(Karar Tarihi : 16/01/2019)

9. Hukuk Dairesi 2015/29974 E. , 2019/1293 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 1995 yılı haziran ayında ...' ta çalışmaya başladığını, 2004 yılında çalıştığı bankanın davalı bankaya devredilmesi sonrası davalı bankada çalışmaya devam ettiğini, 17.09.2014 tarihinde müvekkilinin iş akdinin geçerli olacak şekilde feshedildiğini, işyerinde çalıştığı dönemde 151 gün yıllık ücretli izin hakkı bulunduğunu davalı bankanın da bu izin süresini kabul ettiğini ancak müvekkilinin hak kazandığı yıllık ücretli izin bulunurken davalı bankanın takvim yılını 30 gün olarak dikkate aldığını ve buna göre 151 gün yıllık izin süresi hesapladığını, oysa yıllık ücretli izin gün sayısının bir haftalık süre için 6 işgünü olarak hesaplanması gerektiğini, hesaplamanın bir takvim ayı 30 gün olarak kabul edilmesi halinde 4 gün hafta tatili bulunduğunu, 151 günlük takvim günü içerisinde "22 gün" pazar günü olduğunu, pazar gününün yıllık ücretli izin gün sayısına dahil edilemeyeceğini, toplam 22 güne tekabül eden yıllık ücretli izin günü ücretinin eksik ödendiğini, yıllık ücretli izin hakkı hesaplanırken ücretin de hatalı olarak belirlendiğini, iddia ederek yıllık ücretli izin alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının hizmetinin 01.06.1995-17.09.2014 tarihleri arasında geçtiğini, davacının yıllık ücretli izinlerinin eksik kullandırıldığını iddia ettiğini ancak hangi dönemden kaç gün eksik izin kullanıldığını belirtmediğini, fesih tarihi olan 17.09.2014 tarihinde maaşı olan 13.050,00 TL üzerinden hesaplanan 151 günlük izin ücreti 65.685,00 TL ücretin davacıya ödendiğini, davacının başkaca bir alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulü ile yıllık ücretli izin alacağının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili ile davacı vekili (katılım yolu ile) temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının iş akdi sona erdiğinde kullandırılmayan izin süresinin 151 gün olup, 151 gün karşılığı izin alacağının davadan önce ödendiği taraflar arasında tartışmasızdır.
Yıllık ücretli izin kullanımı sırasında hafta tatili ve genel tatil günlerinin dikkate alınmayacağı doğrudur. Hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil günleri fiili izin kullanımı sırasında izinden sayılmaz ancak iş akdinin feshi sonrasında yıllık ücretli izin karşılığının taraflara ödenmesinde kullanılmayan sürenin hesabında hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil süresinin dışlanması gibi bir durum söz konusu olamaz.
Bu nedenle mahkemece ödenmeyen yıllık ücretli izin karşılığı bulunmadığından davanın reddi yerine gerekçesi dahi açıklanmadan davanın kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) KARAR :
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 16/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi

İlgili Mevzuat Hükmü : İş Kanunu MADDE 53 :YILLIK ÜCRETLİ İZİN HAKKI VE İZİN SÜRELERİ

İşyerinde işe başladığı günden itibaren, deneme süresi de içinde olmak üzere, en az bir yıl çalışmış olan işçilere yıllık ücretli izin verilir.

Yıllık ücretli izin hakkından vazgeçilemez.

       Niteliklerinden ötürü bir yıldan az süren mevsimlik veya kampanya işlerinde çalışanlara bu Kanunun yıllık ücretli izinlere ilişkin hükümleri uygulanmaz.

       İşçilere verilecek yıllık ücretli izin süresi, hizmet süresi;

       a) Bir yıldan beş yıla kadar (beş yıl dahil) olanlara ondört günden,

       b) Beş yıldan fazla onbeş yıldan az olanlara yirmi günden,

       c) Onbeş yıl (dahil) ve daha fazla olanlara yirmialtı günden,

       Az olamaz. (Ek cümle: 6552 - 10.9.2014 / m.5) “Yer altı işlerinde çalışan işçilerin yıllık ücretli izin süreleri dörder gün arttırılarak uygulanır.”

       Ancak onsekiz ve daha küçük yaştaki işçilerle elli ve daha yukarı yaştaki işçilere verilecek yıllık ücretli izin süresi yirmi günden az olamaz.

       Yıllık izin süreleri iş sözleşmeleri ve toplu iş sözleşmeleri ile artırılabilir.

Şerh Son Güncelleme: 25-11-2025