akdevrim / şiirler

harflerle çağırdım beni duy diye...
güneş doğdu vakit geldi öğleye..
zaman geçti aylar döndü seneye...
sen hala ortaya çıkmadın sevdam...

koyun kuzuladi inek doğurdu....
herkes boldan aldı yedi yoğurdu,
efkarını gök yüzüne savurdu...
gizlenmekten asla bıkmadın sevdam...

neden bilmiyorum olduğun yeri..?.
kacıp kaybolup,solduğun yeri...
sacını başını yolduğun yeri..
bir ışık bir tüyo çakmadın sevdam...

kalp atışlarını sanki duyarım...
sözçükleri renkden renke boyarım...
nasıl seni anlamayan hıyarım..?...
neden gözlerime bakmadın sevdam...

akdevrim.03.09.06.istanbul...

ne sesimi duydun,nede anladın...
gökteki yıldızlar şimdi yoldaşım...
sevgiye bulutdan bir bir damladın...
birden acı oldu artık haldaşım....

ne zaman gitmişsin hüzünlü oda...
olduğun dünyada yer yok banada..
varlığımı bilen varmı binada...?.
beni saran duvar şimdi derttaşım...

akdevrim ağlarken gülmek olurmu..
sevgiyi anlamak bu kadar zormu...?.

akdevrim.03.09.06.istanbul...

şiir sever saygın dostlar..
sessiz konuştunuz benle...
sizin için gidiyorum,
şiir yüklü bir trenle...

ineçeğim istasyonu...
gideceğim hangi yönü..
sececeksem ben bir konu..
teşke önceden bilseniz...

gidilen yol yarısında
okumanız karşısında,
sanki şiir carşısında...
hangi renkden isterdiniz...?..

size layık olabilsem...
yüreklerde kalabilsem...
şiir adına acıyı
gözlerinden alabilsem...

baktım okunma sayıma..
ders aldım kendi payıma...
minnet duyarım daima....
selam saygı hepinize....

akdevrim.03.09.06.istanbul..

..ve çiğerim yandı düştü...
birden kargalar üşüşdü...
gönlüm bir yosmaya düşdü...
oysa ben hiç yaşamadım....

yürek derinden yaralı...
yazılmış defter karalı...
acılı günler sıralı....
gülen yürek taşımadım..

gökte yıldız yerde yardı
zannettim beni duyardı
gönül telime uyardı...
ben artık alışamadım...

şimdi nerde nede nasıl..?.
aşka verdin böyle fasıl..
umursamaz dersin asıl...
seninle hiç koşamadım...

akdevrim.04.09.06.istanbul..

herkesin güneşi bir kere doğar...
küçüçük kalbime bir dünya sığar..
mutluluk yerine şimdi kar yağar...
varmıyım yokmuyum anlamadımki...

bir köşe başında yaslandım durdum....
bu göz yaşlarımla ıslandım durdum...
bir hırcın değilim uslandım durdum..
sahiden kendimi tanımadım ki...

benden uzak olan mutluluk neydi...
parmaklarımın ucuna değdi...
nasıl bir kadere hep boyun eğdi..
bir çıkış yolunu bulamadım ki...

her yiğidin harcı ateşte yanmak...
en güzel duyguya birden dayanmak..
dokunmak,uykudan hemen uyanmak...
sevgimi aradım bulamadım ki...

akdevrim.04.08.06.istanbul..

en büyük teşekkür okunma sayım...
gece yıldızlara dokunma sayım...
göz bebeğinize bir gül asayım..
şiir gibi çarpan asıl yürekler....

sessizce konuştuk birbirimizle...
duygular örtüşdü şiirde gizle...
işte sevgi yolu,şiiri izle...
size saygı duydu bütün melekler..


akdevrim.04.08.06.istanbul..

düşünceyi tartan ince terazi..."
senden önce icad edilmiş yazı,
bir anlayabilsen inleyen sazı...
şimdi beni böyle yadırgamazdın...

gökten yıldızları caldılar gece...
varımı yoğumu aldılar gece...
duygusuz ortaya saldılar gece...
bilirim sen olsaydın böyle ko'mazdın..

adalet duygusu yoksa bir yerde...
hayat zindan olmuş,çıkışı nerde...
serseri kurşunu yerim siperde...
adalet olsaydı öksüz kalmazdım..

uyudun uykudan uyan akdevrim,
gecen yılları sayan akdevrim...
bordo maviye boyan akdevrim...
yerinde olsaydım,derdi almazdım...


akdevrim.04.08.06.istanbul..

sen,
bir ömürsün
bakışımı donduran...
mayınlı sözçüklere
öpüçüğü konduran...
kesişmez yollarımız...
budandı dallarımız...
büyümez artık..
mayınlar patlar
sözçük yaralı...

akdevrim.04.09.06.istanbul..

