akdevrim / şiirler

günaydın gözünaydın...
görünen yüzün aydın...
bir tek seni özledim...
bilirim özün aydın...
bağın bostanın olsun...
yazılan ve okunan
süper destanın olsun...
gelecek nesillerin,
kerem ve aslı gibi...
devamlı yaslı gibi...
bıkmadan usanmadan
bir örnek gösterdiği...
parmağına sardığı...
ve hafızalarında,
derin izler bırakan,
yüreklerini yakan...
sevdanın varlığından,
haberleri olduğu...
sevgiden haber var mı...?
zamanımızda aşklar,
diyemem böyle başlar...
teknolojik evrimle,
bilmediğim devrimle...
aylık yıllık haftalık..
adlanarak yaşanır...
ellerinde gençlerin,
kodlanarak yaşanır...
sevgiyi taşıyanlar...
duyguyu kaşıyanlar...
hiç bir zaman göremem
gözlerinden yaş damlar...
sevdaları aşkları
etkiler böyle zaman..
ve gönül dağlarına
çökmekte kara duman...
boş ver hıyar akdevrim
neye boyansan boyan...
tehlikeli gidişi
kaç kişi vardır duyan....?

akdevrim.26.11.2007.istanbul...

bu cadde bu sokakda...
görmez olsaydım seni...
yürek buruk gözde yaş
bulmaz olsaydım seni...
geçti akşam sabahlar...
kaçtı sevda treni...
boş artık ahlar vahlar...
iki yabancıyız biz...
kimsenin bilmediği,
çok gizli sancıyız biz...
gözleri sulandıran...

baş koyduğum yastığım...
dile gelse konuşsa...
parmağın dokunduğu,
kılavyemde her tuşsa...
belki beni anlatır...
taş yüreği kanatır...

hayalimden öteye
gecebilir misin sen...?
oysa bengisulardan,
içebilir misin sen...

bir dokun bin ah işit
iyileşmez yaramı,
istersen hep sen kaşıt...
bu sokaklar ne yağmur
ne karları görecek...
senden benden sonrada
baharları görecek...

akdevrim.26.11.2007.istanbul...zeytinburnu...

geldiğim bu noktanın,
neresindesin şimdi...?
fırtınalar rüzgarlar
sanmıyorum ki dindi...
umudum ateş olmuş...
sanki kalbime dolmuş...
sgara içmiyorum...
köpründen geçmiyorum...
bir duygu taşıyorum...
elimdeki kalemle...
yaşadığım elemle...
yıldızlara merdiven
kacıncı kez çizmişim...
onurumu ezmişim...
yaşamak insan gibi,
yağmurlu nisan gibi..
renk renk kelebeklerin...
dağlarında uçtuğu,
güllerin ciçeklerin ,
filiz verip actığı...
düşlediğim dünyanın
şimdi neresindesin...?
enlemin ve boylamın
belleğimden silinmiş...
yüreklerim acıdan,
her gecen gün delinmiş...
gece gündüz yanmamın,
şiire sığınmamın
bir nedeni olmalı...
bilirim hain sevdam...
sensin beni yazdıran...
bırakmışsın hayatı
enkaz yığını viran...
..........................
..........................
...........................
akdevrim.26.11.2007.istanbul.Atatürk hava limanı.

adın neslin nefesin,
sığındığın kafesin...
bir gün sonu olacak..
ne acıyı tatlıyı
nede koşan atlıyı
anlatacağın biri
yanında bulunacak...
gök yüzünde yıldızlar,
ilk defa olmayacak...
bulutlar ağlayacak...
ve taşacak nehirler...
seller alıp gidecek
kurulan köprüleri...
yıldırımlar döğecek,
güvendiğin yerleri...
her yazdığım şiirde
yaşanır duygularım,
sanki yağan yağmurla
boşanır duygularım...
dört duvar tutar beni...
sözcüklerle ağlarım...
acıya katar beni...
ne seninle kavgada
gece gündüz bilendim
ne sevdanı dilendim...
ben buyum diyen benim,
ateş denen gömleği,
daima giyen benim...

akdevrim.26.11.2007.istanbul.Atatürk hava limanı.

ayağım çeker peşine..
karışmadım hiç işine...
yakar beni ateşine...
canım çok acıyor anne...

yarama tuz biber ekti...
ateşten bir gömlek dikti...
derin ucuruma çekti...
canım çok acıyor anne...

beni hep başından savar,
nerde görse farklı kovar,
aşamam her yönüm duvar
canım çok acıyor anne...

