akdevrim / şiirler

saatleri dondurun,
gözümün bebeğine,
hayalimi kondurun...

bulunduğum duraktan,
çoktan geçmiş dolmuşlar,
öleceğim meraktan...

kendimi teperim ben,
ateşi öperim ben...

akdevrim.istanbul.

şarşurleri doldurun,
saçlarımı yoldurun,
düş görmek istiyorum,
hayalimi taşıyan,
kuş görmek istiyorum...

usandığımı bilin,
bana uzanan dilin,
yaptıklarını görün!..

akdevrim.istanbul.

hangi yüz yılda yaşadın,
karıyı kızı boşadın,
çıkmış tamamen haşadın,
tabutundan iz kalmamış,
geri dönsen yüz kalmamış,
yatmaya devam mezarda...

parmağım tuşa dokunur,
sanki uzaktan okunur,
değişmiş yaşanan dünya...

akdevrim/istanbul

dünya değil bana göre,
dönemem geldiğim yere,
beyin içinde daire,
döner durulur ben durmam,
neden niçin asla sormam...

ateş yakar su boğarmış,
yerlere zulum yağarmış,
kötülük dünyayı sarmış,
el kaldırıp teslim olmam,
gündüzden geceye kalmam...


akdevrim/istanbul

gündüzden geceye kaldım,
söndü birden ışıklarım,
ve zifiri karanlığa
döndü birden ışıklarım...

geçtiğim köprüler yanmış,
hayalim kana boyanmış,
avazım göğe dayanmış,
çekmez beni ayaklarım.

hain dedim bir kadına,
sevgi ve dostluk adına,
kurşun sıktı inadına,
yüreğimi ne saklarım?

akdevrim.istanbul

yanık bir sazın sesinde,
bir çocuğun gülmesinde,
gitmesinde gelmesinde,
neden seni hatırlarım,
bir ateş var yüreğimde,
anlatamaz satırlarım...

ölü bir beden değilim,
cennete giden değilim,
bir aşksız neden değilim,
bir tek seni hatırlarım,
sevgin yüreğimde canlı,
anlatamaz satırlarım...

akdevrim/istanbul.İstanbul Atatürk hava limanı.

susar kalem ile kağıt,
arşı esir alır ağıt,
yeter ki sen hukuk dağıt,
tekde olsan tekda kalsan,
ateşe mezara dalsan!...
...
akdevrim.istanbul.

yaz değilim,kış değilim,
öksüz bir bakış değilim...
nasıl bir yaratıksın ki...
seni unutmuş değilim,
elini tutmuş değilim...
gün ve gece gelip gecer,
göz yaşımı alıp içer...


akdevrim/zeytinburnu.istanbul.

işitmişim ne çok azar,
ne kağıt ne kalem yazar,
son durağın derler mezar,
canım çok acıyor anne!...

akdevrim.istanbul.

gördüğüm enderin kuyu,
nereye boşaltmış suyu?
acı çektim ömür boyu,
ne kalem yazdı ne kağıt
dedim efkarımı dağıt...

gün karanlık gecem yorgun,
dakıkalar gecer durgun,
duyarsızım yedim vurgun,
ne kalem yazdı ne kağıt,
dedim efkarımı dağıt...


akdevrim.istanbul.

gökten yıldızı çalmışlar,
ben gibi yaya kalmışlar...
ne yıldız çaldım ne umut...
benim için ezan komut,
bilsem nasıl müslümanım?
tabutun içinde canım...

akdevrim.istanbul.

ne isterim ne özlerim,
yazmaz benim kalemlerim...
asla saza söze sığmaz,
acılarım elemlerim...

...hava soğuk,yerler ıslak,
hayallerim öksüz kalmış...
ve yürüdüğüm kaldırımlar,
sanki beni benden almış...

söndürülmüş lambalarım,
depremden çıkmış enkaza,
döndürülmüş lambalarım....

yüreğimin dehlizine,
yürüyorum adımadım....

akdevrim.istanbul.

gelip geçtiğin limanda,
izin kalmış özgün kadın...
artık daha sormasanda,
gizin kalmış özgün kadın...

ne saza ne söze sığar,
kalem defter yazmaz seni!..
saçlarına yıldız yağar,
dünya yaratılır yeni...

tanımadan yazmak zordur,
zamanı saatı durdur...

akdevrim/istanbul.

çicekleri sevdirmezler,
doğruları yazdırmazlar,
sırları geceye mahküm,
gündüzlere sızdırmazlar...

akdevrim/istanbul.

dokun can ver hayalime,
buda kimdir sakın deme,
tırnağı batar elime,
hangi eli tutacaksam,
şöyle sağa sola baksam!...
yürüdüğüm yola baksam!...

akdevrim/istanbul

güneşin üzerine gölgesi düşen kadın,
hayalimi kucaklar alır gider buradan...
gecen her dakıkada benimle pişen kadın,
benim gibi çekmekte sanki aynı yaradan...

geceleri yaralı,gündüzü karanlıktır...

akdevrim/istanbul.

dost bildiğim düşman olmuş,
gülü vermiş pişman olmuş,
canım çok acıyor anne...

unuttum gece uykuyu,
...ne çekerim ömür boyu,
canım çok acıyor anne...

