akdevrim / şiirler

suları sevgi akan,
geceme ışık yakan...
özde sevgiye bakan
sevgi denizlerini
besleyen deryasın sen...
kimsenin görmediği,
çok farklı rüyasın sen...

seni selamlıyorum
güvercin kanadıyla...

akdevrim.24.05.2007.istanbul....

zifiri karanlığa
aniden ışık yakan...
beni hayallerimle
çeki düzene sokan
sevgi denizlerini
besleyen deryasın sen...
kimsenin görmediği
çok farklı rüyasın sen...
her nefes alışımda
yıldıza dalışımda..
kalbinin attığını
duyar gibi olurum...
duygu denizlerine
kayar gibi olurum...
bunun için belkide
bir sevgi cennetinin
eşsiz meleğisin sen...
idamlık mahküm olsam,
en son dileğimsin sen...
sevgi mabetlerinde,
büstü dikilen kadın...
sen uzaktasın ama
sanki burda kanadın...
sanki bana yakınsın ,
klavyemin tuşundan...
kalplerin atışından...
bunu böyle bilesin...
devamlı hep gülesin...

akdevrim.24.05.2007.istanbul...

yazmak istemiyorum...
görünmeyen bir kamcı
çıplak tenime iner...
bir yürek taşıyorum
alev topuna döner...
ne başımı döndürür,
ne denizler söndürür...
nefes alıp verdikce
yanar sonsuza kadar...

geceler gündüz olur,
gündüzler gece bulur...
zaman azgın canavar,
öğütür bedenimi...
senelerin ardından
yerde buldum kendimi...
azalmış can dostlarım
bölük ve pörçük kalmış
geceden uykularım...
doğduğuma pişmanım,
aynalara düşmanım...
içim dolu vesvese,
bilinmeyen adrese
giderim yıllar yılı....

akdevrim.24.05.2007.istanbul....

çıplak tenime inen ,
bir kamcının sesinde...
acılarımı duysan...
alıp bir şeye koysan...
ya yıldız yada aysan
anlamalısın beni...
uzunca gecelerin
yarası var çok derin...
................................
..........................
..........................

akdevrim.24.05.2007.istanbul...

gündüz gecem gibidir...
gecemi anlatamam....
belkide bunun için
ben sevdayı tanımam...
eli ayağı var mı...?
şimdi beni duyar mı..?
yanan insan yerine
bilmiyorum koyar mı...?
gariban cobanım ben...
kendi kendini bicen,
sanki bir tırpanım ben...

bu cadde bu sokkakda,
beklediğim durakta
ne geldiğini duydum
ne diyebildim buydum...
nedeninde niçinde,
tanımsızlık içinde....
savrulur gider yaşam...
heyecan vermez bana
ne sabah nede akşam...

tartmıyor bu kalbimi..
hiç bir sevgi kantarı...
kandırırım kendimi...
yolu etmişim yarı...
yarınında yarısı,
geri kalmış darısı...
güneşler doğmuş batmış
acı kalbi kanatmış...
kimsenin umrunda mı....?

akdevrim.25.05.2007.istanbul...

ruhumu bicen kadın,
kanımı icen kadın
geceleyin rüyamdan,
gelipde gecen kadın...
sen yoksun güneş doğmaz,
sevi yağmuru yağmaz...
hayallerimi tutsak
alıp gidişin vardır...
bundan sonra hayatım...
dolu,tufan ve kardır...
yaşanmayan baharım...
gelmeden bitmiş olan
yazlarıma ne dersin...?
kim bilir şimdi nerde...?
bu halime gülersin...
anlatayım bir fasıl
şimdi nerede nasıl,
bir kadın oldun asıl..
bir yüreğin yarısı...
falancanın karısı...
çocuklara karışan
kendisiyle barışan...
sana hiç gel mi derim...
düşündüm bu kaderim...
ama rüyama girme..
geçmiş bir acı verme...
seninde rüyan gelir,
duyacağın an gelir...

akdevrim.25.05.2007.istanbul..

alev topuna dönmüş ,
düşünme sakın sönmüş,
bir yürek bedenimde...
kırbaç izi tenimde...
nefes alıp verdikce
herkes beni yerdikce
acılar duymaktayım...
gündüzlerim kararmış,
sanki uyumaktayım...
gecemi bir düşünün...
ve uzak dağ köyünü
sanki aramaktayım...
ve doğduğuma göre,
neye yaramaktayım...?
geçmişin gülü şehir..
her şeyin ölü şehir...
sokağın can pazarı...
istanbul denen yerde
soyuyorlar mezarı...
sokaklarında gezer,
balta ile hızarı...
ne oldu insanlara..
geçmişi sora sora...
aklımı yitirmişim,
kendimi bitirmişim..