şiirden şairden bilmez...
çağırdığın yere gelmez...
sen gülerken asla gülmez..
canım çok acıyor anne...

nerden sevdim bu zalimi,
tersine itti elimi,
anlamıyor bu halimi
canım çok acıyor anne...

devamlı gözüm islanır..
sevgisiz kalbim paslanır..
anlayışsıza yaslanır...
canım çok acıyor anne...

yıkılır yanar akdevrim..
nedense kanar akdevrim..
haini anar akdevrim..
canım çok acıyor anne..

AKDEVRİM.27.11.2007.istanbul...

bir kemik kaldım bir deri,
yakamda kimin elleri...?
çekiyor ileri geri...
oyuncağım ellerinde....

haber var mı sevgilimden...?
anlamazlar ruh halimden,
farkım yoktur bir kilimden...
gelen giden çiğner beni...

yere serer hatır beni..
sözcükler anlatır beni...
gidişin ağlatır beni...
gözlerimi sulandırır..

ateş alev kül dumanım...
bitmiş sonlanmış zamanım...
göğe çıkarmış amanım...
kader beni dolandırır....

akdevrim.27.11.2007.istanbul.Atatürk hava limanı.

istenmeyen bir eli
tiksinip tutar gibi...
acıya batar gibi...
yaşama tutunmanın,
tatlı söze kanmanın,
gece gündüz yanmanın
ne olduğunu anlat...

gecen dakıkaları,
diğerine eklerken...
gökten sevgi beklerken
yıldırım düşmesini,
gönlümü deşmesini...
hadi gel bana anlat...

dünyaya gelmemize,
her sahte gülmemize
beraberce darıldık,
kundaklara sarıldık...
uyuduk,uyutulduk,
büyüdük büyütükdük..
bana gayeyi anlat...

her acını gizlersin,
sevdiğini özlersin..
menziline gazlarsın..
gizli olan ereğin
yanık olan yüreğin
ne kadar dayanır ki
bana gerceği anlat...

yazamam artık daha,
ne kaldıki sabaha...
geleceğin yok senin
bana sevgiyi anlat...
aşkı yeniden canlat...

akdevrim.27.11.2007.istanbul.Atatürk hava limanı.

beklediğin gün,
parmaklarının ucunda,
avucunda
bakışına esir düştüğün,aydınlık günlerin gecesinde,
gözün acık bir şeyleri deştiğin...
karanlığında yittiğin,
aydınlığında arandığın...
gidip geldiğin,
kızıp sildiğin...
dost bildiğin
gün....
ağarmakta sessizce....
ve kuşlar
yuva yapmakta,bulutların üstüne...
bir dünya kurulmakta,
bir dünya sorulmakta..
israrın önünde,
çökmekte hain tuzak...
ve ben deniz martılarını görüyorum
grublar halinde...
ah çeken,
dizlerinin üzerine çöken,
bir kadın sahilde...
yüreğinde yarasıyla
son kalan parasıyla
aldığı
yemleri savurmakta...
acısını kavurmakta...
esen rüzgar savurmakta saçlarını bir bir...
alıp gitmekde
ne varsa yüreğinde benden kalan izlere dair....

akdevrim.27.11.2007.istanbul.Atatürk hava limanı.

gün gelecek herkese olacağım yabancı...
sonum mu olacaktır,hissettiğim bu sancı...

dokunduğum sözcükler ateş alev yanmakta...
umutlarım yaralı,hayallerim donmakta...

ne kadar taşır beni,bu şehrin sokakları...
aynalarda görürüm ak düşen şakakları...


içimde kızgın ateş,ha bire acımı deş...
kaderimin yazgısı emreder bana ödeş..

nerede ve ne zaman,randevüm var ölümle...
gözümün bebeğinde,sararmış bir gülümle...

duracak saat zaman takvim yapraklarıyla...
tabutumu gizleyen kara topraklarıyla....

eşyalar kırık dökük,anılarım tap taze...
hüzün çökmüş odama,gerek duyulmaz söze...

benden önce mezarlık almış alacağını...
geldiğim kapı acık,sanmam dolacağını...

herkesi gördüm memnun,geri dönen kimse yok...
herkes hakkına razi,avukat hakimse yok...

farklı cennet diyesim geldi bu mezarlığa...
dünyada bıraktığım vedadır yazarlığa...

akdevrim.27.11.2007.istanbul....

düşümü kurşuna dizdi bir hain...
adımı her yerde çizdi bir hain...
içimde yaşayan gizdi bir hain...
neden bir haini unutamadım...?

günlerim karardı gecedir artık...
adı söylenmeyen hecedir artık...
sevgimi kınayan cücedir artık...
kendimi kimseye anlatamadım...

akdevrim.27.11.2007.istanbul...