ışığı ışıktan caldılar,
umudu umutdan..
bunlar,
ne bilir haldan...

ekmeğin,
aşın...
çileli başın.
geçirdiği
evrimi...

dar ağaçlarına sunulan bedenlerin
ve
ölüme gülerek gidenlerin...
türküsünü çağırdım..
bundan sonra doğacak
çocukların ruhuyla...
her can gibi....


akdevrim.04.09.06.istanbul..

hayat mantar..
çekmez kantar...
sen sevgiyi silinmez
kalemle
buluta yazdın,çözüldü yağmur
oldu...
umut...
yarınım,
öbürgünüm...

baharlar gelir
gider memlekete...
beni taş duvar anlar...

bedenimde tutsağım...
biyolojik sağım...
amma
hayat mantar
çekmez kantar...


akdevrim.04.09.06.istanbul....

bir şey susar
namlu mermi kusar...
kanlanır...
yarının yarınları..
umudu yaratan Tanrı
insana aratan Tanrı...
yalvarırım gör bunları...

güneşin doğuşunu,
ışıklarını,
buğdayın başaklarını...
görmeden,
yaşayıp ölenler var...
ölenlere yazgıdaş
gelenler var...

sanki ruhum binlerce
kıyılır...
gencecik bedenler
verilirken toprağa...

yaşamak varken kardeşce...
yer kürede
paylaşıp,
ekmeği suyu..
uyumak ölümden uzak
bir yerde
derin uykuyu...


akdevrim.05.09.06.istanbul...

gökte yıldız kadar senden uzağım...
herkesin kactığı bubi tuzağım...
bıraksalar beni ağlayacağım...
kurulu mekanik varlığa döndüm...

sözçükleri bana düşman etmişler...
yaşadıklarına pişman etmişler...
yüz üstü bırakıp çekip gitmişler...
duyarsız,anlamsız varlığa döndüm...

türkceyle ağlamak,türkceyle gülmek...
anlatılacağı anlıyor bilmek...
türkcesiz yaşamak,yaşarken ölmek...
canlı gezer ölü varlığa döndüm...

akdevrim türkceyle rüyayı görür...
gözlerini acar dünyayı görür...
türkce olmadığı bir yerde ölür...
anlattımda ölü varlığa döndüm...

zamanın azraili nedir diye düşündüm..?.
gecen günlere yandım,doğuşumdan üzgündüm...


iki günün arası bir geceyle ayrılmış...
ağlamak yada gülmek kaderinden sıyrılmış...


kaç tane dostun vardır gelirler ardın sıra...?.
şükretmesini bilsen uzandığın hasıra...

gercek dostun yıldızlar,
dünyada tek başına
kalmışsın yürek sızlar....


akdevrim.05.09.06.istanbul..

bir ciçeği actıran,
ve kuşları ucurtan..
kutsal güçün adına...
sevgiyi anlat bana...
harflerle resmini çiz...
dile gelsin bütün giz...

sevgi nehirlerini,
yüreklere akıtan,
özgün şiirlerini,
nakış gibi tokutan...
derin duygu olmalı...

belkide bu sevgidir..
adem ile havayı
cennetinden kovdurtan,
ve nesillerine
hep kendini sordurtan...

akdevrim.06.09.06.istanbul..

şayet kızarsam birine,
en ağır söz armut derim...
sinirlenir çay içerim..

elbetteki olacaktır,
yazılanı beğenmeyen,
ondan dokuza inmeyen...
kendi otosundan başka
hiç bir araca binmeyen...
ara sıra okey oynar..
oyun kurar,beyin yorar..
hep kendi başına kaynar...
böyle bir arkadaşım var...
adı osman yeşil bostan....
sayılır o,eşten dostan...


akdevrim.06.09.06.istanbul..

memlekete bahar gelmiş,
ve çicek acmış ağaclar...
ortam harika düzelmiş..
başlara takılmış taçlar...