akdevrim.25.05.2007.istanbul...

dikendi tırnakları,
ellerimi kanattı....
filiz vermiş duygumu
kesti yerlere attı...

işte o günden sonra
ruhum tutuklu kaldı...
sahipsiz umudumu
dost sandım biri aldı...

bilinmeyen adrese
getirir beni zaman...
yürüdüğüm yollara
çökmüş dostlarım duman...

senelerce ellerim...
tutunacak aradı...
yaşam yorgunu beden
köşe bucak aradı...

kalbimin atışında,
varlığıma inandım...
güvendim bir haine,
ve çıra gibi yandım...


akdevrim.25.05.2007.istanbul...

hep rüyalarda kaldı...
seninle buluşmamız...
biri bir şeyi caldı
zor oldu alışmamız...
sararıp solduğunu ,
duyarım uzaklardan
hayalimi renklere
boyarım uzaklardan...
sen liseli aşkımdın...
sene sonu şaşkındın...
birde tarih dersinden
kalıverdin ikmale..
ben gencecik mezundum
üzülmüştüm bu hale...
sonra sınav kazandım
tahsilime uzandım...
lisede resmimizi
asmıştılar bir yere
müdür hava atarmış ,
göğsünü gere gere...
sen eylülde sınava
gittiğinde görmüştün...
ve dersini vermiştin..
anarşi terör vardı
hayallerimi yardı...
buna rağmen başardım..
iki satır mektubun
gelmişti istanbula...
şaşarım yaptığıma,
inanmıyorum hala...
ve boğaz köprüsünden,
arabayla gecerken,
keskin bir bıcak gibi
duyguları bicerken...
parcalara ayırdım
birden aşağı attım
bir buruk acı tattım...
lise yıllarım gibi
bu kalbimi kanattım...
zamanın tezgahında
sende öğünürmüşsün...
hiç bir şey eski değil,
boşa döğünürmüşsün...
dostca selamımı al...
ait olduğun yerde
istediğin kadar kal...

akdevrim.25.05.2007.istanbul...

geçmişi yaşar gibi...
boşuna koşar gibi...
tanıdığın sınırı,
olurum aşar gibi...

anlıyor musun beni...
sevginin olmaz dini...

gece yıldız yanarmış....
sandım beni anarmış...

gözlerim gözlerinde,
acılarım derinde....

şimdi nerelerdesin...?
varlığın bana besin...

şiirim ilhamını
sadece senden alır
bana yazması kalır...

akdevrim.25.05.2007/istanbul

demirden kafeslerin
tutulan nefeslerin...
toz dumanı attığı,
yüreği kanattığı...
bir yer işte burası...
gelip gecen herkesin
mutlak kanar yarası...
gözü yaşlı ey bayan...
göz yaşını sil dayan...
ne ağlayan ilksin sen,
nede son olacaksın...
senelerce burdayım..
neleri görmedim ki..
ağlamaktan hurdayım...
senin gibi ortada
göz yaşımı akıtmam...
ne acıları gördüm..
hayatta hiç unutmam..
böyle hava limanı..
gelip gecer insanlar....
sanki kendi kendini
burda bicer insanlar...
ya özlemler kavuşur,
ya ayrılıklar başlar...
umut ve gaye için,
calışma ve uğraşlar...

akdevrim.26.05.2007/istanbul.Atatürk hava limanı.

duygu cennetinin eşsiz meleği...
bilirsin ki sana hayran olurum...
idamlık mahkümün en son dileği..
sanki dağ köyünde ayran olurum...

akdevrim.26.05.2007.istanbul.

denizleri besleyen,
deryayı üzen nedir..?
nefes alıp verdikce
ruhunu ezen nedir...?
suları toplar derya
yükseğe hoplar derya...
sevgi denizlerini
sevgiyle kaplar derya...
can dosttur şiir gibi..
cağlayan nehir gibi..

akdevrim.26.05.2007.istanbul...

reklerin ve seslerin
beraber dans ettiği...
zülüm ve acıların,
birden bire bittiği...
umudun mutluluğun,
her insana yettiği...
güneş ışınlarının
sevgileri sactığı...
bütün güvercinlerin
göklerinde uçtuğu...
silahların sustuğu..
bir dünyadan selamlar..
yüreğimde neler var...?

