  | 
            
            Alıntı: | 
            
              | 
           
         
         | 
        
         | 
        
        
        
         | 
       
     
    
      
        | 
         | 
         | 
        
         | 
       
      
        | 
         | 
        
        
ANAYASA MAHKEMESİNİN KURULUŞU VE     YARGILAMA 
 
      USULLERİ HAKKINDA KANUN 
 
     Kanun No. 6216                                                                                         Kabul     Tarihi: 30/3/2011 
 
      
 
     
     
     
     
     Amaç ve kapsam 
     MADDE 1- (1) Bu Kanunun amaç ve kapsamı; Anayasa     Mahkemesinin yapısı, görevleri, yargılama usulleri, Başkan, başkanvekilleri     ve üyelerinin seçimi, disiplin ve özlük işleri ile raportörler, raportör yardımcıları ve personelinin nitelikleri, atanmaları,     görev ve sorumlulukları, disiplin ve özlük işlerine ilişkin esasları     düzenlemektir. 
     Tanımlar 
     MADDE 2- (1) Bu Kanunun uygulanmasında; 
     a) Başkan: Anayasa Mahkemesi Başkanını, 
     b) Başkanlık: Anayasa Mahkemesi Başkanlığını, 
     c) Başkanvekili: Bölümlerin başkanlığını yürütmek     ve Başkana vekâlet etmek üzere Genel Kurulca dört yıllığına seçilen     üyeleri, 
     ç) Bölüm: Bir başkanvekilinin başkanlığında yedi     üyeden oluşan ve ilgili başkanvekili başkanlığında dört üyenin katılımıyla     toplanıp bireysel başvurular hakkında karar verme yetkisine sahip olan     kurulu, 
     d) Genel Kurul: Onyedi     üyeden oluşan kurulu, 
     e) İçtüzük: Anayasa Mahkemesi İçtüzüğünü, 
     f) Kıdem: Anayasa Mahkemesi üyeliğine seçilme     tarihinden itibaren geçen süreyi veya aynı tarihte seçilenlerden yaşça büyük     olmayı, 
     g) Komisyon: Bireysel başvuruların kabul     edilebilirlik incelemesini yapmak üzere oluşturulan kurulları, 
     ğ) Mahkeme: Anayasa Mahkemesini, 
     h) Üye: Başkan ve başkanvekilleri de dâhil tüm     üyeleri, 
     ı) Yüce Divan: Anayasanın 148 inci maddesinin     altıncı ve yedinci fıkralarında belirtilen kişilerin, görevleri ile ilgili     suçlarından dolayı yargılamasını yapmakla görevli Mahkeme Genel Kurulunu, 
     ifade     eder. 
     