ölüm fermanımı yazdı bir hain...
derin mezarımı kazdı bir hain...
susuyorum diye azdı bir hain...
kendimi kimseye anlatamadım...
hain bir sevdayı unutamadım....

akdevrim.27.11.2007.istanbul...

yazın hüriyetimin,
şiir yazma yetimin...
en zayıf noktasında...
çakılı kazık gibi,
her gelip de gecenin
dediği yazık gibi
tutacak mısın beni...?
ateşlerin içine
atacak mısın beni...?
diş kapının mandali
yapacak mısın beni
raziyim kaderime...
şiirin iten gücü,
fırlatıp atan gücü
taş kalplı yüreklere
ansızın batan gücü...
benim güçlü silahım...
bu yazılan ne ilktir
nede son olacaktır..
sevginden belge gibi,
geriye gölge gibi
kadınım kalacaktır...
ayağının değdiği
yere göz yaşım düştü...
benim gibi kaç şair
bu yollarda ölmüştü..?
anlıyor musun beni...?
içim en kaz yığını,
hangi şair bulmuştur
sevdam aradığını...
yaktığın bu ateşde
kül olmak üzereyim...
göz yaşımla yıkanmış,
gül olmak üzereyim...
Tanrının öldürdüğü
kul olmak üzereyim...
sen neyi bekliyorsun...
ufacık cocuk gibi
hala emekliyorsun..

AKDEVRİM.28.11.2007.istanbul.Atatürk hava limanı...

oyuncağı alınan
öksüz bir cocuk gibi,
kalemimi aldılar,
bir diyara saldılar..
paletlerin altında
duygularım ezildi...
yürüyeceğim yollar
hep kanımla çizildi...
sevgini tutan kalbim
kurşunlara dizildi...
yok olma noktasında
olan bir insanım ben...
bir ciçek gibi acıp,
solan bir insanım ben...
sevgi yerine ateş
bulan bir insanım ben..
anlıyor nusun beni...
çırpındıkca battığım,
kendimi kanattığım
dünyaya kızıyorum..
beni anlamayanlar,
sevgi rahmeti gibi
gökten damlamayanlar...
bana geçit vererek,
yoldan yanlamayanlar...
sizin yasaklarınız,
bakışıma işlemez...
hayalimi dişlemez...
yazma güdüm sağ olsun....

akdevrim.28.11.2007.istanbul....

sensiz gecen her günde,
sanki bir manga asker
ateş emrini alır
hedeflerinde benim...
yüreklerim delinir...
seni sevdiğim olgu ,
acık secik bilinir..
toz pembe hayallerim
hafızamdan silinir....
yediğim her kurşunda,
tabii sona gelinir...

akdevrim.28.11.2007.istanbul...

bir sevgiyi kaybetmek,
candan ayrılmak gibi...
sanki kızgın demire
çıplak sarılmak gibi...
ve kendi yüreğine
birden darılmak gibi...
gökten ateş yağarmış,
tüm canlıyı boğarmış...
dünya sağ sol dönermiş..
tüm ışıklar sönermiş...
sanki yokmuşsun gibi
dalarsın uzaklara...
dilim dilim parcanı,
verirsin tuzaklara...
tutar seni bir tabut,
karanlık topraklara
katar seni bir tabut...
yaşadın yaşamadın
yollarda koşamadın
unutur seni hayat...
iki taş arasında
ta sonsuza kadar yat...

akdevrim.28.11.2007.istanbul...Atatürk hava limanı..

nerede kaldı benim ,
günahım sevaplarım...?
zehirli bir hanceri,
bu gövdeme saplarım...
ömrümde kalan günü,
belkide hesaplarım....
güneş doğmasın dedim
yağmur yağmasın dedim...
günümü esir alan
karanlığa teslimim
yürürken sendeledim...

akdevrim.28.11.2007.istanbul.zeytinburnu..

