akdevrim / şiirler

SN.SEZEN NE KADAR GÜZEL SÖYLEMİŞ,
Toprak olacağız birgün!

Ben de bir iki dize yazmak istedim.
Bu konuyu irdeleyen ve tamamlayan!
Akdevrim'i cesaretlendirmek daha doğrusu kutlamak için,
şiir adına...

VE BİRGÜN...
Ve birgün,
avuçlarımız dokunmaz olacak bulutlara,
sesimiz yankılanmaz olacak ufuklara,
ayaklarımız değmeden toprağa,
BOŞLUĞA SIĞINACAĞIZ.
soluyamayacağız,ne yazın meltem rüzgarını,
ne de güzün
üşüten fırtınalarını,
göremeyeceğiz yaprakların yeşerdiğini dallarda,
göremeyeceğiz salkım söğüt çiçeklerini,
eflatun borazanların,
alıp başını çekip gidecek,
bizi almadan zaman garında,
vagonlar,
Ve birgün,
biz de kaybolacağız,
aynen,
şu yaşadığımız hayat kadar,
sakin ve de sessizce...
NİL/BURSA

derin acılar içindeyim...
ölüm adın kalleş osun...
benden önce diyen demiş...
hayat buymuş,
aacı buymuş...

anekdot.şiir sever dostlarım.şu anda acılar içindeyim.Memuriyete başlangıcda üzerimde emekleri olan 1985-1990 yılları arasında birlikte calıştığımız,ve şu sıralar kültür ve turizm bakanlığı tanıtma genel müdürlüğü tanıtma genel müdür yardımcısı görevini ifa ediyordu.Bir toplantıda kalp krizi geçirmişti.yoğun bakımdaydı.Ebedi aleme göçtüğünü haber aldım.Sn. Kemal TUNCER.hatıran önünde saygıyla eğiliyor Allahtan rahmetler diliyorum...Hasan Alp ERDOĞAN..05.12006.İSTANBUL...

Birgün,
hepimiz uzanacağız,
musallanın mermer ve dondurucu soğuğuna,
koşan adımlarımız duracak,
söyleyen dilimiz susacak,
gülümseyen yüzümüz solacak,
ağlayan bakışlarımız donacak,
orda öylece bomboş,
asılı kalacak bakışlarımız,
sanki hiç yaşamamışcasına...
İşte o an,
bizden geride kalacak olan,
sadece yaptıklarımız olacak,
söylediklerimiz miras kalacak,
güzellikler ve iyilikler ile anılacaksa eğer adımız,
bugünkü adımları en mükemmelinden atalım,
en ince sözlerle konuşalım,
kırmayalım,
yıkmayalım,
ve arkamızdan sadece,
eyvah densin,
ağlansın,
şimdi ben onsuz
ne yapacağım feryatları,
gökyüzünde
çınlasın,
çınlasın,
çınlasın...
arkamızdan.

Ölümse kaçınılmaz bir son,
bundan kurtulamayız,
ister barakada uyan,
ister şatoda,
ölüm geldiği an yanıbaşında,
ne makam dinler ne mekân,
sürükler önüne katarak.
İster zengin ol,
ister beş kuruşun olmasın cüzdanında,
kaçılmaz topraktaki ,
o iki metrelik boşluktan...
İşte bu yüzden insan,
dünyada her solukta,
kendine boy aynası tutmalı,
her dakika ve her zaman...

Bu şiirimi hem yazdım hem de ölümü çağrıştırdığı için hiç sevmedim.
Ama sadece acınızı paylaştığımı anlatmak istedim AKDEVRİM.
DOSTLARIN YOKLUĞU DAİMA HİSSEDİLİR.

ne yalana ne dolana
ne alana,ne bulana..
ona,buna,sana,bana..
değmez hayat yalancıdır...

mişli hikaye olmuştur...
bir kere vade dolmuştur...
birden umutlar solmuştur....
hayat kendisi sancıdır...

gördüm bu gün mezarlığı...
bırakayım yazarlığı,
kendimdeki hazırlığı ..
hiçde iyi bulamadım...

akdevrim.6.12.06.istanbul...