     Görevler, Yetkiler     ve Mahkeme Bütçesi  
     Mahkemenin görev     ve yetkileri 
     MADDE 3- (1) Mahkemenin görev ve yetkileri şunlardır: 
     a) Kanunların, kanun hükmünde kararnamelerin,     Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğünün veya bunların belirli madde veya     hükümlerinin şekil ve esas bakımından, Anayasa değişikliklerinin ise sadece     şekil açısından Anayasaya aykırılığı iddiasıyla açılan iptal davalarına     bakmak.  
     b) Anayasanın 152 nci     maddesine göre mahkemelerce itiraz yoluyla kendisine intikal ettirilen     işleri karara bağlamak. 
     c) Anayasanın 148 inci maddesi uyarınca yapılan     bireysel başvuruları karara bağlamak. 
     ç) Cumhurbaşkanını, Türkiye Büyük Millet Meclisi     Başkanını, Bakanlar Kurulu üyelerini, Anayasa Mahkemesi, Yargıtay,     Danıştay, Askerî Yargıtay, Askerî Yüksek İdare Mahkemesi başkan ve     üyelerini, başsavcılarını, Cumhuriyet Başsavcıvekilini,     Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu ve Sayıştay başkan ve üyelerini,     Genelkurmay Başkanı, Kara, Deniz ve Hava Kuvvetleri komutanları ile     Jandarma Genel Komutanını görevleri ile ilgili suçlardan dolayı Yüce Divan     sıfatıyla yargılamak.  
     d) Siyasi partilerin kapatılmasına ve Devlet     yardımından yoksun bırakılmasına ilişkin davalar ile ihtar başvuruları ve     dağılma durumunun tespiti istemlerini karara bağlamak. 
     e) Siyasi partilerin mal edinimleri ile gelir ve     giderlerinin kanuna uygunluğunun denetimini yapmak veya yaptırmak. 
     f) Milletvekillerinin yasama dokunulmazlıklarının     kaldırılmasına veya milletvekilliklerinin düşmesine ya da milletvekili     olmayan bakanların dokunulmazlıklarının kaldırılmasına Türkiye Büyük Millet     Meclisince karar verilmesi hâllerinde, ilgili milletvekili veya bir diğer     milletvekilinin Anayasa, kanun veya Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğü     hükümlerine aykırılık iddiasına dayanan iptal istemlerini karara bağlamak. 
     g) Mahkeme üyeleri arasından Anayasa Mahkemesi     Başkanı ve başkanvekilleri ile Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanı ve     Başkanvekilini seçmek.  
     ğ) Anayasada kendisine verilen diğer görevleri     yerine getirmek. 
     Mahkeme bütçesi 
     MADDE 4-(1)     Mahkeme, merkezi yönetim bütçesi içinde kendi bütçesi ile yönetilir. 
     (2) Türkiye Büyük     Millet Meclisinde bütçe ile ilgili görüşmelerde Mahkeme Genel Sekreteri     hazır bulunur. 
     İçtüzük 
     MADDE 5- (1) Bu Kanun çerçevesinde; 
     a) Mahkemenin iç düzeni, işleyişi, teşkilatı,     çalışma usulleri, tutulacak defter ve kayıtlar, elektronik ortam da dâhil evrak     akış düzeni, arşivlenmesi, Mahkeme kütüphanesi, Genel Sekreterlik ile idari     teşkilatı, idari personelin görev ve sorumlulukları, 
     b) Başkan ve üyeler ile raportörler ve raportör yardımcılarının özlük dosyalarının tutulması,     disiplin işleri, izin ve sağlık durumları, giyecekleri kisvelerin şekli ve     bunların giyilme zaman ve yerleri,  
     c) Mahkemenin çalışma, yargılama usul ve esasları,     müzakere ve duruşmaların yönetimi ve kayda alınması, 
     Genel Kurulca kabul edilecek İçtüzükle düzenlenir.  
     (2) İçtüzük Resmî Gazetede yayımlanır. 
     
