(Karar Tarihi : 18.11.1999)

Davacı tarafından, davalı aleyhine açılan davada, mahkemece verilen karar, süresinde temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:

Davacı, 1238 parsel sayılı taşınmazdaki bir kısım payını, okul yapılması amacıyla davalı idareye bağışladığını, ancak, idarece sağlık ocağı inşaatına başlandığını ileri sürmüş, bağışlama amacına uyulmadığından taşınmazın kendisine iadesini istemiştir.

Ne var ki, dosyaya getirtilen tapu istem belgesinden ve resmi sözleşmeden bağışın;bedelsiz olarak kayıtsız ve şartsız olarak gerçekleştirildiği anlaşılmaktadır. Hemen belirtilmelidir ki, resmi sözleşmede bağışın koşullu yapıldığını gösteren diğer bir belgeye ya da belgelere değinilmiş veya atıfta bulunulmuş ise o belgeler de resmi sözleşmenin eki olarak kabul edilir ve uyuşmazlığın çözümünde gözönünde tutulur. Nitekim, HGK. nun 18.2.1987 tarih, 1985/1-404-445 ve 20.6.1973 gün, 1971/1-254/524 sayılı kararlarında değinilen ilke benimsenmiştir. Her ne kadar dosyaya bağışın okul yapılması amacıyla düzenlendiğini gösteren 8.8.1985 tarihli belge ibraz edilmiş ise de; anılan belge yukarda değinilen ilkede benimsenen işlemin yapılmasını gerektirecek bir nitelik taşımamaktadır. Esasen, çekişmeli yerin sağlık ocağı inşaatına ayrılmak suretiyle yine kamu amacına yönelik olarak kullanıldığı da anlaşılmaktadır.

Hal böyle olunca, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu üzere hüküm kurulması isabetsizdir. Davalı idarenin temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK. nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), peşin alınan harcın temyiz edene geri verilmesine, 18.11.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

İlgili Mevzuat Hükmü : Borçlar Kanunu (Eski) MADDE 240 :Hibe, şartla yahut mükellefiyetle takyit olunabilir. Tenfizi vâhibin ölümüne bağlı hibede vasiyet hükmü cereyan eder.

Şerh Son Güncelleme: 07-02-2010