akdevrim / şiirler

duyguları paslanmış,
sokakları ıslanmış,
istanbul ağlıyordu....

koskocaman bir şehir,
yılları geri cevir...
artık üretir zehir...

her gelen nasıl olsa
kimliğini unutur,
entel diye somutur...

duyguları paslanmış,
sokakları ıslanmış
istanbul ağlıyordu....


akdevrim.31.10.06.istanbul..

bir gün senide yakar
benim yandığım ateş...
yıldızlarda aradım
duygularıma bir eş...

kan akmayan memleket,
kirlenmeyen bir toprak,
ararken birden gördüm,
savrulan sarı yaprak...

hiç bir canlı düşünmez,
heram helal hep yutar,
ve kirlendikce batar...

nasıl bir zamandayız...?

akdevrim.31.10.06.istanbul.

istanbulda yağmur var,bırakmıyor dert beni...
yazsammı yazmasammı kararı verdim yeni...

ruhumla iz düşeni arıyorum kalemle...
hesaplaştım dün gece sabaha dek kendimle....

kalbimi kesip aldım kaynar kazana attım..
kimsenin duymadığı büyük acılat tattım...

kazanı deldi kalbim şimdi ateşte yanar...
bir sevdaya çarpılmış kızgın güneşte donar...

bulamıyacakmıyım ruhumla örtüşeni...
cennet meyvesi gibi gök yüzünden düşeni...

gökteki yıldızları ayağına sererdim...
yanacağı ateşe göz kapalı girerdim...

şimdi mutsuz tutsağım,sözçüklerim yaralı,
duygularım uyuştu her gün hayal kuralı...

uyan gerçek hayatla birden yüzleş akdevrim...
sandığın gibi hayat değil beleş akdevrim..

akdevrim.31.10.06.istanbul.

durmak isteyen kimdir istenmediği yerde...?
kocaman ömür verdim savaşarak siperde...

gökteki yıldızları alın cebime koyun,
kalemimdir onurum,eğeceğim yok boyun...

şiiri okuyanlar,tatlı bir şok yaşadım...
kızdıkca zannettiler çıkacaktır haşadım...

ne yaparsak yapalım,yaşam devam ediyor...
sayılı gün ömürden birer birer gidiyor...

kişinin öz Tanrısı önce kendi vicdanı,
ne kadar zor tanımak,insan denen insanı...

akdevrim.01.11.06.istanbul...

teşekkür almasamda,
motive olmasamda
site yönetiminden...
okunma sayım belli,
gökteki yıldızlara
dokunma sayım belli...
yazacağım dostlarım..
sizin için her harfın,
sevgi tarlalarında
yeşeren birer çicek,
güneşli bir gelecek...
olmasını isterdim.
kimseyle yoktur derdim...
sevginin yollarını
kalemimle gösterdim...
istemem hiç bir şeyi..
dargın,kırgın değilim...

akdevrim.01.11.06.istanbul..

-sen sevdaydın,
ekdin yaydın,
vurdun baydın
gözün aydın...
el pence durdum karşında...
param geçmedi çarşında...
birden kara tren oldun
sevda türküsüne doldun...
bazen tatlı rüzgarsın sen...
olur olmaz kızarsın sen...
bazen doğrulan namlusun
bırak kurbanlar uyusun....
bilirmisin dostum senin
sevmeme ihtimalinin
gölgesinde ateş yaktım
dönüp sağa sola baktım
az kalsın ağlayacaktım...
uyanıp kalkdım uykudan
sıyrıldım derin duygudan...

akdevrim.01.11.06.istanbul.Atatürk hava limanı.

kimler mail adresimi..?
düşündüm niye caldılar...?
sanki bir terorist gibi
cevreme korku saldılar...

bir çok dostla koptu bağım,
yandı söndü bir ocağım...
kime neyi soracağım...
hesap veren biri yokmu...?

artık kıyamete kadar,
cevrim dışı göze batar,
bu olayda amaç yatar..
bilmek istiyorum çokmu..?

akdevrim.01.11.06.istanbul.

gerili bir yaydın sanki
vurdun beni baydın sanki,
sözlerinden caydın sanki...
hal ve gidiş iyi değil...

gökte yıldızı arama,
yarayı açtın şurama,
ilaç değilsen yarama,
hal ve gidiş iyi değil...

zehirlemişler aşları,
küstürmüşler hep kuşları
klavyemdeki tuşları
hal ve gidiş iyi değil..

akdevrim.01.11.06.istanbul..

dün gece benzin döktüm,
yaktım duygularımı..
bundan böyle özlersin,
artık uykularımı...
rüyama giremezsin,
bana dert veremezsin...

et ve kemik bir adam...
duyguları yok artık,
zannedersin bir yam yam...
varken birden yok oldu,
yay terkeden ok oldu..
bir zaman yaptıkların
bil haddinden çok oldu...

yolları ve yılları,
alları ve pulları
tutunacak dalları,
farklı iki insanız...

akdevrim.01.11.06.istanbul

ezik duygularım,kırıldı gönlüm...
savruldum yerlere yar diye diye..
reva görülürmü insana zülüm..?
anlayan aradım var diye diye...