     Anayasa Mahkemesi Üyeliği  
     
     Üyelerin Nitelikleri, Seçimi ve Atanması  
     Mahkemenin kuruluşu ve üyelerin     seçilme yeterliği 
     MADDE 6- (1) Mahkeme onyedi üyeden     kurulur. 
     (2) Mahkeme üyeliğine seçilebilmek için aşağıdaki     bentlerde sayılan niteliklerden birine sahip olmak gerekir: 
     a) Yargıtay, Danıştay, Askerî Yargıtay, Askerî     Yüksek İdare Mahkemesi veya Sayıştayda başkan ya     da üye olmak.  
     b) Mahkemede asgarî beş yıldır raportör     olarak görev yapıyor olmak.  
     c) Kırkbeş yaşını     doldurmuş, yükseköğrenim görmüş olması ve hâkimlik mesleğine alınmaya engel     bir hâlinin bulunmaması kaydıyla; 
     1) Yükseköğretim kurumlarının hukuk, iktisat veya     siyasal bilimler dallarında profesör veya doçent unvanını kazanmış olmak,  
     2) En az yirmi yıl fiilen serbest avukatlık yapmış     olmak, 
     3) En az yirmi yıl kamu hizmetinde fiilen çalışmış     üst kademe yöneticileri arasından seçilecek üye için Yükseköğretim Kurulu     Başkan veya üyesi ya da bir yükseköğretim kurumunun rektör veya dekanı ya     da müsteşar, müsteşar yardımcısı, büyükelçiveya vali olmak, 
     4) Birinci sınıf hâkim ve savcılar için adaylık     dâhil en az yirmi yıl çalışmış olmak. 
     Üyelerin seçimi 
     MADDE 7- (1) Türkiye Büyük Millet Meclisi; iki üyeyi     Sayıştay Genel Kurulunun kendi Başkan ve üyeleri arasından, her boş yer     için göstereceği üçer aday içinden, bir üyeyi ise baro başkanlarının     serbest avukatlar arasından gösterecekleri üç aday içinden yapacağı gizli     oylamayla seçer. Türkiye Büyük Millet Meclisinde yapılacak bu seçimde, her     boş üyelik için ilk oylamada üye tam sayısının üçte iki ve ikinci oylamada     üye tam sayısının salt çoğunluğu aranır. İkinci oylamada salt çoğunluk     sağlanamazsa, bu oylamada en çok oy alan iki aday için üçüncü oylama     yapılır; üçüncü oylamada en fazla oy alan aday üye seçilmiş olur. İkinci ve     üçüncü tur oylamalarda oyları eşit olan adaylar arasında eşitlik bozulana     kadar oylama tekrarlanır. 
     (2) Cumhurbaşkanı; üç üyeyi Yargıtay, iki üyeyi     Danıştay, bir üyeyi Askerî Yargıtay, bir üyeyi Askerî Yüksek İdare     Mahkemesi genel kurullarınca kendi başkan ve üyeleri arasından her boş yer     için gösterecekleri üçer aday içinden; en az ikisi hukuk bilim dallarından     olmak üzere üç üyeyi Yükseköğretim Kurulunun yükseköğretim kurumlarının     hukuk, iktisat ve siyasal bilimler dallarında görev yapan ve kendi üyesi     olmayan öğretim üyeleri arasından her boş yer için göstereceği üçer aday     içinden; dört üyeyi üst kademe yöneticileri, serbest avukatlar, birinci     sınıf hâkim ve savcılar ile en az beş yıl raportörlük     yapmış Anayasa Mahkemesi raportörleri arasından seçer. 
     (3) Yargıtay,     Danıştay, Askerî Yargıtay, Askerî Yüksek İdare Mahkemesi ve Sayıştay genel     kurulları ile Yükseköğretim Kurulu ve baro başkanlarınca Mahkeme üyeliğine     aday göstermek için yapılacak seçimlerde en fazla oy alan üç kişi aday     gösterilmiş sayılır. Bu fıkra uyarınca yapılacak seçimler tek turda yapılır     ve her bir üye her boş üyelik için üç adaya oy kullanabilir. Oyları eşit     olan adaylar arasında eşitlik bozulana kadar oylama tekrarlanır. 
     Üye seçilenlere     tebligat ve seçilenlerin görevi     kabul etmemesi 
