03-11-2007, 12:57 | #31 |
|
[quote=Av.Şehper Ferda DEMİREL
Nice başlarılara imza atmış çok başarılı bir işadamı ile yiyecek ekmek bulamayarak dilenen park taburesi üzerinde uzanan dilencinin yaşamı arasındaki görece farklı mülkiyet olgusuysa, yalnızca doğum-ölüm aralığını daha konforlu koşullarla geçiriyor oldukları gerçeğinden ibaret. Ölüm gerçeği karşısında neyimiz var sorusuna verebileceğim -yine kısır, yine yetersiz ve yine anlamsız olmakla birlikte- tek yanıt, "içinde bulunduğum ana bakacak olursam, galiba biraz daha zamanım var" dan başkası değil Saygılarımla...[/quote] Bence "Bu zaman aralığında neyimiz var ?" şeklinde sorulsaydı hiç birşey değişmezdi. Çünkü bu zamanın içinde zaten bulunmaktayız. Bu zaman aralığına hapsedilmiş olmaktayız. hayat denen süreçte aşağıda yazılan yorum bence daha anlamlı; Alıntı:Yazan ISIL YILMAZ Var olmak, anlamlı bir biçimde var olmaya çalışmak, varım yoğum bu. Bu düşünceniz beni çok derinden etkiledi. Bu cümleniz için yığınlarla ansiklobedi yazıldığını düşünüyorum. ------------------ |
03-11-2007, 13:03 | #32 |
|
İşte, anlamlı kılmaya çalışmak ...
Kabul edelim ki başka seçeneğimiz de yok, yokluğun sarsıcılığı karşısında... Biraz da biz oyalanıyoruz Saygılarımla... |
01-07-2009, 15:36 | #33 |
|
Ne çok şeyimiz varmış.
|
01-07-2009, 20:53 | #34 |
|
Önemli olan yokken varolabilmek, ve neyin eksik olduğunu hissettirmemek..
Bence.. |
01-07-2009, 21:07 | #35 |
|
Umudum var... En önemlisi beni güldürecek bir şeyler bulma yeteneğim var... Galiba bu beni ayakta tutuyor.
|
13-07-2009, 00:13 | #36 |
|
Bugün ben varım Yarın da var olma umuduyla
|
13-07-2009, 09:47 | #37 |
|
Soru işaretlerim var Anladığımda kendimi ne kadar hafif hissedeceğimi düşündüren eski soru işaretlerime bakınca oluşan bir gülümseme var
Bir de camın önündeki menekşe çiçek açmaya karar vermiş, bir çok tomurcuk var |
13-07-2009, 15:55 | #38 |
|
Hasta bir kedim var...
|
13-07-2009, 16:09 | #39 |
|
İşim var, yapmak için istek yok.
|
18-07-2009, 00:51 | #40 |
|
Yanımdan ayırmadığım bir not defterim, renkli kalemlerim, ipotum var. Uzun yola gidiyorsam buna bilgisayarım da ilave oluyor.
|
18-07-2009, 05:26 | #41 |
|
Allah eksik etmesin -cümlemizin- çok sevdiğim bir oğlum var.Ondan ötesi önemli değil.
|
18-07-2009, 17:01 | #42 |
|
...
Çok uzun ve çetin yollardan geçtim, zorlu sınavlardan geçtim de geldim bugüne. Çok günahlar işledim, çok insan aldattım. Tanıdığım-bildiğim, beni tanıyan herkesi kendime düşman ettim de geldim bu dipsiz yalnızlığa. Kalbim kırıldı, kalpler kırdım, gururum kırıldı, gururlar kırdım, yerlerde süründüm, yerlerde süründürdüm. Yalan söyledim, yalan işittim. İnanmadım, inandıramadım. Rezil oldum, rezil ettim. Sevdim, âşık oldum, âşık ettim. Eğer hayatın sonu; dipsiz gibi görünen bir kuyunun dibiyse bilmem kaçıncı kez ziyaret ediyorum bu dipsiz kuyunun dibini.
