akdevrim / şiirler

sözcüklerle bende ateşte yandım...
çölün sıcağında güneşte yandım..
beni anlamayan bir eşte yandım...
şiire sığınmam belki bundandır...

hayat cırılcıplak soydu ruhumu...
cam kavanoza koydu ruhumumu...
birde gerekcesiz oydu ruhumu...
şiire sığınmam belki bundandır...

selam beni iyi anlayan dosta..
her gecen gün beni ediyor hasta...
diyecek söz mü hangi hususta...
şiire sığınmam belki bundandır....

akdevrim.28.03.2007.istanbul...

sana diyeceğim bir söz mü kaldı...?
görebileceğim bir göz mü kaldı...?
kırılan yürekde bir öz mü kaldı...?
ummadığım anda dondu dostluğum...

kimseyi bir şeye zorlamıyorum...
alcak görmüyorum,arlamıyorum....
hiçte öfkelenip parlamıyorum...
pamuk ipliğine kondu dostluğum...

akdevrim.29.03.2007.istanbul...

dostlukda güvende buraya kadar..
keskin bir oraktı yeşili budar...
yürekde kanayan yaraya kadar...
nüksederse acı donar kalırsın...

sevdam aşkım canım dersin boşuna,
önemi yok gitmeyecek hoşuna..
isterse dünyayı versin boşuna...
kırılırsa kalbin yanar kalırsın...

neredeyim ,neyim yeni anladım...
sanki bulutlardan yere damladım...
sanmam bir umudu vurdum kanladım...
acı veren kimse kınar kalırsın...

akdevrim söz dinler hisler dinlemez...
acıyı duysada artık inlemez...
sevdanla yoğrulan sesler dinlemez...
kırık kanadınla konar kalırsın...


akdevrim.29.03.2007.istanbul...

kurşun işlemez acıya....
çaremi var bu sancıya...
gördüğün her yabancıya...
can ciğerim aşkım dersin...

anlamaz ruhunu senin,
yıkılır duygu bedenin...
bilmediğin bir nedenin
hemen dayağını yersin...

zannedersin seni anlar...
sözcüklere verir canlar...
bulunduğu yerden yanlar...
birden boşluğa düşersin...

aşkda yalan meşk de yalan,
bir el var boşlukta kalan...
istediğin kadar dolan...
dünyaya sende şaşarsın..

sende dünyada beşersin..
acılı yürek deşersin...
ya bir potada pişersin...
menzili çoktan aşarsın...

anlamazsın şiirimi,
verin dersin zehirimi
aşkın sevdanın yerimi...
ikilemde dolanırsın...

hani sevgilerin vardı...
her güneş senden doğardı...
sacım sakalım ağardı...
neden böyle bulanırsın...?

sözcükler yas tutdu şimdi...
bir yürek pas tuttu şimdi...
kolumu kas tuttu şimdi...
allanırsın,pullanırsın...

akdevrim.30.03.2007.istanbul...

tanımı imkansız duygularım var...
gözümü tutmayan uykularım var...
bilsen ki ne kadar korkularım var...
sevda ateşinde benide yaktın...

gecen her dakıka menzilim uzar...
devamlı düzeltirim kaderim bozar...
ne yapsın bir canlı ölüyü mezar...
bir seyirci gibi uzaktan baktın...

hiç beklemiyordum böyle restini...
hayatta bir sana tutamam kini...
sanki canlı koydun tabuta beni...
acımadın hemen çiviyi caktın...

hayatın acısı bu kadarında...
bu günden çok farklı olmaz yarında....
akdevrim her şeyi yazmak zorunda...
acıyı bir bana miras bıraktın...

akdevrim.01.04.2007.istanbul...

ateşin ile yandım,
bir rüyadan uyandım...
renkden renke boyandım..
anlamadın hiç beni...

yalnız başına bayım,
ne emicem ne dayım,
ne yaparsam yapayım...
gelir bulur suç beni...

calmış petekden balı...
bu mu dünyanın hali..
buğday mısır misali...
bir tarlaya sac beni...

hafızam silindi birden dün gece...
geçmişi unuttum sayende kadın...
mutluluk denen şey gizli bilmece...
yıllarca sakladın gayende kadın...

göz yaşım yıkadı bu yatağımı,
görmemezden geldin her atağımı...
karanlıkda gecen gençlik çağımı...
üzülüp ağlama duyanda kadın...

akdevrim.02.04.2007.istanbul...

her gecen gün ölüme bir cağrıdır,
bir davetiyedir...
istesende,
istemesende....
başlangıcı olan
soluk alıp vermenin,
sonu olmayacağını
kim diyebilir....
bazıları zamanı,
akreple yelkovanın
kıskacında gördüler...
öyle ömür sürdüler....
yürekdeki ezgi,
yüzdeki çizgi
bırak bana anlatsın...
aslında aynaların
dost olduğunu.....


akdevrim02.04.2007.istanbul...

allanırsın pullanırsın,
nerde isen kollanırsın..
sanki ensemde bir satır..
vurur gibi sallanırsın...