     MADDE 8- (1) Türkiye Büyük Millet Meclisince seçilen üyeler     Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığınca, Cumhurbaşkanı tarafından     seçilen üyeler ise Cumhurbaşkanlığınca, Mahkemeye yazıyla bildirilir. Anayasa     Mahkemesi Başkanlığı durumu, seçilenlere yazı ile tebliğ eder. 
     (2) Seçilenlerin ad ve soyadları Resmî Gazetede     yayımlanır.  
     (3) Mahkeme üyeliğine seçilenin görevi kabul     etmemesi durumunda, bu husus ilgilinin Türkiye Büyük Millet Meclisince     seçilmiş olması hâlinde Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına,     Cumhurbaşkanınca seçilmiş olması hâlinde Cumhurbaşkanlığına ve aday     gösterilmesi söz konusu ise ilgili kurum ya da kurula Başkan tarafından     yazıyla bildirilir.  
     (4) Bildirimden itibaren 7 nci     maddedeki usule göre bir ay içinde yeni üye seçilir. Aday gösterecek     kurulların tatilde bulunması hâlinde, bu süre tatilin bitiminden itibaren     başlar.  
     And içme 
     MADDE 9- (1) Üyeler görevlerine başlamadan önce, Başkanın     davet edeceği Cumhurbaşkanı, Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanı,     Başbakan, yüksek yargı organları başkan ve başsavcıları, Adalet Bakanı ve     Devlet protokolünde yer alan diğer üst düzey görevliler ile emekli     üyelerden katılanların, diğer ilgililerin huzurunda ve Anayasa Mahkemesi     Başkan ve üyeleri önünde aşağıdaki andı içerler: 
     “Türkiye Cumhuriyeti Anayasasını ve temel hak ve     özgürlükleri koruyacağıma; görevimi doğruluk, dürüstlük, tarafsızlık ve     hakka saygı duygusu içinde, her türlü etki ve kaygıdan uzak olarak     Anayasanın dayandığı temel ilkelere uygun hukuk anlayışı içinde, sadece     vicdanımın emrine uyarak yerine getireceğime büyük Türk Milleti önünde namusum     ve şerefim üzerine and içerim.” 
     Üyelik süresi ve     teminatı 
     MADDE 10- (1) Mahkeme üyeleri oniki     yıl için seçilirler. Bir kimse iki defa üye seçilemez.  
     (2) Başkan ve üyeler azlolunamaz; kendileri     istemedikçe görev süreleri dolmadan veya altmışbeş     yaşından önce emekliye sevk edilemezler. 
     (3) Başkan ve üyelerin görevleri yalnızca Anayasada     ve bu Kanunda öngörülen hâllerde sona erer. 
     Üyeliğin boşalması ve sona ermesi 
     MADDE 11- (1) Başkan, bir üyenin görev süresinin dolacağı     tarihten iki ay önce, bunun dışında bir boşalma olduğu takdirde ise derhâl,     keyfiyeti üyeyi seçmeye ve aday göstermeye yetkili olanlara yazıyla     bildirir ve bu tarihten itibaren iki ay içinde 7 nci     maddedeki usule göre boşalan üyelik kaynağından seçim yapılır. 
     (2) Başkan ve üyeler, yazılı olarak emekliliklerini     isteyebilecekleri gibi, müddet ve kabule bağlı olmaksızın görevlerinden     çekilebilirler; seçildikleri tarihten itibaren oniki     yılın sonunda görevleri sona erer ve her hâlükârda altmışbeş     yaşını doldurunca emekliye ayrılırlar. 
     (3) Başkanlık ve üyelik; 24/2/1983     tarihli ve 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununa göre hâkimlik ve savcılık     mesleğinden çıkarılmayı gerektiren bir suçtan dolayı kesin hüküm giyilmesi     veya Türk vatandaşlığının kaybedilmesi hâlinde kendiliğinden; görevin     sağlık bakımından yerine getirilemeyeceğinin sağlık kurulu raporuyla kesin     olarak anlaşılması hâlinde Mahkeme üye tam sayısının salt çoğunluğunun kararıyla     ya da 19 uncu maddeye göre Genel Kurulun kararıyla üyelikten çekilmeye     davet edilme cezası verilen üyenin kendiliğinden çekilmesi veya istifa     etmiş sayılması hâllerinde sona erer. 