ışıksız kaldım bir yerde,
üstüme kapanır perde,
canım çok acıyor anne...

sıcacık şefkatın nerde?

akdevrim.istanbul.

düşüme vurdum zinçiri,
bekliyorum bir durakta,
tam gittiğin günden beri,
şaşkın bakışlar merakta...


akdevrim.istanbul.

senelerce beklediğim duraktan,

kaç tane otobüs,kamyon geçmiştir?..

kendimi kaybettim artık meraktan,

bu durak ömrümü sanki içmiştir...


saçlarım dökülmüş,alnım kırışmış,

içimde şeytanla melek yarışmış,

gelip gecen işlerime karışmış,

hayallerim buhar olup uçmuştur...



neredesin görmediğim son bahar?

içimde bir garip durmadan ağlar,

artık ne menzilim,ne umudum var,

dost bildiğim derin yara açmıştır...

gözlerinin bebeğinde kadınım,
umudumu esir aldın bir kere,
geldiğinde,gittiğinde kadınım,
ateş oldu sanki bana yer küre...

camım acık perdelerim ıslanmış,
kim demiş ki hayallerim uslanmış,
senin gibi bir haine yaslanmış,
şu gönlümü sığdıramam bir yere...

akdevrim.istanbul.

ateş olsan ne yakarsın,
bir düşman gibi bakarsın,
kalbine nifak sokarsın,
sevgi tutulmaz kin ile,
hiç işim olmaz sen ile...


akdevrim.istanbul.

kalemim kağıdım ekmeğim olsun,
yürünecek yollar ufuklar benim...
ışığı tutacak dileğim olsun,
sevgiyi kalbimde saklar bedenim...

ateşi tutarım suyu öperim,
kötülüğe karşı büyük siperim,
sevmişsem birini dünya teperim,
gündüzden geceye kalmaz nedenim...

akdevrim/istanbul.

kal olduğun yerde girme dünyama,
acı izdırabı serme dünyama,
elini kolunu verme dünyama,
denizin ve göğün mavisi benim,
umudun içinde yaşar bedenim!...
...
akdevrim

Hasan Alp Erdogan

sınır tanımaz kalemim,
isteyen bir anlam yükler..
belki acıyla elemim,
bekleyen boşuna bekler...

bulutlar kesmiş güneşi,
yaz gününde karlar düşer...
sevgilerin olmaz eşi,
gökten yıldız parlar düşer...

kalem kağıt,
yazar ağıt!...

akdevrim.istanbul.

tarlayı basmış inekler,
ekin mısır harap olmuş,
dünyamı döndü tersine,
eldivenler çorap olmuş...

ekmek derim peynir derim,
katıklar aklımı yerim,
eksinin altı değerim,
dünya şeytanlarla dolmuş...

ne garipsin sen akdevrim,
yok dersin dünyada yerim,
görünmez deme eğerim,
başkası da saç baş yolmuş...

akdevrim.istanbul.

hayalimin gölgesinde,
kaybolup gittin akdevrim!...
güneşin doğmaz bir daha,
ağlarken bittin akdevrim!...

emeksiz ekmek olmazmış,
gece,gündüze kalmazmış,
bir türlü çilen dolmazmış,
nerede battın akdevrim?...

akdevrim.istanbul.

ruhumun ışığını
gecen gece söndürdüm,
en uzak hayalimi,
parmağımda döndürdüm...

ateş yaktı su boğdu,
hayalim öksüz doğdu...

hak bildiğim bir yolda,
yap yalnız yürüdüğüm,
kar gibi eridiğim...
iz bırakmaz bir yerde,
söz bırakmaz bir yerde...

davacı sanki benden,
sarıldığım yastığım,
ve yerlere bastığım

fazlalık bir insanım,
oksijeni tüketen,
kendi kendine yeten!...

akdevrim.istanbul.

Hasan Alp Erdogan

bir vefasız kan ağlattı gönlümü,
geçti yıllar göremedim önümü,
sayamadım kaçıncı yıl dönümü,
duyar acıları içten akdevrim,
sanki tutuklanmış suçtan akdevrim...

akdevrim.istanbul.

bulamam yüreği tartacak kantar,
her gecen gün benden bir acı yontar!
koskocaman ömrüm olmuşsa mantar,
kim bilir ne büyük günahın vardır?
güneşi doğmayan sabahın vardır...

korkarım bir şey diyemem sanki,
sesler çok yabancı duyamam sanki,
uzun geceleri uyumam sanki,
kim bilir ne büyük günahın vardır?
güneşi doğmayan sabahın vardır...


akdevrim.istanbul.

su boğmuş ateş yakmış,
gün gelecekmiş derler,
şiir ağlayacakmış...

ellerimle beslesem,
ayaklanıp yürüse,
sözçükleri süslesem...

akdevrim/istanbul.