Çok da güzel başlamayan hikâyem, bir ara güzel devam ettiyse de güzel sürmedi. Yetmedim, yetmedi. Yıllar önceydi. Sıradan bir hayatı yaşıyor, gidiyordum. Ne olduysa oldu (bunu gerçekten hala bilmiyorum) zihnimde garip ve bana ait olmayan düşünceler belirmeye başladı. Yaşadığım şehri bırakıp gitmek istiyordum. Gidemiyordum, çünkü neden gitmek istediğimi bilmiyordum. Neden gitmesi gerektiğini bilmeyen insan gidemiyormuş, onu gördüm. Gidemedim haliyle. Kaldım mı? Onu da yapamadım, çünkü neden kalmam gerektiğini de bilmiyordum. Yaşamak için bir sebep arıyordum sadece. Bu sebebi bulabilirsem kalmak ya da gitmek mevzuu kendiliğinden çözülecekti, bunu biliyordum. Bu yalnızlık o zaman buldu işte beni. Güzel ve işveli bir peri kızı gibi, pulları gözalıcı güzellikte bir denizkızı gibi aldı beni rüzgârının içine. Ben gittikçe ardından o kaçtı ya da ben öyle sandım, koştum peşinden. Ben kovaladığımı zannettikçe tam da içine giriyormuşum da anlamamışım. “Kendime geldiğimde” mi diyeyim yoksa “gözümü açtığımda” mı bilmiyorum ama bir zaman sonra, kurtulması mümkün olmayan koca bir mengenenin içine kısıldığımı anladım. Bu büyük mengenenin adı yalnızlıktı. Maddi ya da manevi her şeyi, her şeyimi kaybettim. Kimsem ve hiçbir şeyim kalmamıştı. Ölüm o zamanlarda ilişti yanıma. Gırtlağından bitmeyen hırıltılar çıkaran küçük bir kedi yavrusu gibi yanaştı. Masumdu, güzeldi, sevimliydi, sevilesi, alışılası ve yaklaşılasıydı. Sevdim, alıştım ve yaklaştım. Ama korkaktı, nankördü, riyakârdı. Ben sevdikçe korktu, ben alıştıkça uzaklaştı, ben yaklaştıkça kaçtı. Beni, onulmaz yaralara gark eden, terk eden ilk sevgilimdi ölüm. Vazgeçtiğim ilk sevgilimdi ölüm. Hayatla unutmaya çalıştım ona olan aşkımı. Hayat da tıpkı ölüm gibi güzel, yaşanılası, sevgili ve yakındı. Güzelliğine hayran kaldım, yaşadım sonuna kadar ve sevdim hayatı. Ama eski sevgilimi unutamıyordum bir türlü. Düşlerimde ve hayallerimde aldattığım ilk sevgilimdi hayat. Zaman ilerliyor ve birçok insan ortak oluyordu hikâyeme. Kimini ben ortak ediyordum, kimi kendiliğinden dalıyordu bilmediği bu denizin sularına, boğulabileceğini bilmeden. Kimini uyardım, kimine ses etmedim. Görsün ve kendisi karar versin istedim. Kimi bıraktı gitti, korktu. Kimisi de kaldı sonuna kadar. Giden de pişman oldu sanırım kalan da. Bu cümleleri yazarken onlarca isim geçiyor aklımdan. Kimi masumdu, kimi hiç kimsenin olmayacağı kadar suçlu. Kimi yara aldı, kimi (belki de şans eseri) “burnu bile kanamadan” çekti, gitti. Her giden bir iz bıraktı, her kalan bir yara açtı. Ve nihayetinde elimde hem herşey hem de koca bir hiç kaldı... |
19-07-2009, 00:43 | #43 |
|
Cesaretim var.
|
03-09-2009, 15:46 | #44 |
|
Bir sene önce balkondan düşmüş olan, çok yaşlı olduğu için kaldıramaz diye veteriner hekimlerce ameliyat edilmeyen, ancak yaşama azmi ile kalça kemiği kırığı iyileşmiş, şimdi koşamasa da yürüyüp yaşamaya devam eden bir köpeğim var.
Onun azminden aldığım dersler var |
04-09-2009, 13:33 | #45 |
|
Neyimiz mi var?