     (4) Askerî Yargıtay ve Askerî Yüksek İdare     Mahkemesi tarafından gösterilecek adaylar arasından seçilen üyenin, ordu     mensubu olmaktan doğan emeklilikle ilgili bütün hakları saklıdır. 
     Başkan,     başkanvekilleri ile Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanı ve Başkanvekilinin seçimi 
     MADDE 12- (1) Başkan ve başkanvekilleri, Uyuşmazlık Mahkemesi     Başkan ve Başkanvekili üyeler arasından gizli oyla ve üye tam sayısının     salt çoğunluğuyla dört yıl için seçilirler.  
     (2) Süresi bitenler yeniden seçilebilirler.     Seçimler, bu görevlerin sona ereceği tarihten önceki iki ay içerisinde sonuçlandırılır. 
     (3) Seçimlerle ilgili diğer hususlar İçtüzükle     düzenlenir. 
     Başkanın görev ve yetkileri 
     MADDE 13- (1) Başkanın görev ve yetkileri şunlardır: 
     a) Genel Kurulun ve gerektiğinde bölümlerin     gündemini belirlemek.  
     b) Genel Kurula ve Yüce Divana başkanlık etmek; gerekli     gördüğü takdirde kendi yerine bu görevleri ifa etmek üzere     başkanvekillerinden birini görevlendirmek. 
     c) Genel Sekreter ve Genel Sekreter yardımcılarını     görevlendirmek ve görevden almak. 
     ç) Mahkemeyi temsil etmek.  
     d) Mahkeme yönetmeliklerini onaylamak. 
     e) Harcamaların Mahkeme bütçesine uygunluğunu     denetlemek. 
     f) Bölümlerden birinin fiilî ya da hukuki     imkânsızlık nedeniyle toplanamaması hâlinde diğer bölümden üye görevlendirmek. 
     g) Mahkeme personelinin atamasını yapmak. 
     ğ) Mahkemenin verimli ve düzenli çalışmasını     sağlamak ve bu amaçla uygun göreceği tedbirleri almak. 
     h) Gerekli gördüğü takdirde basına ve kamuoyuna     Mahkemeyle ilgili bilgi ve demeç vermek veya bu maksatla başkanvekili, üye     veya raportör görevlendirmek. 
     Başkanvekillerinin     görev ve yetkileri 
     MADDE 14- (1) Başkana ait görev ve yetkiler, Başkanlığın boş     olması hâlinde kıdemli başkanvekili; Başkanın mazeretli veya izinli olması     hâllerinde ise Başkan tarafından belirlenen başkanvekilince yerine     getirilir. Başkanvekillerinin de bulunmaması durumunda Mahkemeye en kıdemli     üye başkanlık eder. 
     (2) Başkanvekillerinin görev ve yetkileri     şunlardır:  
     a) Bölümlere ve Başkanın gerekli gördüğü hâllerde     Genel Kurul ya da Yüce Divana başkanlık etmek. 
     b) Başkanı oldukları bölümün gündemini belirlemek.  
     c) Bölüm içinden oluşturulacak komisyonlarda     üyelerin dönüşümlü olarak görev yapmalarını sağlamak. 
     ç) Bu Kanunla verilmiş diğer görevler ile Başkan     tarafından tevdi edilen işleri yapmak. 
     Üyelerin     yükümlülükleri 
     MADDE 15- (1) Üyeler;  
     a) Hâkimlik mesleğinin vakar ve şerefine uygun     hareket etmek zorundadırlar; görevleriyle bağdaşmayan herhangi bir     faaliyette bulunamazlar, 
     b) Geçerli bir mazeretleri olmadıkça oturumlara     katılırlar, 
     c) Mahkemede görüşülmekte olan konularda görüş ve     düşüncelerini açıklayamazlar, 
     ç) Oturumun ve oylamanın gizliliğini muhafaza     ederler, 
     d) Oylamalarda çekimser oy kullanamazlar, 
     e) Görevleri dışında resmî veya özel hiçbir görev     alamazlar; davet olundukları ulusal ve uluslararası kongre, konferans ve     benzeri bilimsel toplantılara Başkanın izniyle katılabilirler. 
     (2) Sportif, sosyal ve kültürel amaçlı derneklerde     yönetim ve denetim kurullarında görev almamak koşuluyla üyelik hâli görev     olarak nitelendirilemez. 
     