ne ağlayan ne inleyen,
her kötü sözü dinleyen..
artık büyük benim diyen...
kimse yoktur orta yerde...

düşünceyi,eğlenceyi
her günü vede geceyi
güzel olan her neceyi
birlikte yaşar insanlar...

eller yürekler kenetli,
eş dost hepsi hareketli,
yüzler güleç bereketli...
birlikte koşar insanlar...

hep akdevrim onur duyar...
yüreğin nabzına uyar...
sizi yüreğine koyar..
zorluğu aşar insanlar...

akdevrim.06.09.06.istanbul.

sevgi dedim sevgi durdum...
ne hayallerini kurdum
şimdi enkaz evim yurdum..
neredesin ruh ikizim..?

yağar gökten yere yağmur...
olur el ve ayak camur...
yok artık ekmeklik hamur...
olamaz ki saklım, gizim...

akdevrim.06.09.06.istanbul...

iki günün arasında
karanlıkta yaşıyorum...
hep gündüzleri çalışan
bir bedeni taşıyorum...
kurulu bir saat gibi,
gider gelirim bir işe..
sanırım benden usandı
benimle avunan köşe...
seviyorum sözçükleri
inçi gibi dökülürken,
en harika duyguların
yürekleri sökülürken...

akdevrim.06.09.06.istanbul..

iki günün arasında,
karanlık bir gece vardır.
muhatabın bilmediği,
bilinmez bilmece vardır..

günler seni boşar gider...
dağı taşı aşar gider...
tutamazsın koşar gider...
neden hep acele vardır...

koşarsın menzile doğru,
uzanırsın ele doğru...
koklanacak güle doğru
ansızın şamarı yersin...

göremezsin her rüyayı,
çözemezsin bu dünyayı..
okuyla kurulu yayı..
bir oyuncak zannedersin....

akdevrim kendi halinde...
ne kalbinde ne dilinde...
anlayışsızın elinde
mana yitik hece vardır...

akdevrim.07.09.06.istanbul...

gece ruhumu yaktılar,
kalbimi acıp baktılar..
bilinmeyen bir adrese
benide alıp aktılar...

sadece bedenim burda
ruhsuz amacsız bir hurda..
sona biraz daha varda
işte öyle yaşıyorum...

ne halimden.ne dilimden,
kim zarar gördü elimden..
cellat gibi bir zalimden...
bir korkuyu taşıyorum....

mekanık bir varlık gibi...
ne yokluk ne darlık gibi..
sessiz bir mezarlık gibi
kıyamete koşuyorum...

ötenin ötesi vardır...
güneşin memesi vardır..
ne güzel demesi vardır...
hey insanlar kardeş olun..

bıcak cekmiş kurşun atmış,
en yakın dostunu satmış..
bütün ruhları kanatmış..
bir sonunu düşündünmü...?.

suçsuz günahsız doğmuştuk,
suçla günahla buluştuk..
birlikte menzile koştuk...
sormazlarmı bu yoldaşı...

akdevrimin arkadaşı...
ister yolla ister taşı...
düşüncesiz aptal başı...
yaşarken farklı gördünmü...


AKDEVRİM.07.09.06.istanbul..

sesinle soluğunla hep duygulara eşsin...
en güzel hayalleri süsleyen bir güneşsin..
her yüreği taşıyan,umudu senden alır...
eğer seni görmezse hep boynu bükük kalır...
renkler hep donuklaşır,sözçükler uzaklaşır..

akdevrim.07.09.06.istanbul...

ruhumu yaraladın.
kapımı araladın.
çekip giderim artık..

niçin kıydın sevgiye?.
bak ne kaldı geriye.?..
göçüp giderim artık...

sözçük beni bitirdi,
manasını yitirdi...
kacıp giderim artık...

bir kere duyan duysun...
ister gözümü oysun..
ucup giderim artık...

akdevrim.07.09.06.istanbul...

ne yaptım ötenin ötesi için..
ömrümü bitirdi,mahfetti yıllar..
yakında vurulur kalbime perçin...
yürümekle biter düşündüm yollar...

ibadette huşu içinde insan..
bu berat gecesi,barışı dile...
Tanrıdan insanlık için yakarsan..
iyiye güzele yarışı dile...

yaşadım boş yere,oldum beynamaz...
düşündüm kalbimde bir şey kaynamaz...
benim bu ipimde canbaz oynamaz...
uzaklaşır kacar yanimdan kullar...