karanlık gecede yıldız aradım...
bundan böyle yokmuş benim muradım...
dünyaya geleli neye yaradım...
süründüm ortalarda yar diye diye..

akdevrim.02.11.06.istanbul.

acıyla doldurmuşlar,
sözçüklerin içini..
sonra unutturmuşlar,
nedenini,niçini...
bakışımdan kan damlar..
yüreklenir yamyamlar...

yazın dünyam yas tutar...
herşey yerinde sayar..
bazısı nutuk atar,
yerlere düşmüş ayar
gariban kalmış Türkcem,
sıfıra düşmüş akcem...

akdevrim.02.11.06.istanbul.

yazdığım yazılara,
değer vermeyen dostum...
korkup zannetme sustum....

eleştirebilirsin,
ne kadar istiyorsan..?
nereden esiyorsan...?
yazacağım her şeye,
olacaksan bir korsan...

sen ve ben bir yerde
rakip okey oynarız...
ömürden çaldığımız,
boş zamana kaynarız...

etiketin avukat,
atacağın her tokat,
beni biletecektir,
ileri itecektir...
sakın bunu unutma...

akdevrim.02.11.06.istanbul...

sevgiydi eli ayağı...
yağarken yağmur
dalardı gözleri...

bir umuttu onu yaşatan belki...
kapıdan girerken,çıkarken...
içine kapanıktı..
elinde cigarası,
içinde yarası
yaşadı..
gün geldi,
hayatı boşadı...

akdevrim.03.11.06.istanbul..

gökteki yıldızları,
üzdüler ağlattılar...
ve birden mutluluğun
gözlerini bağlattılar...
yağmur var istanbulda..
bırakır insanları
neden çok farklı halda...?

geceden kalma,
acıyla dolma
kaldırımlar ,
ve sokak lambaları,
göremediler bir daha
yıldızları..


akdevrim.03.11.06.istanbul.

usandım beklemekten...
bu durağa uğramaz
bineceğim otobüs..
bilmiyorum nedendir
tüm şöforler bana küs...?

akdevrim.03.11.06.istanbul..

umudumdu göz yaşıma karıştı...
aktı yere yürüdüğüm yollarda...
zalım felek hep benimle yarıştı..
boşa geçti ömrüm karakollarda...

akdevrim.03.11.06.istanbul..

yerden buharlaşarak birden göklere çıkan
gökteki yıldızları bir ampül gibi yakan...

öksüz sevgiler için,ağladım bütün gece..
adem babadan beri,bilinmeyen bilmece...

herkes biliyorum der yanlış adrese gider,
aslında şekillenmiş,çoktan oluşmuş kader...

parmaklarımın ucu tuşlara dokunurken....
adeta yok olurum,acıyla okunurken...

titredim birden bire kimliğimi unuttum...


akdevrim.04.11.06.istanbul..

çok uğraştım çıkayım,
aşkın yörüngesinden...
birinin korkuyorum,
adeta gölgesinden...

söndürün ışıkları,
böyle görmeyin beni...
merak edip sormayın ,
sevgiden titreyeni...

ateş alev her yanım...
ayak sesi duyanım..
kilitleyin kapıyı....


akdevrim.o4.11.06.istanbul..

ülkemin çok yerini,
felaket vurdu yağmur...
davetsiz misafirdi
evlere girdi çamur...
kırkdan fazla can aldı,
geriye acı kaldı...
bize hikaye gelen...

şevket sıcak evinde...
dışarda kar fırtına,
garibanın sırtına....
bir yerde bir yanlış var...
çaresizlik içinde ,
kıvranıyor insanlar...
yapmak istemem yorum..
ama neden ucurum..?

akdevrim.05.11.06.istanbul...

şimdi nerede kaldı,sevdayı tartan kantar...
ne yaparsam yapayım,hayatım olmuş mantar...

şimdi herkesten uzak,odamda yas tutarım...
günler ömürden gecer,karanlığa batarım...

korkunun gölgesi var,odamdaki duvarda...
kuruludur saatim,zaman yiyen hovarda...

sadece bu bedenim yaşlanır günden güne...
dinç ve dinamik gönlüm dalar gider engine...

gönüller yaşlanmazmış,
gereksiz boşlanmazmış...

akdevrim.05.11.2006.istanbul..

hayatın kendisi olmuş bir kumar,
her önüne gelen atıyor şamar...
hamuduyla alıp kacırır tomar...
helalı haramı düşünmeyenler...

zaman hep aynıdır insanlar başka,
sanki her yol normal gitmeye köşke
nefesin donarken diyorsan teşke...
helalı haramı düşünmeyenler...


akdevrim.05.11.06.istanbul...

kuşun taşa oyduğu,
yüreğine koyduğu,
bir çoklarının,
zamanının yoklarının
halkdan esirgediği
sevgiyi verdi...

halkdan bir insandı o,
şairdi,
akan nehirdi o...

bir emekle kapital noktasında
emekten yana ,
işçi demekten yana
olmuştu....