akdevrim.26.05.2007.istanbul..

varmı kalleşce vurmak...
hain tuzaklar kurmak...
umut verip insana
gereksiz yerde durmak...

görünmek insan gibi,
saygıdan susan gibi...
vampirden ne farkın var..
kana susayan gibi...

tutuklu mahküm gibi,
ruhumu tutukladım...

akdevrim.26.05.2007/istanbul...

sen gideli kadınım
cani bir suçlu gibi
sonsuz bir güçlü gibi
ruhumu tutukladım...
yalnız kendi başıma
sanki bir firardayım,
duyarsız duyargayım...
umutsuz hayat süren...
hayal hudutlarımın
ötelerini aştım..
yaşadığım günleri
düşündüm uzun uzun...
bu yolları yürürken
yutmuş olduğum tozun
hiç farkına varmadım...
neden niçin sormadım...
çekip gittiğin gibi,
sanki bittiğin gibi
öksüz kalmış yüreğim
bimem nedir gereğim...
seninle benzer ruhu
taşır insanlar gördüm...
her sefer seni sordum...
ne iz bıraktın yolda...
ne de kaldın bir halda...
tutuklanan ruhumu
sen özgür bırakırsın..

akdevrim.29.05.2007/istanbul.

sana olan aşkımı vuramadım zinçire...
harabe gibi evim,kapı baca,pencere...

her gecen gün düşmekte,gökten yere yıldızlar...
hiç bilebilir misin yüreğim nasıl sızlar..?

bir sonraki günlerim daha çok kararmakta...
seninle suladığım,ciçekler sararmakta...

ruh halimi bir düşün...
nerde sıcacık düşün...

akdevrim.26.05.2007.istanbul...

beni zaten öldürür duyduğum sesi sazın...
şiir bahcelerinde bana bir mezar kazın...

ağacları dal versin,yıldızlara uzansın...
ben gidiyorum ama,dostluk sevgi kazansın...

sanki her biri bir harf ağacın yaprakları..
yerden duygu fişkırır eşince toprakları...

dallarında bülbüller sırayla her gün öter...
duygu denizlerinden burası daha beter..

şiir bahcesidir bu sadece yatan bilir...
dünyada sevgileri içinde tutan bilir..

bir kadındır gececek,bilmez ben buradayım...
hesap sormak için evet baş sıradayım...

ilerlemiştir yaşı,ve beyazlamış saçlar...
kendi kendine derki çok boy çekmiş ağaçlar...

bilmez altda yatanı,ve katil olduğunu
daha yeni anlıyor sararıp solduğunu...

acı bir rüzgar eser güvercin sesleriyle...
senelerce uyurum,yaprak nefesleriyle...

anladım biri gecer üç,beş metre uzaktan...
kendi kendini tutmuş,farkında mı tuzaktan....

git artık güle güle,artık bir yere kadar...

akdevrim.27.05.2007/istanbul..

aşkım ve sevdam değilsin,
bir hayat kavgam değilsin..
dağlar önünde eğilsin
güzel dostum bundan sonra...

üzülürsün üzülürüm,
hiç diyemem sensiz hürüm
grip olursan ölürüm..
özel dostum bundan sonra...

akdevrim.27.05.2007.istanbul..

kalmak istemiyorum,hiç kimseden geriye...
her adım iter beni dahada ileriye...

kalbimin atışında yankılanırken sesin
dudaklarımı yakar ateş gibi nefesin....

gecelerime doğan bir benim ışığımsın...
sanki şiirlerimde yalnız aradığımsın...

gökte yıldızllar gibi,sabitsin yüreğimde....
sevgi ciçeklerini,ek bitsin yüreğimde..

akdevrim.28.05.2007.istanbul.

senin yokluğun vardır, her gece bu odamda...
yatak yorgan yastığım,ve başım kucağımda...
şimdi nerelerdesin...?
öfkesi var herkesin...
ruhumu ateş gibi yaktığını bilirim...
kasırga ve şimşeğin çaktığını bilirim...
sevdanla yanan benim...
vurgun yemiş bedenim...

akdevrim.29.05.2007.istanbul.

yazacağım her harfın,
zehirli kurşun gibi
kalbime dalacağı
kuytuk sessiz köşede
bir beni bulacağı...
gün gelmek üzeredir...

ne yazarsam yazayım...
nasıl beni duyarsın...
ölmeyen bir adamı
mezarına koyarsın....
bakan bir körsün şimdi...

