(Karar Tarihi : 13.02.1964)

DAVA : Davacı, davalı işverenin gazetesinde fıkra yazarı olarak çalıştığını ve çalışması karşılığı olan paranın verilmediğini ileri sürerek ödetilmesini istemiştir. Davalı vekili, davacı ile yazılı bir sözleşmesi olmadığını ve Basın İş Kanununun emrettiği şekilde yazılı sözleşme yapmayan fikir işçisine ücret vermekle yükümlü tutulmayacağını bildirerek davanın reddini istemiştir. Gerçekten Basın İş Kanununun değişik 4. maddesi hükmünce gazeteci ile kendini çalıştıran işveren arasında iş sözleşmesinin yazılı şekilde yapılması mecburidir. Bu hüküm bir geçerlilik şartı niteliğinde bulunmadığından ödenmesi gerekir. Maddenin yazılışından ve yazılı iş sözleşmesi yapmayan işverenin aynı kanunun ceza hükümleri uyarınca sorumlu tutulmuş olmasından, anılan mecburiyetin işverene yükletilmiş bir mükellefiyet olduğu anlamı çıkmaktadır. Davacının işverenin gözü önünde gazetesine fıkra yazdığı ve bu fıkraların gazetede yayınlandığı anlaşılırsa, davacı fikir işçisine bu emeğinin karşılığının verilmesi zorunludur. Mahkemece bu esaslar uyarınca inceleme yapılıp istek hakkında bir karar verilmek gerekirken, istekle ilgisi bulunmayan gerekçelerle davanın reddedilmesi kanuna aykırıdır.

KARAR : Temyiz olunan kararın gösterilen sebepten BOZULMASINA,

İlgili Mevzuat Hükmü : Basın Mesleğinde Çalışanlarla Çalıştıranlar Arasındaki Münasebetlerin Tanzimi Hakkında Kanun MADDE 4 :YAZILI MUKAVELE VE TERFİ ESASI

(Değişik: 4/1/1961 - 212/1 md.)

       Gazeteci ile kendisini çalıştıran işveren arasındaki iş akdinin yazılı şekilde yapılması mecburidir.

       Mukavelede aşağıdaki hususların gösterilmesi şarttır:

       a) İşin nev'i,

       b) Ücret miktarı,

       c) Gazetecinin kıdemi,

       İş nev'inin ve ücretin değişikliğinde mukaveleye derci mecburidir.

       İki yıl gazetede çalışmış olan gazeteci terfie hak kazanır. Terfi mukavelede tesbit edilen yüzde nispetinde yapılır.

Şerh Son Güncelleme: 20-10-2009