Anayasamız gerekçesiz bir mahkeme kararı olamayacağını öngörmektedir.

1086 S.lı (Eski) Hukuk Usulu Muhakemeleri Kanunu - Mülga MADDE 388

(Değişik: 3156 - 26.02.1985) Karar aşağıdaki hususları kapsar:

1. Kararı veren mahkeme ile hâkim veya hâkimlerin ve tutanak kâtibinin ad ve soyadları ve sicil numaraları, mahkeme çeşitli sıfatlarla görev yapıyorsa kararın hangi sıfatla verildiği,

2. Tarafların ve davaya katılanların kimlikleri ile varsa kanuni temsilci ve vekillerinin ad ve soyadları ile adresleri,

3. İki tarafın iddia ve savunmalarının özeti, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususlar, ihtilaflı konular hakkında toplanan deliller, delillerin tartışması ret ve üstün tutma sebepleri, sabit görülen vakıalarda bunlardan çıkarılan sonuç ve hukukî sebep,

4. Hüküm sonucu ile varsa (Değişik ibare: 5236 - 26.9.2004 / m.14 - Yürürlük m.22) "kanun yolu ve süresi",

5. Kararın verildiği tarih ve hâkim veya hâkimlerin ve tutanak kâtibinin imzaları,

Hüküm sonucu kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, istek sonuçlarından her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında birer birer, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.

Üyemizin Notu: Hukuk insanların meramlarını bağırmadan çağırmadan anlatabildikleri üstün değerler sistemidir.Buradaki üstünlüğü sağlayan ise,mahkeme kararlarındaki gerekçedir.
Anayasanın 141. ve HUMK.nun 388. maddesi hükümleri, mahkeme kararlarının gerekçeli olmak zorunluluğunu öngörür.
Gerekçenin önemi ve mahkeme kararlarında ne şekilde yer alacağı,Yüce Danıştay 12.Dairesinin 1995/20 Sayılı kararında veciz bir ifadeyle vurgulanmıştır.Söz konusu karar metnine, Danıştay internet sitesinde e-Bilgi Bankasından, "Gerekçe" kelimesini yazarak kolaylıkla ulaşılabilmektedir.

Şerhi Ekleyen Üyemiz:

Av.F.Fikret NİMETİGİL

Hukukçu

Şerh No : 2363

Şerh Son Güncelleme: 09-12-2009

THS Sunucusu bu sayfayı 0,02505398 saniyede 8 sorgu ile oluşturdu.