ölümün acısı kesti önümü,
şaşırdım kaybettim birden yönümü...
sonbahar gelince yaprak dökümü...
misali kuvvete boyun eğeriz...

ardında çok iyi isim bırraktı...
calışma düzeni acık berraktı..
eyüp mezarlığı en son duraktı..
ilahi adalet boyun eğeriz...

ilk görevimdeydim tanıdım onu...
yoktu bilmediği çözümsüz konu...
kimse beklemezdi acı bir sonu...
ilahi düzene boyun eğeriz...

toprağın bol yerin cennet makamı...
yoksa bu yaptığın büyük şakamı...
üzüntün ve acın salmaz yakamı..
ilahi adalet boyun eğeriz....

akdevrim.07.12.06.istanbul..

anılar komada günler yaralı...
kim olur seninle zaman duralı...
adını yerini sordum soralı...
aşım zehir günler karanlık olmuş...

bıraksın anılar birden yakamı...
adalet vicdana böyle revamı..
böyle gelmiş böyle gider devamı...
yere batsın bitsin yıkılsın artık...

ilham kelepceli yazamıyorum...
bu kısır döngüyü bozamıyorum..
kızmak istesemde kızamıyorum...
bilmezsiniz nasıl ruhumun hali...?

akdevrim.8.12.06.istanbul..

bırakan bırakmış çekilmez derdi...
özlü sözün sazın bittiği yerdi...
acıları Tanrı çekmeye verdi...
senelerdir yaralıyım arkadaş...

ne yolun sonudur henüz ne başı..
gözümü terkeden bir damla yaşı...
birde umursamaz bir arkadaşı...
yaratan Tanrıya havale ettim...

akdevrim.08.12.06.istanbul...

kelepceyi zinçiri parcaladı duygular...
dört nala duygu atım tanımaz asla yular..
gecen zaman dilimi sanki beni sorgular...
yaşadığım zamanın önünde koşuyorum...

buluta yazdım seni,yağmurlara dönüştün...
yıldızlara bıraktım gece kalbime düştün...
yanar bir volkan iken,baktım bir gün sönmüştün...
benimle anlamı var yaşadığın sevginin....

sözçükler şaha kalkdı,sevgiyi anlatmaya...
bakışlarım kararlı,kalbini donatmaya...
unutulan ve biten duyguyu canlatmaya...
bir başkayım bu gece coştukca coşuyorum...


akdevrim.08.12.06.istanbul..

bırakın soluk alayım,
sanmayın bir maskarayım..
iyileşmez bir yaarayım..
kara toprak sonum benim....

hudutlarımdan uzaksın..
başlı başına tuzaksın...
gözlerim önüme aksın...
kara toprak sonum benim...

güneşe gölgenmi düştü...?
nice yiğitler dövüştü...
sevgiler aşklar ölmüştü...
kara toprak sonum benim...

gökte yıldız yerde sensin,
gelmedinki acım dinsin..
ne bitmez tükenmez kinsin
karaa toprak sonum benim...

öldürmüşler umudumu..
hazırlamışlar sonumu...
hep ne acarsın konumu...
kaaraa topraak sonum benim...

birileri niye kızar...
kalemmimmi boşa yazaar..
evim olur bir gün mezar...
kaara toprak sonum benim....

ölmeyecek sanan beyler...
her çıkara konan beyler....
renkden renke yanan beyler..
kara toprak sonum benim..

akdevrim.09.12.06.istanbul..

yürüdüm sabahtan akşama kadar,
kimseyi görmedim elimden tutar...
el,ayaklarıma dikenler batar...
gün tükendi dostum karanlık kaldı..

isyanmı edeyim boşu boşuna..
sanki kader dizmiş beni kurşuna...
hiç bir şey gitmedi belli hoşuna...
birden akşam oldu ben yalnız kaldım...


akdevrim.10.12.06.istanbul.

Yüreğinize sağlık..

bekliyormusun ankara...?
yarın yokum bu şehirde
kanıyor gönlümde yara...
şiirde susmuş şairde....
dokunurum yıldızlara...
bulut emer göz yaşımı...
beni türkülerde ara...
alıp giderim başımı...
gece yarısı hareket...
bu sabah ankaradayım....
akdevrim sen umut tüket..
herkes sorar varmı dayım...?
gerili bekliyor yayım..


akdevrim.10.12.06.istaanbul...

Dayasız olmuyor dimi?:-)

sabah geldim işte ankara...
belleğim şimdiden yara...
dayısı olanmı gelsin..
diyenler var bu diyara...

herkes olmuş artık hayın
bulamadım güçlü sayın...
niye geldin söyler millet,
şayet yoksa burda dayın....

azda olsa..,özde olsa,
bu gelişim sözde olsa..
göreceğim can dostlarım....


akdevrim.11.12.06.ankara....

zor taşıdı bedenimi ayaklar...
çok uğraştım düzgün değil uyaklar....
ankarada dilim seni sayıklar....
o namlunun hedefinde ben varım...

yürüdüğüm kaldırımlar yabancı...
yerden yere vurur beni bu sancı..
biri çıkıp diyecekse yalancı..
o namlunun hedefinde ben varım...