yıkılırken ağladım,sitenin han duvarı...
bir şeyler yazmış durmuş,gelip gecen süvarı...

gül vermiş ciçek vermiş,filiz vermiş bal vermiş...
dertden uzaklaşmaya tutunacak dal vermiş...

birbirlerine saygı duymuş bütün kalemler...
paşa ve sultanlarım kim demiş kafa demler...?

ey gönlümün derinden ağlayan han duvarı...
atı çoktan kacırmış,kimde ise yuları....

akdevrim.29.11.2007.istanbul.zeytinburnu.

madem ki sensin dostum, diş kapının mandalı...
elbette batırırlar acılırken sandalı...

doğru bildiğin yolda yalnız yürüyeceksin,
ayakların altında,yoksa kalan böceksin...

her ne kadar yok ise hukukdan bir diplomam...
geldiğim bu noktada yüksek tahsilim tamam...

asla kırgın değilim bir Allahın kuluna...
herkes bir katkı yapar hayatın okuluna..

gözlerimin önünden geçip gitti atlılar...
nedendir anlamadım acılaşmış tatlılar...

akdevrim.30.11.2007.istanbul..zeytinburnu...

üzülüp ağlama günü değildir...
hayatım dünyanın sonu değildir...
kafa takılacak konu değildir...
ama hayat çabuk harcadı beni...

gözlerim yollarda kulağım seste...
kürekleri çekiversen aheste...
mehtap uyanırken yapılan beste...
dinletmeyin bana öldürür beni...

akdevrim.30.11.2007.istanbul,zeytinburnu...

bir tek beni bağrına almayan han duvarı,
yazıldıkca bir türlü dolmayan han duvarı...
içimde yüreğimde ağlayan han duvarı...
yazacağım arzumu gece gündüz kamcılar...

ne sevgiler yaşanır ne yürekler boşanır...
sesimi,nefesimi bütün sözçükler tanır...
gün gelir şu gönlüme bir süvarı atanır...
bakmışsın ki ansızın durulmuş akan sular...

gökte ucan her kuşun,dokunduğum her tuşun...
bir nedeni olmalı dolu ile bir boşun....
camideki adamın,meyhanede sarhoşun...
çözemediği sırdır,neden gözlerim dolar...?

AKDEVRİM.30.11.2007.istanbul/zeytinburnu.

Alıntı: birbirlerine saygı duymuş bütün kalemler... paşa ve sultanlarım kim demiş kafa demler...?

Ne Denilir ki

Dostun gönlündeki sızı
Alelusul yazılan yazı
Ne kadar dikkat etsek de
Yanlış anlaşılırız bazı

tek başına kalsamda,
yanlış anlaşılsamda
giderim yolum benim...
kim bilir bu yollarda
bulunur ölüm benim...
güneşin üzerine
göz yaşım iz bırakmış...
akdevrim denen şahsa
çetin yollar durakmış...
dostlarım can dostlarım...
gökte ucan kuşlara..
bir heyecan dostlarım...
dokunurum tuşlara....

akdevrim.30.11.2007.istanbul...

ateşin potasında ruhumu yakmış kader...
karanlık bir geçitte yalnız bırakmış kader...
düşüncemin yanında,ahmak çırakmış kader...
dostlarıma kendimi belki anlatamadım...
yediğim bir darbeyi asla unutamadım...

akdevrim.30.11.2007.istanbul.zeytinburnu.

bütün umutlarımı gözyaşımla yıkadım...
sevgimin arkasından yürürken adım adım...

ne seni ağlatmaktı,ne kendimi yıkmaktı..
amacım vardı benim ileriye bakmaktı...

karanlık her gecede,yastığımdan sor beni...
uyku tutmaz gözlerim yakar durur kor beni...

her yeri dertler almış,hangisini yazayım...
kurulan bir şey değil,uğraşayım bozayım...

zor taşır artık beni,istanbul sokakları...
kim getirdi bıraktı,şakağımda akları...?

yer yerinden oynarmış,gök kubbe sökülürmüş...
hainlerin başına ateşler dökülürmüş...

sevgi cennet meyvesi,hakketmek gerek onu...
sanmıyorum ki vardır,yer yüzünde bir konu...

sevgi adına dayan,her çeşit renke boyan...
kan ve barut kokusu beni ölüme koyan...

yazdığım yerdir benim,kalbimin han duvarı...
şiirin bal verdiği,petekde şimdi arı...

akdevrim.30.11.2007.istanbul.zeytinburnu.

