(Karar Tarihi : 06.06.1994)

T.C.
YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ

Davacı, ihbar, kıdem tazminatı, fazla çalışma ve izin ücreti, hafta ve genel tatil gündelikleriyle ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Davalı işveren savunmasında, davacı işçinin evrakta sahtekarlık yolu ile zimmetine para geçirdiğini ve bu nedenle iş aktinin haklı olarak fesh edildiğini savunmuştur. Gerçekten, davacı hakkında Ankara 6. Asliye Ceza Mahkemesi`nin 1993/355 esasında kayıtlı bir dava açıldığı anlaşılmaktadır. BK.`nin 53. maddesine göre ceza mahkemesince delil yetersizliği nedeni ile verilecek beraat kararı bağlayıcı değil ise de, mahkumiyet kararı ve ceza davasında tespit edilen maddi olgular hukuk hakimini bağlar. Böyle olunca davacı hakkında açılan ceza davasının sonucunun ve kesinleşmesinin beklenmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden ihbar ve kıdem tazminatına hükmedilmesi doğru değildir.
KARAR : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 6.06.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.

İlgili Mevzuat Hükmü : Borçlar Kanunu (Eski) MADDE 53 :Hâkim, kusur olup olmadığına yahut haksız fiilin faili temyiz kudretini haiz bulunup bulunmadığına karar vermek için ceza hukukunun mesuliyete dair ahkâmiyle bağlı olmadığı gibi, ceza mahkemesinde verilen beraet karariyle de mukayyet değildir. Bundan başka ceza mahkemesi kararı, kusurun takdiri ve zararın miktarını tâyin hususunda dahi hukuk hâkimi takyit etmez.

Şerh Son Güncelleme: 27-01-2010