iki hafta buralıyım arkadaş...
istanbuldan yaralıyım arkadaş...
kimdir bedel öder koyupda bir baş...
o namlunun hedefinde ben varım..


akdevrim.11.12.06.ankara...

bedenimi taşıyan
benimle nefes alıp
ve benimle yaşıyan,
ankara sokkakları...

yüreği yaralanan,
sevdası karalanan..
benim gibi birini,
gördümü kaldırımlar...?
yüreğimde duyguyu
vurmakta yıldırımlar...
anlayan beni anlar...

insanlar görüyorum..
türkiyenin kalbinde...
uğraş var akabinde...

akdevrim.12.12.06.ankara.

duygu kurşunuyla vurdular beni...
sevgi yokuşunda yordular beni...
ölüm sokağından sordular beni...
büyük bir şehirden geldim ankara...

yüreğim ve sevdam çoktan yaralı..
görenler zanneder ben ankaralı...
neden koşuyorum doğdum doğalı...
biletimi çoktan aldım ankara....

zannetme beni et ve kemiğim...
saygıdan geçiyor bütün etiğim...
hayat yokuşunda çoktan bitiğim...
derin hayallere daldım ankara....

akdevrim.13.12.06.ankara...

sanki yıldızları calmışım gökten...?
yürüdüğüm sokak benimmi hepten..?.
sürünürüm neden hangi sebebten...
bilmek zorundayım aziz ankara...
seninde benimde kalbimiz yara....

anlamlı bakışlar bana kilitli...
birde sokakları çok hareketli...
haneme yazılan ne bereketli..?
bilmek zorundayım aziz ankara..
seninde benimde kalbimiz yara...

akdevrim.13.12.06.ankara..

memur şehri denmiş bir kere sana...
bir memur olmasam gelmeyecektim...
boynum kıldan ince bütün yasana...
seminer olmasa kalmayacaktım.....

bırak dertleşelim aziz ankara...
efkarlı biriyim bilsen bu sıra...
vermez duygularım sevgime ara....
gelmeseydim bir şey bilmeyecektim..

akdevrim.13.12.06.ankara..

duyarken,
düşünürken,
ağlarken....
gün bitmiş akşam olmuş....

bilmediğin,
görmediği
bir yerde
bir duyguyu
dağlarken
umut solmuş....

bilmezsin,
umutlar ciçek gibidir..
güneş ister,
su ister...

zaman cakılı değil,
akrepe yelkovana...

koşuşturmaca..
gün akşam olmuş....

akdevrim.14.12.06.ankara...

ruhumu yaraladı böyle ezik gidişin....
kim var ki yaşamadan bedel ödüyor peşin...?
yine gün akşam oldu,yanacakmı ateşin...?
karanlığın içinde gizlen daha görünme...

susmuş seni anlatan,sazda sözde bu akşam...
gelene ağam diyen,gidene dermiş paşam...
ıradenin dışında,sonlanacak bu yaşam..
karanlığın içinde gizlen daha görünme...


akdevrim.14.12.06.ankara..

karanlıklar çökermiş ışığı yakamazsan....
ciçek kurur ansızın,sulayıp bakamazsan...

gökten sevgi bulutu yağmurunu bırakmaz....
yerde akan nehirler,bir daha böyle akmaz...

bakarsın toprak catlar,göçer sevgi kuşları...
parmaklarımdan kacar klavyemin tuşları...

ruhumu kanatırlar....
aklımı oynatırlar..

akdevrim.14.12.06.ankara..

duyguların içinde kimliğini kaybeden...
nere gideceğini hiç bir zaman bilmeden..?
mutluluğu görmeyen ilahi son gelmeden...
bir aptalı gördünmü...?
mezarından gecerken...
bir sorabilsen ona
derki ben göçtüm erken...
yapacaklarım vardı...
yıkacaklarım vardı...
beni çekip aldılar,
sanki dünya çok dardı....
öldüğüne pişmanmış....
ve hayatdan koparan
nedenlere düşmanmış....

akdevrim.15.12.06.ankara

şiiride artık sana bıraktım...
kendimsiz dünyaya dönüpde baktım...
görmeseydim aşkı ağlayacaktım...
yaşayan insanım duygusu sefil...
bir dost bulamadım kendime kefil...

akdevrim.15.12.06.ankara..

ruhumu budayan tırtıl testere...
canımı acıttı göz göre göre...
doluyor hayatın verdiği süre...
doğan güneş batar gün akşam olur..

kırgınım,dargınım anlamıyor yar...
burasımı bana yabancı diyar....
korkuyorum herkes gözümü oyar..
bakmışsın çekilmez bir yaşam olur....


akdevrim.15.12.06.ankara..hotel yeni lobisi..

