(Karar Tarihi : 17.05.2016)

YARGITAY İLAMI


Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi süresi içinde davalı vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 17.05.2016 Salı günü belirlenen saatte davalı E____ İnş.Nak.San.Tic.Ltd.Şti. Vekili Av.A ____ geldi. Karşı taraftan gelen olmadı. Gelenin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü:

1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,

2-Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 01/08/2009-15/03/2012, 07/06/2012-01/09/2012 ve 25/06/2013-31/01/2014 tarihleri arasında ağır vasıta kamyon şoförü olarak en son net 1350,00 TL ücretle çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından haksız olarak sonlandırıldığını, haftanın 7 günü milli bayram ve genel tatil günleri dahil 07.00-23.00 saatleri arasında çalıştığını, yıllık izinlerini kullanmadığını iddia ederek belirsiz alacak davası olarak kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili, milli bayram ve genel tatil çalışma ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.

Davalı vekili, davacının 24/02/2010-04/06/2010, 12/11/2010-28/12/2011, 06/07/2012-01/09/2012, 26/06/2013-31/01/2014 tarihleri arasında çalıştığını, toplam çalışmasının 13 ay 19 gün olduğunu, davacının hukuk haklarının ödendiğini, çalışan ocağın kontrolünün asıl firma olan Cengiz İnşaatta olduğunu ve onun talimatları ile hareket edildiğini, fazla çalışma olmadığını, resmi ve dini bayramlarda ocakta çalışma yapılmadığını, bordrolarda aldığı ücretin belli olduğunu beyanla davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, davacının kuruma bildirilen sürelerle sınırlı olmak üzere 2 yıl 1 ay 26 günlük kıdeminin olduğu, fesih tarihindeki ücretinin brüt 1.815,90 TL olduğu, fazla mesai yaptığı, hafta tatilleri ile milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı, iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğinin davalı işveren tarafından ispat edilemediği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.

Davacının fazla mesai yapıp yapmadığı ihtilaflıdır.

Davacı vekili, davacının haftanın 7 günü 07.00-23.00 saatleri arasında çalışarak fazla mesai yaptığını ancak karşılığının ödenmediğini iddia ederek fazla mesai ücretinin davalıdan tahsilini istemiştir.

Fazla mesai yaptığını ispat etmekle yükümlü olan davacının tanık dışında başkaca delili yoktur. Dinlettiği tanıkların ise davalıya karşı aynı veya benzer istemlerle açtıkları davaları bulunmaktadır. Bu itibarla, sırf davacı ile menfaat birliği içinde olan davacı tanık beyanlarına göre haftalık 26,5 saat fazla mesai yapıldığını kabul etmek mümkün değildir. Ancak davalı tanıklarından V ____ işyerinde 07.00-17.30 saatleri arasında haftada 6 gün; Ramazan Bayrak ise 07.00-18.00 saatleri arasında haftada 7 gün çalışıldığını beyan etmişlerdir. Davalı tanıklarından R ____'ın beyanı işçi yararına yorum ilkesi, yapılan işin niteliği dikkate alındığında dosya içeriğine daha uygun olduğundan, davacının haftanın 7 günü 07.00-18.00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenme ile çalıştığı kabul edilerek hafta tatili olan 7 inci gün çalışmasının 7,5 saati aşan kısmı fazla mesaiye eklenmek sureti ile fazla mesai süresi ve ücreti hesaplanmalı, takdiri indirim yapılarak kararı davacının temyiz etmemesi nedeniyle davalı yararına oluşan usuli kazanılmış haklar ihlal edilmeden alacak hüküm altına alınmalıdır.

O halde davalının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.

KARAR : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı taraf yararına takdir olunan 1.350,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, 17.05.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.



Başkan
Ö. H. TUNA
Üye
R. TAŞDELEN
Üye
Ö. F. HERDEM
Üye
B. AZİZAĞAOĞLU
Üye
D. KORKMAZ












ZK

İlgili Mevzuat Hükmü : İş Kanunu MADDE 41 :FAZLA ÇALIŞMA ÜCRETİ

Ülkenin genel yararları yahut işin niteliği veya üretimin artırılması gibi nedenlerle fazla çalışma yapılabilir. Fazla çalışma, Kanunda yazılı koşullar çerçevesinde, haftalık kırkbeş saati aşan çalışmalardır. 63 üncü madde hükmüne göre denkleştirme esasının uygulandığı hallerde, işçinin haftalık ortalama çalışma süresi, normal haftalık iş süresini aşmamak koşulu ile, bazı haftalarda toplam kırkbeş saati aşsa dahi bu çalışmalar fazla çalışma sayılmaz.

       Her bir saat fazla çalışma için verilecek ücret normal çalışma ücretinin saat başına düşen miktarının yüzde elli yükseltilmesi suretiyle ödenir.

       Haftalık çalışma süresinin sözleşmelerle kırkbeş saatin altında belirlendiği durumlarda yukarıda belirtilen esaslar dahilinde uygulanan ortalama haftalık çalışma süresini aşan ve kırkbeş saate kadar yapılan çalışmalar fazla sürelerle çalışmalardır. Fazla sürelerle çalışmalarda, her bir saat fazla çalışma için verilecek ücret normal çalışma ücretinin saat başına düşen miktarının yüzde yirmibeş yükseltilmesiyle ödenir.

       Fazla çalışma veya fazla sürelerle çalışma yapan işçi isterse, bu çalışmalar karşılığı zamlı ücret yerine, fazla çalıştığı her saat karşılığında bir saat otuz dakikayı, fazla sürelerle çalıştığı her saat karşılığında bir saat onbeş dakikayı serbest zaman olarak kullanabilir.

       İşçi hak ettiği serbest zamanı altı ay zarfında, çalışma süreleri içinde ve ücretinde bir kesinti olmadan kullanır.

       63 üncü maddenin son fıkrasında yazılı sağlık nedenlerine dayanan kısa veya sınırlı süreli işlerde ve 69 uncu maddede belirtilen gece çalışmasında fazla çalışma yapılamaz.

       Fazla saatlerle çalışmak için işçinin onayının alınması gerekir.

       Fazla çalışma süresinin toplamı bir yılda ikiyüzyetmiş saatten fazla olamaz.

(Ek fıkra: 6552 - 10.9.2014 / m.4) Bu Kanunun 42 nci ve 43 üncü maddelerinde sayılan hâller dışında yer altında maden işlerinde çalışan işçilere fazla çalışma yaptırılamaz.

(Ek fıkra: 6552 - 10.9.2014 / m.4 / Yürürlük / m.145/a) Yer altında maden işlerinde çalışan işçilere, bu Kanunun 42 nci ve 43 üncü maddelerinde sayılan hâllerde haftalık otuz altı saati aşan her bir saat fazla çalışma için verilecek ücret, normal çalışma ücretinin saat başına düşen miktarının yüzde yüzden az olmamak üzere arttırılması suretiyle ödenir.


       Fazla çalışma ve fazla sürelerle çalışmaların ne şekilde uygulanacağı çıkarılacak yönetmelikte gösterilir.

Şerh Son Güncelleme: 23-06-2016