akdevrim.07.09.06.istanbul..

lki gece arasına..
aydınlık gün vermiş Tanrı..
mutluluğu,mutsuzluğu...
salkım salkım sermiş Tanrı..

beğenip alsınlar diye....
olmayan bir yakınına,
versinler onu hediye...

ama insanki aç gözlü,
pazarlıklı farklı sözlü,
geçmişin geçmişi özlü
bu zamanda bulamazsın...

sağ göz itimatsız sola,
sol göz kararsızdır hala...
her gün yürek dola dola...
bir duyarsız kalamazsın...

akdevrim sende oyalan...
bordo maviye boyalan..
zaten dünya olmuş yalan...
sende yalan olamazsın....


akdevrim.08.09.06.istanbul..

karanlık geceden çıkmak,
daha ileriye bakmak,
sevgi denizine akmak...
her yüreğin harcı değil...

tatlı rüyadan uyanmak,
tek bir sevda için yanmak,
bir ömür boyu dayanmak
bir ereğin harcı değil..

sevgi saygı erdem işi,
onurla yoğrulan kişi,
tırnağına takmış dişi,
her yürek çıkarcı değil..

yaşamak kardeşcesine,
uyanmak bülbül sesine,
gitmesine,gelmesine,
her yürek hazırcı değil...

akdevrim.09.09.06.istanbul...

düşünmek isterim seni,
bir ekmeğe uzanırken..
bir yüreği kazanırken..

adım atma yer yüzüne...
sağın solun dolu mayın..
ansızın vurur bir hayın..

gitme hayalimde yaşa..
böylece benide avut..
kan ve göz yaşını unut...

suya karıştı göz yaşım,
buharlaştı buluttadır.
sevdam gizli umuttadır..

düşünmek isterim seni..
bir baharın yağmurunda,
düşüncenin hamurunda..

akdevrim.09.09.06.istanbul..

adressiz bir kurşun gibi,
doğdum,büyüdüm giderim...
acıların var sahibi,
doğuştan belli kaderim...

kurumuş sararmış yaprak,
bir rüzgar ararmış yaprak,
tamamen kararmış yaprak...
baharı gelmeyecek ki..

güneş doğdu batmak için,
mutluluğa katmak için,
karanlığı atmak için,
daha doğacağı yok ki...

yalan bile yalan olmuş,
hiç solmayan solan olmuş..
en kötüyü alan olmuş..
bir şeyi bırakan yok ki...

bakışının yokluğunda,
kaybolduğumu bir bilsen...
sensizliğin doruğunda
anlayıpda gelebilsen...

sanki sözçükler canlanır...
ölü hislerim uyanır,
birden yıldıza dayanır...
uyanıpda gelebilsen...

her şiirin hası sensin
Yüreğimin yası sensin
sevdamın tek ası sensin
bir bilipde gelebilsen...

sensiz güneş doğmuş batmış,
alan almış,satan satmış,
kalbim öylesine atmış..
bir görüpte gelebilsen...

akdevrim bekler bir yerde...
her şeye rağmen özlerde..
her yaş biriken gözlerde...
hissedipde gelebilsen...

akdevrim.09.09.06.istanbul...

elimi uzattım,tersinle ittin...
sanki anlamadın duygularımı..
kalbimi kanattın,kaşını çattın..
zinçirlere vurdum arzularımı..

yanıldım bir kere acı çekerek...
sevgi tarlasına fidan dikerek
sevda karşısında birde çökerek...
zinçirlere vurdum arzularımı..

akdevrim senide yaktı bir hain,
gülerek ardından baktı bir hain...
bitmez ona karşı,duyacağın kin...
zinçirlere vurdum arzularımı...


akdevrim.09.09.06.istanbul.

aklım ermez hiç bir şeye...
nedir zamanı durduran...?
yer kalmaz hiç bir gayeye,
bir gün olur dünya viran...

kavga edip kan dökenler
gardaş çiğeri sökenler...
devamlı nifak ekenler...
toprak altı ölü beden...

gün yok sela duyulmasın,
hayat yere serilmesin,
bir toprağa verilmesin...
ölümden ötesi varmı..?.

yaşa ama bölüş,dayan..
gözünü aç vede uyan...
sakın olma bir şey soyan...
her şeyin bir sonu vardır...

akdevrim.10.09.06.istanbul..