     Disiplin İşlemleri ile Suç ve Cezalara İlişkin     Hükümler  
     Başkan ve üyeler     hakkında inceleme ve soruşturma 
     MADDE 16- (1) Başkan ve     üyelerin görevlerinden doğan veya görevleri sırasında işledikleri iddia     edilen suçları, kişisel suçları ve disiplin eylemleri için soruşturma     açılması Genel Kurulun kararına bağlıdır. Ancak, ağır ceza mahkemesinin     görevine giren suçüstü hâllerinde, soruşturma genel hükümlere göre     yürütülür.  
     (2) Başkan, müstear     adla yapılan veya yapıldığı anlaşılan imzasız, adressiz yahut belli bir     olayı ve nedeni içermeyen, delilleri ve dayanakları gösterilmeyen ihbar ve     şikâyetleri işleme koymaz. Ancak, bu ihbar ve şikâyetlerin somut delillere     dayanması durumunda konu hakkında gerekli inceleme ve araştırma yapılır.  
     (3) Başkan gereken     hâllerde, işi Genel Kurula götürmeden önce üyelerden birine ön inceleme yaptırabilir. Soruşturma     açılmasına yer olup olmadığının belirlenmesi için     gerekli incelemeyi yapmak üzere görevlendirilen üye, incelemesini     tamamladıktan sonra, durumu bir raporla Başkana bildirir. 
     (4) Konu, Başkan     tarafından gündeme alınarak Genel Kurulda görüşülür. Hakkında işlem yapılan     üye görüşmeye katılamaz. Genel Kurulca, soruşturma açılmasına yer     olmadığına karar verildiği takdirde, karar ilgili üye ile ihbar ve     şikâyette bulunanlara tebliğ edilir.  
     (5) Soruşturma     açılmasına karar verildiği takdirde, Genel Kurul, üyeler arasından üç     kişiyi Soruşturma Kurulunu oluşturmak üzere seçer. Kıdemli üye Soruşturma     Kuruluna başkanlık eder. Soruşturma Kurulu, 4/12/2004     tarihli ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Cumhuriyet savcısına tanıdığı     bütün yetkilere sahiptir. Kurulun soruşturma ile ilgili yapılmasını     istediği işlemler, mahallinde yetkili adli makamlar tarafından derhâl     yerine getirilir.  
     (6) Ön inceleme     yaptırılmasına, Soruşturma Kurulu üyelerinin seçilmesine, soruşturmanın yapılmasına     ve gereken diğer kararların verilmesine dair esaslar İçtüzükle düzenlenir.  
     (7) Başkanın     yukarıda yazılı hâl ve hareketlerinin görülmesi veya öğrenilmesi hâlinde,     Başkan tarafından yapılması gereken işlemler kıdemli başkanvekilince     yürütülür. 
     Adli soruşturma ve     kovuşturma  
     MADDE 17- (1) Ağır ceza     mahkemesinin görevine giren kişisel suçlarla ilgili suçüstü hâli istisna     olmak üzere, görevlerinden doğan veya görevleri sırasında işledikleri iddia     edilen suçları ve kişisel suçları nedeniyle Başkan ve üyeler hakkında     koruma tedbirlerine ancak bu madde hükümlerine göre karar verilebilir.  
     (2) Ağır ceza     mahkemesinin görevine giren kişisel suçlarla ilgili suçüstü hâllerinde     soruşturma genel hükümlere göre yürütülür. İddianame hazırlanması hâlinde     kovuşturma Yargıtay Ceza Genel Kurulunca yapılır.  
     (3) Ağır ceza     mahkemesinin görevine giren kişisel suçlarla ilgili suçüstü hâli dışındaki     görevden doğan veya görev sırasında işlendiği iddia edilen suçlar ile     kişisel suçlarda Soruşturma Kurulu, soruşturma sırasında 5271 sayılı     Kanunda ve diğer kanunlarda yer alan koruma tedbirlerinin alınması     talebinde bulunursa, Genel Kurulca bu konuda karar verilir.  
     (4) Soruşturma     Kurulu soruşturmayı tamamladıktan sonra kamu davasının açılmasına gerek     görmezse kovuşturma yapılmasına yer olmadığına karar verir. Kurul, kamu     davası açılmasını gerekli görürse düzenleyeceği iddianameyi ve dosyayı     görevleriyle ilgili suçlarda Yüce Divan sıfatıyla yargılama yapmak üzere     Anayasa Mahkemesine, kişisel suçlarda ise Yargıtay Ceza Genel Kuruluna     tevdi olunmak üzere Başkanlığa gönderir. Soruşturma Kurulunun vereceği     kararlar şüpheliye ve varsa şikâyetçiye tebliğ olunur. 
     Disiplin     soruşturması işlemleri 