yalan bile yalan oldu..
evi parkı talan oldu..
umut kaybolmuş bir kere...
kim görmüş ki bulan oldu...

kış olurmu yazlar gibi...
soğuklar ayazlar gibi...
kayıbımı arıyorum...
içim dışım sızlar gibi...

akdevrim.02..4.2007.istanbul...

varlığınla damgalı gecen dakıkalarım...
ruhumu parcalara bicen dakıkalarım...

güneşin doğuşuyla varlığımı aradım...
iki kapılı handa yokmuş benim muradım..

ne dünyaya yar oldum ne kendime yaradım...
iz bırakmaz ardımda yürüdüğüm her adım....

kimliğimi kaybettim,
nefesimi tükettim...


akdevrim.03.04.2007.istanbul...

.....duygu dünyam yaralı....
.....bir tek seni soralı....
.....yıkık dökük pencere...
......mutfağımda boş kalmış,
......aş kaynatmaz tencere...
.......vurulmuş duygularım.....
......tarafından zincire....
......yaralı bir kuş konmuş...
......karşımdaki inçire....
......denize akan derya...
......yıldıza bakan derya....
.......benim olduğum yerde
......birden kuruyan derya...
.....nerde sevgi yağmurun...
.....dostlar bir dakka durun...
......bir köşenin sonunda...
.....acıman beni vurun....

akdevrim.03.04.2007.istanbul...

gözleriyle görmedi,
kulağıyla duymadı...
bu elbise dostlarım,
zaten bana uymadı...

ateşte yanan benim
sevdayı anan benin...
iki tatlı sözcüğe,
dostlarım kanan benim...

gün kayar gece olur...
her sözden hece olur..
içimde yanan sevda
bir gün bilmece olur...

anlatamam halimi...
yükler büker belimi...
bir hainin birine
kaptırmışım elimi...

deniz taşar akdevrim...
böyle yaşar akdevrim...
umudunu kaybetme....
engel aşar akdevrim...

akdevrim.03.04.2007.istanbul..

yaşamak demek dostum,
yemek içmek değildir...
hayalin aleminde
boşa uçmak değildir...
muhasebesini yap...
gecen gün ve gecenin...
bilinmeyen denklemin..
böyle bir bilmecenin...

kim demiş ki akdevrim,
aynalara düşmansın...
nefes alıp vermeye...
bundan böyle pişmansın....
aynalar görsel kantar...
bir umudun yerini,
alamaz asla mantar...

nerde yaşarsan yaşa...

04.04.2007.istanbul...

benim doğuşumla doğmuştur umut...
gün gelir dertlere son verir tabut...

nefes almaz vermez öyle yaşarsın...


akdevrim.04.04.2007.istanbul...

aşk derin bir duygudur,
yüreğimde kavrulan,
asla anlaşılmayan
yerden yere savrulan...
yaşadığım müddetce
acıyla miras kalan...
bir bedende yaşadı,
bir yüreği taşıdı...
kabuk tutmuş yarayı
kimse yokken kaşıdı...

kanayan yara benim...
zifiri kara benim...
nefes donar,ses gider...
gecmeyen para benim...

akdevrim.04.04.2007.istanbul..

saat durmuş duvarda...
yaşlanmayacağımın resmi
demektir...
ne de olsa seni sevmek...
umutsuzca,
ışıksız kalıp ölmektir...
boşuna sayar
zaman yerinde...
derdim bilemiyeceğin,
kadar derinde...


akdevrim.04.04.2007.istanbul....

gercekle aramda olan perdeler...
burada varlığım yalan perdeler...
beni benden alan çalan perdeler....
bir gören olmasın,ışık sızmasın....

atıyorsa yürek atmaz olacak,
kader kaşlarını catmaz olacak..
geceler seninle yatmaz olacak...
aman rahatını kimse bozmasın...

gecersiz olacak konuştuğun dil...
muhatabın seni duymayacak bil...
artık aramızdan kim derse çekil...
dostluğum bitmiştir kimse kızmasın..

akdevrim.05.04.2007.istanbul...

bir kadındı dün gece...
ruhumu bıcakladı...
yüreğimi yokladı...
yatağımın içinde
öylece dondum kaldım...
gecmişi,geleceği...
haine sundum kaldım...
ışıkları odama,
sızdırmayın perdeler...
duygularım yaralı....
işte şimdi yerdeler...

ellerim ayaklarım,
sanki benimle değil...
masam dağınık şimdi,
kitaplarım gariban...
bir odanın içinde
dünyaya küsmüş yaban..

akdevrim.05.04.2007.istanbul...

acıyla yıkanarak,
ne sevdalar yamulmuş...
ne sevdalar gömülmüş...
iz bırakıp yürekte....

fırlattığı bakışta...
kanımı içen kadın...
sevgi akan nehiri,
yüzerek gecen kadın...
güneşin batışını,
kalbimin atışını...
bir tek senden sormalı...
gelir gecer dolmuşlar
bir durakta durmalı...
hazırlanıp gidenler
epeyce yol aldılar...
ve sevgi cennetinde,
sonsuza dek kaldılar...

