Üyemizin Notu:
818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 260 inci maddesini karşılamaktadır.
Tasarının iki fıkradan oluşan 314 üncü maddesinde, kiracının temerrüdü düzenlenmektedir.
818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 260 inci maddesinin kenar başlığında kullanılan "F. Hitam /1. Kiracının temerrüdü'' şeklindeki ibare, Tasarıda "3. Kiracının temerrüdü" şeklinde değiştirilmiştir.
Maddenin birinci fıkrasına göre, kiracı, kiralananın tesliminden sonra, muaccel olan kira bedelini veya yan gideri ödeme borcunu ifa etmezse, kiraya veren kiracıya yazılı olarak bir süre verip, bu sürede de ifa etmeme durumunda, sözleşmeyi feshedeceğini bildirebilir. Ancak, 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 260 inci maddesinden farklı olarak, yapılacak bildirimin yazılı olması aranmıştır.
Maddenin ikinci fıkrasında, 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 260 inci maddesinin birinci ve ikinci fıkralarında Öngörülen süreler, Tasarıda, "Kiracıya verilecek süre en az on gün, konut ve çatılı işyeri kiralarında ise en az otuz gündür. Bu süre, kiracıya yazılı bildirimin yapıldığı tarihi izleyen günden itibaren işlemeye başlar." şeklinde değiştirilmiştir. Böylece, kiracıya yazılı bildirimin yapıldığı tarihin yasal sürelerin hesabında göz önünde tutulmayacağına ilişkin olarak fıkrada yapılan düzenleme, uygulamanın da benimsediği görüşe uygun hâle getirilmiştir. Öte yandan, kira bedeli borcunun ödenmesinde temerrüt ile yan gider borcunun ödenmesinde temerrüt arasındaki fark ortadan kaldırılmıştır. Böylece, öğreti ve uygulamada, kiracı tarafından yan giderlerin ödenmesinde temerrüde bağlı sonuçlar bakımından ortaya çıkan duraksamaların giderilmesi amaçlanmıştır.
Maddenin düzenlenmesinde, kaynak İsviçre Borçlar Kanunu’nun 257d maddesi göz önünde tutulmuştur.
|
