akdevrim / şiirler

şairler ülkesinde,hangi sözçük gördümse
kuşlar gibi kanatlı,
selamımı almadı
Yahya Kemal Beyatlı,kalemimden utandım.
İyi şair değilim.
Sözçüklere can vermek,gerekirse kan vermek
olmalıdır emelim..
Sevgiyi tartmak gibi,buradan yıldızlara
fırlatıp atmak gibi...
Türkcemi katledenler karanlığa gidenler...
akdevrim -istanbul

Bir kadındı dün gece odamı aydınlatan,
Dünyadaki her şeyi,benim için unutan.
İstedim şiir oldu,çağlayan nehir oldu
Sevgi denizlerini tek başına besleyen
Yazdığım her sözçüğü cocuk gibi süsleyen...
Beynimin kıvrımları nakış nakış işlendi
Her bakışında sanki,göz bebeğim dişlendi....
Hülyalarıma damga vuran bir tanrıcaydı
Ölümsüz bir goncaydı.
Beni şiir yazdıran manevi gücüm benim..
Varlığına armağan yaşadıkca bedenim.....
akdevrim-istanbul.

Karanlık bir gecede,birden ziyaret ettim
Şiir mezarlığını...
Sanki in cin top oynar,hancerlenmiş sözçükler
Kızgın kazanda kaynar..
Daha iyi anladım neden şiir yazamam..
Hep yabancı kalırsam,öz türkceme kızamam.
Sevgiyi anlatmak var,sevgi denizlerini
Güneşe akıtmak var..
Sevginin şiddetinden,kalbimin hiddetinden
Gökyüzüne zıpladım
Yıldızları topladım..
akdevrim-istanbul.

aşk denilen duygudur,
sanırsın şiddetinden..dünyayı döndürürsün
güneşi söndürürsün....
yıldızları toplarsın...
kim önüne düşerse
gözün kara coplarsın...
aşk denilen duygudur
mantığımla savaşan..
akdevrim-istanbul.

nasılda boşaltmışlar sözçüklerin içini
özgün içli şiiri,
yazamadığım için isyanımı haykırdım
hukuka inanmış kalemlere
boyama söylemlere...

iletişim kaynağım,dünyada ses bayrağım.
kendimi anlatmasam,bedenimde tutsağım..
hepsi cani ruhludur sözçüklere kıyanlar
varmı beni duyanlar.?.
akdevrim-istanbul.

Islak mendil,
Sönmüş kandil
Odamda ardımdan kalan
Yaşadığım sanki yalan.
akdevrim-istanbul

Saatler durmuş sanki,
Ruhuma bedenime
Saplanan bir hancersin
Sanki beynimi yersin...


Sahiden sen nerdesin.?
Düşünceyi donduran,
Birden göz bebeğime
Öpüçüğü konduran....


Güneşten kopup gelen,
Yanık bağrımı delen..
Gizemli güç nerdesin...
Tüm belleğimi silen...
akdevrim

benim haddime değil,sözçüklerle dansetmek..
klavyemin tuşları,atmosferin kuşları..
şimdi dahada özgür...
kansız,kinsiz bir dünya canlandı hayalimde...
güneşi farklı doğan
yağmuru farklı yağan...
ölümün ve zülümün olmadığı bir dünya...
suclusu bulunmayan....
akdevrim istanbul.

karanlık bir gecede,zincirinden boşanmış
silahını kuşanmış savaşcı bir at gibi.
peşindeyim an be an...
sana özgün şiirim,pas tutdu belleğimde..
yılların acısı var çok derin yüreğimde....
her yağmur yağışında,göz yaşımı hatırla
yada gel kellemi vur,kesici bir satırla....
peşinden koşmuşluğum,sürecek ölüme dek..
sensizlik sanki gıdam.
dimdik ayakta adam...
akdevrim

anlıyormusun beni?..
harfleri mayınladım....
okunmasın şiirim...öldürücü zehirim..
dudakların kanlanır,kanayan kalbim gibi...
Umuda kurşun sıkan,
beni ateşte yakan..
sanki sen değilmisin..bu nasıl bir dünyaymış,
güneş doğarken caymış...
akdevrim .26.05.06 istanbul.

saatlerin durduğu,
gecen dakıkaların
bir tek seni seni sorduğu
gizemli dost nerdesin?

beynimde kıvrımları
coktan kapladı duman
gittiğin günden beri adeta dondu zaman.
gizemli dost nerdesin....
akdevrim.istanbul.27.05.06

yazılmayanı yazmak,iğneyle kuyu kazmak
derlerdi inanmazdım....

sözçükler ülkesinde,vizesiz gezer aşkım..
tankı,topu ucağı kalemle ezer aşkım...
sevgi denizlerinde sınırsız yüzer aşkım..
çözümsüz denklemleri kolayca çözer aşkım..
nerde görürse görsün adımı çizer aşkım...