Sanırım her şeyin bize ait olacağını sanarak kocaman bir aldanmışlığımız var.Ama mülkiyeti bana ait olmasa da zilyetliği bana ait olan bu hayatın nimetlerini en iyi ve faydalı şekilde değerlendirme inancım var |
04-09-2009, 13:41 | #46 |
|
Benim hala umudum var
Hadi şimdi çalıntı yapmış olmayayım, aslında içimden geçen buydu ama yine de analım: "Benim hala umudum var. İsyan etsem de istediğim kadar. İnat etsem bile bırakmazlar sahibim var. Seviyorlar, bazen soruyorlar...Bu da geçer gülüm, yaşamana bak, alınacak dersler var..." Mazhar Alanson |
04-09-2009, 13:42 | #47 | |||||||||||||||||||||||
|
Şey, birazını paylaşabilir miyiz acaba? |
04-09-2009, 13:46 | #48 |
|
Vicdanımız var. Bizi mahvediyor, çok yıpratıyor. Her adımın hesabını soruyor, ve çok can yakıyor, bunaltıyor, bunaltıyor. Nihilist yaklaşımlar, hiçbir felsefe işe yaramıyor. Bazen diyorsun, keşke olmasa.. Ama var, kurtulamıyorsun.
|
04-09-2009, 13:51 | #49 | |||||||||||||||||||||||
|
Bir de paylaşma mutluluğu var olur, ne güzel |
04-09-2009, 13:53 | #50 | |||||||||||||||||||||||
|
Hem cesaretim hem umudum var olur böylece.. Teşekkür ederim..
|
04-09-2009, 14:23 | #51 |
|
Her gün aldığımız nefes,doğan güneşin sıcaklığını hissedebildiğimiz bir bedenimiz var,sıcacık kahve içebildiğim kocaman bir bardağım var,akşamları okuyabildiğim bir kitabım ve konuşabildiğim arkadaşlarım var.Yani aslında her gün insana verilmiş bir hediyedir değerini bilmek gerek,hayat kısa bir gün sona eriyor,ne zaman nasıl bitecek bilemiyoruz bu yüzden her anın tadını çıkarmak lazım diyorumhadi gülümseyelim
|
04-09-2009, 15:02 | #52 |
|
Hiç bitmeyen ve kolay kolay kırılmayan bir umudum, başarma gücüm, hırsım, inancım ve en önemlisi de sevdiğim insanlar var..
|
04-09-2009, 16:22 | #53 |
|
Talebelerim var...
|
04-09-2009, 16:26 | #54 |
|
Sinirlendiğimde bir anda herşeyi bir kalemde silen, ama çok çabuk affeden (herşeyi değil tabi. ) bir yüreğim var.
|
04-09-2009, 18:34 | #55 |
|
Bugün'ü bana zehir eden bir baş ağrım var. Her zaman iyi şeylerimiz olmuyor maalesef
|
07-09-2009, 13:34 | #56 |
|
Kahvem var
|
07-09-2009, 14:40 | #57 |
|
Nur Deniz'imiz var.
Son yaptığını çok takdir ettim. Buradan da teşekkürler. |
07-09-2009, 14:52 | #58 |
|
Gözlerim varr!!!!! Görüyorum, görüyorum , görüyorum
|
07-09-2009, 15:15 | #59 |
|
havamız var suyumuz var buna da şükür
|
07-09-2009, 15:21 | #60 | |||||||||||||||||||||||
|
kolay kolay sinirlenmeyen ama hoslanmadigim bir durum olursa ciddiyetimi takinma gibi bir yapim var |
Türk Hukuk Sitesi (1997 - 2016) © Sitenin Tüm Hakları Saklıdır. Kurallar, yararlanma şartları, site sözleşmesi ve çekinceler için buraya tıklayınız. Site içeriği izinsiz başka site ya da medyalarda yayınlanamaz. Türk Hukuk Sitesi, ağır çalışma şartları içinde büyük bir mesleki mücadele veren ve en zor koşullar altında dahi "Adalet" savaşından yılmayan Türk Hukukçuları ile Hukukun üstünlüğü ilkesine inanan tüm Hukukseverlere adanmıştır. Sitemiz ticari kaygılardan uzak, ücretsiz bir sitedir ve her meslekten hukukçular tarafından hazırlanmakta ve yönetilmektedir. |