şiir yoksa yokum gittiğin yerde...
gökte yıldız öksüz yerde ben öksüz..
kimseler düşmesin düştüğüm derde...
sevgiler gariban bir seven öksüz...


vurduktan kırdıktan sonra arama..
sanki merhem karmi eder yarama..
beni hiç bir yerde artık arama...
sevgiler gariban bir seven öksüz..

akdevrim.15.12.2006.ankara hotel yeni lobisi./ulus.

Suda vefa yalnızca balıklara,
Geceleyin güneş utanır aydan,
Ellerim uzanırken semalara
Parlak bir “yıldız” kayar gökten o an,
Suda vefa yalnızca balıklara..


Anlatabilsem seni gecelere
Geceler ki her gece aydınlanır,
Gözyaşım düştüğü zaman yere
Bütün komşular kapıma dayanır,
Anlatabilsem seni gecelere..


Ah, baharda şu “gül”ler bir solmasa!
Mezarımızın üstüne dikilir,
Çürümüş kemiklerimiz de olsa
Ruhumuza elbet “Fâtiha” gelir,
Ah, baharda şu “gül”ler bir solmasa..


Derin hayallerinde kaybolurum,
Süvarisiz şahlanmıyor hiçbir at,
Gidilmiyor, az ötesi uçurum,
Ya bir rüya, ya da yalan bu hayat,
Derin hayallerinde kaybolurum..


Esmer delikanlı içten yaralı
Sevdalanır yeşil gözlü dilbere,
Bu sokakta bütün yollar kapalı
Sadece açık kalmış bir pencere,
Esmer delikanlı içten yaralı..


Titrer ellerim hep seni görünce,
Eririm bakışların arasında
Hayallerimde gezersin her gece
Sensiz günlerim ayrılık yasında
Titrer ellerim hep seni görünce..


Gelinlik içinde nereye böyle?
Yağmur bulutu rahmetten yoksun mu?
Bir çiçek baharda solar mı öyle?
Gidiyorsun ağlamamak olur mu?
Gelinlik içinde nereye böyle?


Üstü örtülü bütün anıların,
Yüreğim yüreğim acı içinde
Kim bilir öleceğim belki yarın,
Bir yüreğim var, o da kan içinde
Üstü örtülü bütün anıların..


Nergisler soluk, kuşlarsa ötmüyor,
Yeni bir ölü mü var bu mezarda?
Yüzümüze “gül”ler neden gülmüyor?
Bir yas var ama sadece burada
Nergisler soluk, kuşlarsa ötmüyor..


Denizde dalga, hiç geçit vermiyor,
Her günün bende bir hatırası var,
Kalan gün, geçen gün say hiç bitmiyor,
Bu yollar çok uzun, bu yollar çok dar,
Denizde dalga, hiç geçit vermiyor..


Üşüyorum bu karanlık sokakta..
Güneş buraya hiç doğmayacakmış,
Yalnızca ben değil, herkes ayakta
Parlak bir “yıldız” gökten kayacakmış,
Üşüyorum bu karanlık sokakta..


Zeminde “yılan” var, havada “baykuş”!
Bu dünyada hayat kocaman yalan,
İnmekle çıkmakla bitmiyor yokuş,
Kapılıp gidiyor dünyaya dalan,
Zeminde “yılan” var, havada “baykuş”!

şiirleri kafanızdanmı yazıyorsunuz gerçekten valla bravo size tebrikler çok hoş şiirler okurken keşke bende yazabilsem diyorum

karanlık gece sabah olmakta...
güneş doğmakta...
kar tanesi gibi,
savrulmak var yere....
yürü derler yol senin...
calış derler kol senin...
hani ya cebi yoktu...
giyeceğin kefenin...
ama sabah olmakta...
akşam olmakta...
bir şey dolmakta.....

akdevrim.16.12.06.ankara.hotel yeni./ulus.

gök yüzünden yıldız kayar,
sen çekip giderken sevdam...
kimse yok ki beni duyar...
bitermi kaderle kavgam...?

uzak olmuş hayallerim...
istesemde dokunamam...
üşümüş boşda ellerim...
harfler garip okunamam...

güneş doğarmış batarmış...
gönlüm enkaz yığınıdır...
kalbim boş yere atarmış...
her şey acı bir anıdır...

yurdumun kalbi ankara...
kaç tane zat benim gibi...?
gezdi sende ara sıra...
ne yolculuğun sebebi..?

gerili elimde yayım...
boşa geldim gidiyorum...
neden olmaz benim dayım...?


akdevrim.16.12.06.ankara.yeni oteli/ulus.