hayallerimin aşkı yıldızlardan öteye
yediğim acıları cekiyorum sineye....
akdevrim.istanbul.27.05.06

bir zamanlar benmiydim dertden kederden uzak...
zamanın getirdiği kurulu kalmış tuzak...
nerdesin cocukluğum...
aradığım yokluğum...
kimseye sorulmadı gelirmisin dünyaya?..
yaşarım acıları içimde duya duya...
haniya coçukluğum beni mesut yaşatan..
sınırsız toleransla varlığımı kuşatan...
insan oğluna kader
böyleymiş böyle gider...
akdevrim.27.05.06.istanbul.

biliyorum çok zordur,harflerle resim yapmak..
aşkdan sevgiden kopmak.....
giyotinle kellemi vururlarsa vursunlar,
dimdik ayaktayım ben ne sorarsa sorsunlar...
doğru bildiğin yolda
gözlerin karakolda yalnız yürüyeceksin..
tevfik fikreti andım
bir rüyadan uyandım....
zaman öyle kötü ki,çelişkiler yumağı
haram helalı geçmiş esir almış damağı...
ne yazarsam yazayım kimse bana kızamaz
sevgilim türkcem benim aramızı bozamaz..
akdevrim 28.05.06.istanbul.

saygın üye arkadaş,kalemle attığım taş,
sanmıyorum yarar baş...
çok istedim devamlı eleştiri okları,
tek tek üstüme gelsin..
keskinmiş bıcakları bilenirse bilensin..
doğru bildiğim yoldan dönersem namerdim ben..
kalemle mücadele kararımı verdim ben...
şiirimde yer alan her harfım birer kurşun,
pimi hazır bir bomba ,
belleklere savrulan
atom gibi kavrulan...
eleştiri hiç bir şey bundan sonra istemem...
her hangi yazar dosta kin ve garez beslemem...
akdevrim.28.05.06.istanbul

Sayın Erdoğan;
Uzunca bir zamandır mısralarınızı yakın markaja almaktayım..
Gerçekten çok sert ve sorgulayan harflerle yol aldığınızı görüyor ve bundan çok memnuniyet duymaktayım..
Yolunda gitmeyenlere bakışın ve mercek altına alarak çözüme ulaştırmanın ayak sesleridir bunlar..
Bizler TÜRKİYE standartlarında,tüm uygulama ve performanslara kayıtsız şartsız şartlandırmalarda sonsuz bir tölerens sahibi/kaderci bir toplumun breyleri olmaya başladık..
MISRALARLA BİLE OLSA...,bu seslerin yankılarını duymak güzel..

Şiirlerinizi özenle izliyorum..

SAYGILAR
28.05.2006/11.30
B*U*R*S*A

duyguyu düşünceyi midesine hapsetmiş,
türlü dertler nüksetmiş...
bir ortamda kalamam..
işim olmaz burada
ezilmeyim arada...
ışık hızıyla aştım,ötelerin ötesine ulaştım...
her gündüzün gecenin,
evrensel düşüncenin
beynimle örtüşdüğü...
akıl ve mantığımın,
bir potada piştiği farklı dünyadan selam..
akdevrim.28.05.06.istanbul.

bir sevgi istiyorum,sözçükleri canlatan...
yazma güdüme umut,güneşe cengel atan...
gecemi,
gündüzümü yıldızlarla donatan...
o yoksa zaman dursun..
zamanın cellatları buyursun boynum vursun...
yaşama gayem benim...
sevgisiz hiç bedenim....
akdevrim 30.05.06 istanbul.

her şairin hedefi gökteki yıldızlara
kalemiyle dokunmak..
akıp giden zamanda ,hatırlanıp okunmak
ateşe kana rağmen,
verilen cana rağmen..
savaş baltalarını mezarlığa gömdürmüş...
ateş bulutlarını yüreklerde söndürmüş...
barış dolu dünyanın,
özlenen her rüyanın..
mimarıdır şairler...
akdevrim.31.05.06.istanbul...

türkcem sözçüklerinle ,
bir potada kaynasam...
küçük bir cocuk gibi,
kalemlerle oynasam...
yaşamak var seninle,
nesilden nesillere..
işleyip gönüllere...
ölümsüz bir ses gibi,
bir sıhhat nefes gibi..
yaşamsal varlığımsın...
sen yoksan şiir susar,
sevgi ve aşk kan kusar..
mekanik birer varlık
et ve kemik yığını,
kalırız orta yerde..
tıp caresiz bu derde...
akdevrim.31.05.06.istanbul..

ruhumu bedenime nedense hapsetmişler...
seviyor saydıklarım hep beni terketmişler...
hayal hudutlarını parcaladım dün gece...
gökteki yıldızları,
bir ampül gibi yaktım...
dünyaya dönüp baktım..
insanlar uyuyordu
mezarında ölüler
bir beni duyuyordu..
hepside cok mutluydu yaşamadıklarına.
hangi yaşayan canlı umut besler yarına...
kap kaç terör kan döker,
nifak tohumu eker...
birbirine karışmış helal ile haramı
kronik bir hal almış,toplumsal bu yaramı
hiç görüyormusunuz adalet dağıtanlar...
güneş hiç doğmasaydı yıldızlarda uyusam...
haksızlığa uğramış herkes için ağlasam...
akdevrim.31.05.06 istanbul.

