(Karar Tarihi : 11.12.2014)

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

Davacı Bulgaristan Razgrad Mahkemesinin tarafların boşanmasına ilişkin kararının tenfiz ve tanınmasını istemiştir.

Mahkemece, yabancı mahkemede açılan boşanma davasında davalıya usulüne uygun tebligatın yapıldığının kanıtlanamadığı, davacının kötü niyetli olarak davalının gıyabında oturmadığı bir adres bildirdiği ve davalının savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle yabancı mahkeme kararının tanınmasına ve tenfizine yönelik istek reddedilmiştir.

Tanınması ve tenfizi istenen yabancı mahkeme kararında tarafların boşanmalarına karar verilmiş ve karar 24.07.2007 tarihinde kesinleşmiştir.

Ortada kesinleşmiş bir mahkeme kararı olduğu için yabancı kararda uygulanmış olan usul ve tespitler tanıma ve tenfiz davasının inceleme konusu dışındadır. Tanınması istenen kararda davalının Resmi Gazete ile çağrılmasına rağmen duruşmada bulunmadığı belirtilmiştir. Yabancı unsurlu davalarda yargılama usulü ile ilgili sorunlar hakimin hukukuna (Lex Fori) tabidir. Mahkemece davacının tanıma isteğinin kabulü gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.

Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle, 11.12.2014 tarihinde karar verildi.

İlgili Mevzuat Hükmü : Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun MADDE 54 :(1) Yetkili mahkeme tenfiz kararını aşağıdaki şartlar dahilinde verir:

       a) Türkiye Cumhuriyeti ile ilamın verildiği devlet arasında karşılıklılık esasına dayanan bir anlaşma yahut o devlette Türk mahkemelerinden verilmiş ilamların tenfizini mümkün kılan bir kanun hükmünün veya fiili uygulamanın bulunması.

       b) İlamın, Türk mahkemelerinin münhasır yetkisine girmeyen bir konuda verilmiş olması veya davalının itiraz etmesi şartıyla ilamın, dava konusu veya taraflarla gerçek bir ilişkisi bulunmadığı halde kendisine yetki tanıyan bir devlet mahkemesince verilmiş olmaması.

       c) Hükmün kamu düzenine açıkça aykırı bulunmaması.

       ç) O yer kanunları uyarınca, kendisine karşı tenfiz istenen kişinin hükmü veren mahkemeye usulüne uygun bir şekilde çağrılmamış veya o mahkemede temsil edilmemiş yahut bu kanunlara aykırı bir şekilde gıyabında veya yokluğunda hüküm verilmiş ve bu kişinin yukarıdaki hususlardan birine dayanarak tenfiz istemine karşı Türk mahkemesine itiraz etmemiş olması.

Şerh Son Güncelleme: 29-09-2021