ateş kalbime düştü,kurşun yemişim gibi....
sanki gizli sevgimi acık demişim gibi..

zaptıyeler haydutlar kesiyor yollarımı...
bir geceki rüyamda,kırdılar kollarımı...

uyanarak uykudan,kan ter içinde kaldım...
karpuz gibi kafamı iki elime aldım...

geçmişin acıları gelip geçti gözümden...
susayan mendillerim suyu içti gözümden...

sabah ezan sesiyle,birden geldim kendime...
bu hayat çok anlamsız,nasıl güvenem kime...?

akdevrim.30.11.2007.istanbul.zeytinburnu.

kör kuyuya atamam olmazsa olmazımı...
bırakda ben calayım elimdeki sazımı...

menzile varmasada bu yolda yürüyenler..
doğru neyi bilirse sadece onu dinler..

nefes alıp verdiğim iyiki burası var..
dokunmayın gönlüme derin bir yarası var..

ateş bile zor yakar günahlarımı benim...
biri var ki karartdı sabahlarımı benim...

iyiki bir işim var,karşımda yabancılar...
etkilemez onları içimdeki sancılar...

hepside bir insandır,farklı diller konuşan,
güzel istanbul için bir çok şeyi danışan...

içlerinden birisi piyer lotiyi sordu,
arkasında bekleyen sandım ki ağlıyordu...

büyük bir özveriyle bekledi sırasını...
sormadım hiç bir soru deşmedim yarasını...

ne doktorum ne hekim,nede yalnız avukat...
olamazsam yardımcı,sayki vurdum bir tokat...

bir gönül yarasıydı gözlerini yaşartan...


akdevrim.01.12.2007.istanbul.Atatürk hava limanı.

karma karışık gibi,
bana geldi ortalık...
bakışlar üzerimde
bana güldü ortalık..
hala titriyor gibi
denizden çıkan balık..
sanki beni anlatır...
kime selam verdimse
yerim anında satır...
ne çekilmez adamım
ne yaşatırlar beni,
ne onanır idamım...

akdevrim.01.12.2007.istanbul.Atatürk hava limanı.

bilmem hangi yürektir,bakışımı aşırtan...
sıcacık dost görünüp,düşman gibi şaşırtan..

her insan gibi bende çıkıyorum merdiven...
hangi eli tutarsam mutlak giyer eldiven...

neye gönül verirsem oluyorum maskara...
ısrarla yazı derim,bana raslıyor tura...

doğru bildiğim şeyden,vaz gecersem namerdim...
bir yerde hayatımı,gözler önüne serdim...

bir adımı atana bir kaç adım giderim...
çakılı tabutumla kabre gider kederim...

gelmiş geçmiş şairler iz bırakmış yollarda...
benim gibi olanlar bir çırakmış yollarda...

akdevrim.01.12.2007.istanbul.Atatürk hava limanı.

sürgün yemiş bir şair
ne yazsın aşka dair...
yazın tarzım bu şiir,
sığındığım bir liman...
güç verir moral verir
her ağladığım zaman...
içimde dertler erir...
anlarım fertler erir...
aşktır miknatis gibi...
beni çeker kendine,
ben giderim engine...
unutmuşum davulu
calar dengi dengine,
bağlamışım bavulu...
yolculuk vardır yine...
gelmiş geçmiş tarihin,
acı tatlı talihin..
sevdası yüreğimde...
bu kacıncı gün doğmuş,
bülbülleri perişan...
insanlar görüyorum,
kötülükle yarışan..
hayat benim yol benim
istemem ki karışan...
göz bebeğimdir sanki,
kalemimle barışan...
acımı yaşar gibi,
benimle koşar gibi...

akdevrim.01.12.2007.istanbul.Atatürk hava limanı.

ateş bastı her yanımı...
akıttım bütün kanımı...
ortaya koydum canımı...
bir hak helal etmem sana...

görünmez tuzaklar kurdun...
düşmanımdan beni sordun...
başı vurulsun buyurdun...
bir adım da gitmem sana...

bülbülü vurdun kafeste...
şeytana yaptırdın beste...
dalga geçtin deste deste...
bir taş bile atmam sana...

vurduğun o dayaktayım
hala dimdik ayaktayım...
ya vardayım ya yoktayım,
bir sırrımı satmam sana...

akdevrim.01.12.2007.istanbul.Atatürk hava limanı.