Tanrıma çok şükrettim,yazma yetim var diye...
para pul ve şan şöhret ,
sizin olsun dostlarım...
yaşayan sevgi dilim,
türkce benim sevgilim..
rüyamı türkce gördüm,
harfden duvarlar ördüm...
sevgimi koruyacak...
akdevrim.31.05.06.istanbul..

duygumu ,düşüncemi
nedir beni yazdıran..?
kalemim mi gölgende...
gizli güç ne var sende...?.
türkcemde sözçükleri
özenerek kavurdum.
göçmen kuşlar gecmeden
gökyüzüne savurdum...
türkcemi taşısınlar,
ötelerden öteye...
duygu pınarlarıda oralarda yeşersin,
türkcem sen bir beşersin..
eli ayağı olan
senden başkası yalan...
akdevrim.01.06.o6.istanbul.

uzun ince bir gece,darmadağınık odam...
yanmış,sönmüş kandiller,acılar şimdi gıdam..
yastık yatak yorganım
boynumdaki urganım
göz yaşımla ıslandı...
yaşam yorgunu beden
sandalyeye yaslandı...
kaybolan yıllarımı aynada görüverdim...
sözçüklerden bir duvar ansızın örüverdim...
duygusuz bir insandı
hayatı hep bu sandı...
bu odanın içinde yanıp yanıp kavrulsam
kül olan bedenimle yerden yere savrulsam...
değişmez bakış açım...
akdevrim.01.06.06.istanbul...

kavruluyor istanbul,haziranın ilk günü...
insanlar koşturmaktan,sanki birer makina..
ne anlatayım sana...
duygu ve düşünceyi burada unutmuşlar...
farklı yolu tutmuşlar...
ince hassas duyguya,tercümandın bir zaman..
ansızın birden çöktü,yedi tepene duman...
gelmiş geçmiş şairler,
senin için yazılan duygu yüklü şiirler...
artık geçmişte kaldı...
istanbulun yerini
kan ve göz yaşı aldı...
bu tablo karşısında ruhum kıyılmaktadır..
uyanalım beyinler...
akdevrim.01.06.06 istanbul..

bu gün canlı cesetsem,
biri var suclu olan...
bence enkazda kalan...
dikendi tırnakları...
her elimi tutuşda kanladı acı duydum...
değilmişim farkında kalbime yılan koydum..
zehirini bıraktı,
zaman su gibi aktı...
her aynaya bakışım suratıma vurulan
acı bir tokat şimdi,
bedenimde bulamam ,
enerji takat şimdi...
yolların ve yılların izleri var yüzümde...
kayıp olmuş hayatım...
akdevrim.01.06.06 istanbul....

gitsemmi bu şehirden,
ac insanların sesi
karanlığın gölgesi
her sokakda yer almış...
bıcak ceken bir gence
rasladım gecen gece...
-bir liran varmı dedi.?..
çok sevdiğin kalbine
bıcak sığarmı dedi...
bir lira ödeyerek,
hayatımı kurtardım...
koşar adım tek nefes,
birden evime vardım..
demek ki çok bayatım....
bir liraymış hayatım...
kanayan bir yaradır,toplumsal gerceğimiz...
akdevrim.01.06.06 istanbul.
(bir kac gün önce yaşadığım bir olay üzerine...şiir severlere saygılarımla..)

harflerle yapabilsem,
aşka sevgiye resim...
yazdığım satırlara
damga vursa bu sesim...

dönüşü oluverse,kaybettiğim yılların...
tırnağı diken olan,
kalbimi söken olan
bedelini ödese
giriverip kodese...
akdevrim.01.06.06 istanbul.Atatürk hava limanı.saat23.28

zamanın pencesine,esir düşmüş bir adam,
sökük dökük elbise
kulak verir her sese...
bir zamanlar sevdaydı,
gerili bir yaydaydı..
gök yüzünde turlayan
yıldızlara fırlayan..
şimdi köşe bucak kacan o...
beyaz bayrak acan o....
akdevrim.02.06.06.istanbul..

her ne kadar konuşsam,ingilizce,almanca
türkcemle yazarım ben...
yazan kaleme karşı çekilirmi tabanca?..
elbette kızarım ben...
akdevrim.02.06.06.istanbul.