bir efendi ,
halkçı demokrattı
dağa taşa,uçan kuşa
adını yazdıran...
rakipleri kızdıran...

ve dağ köyünde,
adını duyardım
haber bültenlerinde...

ve o hapse atıldı...
birde satıldı
dost bildiklerince...
hoş görüsü vardı kızmadı
barışı hiç bozmadı...

o bir eski başbakandı
ölümüyle
yürekleri yakandı...

seni sevmeyenlerininde
eminim..
yüreği burkulmuştur,
ölümünle şair adam...
farklı değerleri tattı ülkem
seninle şair adam...
toprağın bol,
cennetin yol,
olsun.....

akdevrim.06.11.06.istanbul..

sen özümsediğim bahar,
yazda yağan kar gibisin...
senle yakın olur uzaklar,
sesimi duyar gibisin...

sen gün olur buharlaşır,
ta bulutlara ulaşır,
sınırsız bir sevgi taşır...
ansızın yere inersin....

bir yağmur bir dolu bir kar..
anlaşılmayacak ne var..?

yerin özlemi,
yerin arzusu
bence doğrusu....

akdevrim.06.11.06.istanbul..

doğsa ne doğmasa ne,
umududa vurdular...
doğmamış bir bebeğin,
yüreğinden sordular...
sanki her şey onların,
böyle düzen kurdular...

taşı yontan değerle,
at binilen eğerle..
bir geçitte durdular...
bırak güneşi doğsun,
artık sen hep doğrusun...

akdevrim.06.11.06.istanbul...

ne kadar çok zor şimdi
sözçüklerle dost olmak...
kaleminle uzanıp,
güneşten parca almak....

sınırların kalkdığı
dünyada yaşıyoruz...
hayal sınırlarını,
zorluyor aşıyoruz..


akdevrim.06.11.06.istanbul..

uğraştım olamadım,
bir kapının mandalı....
boğar beni bu deniz,
dalga vurur sandalı...

sen uyurken dün gece,
bir cinayet işlendi...
sözçüklere can veren,
yazar ruhum fişlendi...

elim kalem tutmakta,
gönülden bir tutsağım...
karanlıklara mahküm,
en güzel olan çağım...

bir katilin elinde,
keskin bir bıcak oldun...
kalbime girip çıktın,
tutulmaz kacak oldun...

hiç bir zaman kurtuluş ,
şişede aramadım...
insanlardan kacarak,
köşede aramadım....

akdevrim.07.11.06.istanbul

yalnızlığın gölgesi,odamdaki duvarda,
bir insan göremedim,yürüdüğüm kulvarda...

duygularım adeta duvarlardan okunur..
zaman keskin dişiyle,iliğime dokunur...

dört duvarın içinde,bir tutuklu adamım...
yaşadığıma göre var demekki zamanım...

mesele şu bu değil sonun sonuna varmak...
Tanrınınn meleğine,ben neredeyim sormak...

bırak nasıl akarsa aksın diyorsan ırmak...
kirde akar zehirde,
boğulursun nehirde....

akdevrim.08.11.06.istanbul...

dostluğuna lafım yok,iyi bir arkadaşsın...
harflerim kurşun gibi,belleğine ulaşsın...

bu yazdığım siteye üye bile değilsin,
istersin gelip gecen ,hep karşında eğilsin..

beni ilgişlendirmez olursan ol avukat...
egoist bir adamsın bu düşüncen çok sakat...

ortamın gayet iyi etiketin var senin,
herkesi küçük gören hareketin var senin.

korkarak geri adım atacağımı sanma..
uyumaya devam et,sakın bir gün uyanma...

senmiki diyen bana sitenin yüz karası
bir gün banada gelir söz söyleme sırası...

akdevrim.08.11.06.istanbul..

cennetteki melekdir,şimdi Gökcen kızımız...
okumak varmış onu,burda alın yazımız...

evladı olmayanlar bu acıdan ne anlar...?
tahammülsüz bir acı,yüreklerinden damlar...

duyarsız bir bakkalın,birden seçtiği kurban..
filizlenen yüreğe kıymışta vurmuş tırpan...

kardeşimi kaybettim,uzun yıllar olmuştu...
önümde anne,babam günden güne solmuştu...

acılar denizidir yaşadıkca çoğalan...
nereye gidersen git yaşamdam miras kalan...

acıyı ve tatlıyı paylaşıyoruz burda...
ortak çarpan bir yürek,hep taşıyoruz burda...

akdevrim.08.11.06.istanbul..

yazamak için kalemi,
aldım yine elime...
zinçirlere bağlanmış,
gelmiyor her kelime...
gülsemmi ağlasammı
döndüm baktım halime....
ben kimim yaşamak ne?
sanki tuş oldum yine....

deprasyonda ruh halim,
acılar içindeyim...
anlamıyor yar beni,
çok farklı bir gündeyim...
kurşunu yemek için,
belkide en öndeyim...
ben kimim yaşamak ne ?
hep yokuş oldum yine...

akdevrim.09.11.06.istanbul...