akdevrim.05.04.2007.istanbul...

acıyı acıdan aldım...
bir boşluğa düşer gibi...
kendimi kadere saldım..
görünmüş denizin dibi..

kurutmuşlar hep denizi...
acımasız hırsız gibi...
gizlemişler benden gizi...
vurup kıran arsız gibi...

yaşamak ne yarsız gibi...?

akdevrim.06.04.2007.istanbul...

bana yabancı kalemin dili,
sevdamın gülü...
yaşayan biriyim,
sanki bir ölü...

sensizlik ne demekmiş...
anlatsın istiyorum,
gecen dakıkalarım...
acımı kederimi
içen dakıkalarım...

dili olup anlatsa,
yatağımda yastığım...
bilirmisin ne demek,
gece gündüz sustuğum...
hiç bir gün düşünemem...
sağlam yere bastığım..
güneşi kıskanırım...
yer yüzünde kendimi ,
hep fazlalık sanırım...

böyle yaşamak niye..?

akdevrim.06.04.2007.istanbul.

allanmış,
pullanmış
bir yerden bir yere
yollanmış...
sevgi mektubu...
yürek atışı,
güneş batışı
her şey var içinde...

aclığım,
susuzluğum,
kimsesizliğim...
sinmiş satırlarına...
beni benden iyi
anlatan....
duygu dünyama,
gece rüyama
bir hancer gibi batan...

akdevrim.08.04.2007.istanbul...

sazlarda inleyen telden beter ol,
güneşi kaybetmiş gülden beter ol...
zinçire vurulmuş dilden beter ol...
derin uykusunda uyuyan kadın...

çok özledim gece uykularımı...
öldürdün yaşama duygularımı....
ölüm bile almaz korkularımı...
cehennemde sende artık yan kadın...

akdevrim.08.04.2007.istanbul...

nefes alıp vermek değil yaşamak...
duyarsız bedende yürek taşımak...
ve tırmanacağım her bir basamak...
hayatı ve seni anlatıyor mu...?
bu duygularımı canlatıyor mu...?

gökte yıldız kadar uzağım senden...
haberin olamaz olup bitenden...
bir tabutla mezarlığa gidenden....
ne kalmış geriye biliyor musun..?
bekledi umutlar boş tuttu yosun...

akdevrim.09.04.2007.istanbul..

beni esir alan karanlık gece...
bilinmez dünyamı yapmış bilmece...
beni benden almış gitmiş gizlice...
ne yaşar olmuşum,ne yaşayacak..

akdevrim.09.04.2007.istanbul...

sözcükler yaralanmış,
umutlar karalanmış...
dar günümde dostumdun...
kurşunlar sıralanmış....
parmakların tetikde...
namlunun odağında,
acının kucağında ....
görüyorsun ben varım...
sen yine yoksun işte...
ben yanarım ateşte...

akdevrim.10.04.2007.istanbul...

yazmak mı bir hastalık,
bilen anlatsın bana...
sudan çıkınca balık...
düşer bayılır yana...

sözcükler dünyasını,
vizesiz gezebilsem...
sevdanın rüyasını...
birazcık sezebilsem...

anahtarı kaybolmuş,
kilitli sandık gibi...
sevda ciceği solmuş...
şimdiden kandık gibi...

bedenin değil yürek,
başka söze ne gerek...

akdevrim.10.04.2007.istanbul

-hani sendin ruhumu esir alıp,
gözlerimi bağlayan....
bir duygu fırtınası,
taşan bir nehir olup
zaman zaman çağlayan...
karanlık gecelerde ...
bir benimle ağlayan...
güneş doğsun doğmasın,
yağmur yağsın yağmasın...
hangi güç vardır derdin..
düşmanıdır her ferdin...
yürekdeki ezgiler,,,
yüzlerdeki çizgiler...
yılların ayak izi...
çıkmayan dayak izi....
zaman düşürür bizi...

yeniliriz her şeye...
eyvallah diye diye..

akdevrim.10.04.2007.istanbul...

Merhaba Sayın Erdoğan,
Güzel sitenizde şirlerinizle birlikteyim.Size tekrar teşekkür ederim.
Bursa'dan selamlar
Fide ERKEN

çok sular akıp gitti,
gördüğümüz nehirden...
tutunduğum dal budak,
elime geldi birden...

gökte ucan kuşların,
dokunduğum tuşların..
yıkık,kızgın kaşların
seslerini duydun mu..?
elinde kızgın demir,
yüreğin versin emir...
hain gözü oydun mu...?
duygu denizlerine
bir damla yaş koydun mu..?

akrep ile yelkovan,
kilitlensin istedim,
yerinde saysın zaman
diyeceğimi dedim...
karanlık bir gecede,
sanki aklımı yedim.....

uzanmış hain bir el,
doğduğum köyde calmış,
kundağımdan umudu...
boş hayal bana kalmış....

akdevrim.10.04.2007.istanbul...