyle açılan itirazın iptali ve kiralananın tahliyesi davasının reddine karar verildiğini, Yargıtay'ın ise davanın süresinde açılmamış olması nedeniyle hükmü onadığını, bu nedenle önceki hükmün kesin hüküm oluşturmayacağını, kira borcunun da halen ödenmediğini belirterek itirazın iptaline, takibin devamına, davalının kiralanandan tahliyesine, alacağın tahsiline ve davalının %40 inkar tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini talep etmiştir.

Davalı vekili mahkemece daha önce aynı konuda karar verildiğini ve bu kararın Yargıtay'dan geçtiğini, derdestlik itirazlarının olduğunu savunmuştur.

Mahkemece kesin hüküm nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.

Davacı, davalının 15.7.1998 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesi ile kiracı olduğu kiralananı 27.11.2000 tarihinde satın alarak kiraların kendisine ödenmesini 19.12.2000 tarihinde tebliğ ettirdiği ihtarname ile davalıya bildirmiş, Aralık 2000 ayı kirasının ödenmediğinden bahisle de hakkında icra takibi yapmıştır. Davalının takibe itiraz etmesi üzerine açılan davada mahkemece davanın reddine karar verilmiş, dairemizin 25.6.2001 tarih ve 5193-5286 sayılı kararı 30 günlük süre dolmadan açılan davanın reddedilmesinin sonucu itibariyle doğru olması nedeniyle hüküm onanarak 4.8.2001 tarihinde kesinleşmiştir. Süreden reddedilen tahliye isteği görülmekte olan dava için kesin hüküm oluşturmaz. Bu durumda davanın esası incelenmediğinden maddi anlamda kesin hükümden söz edilemez. Mahkemece davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olmuştur.

Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.

KARAR : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA) ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 21.1.2002 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

İlgili Mevzuat Hükmü : (Eski) Hukuk Usulu Muhakemeleri Kanunu - Mülga MADDE 237 :Kaziyei muhkeme, ancak mevzuunu teşkil eden husus hakkında muteberdir.

Kaziyei muhkeme, mevcuttur denilebilmek için iki tarafın ve müddeabihin ve istinat olunan sebebin müttehit olması lazımdır.

Şerh Son Güncelleme: 20-02-2010