ne bir yazı bıraktın
ne yıldızı bıraktın...
gecemle başbaşayım...

akdevrim.29.05.2007.istanbul

sana ait her şeyin
bir ihtilal yaratan
bir tek seni aratan
anlatılmaz bir duygu
olduğunu bil artık...

ne doğan umutların,
ne gökte bulutların...
seni unutturduğu...
bir noktada dıurduğu
sen olmadıktan sonra
bu kalbimi yorduğu...
acımaz hortum gibi,
yerden yere vurduğu...

bir nesne olduğunu
kendine gel bil artık...
şimdi senden uzakta,
yaşayan değil artık...

akdevrim.29.05.2007.istanbul..

sanki güneş doğuyor aydınlanıyor yerler...
en mutlu bir insanım görenler öyle derler...
nasılki gözlerinle aşkı yaratansın sen...
iyi olan her şeyi bana aratansın sen...

seninle sevmek başka,ve güven duymak aşka...
ellerim çok yalnızdı,ne çok şiirler yazdı...
var mısın gel seninle,sevgi denizlerine...
istemek adam gibi,ve dalmak gözlerine...
yeniden doğar gibi,buluttan yağar gibi...
olmak nerde istersen,bana kalbini versen...
rüzgar eserse essin,yaksın beni nefesin...
umutlarım yeşersin,yarınlar daha güzel...
mutluluğun adresi,senin kalbinde özel....

akdevrim.30.05.2007.istanbul...

yine sabah olmuş giden
gecede günde ömürden...
ben miyim sonuca neden...
elimde ne varki dostum...

ucan kuşlar görüyorum...
bir de taşlar görüyorum
hep yokuşlar görüyorum
tırmanacak ayaklarım...

yalanın fotokopisi..
dünyanın sahte yapısı,
hainliğin her kapısı
devamlı pirim alıyor...

yokum olduğunuz yerde...
yolum diken taşlar dolu...
gönlüm esir düşmüş derde...
düşmanca bakışlar dolu..

akdevrim.30.05.2007.istanbul.

uyursun derin uykuda..
hiç yüz vermezsin banada...
ayrı düşdük her konuda...
nasıl derim buna hayat...

ciçeklerim sulanmamış...
ortak nokta bulunmamış..
müsaade alınmamış...
iznimiz Tanrıda kaldı....

umuduma kurşun sıktı...
hep hayallerimi yıktı...
gönlüm acılardan bıktı...
en iyisi mezarda yat...

akdevrim.30.05.2007.istanbul...

aşka sevgiye tapandı...
eli ayağı kopandı ...
ayaklarına kapandı...
daha neyi bekliyordun....?

sanki ömür bitmiş gibi...
umudu var yiitmiş gibi...
hayaller tüketmiş gibi....
sen farkında olamadın...

mutlumusun neredeysen...?
özgür olan bir bireysen...

akdevrim.30.05.2007.istanbul..

hayalimi tetikler,
ötelerin ötesi....
bir güç beni itikler
bekliyorum bitesi..

kimliğimi unuttum...
bir tek seni bekledim...
acılarımı tuttum,
anılara ekledim...

bilsende bilmesende
bir sevdanın kölesi...
sevsende,sevmesende...
peşindeyim ölesi...

akdevrim.30.05.2007.istanbul...

var olduğunu bilmek...
yar olduğunu bilmek...
ne demek bilir misin..?
güneşten bir parcayı
Tanrı kalbine koymuş...
sanki bütün sevgiler,
bir tek seninle doymuş..
ve yüreğimde atan,
hayallerime vatan...
olan biricik kadın...
gökteki yıldızlara
ışığı veren sensin...
şiir bahcelerine
vizesiz giren sersin...
şu gönlümde yer alan
sevdayı gören sensin...
selamladığımı bil..
su gibi ekmek gibi...
cennete gitmek gibi...

akdevrim.31.05.2007.istanbul..

bir zamanlar ben yoktum..
yine yok olacağım...
bilinmeyen bir yerde
mutlak yer alacağım...
sağım solumda yatan,
bir zamanlar hayatı
ona buna dayatan...
hep ulaşılmazlardı...
zamanları çok dardı...
kendilerine göre....
hep artıları vardı...
şimdi bakıyorumda,
üstlerinde iki taş...
sessiz yatarlar burda..
sanki herkes arkadaş...

akdevrim.31.05.2007.istanbul..