(Karar Tarihi : 21.03.2011)

MAHKEMESİ : İzmir 2. Tüketici Mahkemesi
TARİHİ : 27/04/2010
NUMARASI : 2009/115-2010/255
DAVACI : Kamile K___ vekili avukat Burak Y____
DAVALI : Ş____bank T.A.Ş. vekili Şehnaz G___ K___


Taraflar arasındaki alacak davasının bozmaya uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R
Davacı, davalı bankadan tüketici kredisi aldığını, sözleşmenin 7. Maddesindeki haksız şart nedeniyle hesabı kapatırken 63.000 TL fazla ödediğini ileri sürerek, şimdilik 10.000 TL nin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı bankadan tüketici kredisi alan davacı, sözleşmenin 7. maddesindeki haksız şart nedeniyle, borcu kapatırken fazla para ödediğini belirterek, alacak talepli bu davayı açmıştır. Taraflar arasındaki 16.9.2008 tarihli tüketici kredisi sözleşmesinin 7/1-ac maddesinin birinci cümlesinde, "Kredinin dövize endeksli olması halinde TL/YTL ödemede, kredinin geri ödeme planında USD/Euro para birimi olarak belirtilen taksit tutarının bankanın ödeme anındaki döviz satış kuru üzerinden hesaplanan TL/YTL karşılığı tutarı kullanılır" denmiş, aynı maddenin ikinci cümlesine ise, "Ancak kredi taksit ve ana para ödemelerindeki, bankamız efektif veya döviz satış kurunun kredinin kullandırıldığı tarihteki kurdan düşük olması halinde kredinin ilk kullandırıldığı kur dikkate alınacaktır." hükmü getirilmiştir. Kredi Japon yeni üzerinden alınmıştır. 6.9.2008 sözleşme tarihinde 100 JPY=1,23 TL dir. 20.2.2009 borcun kapatıldığı tarihte ise, 100JPY=1,81 TL üzerinden hesaplama yapılarak, davacı çıkan miktarı ödeyip, borcu kapatmıştır. Davacıya kullandırılan kredinin, tüketici 2010/13371 2011/4123
kredisi olduğu ve davacıya fiili ödemenin TL bazında yapıldığı ihtilafsızdır. Yine kullanılan tüketici kredisinin JPY'ne endekslenerek geri ödeme planı hazırlandığı dosya kapsamı ile sabittir. Ne var ki, taraflar arasındaki sözleşmenin 7/1-ac maddesinde; geri ödeme sırasında bankanın efektif veya döviz satış kurunun kredinin kullandırıldığı tarihteki kurdan düşük olması halinde, kredinin ilk kullandırıldığı tarihteki kurun esas alınacağı, hüküm altına alınmıştır. Yabancı paranın kurundaki artışların banka lehine yararlanabilecek iken, kurdaki düşüklükten tüketicinin yararlandırılmaması haksız şart niteliğindedir. (4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun mad. 6.) Dolayısı ile sözleşmenin bu hükmü davacıyı bağlamaz. Ancak, davalı bankanın da para alıp satan bir tacir olduğu kar elde etme amacına yönelik faaliyette bulunduğu, davacıya yapılan fiili ödemenin de TL olduğu dikkate alındığında, mahkemece, sözleşme tarihinde TL bazında kullandırılan benzer kredilere uygulanan ortalama faiz oranlarının araştırılması ve davacının erken ödeme tarihteki borcu bulunarak yine erken ödeme sebebiyle yapılması gerekli indirim de uzman bilirkişi vasıtası ile tespit edilerek hasıl olacak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
KARAR : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün davacı yararına BOZULMASINA,21.3.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
A.Alkan F.E.Kabasakal H.Kara N.Şatır R.Ünal

İlgili Mevzuat Hükmü : (ESKİ)Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun MADDE 6 :(Değişik madde: 06/03/2003 - 4822 S.K./7. md.)

       Satıcı veya sağlayıcının tüketiciyle müzakere etmeden, tek taraflı olarak sözleşmeye koyduğu, tarafların sözleşmeden doğan hak ve yükümlülüklerinde iyi niyet kuralına aykırı düşecek biçimde tüketici aleyhine dengesizliğe neden olan sözleşme koşulları haksız şarttır.

       Taraflardan birini tüketicinin oluşturduğu her türlü sözleşmede yer alan haksız şartlar tüketici için bağlayıcı değildir.

       Eğer bir sözleşme şartı önceden hazırlanmışsa ve özellikle standart sözleşmede yer alması nedeniyle tüketici içeriğine etki edememişse, o sözleşme şartının tüketiciyle müzakere edilmediği kabul edilir.

       Sözleşmenin bütün olarak değerlendirilmesinden, standart sözleşme olduğu sonucuna varılırsa, bu sözleşmedeki bir şartın belirli unsurlarının veya münferit bir hükmünün müzakere edilmiş olması, sözleşmenin kalan kısmına bu maddenin uygulanmasını engellemez.

       Bir satıcı veya sağlayıcı, bir standart şartın münferiden tartışıldığını ileri sürüyorsa, bunu ispat yükü ona aittir.

       6/A, 6/B, 6/C, 7, 9, 9/A, 10, 10/A ve 11/A maddelerinde yazılı olarak düzenlenmesi öngörülen tüketici sözleşmeleri en az oniki punto ve koyu siyah harflerle düzenlenir ve sözleşmede bulunması gereken şartlardan bir veya birkaçının bulunmaması durumunda eksiklik sözleşmenin geçerliliğini etkilemez. Bu eksiklik satıcı veya sağlayıcı tarafından derhal giderilir.

       Bakanlık standart sözleşmelerde yer alan haksız şartların tespit edilmesine ve bunların sözleşme metninden çıkartılmasının sağlanmasına ilişkin usul ve esasları belirler.

Şerh Son Güncelleme: 15-10-2011