     MADDE 18- (1) Başkan ve     üyelerin hâkimlik mesleğinin vakar ve şerefi ile bağdaşmayan veya hizmetin     aksamasına yol açan hâl ve hareketlerinden dolayı haklarında 16 ncı maddede belirlenen kurallar çerçevesinde disiplin     soruşturması yapılır. Genel Kurul, eldeki bilgi ve deliller ile isnat     olunan hâl ve hareketin niteliğine göre disiplin soruşturması yapılmasına     yer olup olmadığına karar verir.  
     (2) Ceza soruşturma     ve kovuşturmaları, disiplin işlemlerinin ayrıca yapılmasına ve     uygulanmasına engel olmaz. Disiplin soruşturmasını gerektiren eylemlerin     öğrenilmesinden itibaren bir yıl geçmiş olması hâlinde disiplin     soruşturması açılamaz. Disiplin cezasını gerektiren eylemin işlendiği     tarihten itibaren beş yıl geçmiş olması hâlinde disiplin cezası verilemez.     Disiplin cezasını gerektiren eylem, aynı zamanda bir suç teşkil eder, bu     suç için kanunda daha uzun bir zamanaşımı süresi öngörülmüş olur ve ceza     soruşturması veya kovuşturması da açılır ise, bu fıkrada belirtilen süre     yerine zamanaşımı süreleri uygulanır. Genel Kurulca kovuşturma sonucunun     beklenmesine karar verilenler hakkında ise, kovuşturmayı yürüten mahkeme     kararının kesinleşmesinden itibaren bir yıl geçmekle ceza verme yetkisi     zamanaşımına uğrar. 
     (3) Genel Kurul     disiplin soruşturması açılmasına karar verirse Soruşturma Kurulu, konu ile     ilgili bilgileri toplar ve sübut delillerini tespit eder, lüzum gördükleri     kimseleri yeminle dinler, isnat olunan hâl ve hareketi bildirerek ilgiliyi onbeş günden az olmamak üzere tanınacak süre içinde     savunmasını yapmaya davet eder. İlgili, savunmasının istendiği andan     itibaren, soruşturma evrakını incelemeye yetkilidir.  
     (4) Kamu idareleri,     kamu görevlileri, diğer gerçek ve bankalar dâhil tüzel kişiler, Soruşturma     Kurulunun sorularına cevap vermek ve soruşturmayla ilgili taleplerini     yerine getirmek zorundadırlar.  
     (5) Soruşturma     Kurulu inceleme neticesinde, elde ettiği bilgi ve delilleri gösteren ve     bunlara göre disiplin cezası verilmesine yer olup olmadığı hakkındaki     kanaatlerini içeren bir rapor hazırlayarak rapor ve eklerini Genel Kurula     iletmek üzere Başkanlığa sunar.  
     (6) Başkan,     soruşturma sonucunu ilgiliye yazılı olarak bildirir ve ilgiliyi beş günden     az olmamak üzere tayin edeceği süre içinde Genel Kurul huzurunda sözlü ya     da yazılı savunmasını vermeye davet eder.  
     (7) Genel Kurul,     yapılan disiplin soruşturmasının sonucuna göre, gerekirse soruşturmanın     genişletilmesine, isnat olunan hâl ve hareketi sabit görmezse dosyanın     işlemden kaldırılmasına, sabit görmesi hâlinde ise eylemine uyan disiplin     cezasına karar verir. 
     Disiplin cezaları     ve yerine getirilmesi 
     MADDE 19- (1) Başkan ve üyelerin,     asli görevleri dışında resmî veya özel bir görev almaları ya da yaptıkları     yeminle veya üyeliğin vakar ve şerefi ile bağdaşmayan, hizmetin aksamasına     yol açan hâl ve hareketlerinin sabit görülmesi hâlinde, eylemin niteliğine     göre, uyarma, kınama ya da üyelikten çekilmeye davet edilme cezalarından     birisine karar verilir. 
     (2) Üyelikten     çekilmeye davet edilme cezasına karar verilebilmesi için Genel Kurulun üçte     iki oy çokluğu aranır. 
     (3)Disiplin     cezasına ilişkin Genel Kurul kararına karşı ilgili, kararın kendisine     tebliğ tarihinden itibaren on gün içinde Genel Kurula yeniden inceleme     başvurusunda bulunabilir. Genel Kurulca yapılacak yeniden inceleme     sonucunda verilen karar kesindir. Genel Kurul kararı Başkan tarafından     ilgiliye tebliğ edilir ve yerine getirilir. 
     (4) Hakkında     üyelikten çekilmeye davet cezası verilen üye, tebliğ tarihinden itibaren     bir ay içinde buna uymazsa istifa etmiş sayılır ve bu süre içinde izinli     kabul edilir.  
     
     
     
     
     Teşkilat 
     MADDE 20- (1)Anayasa Mahkemesi     teşkilatı; Başkanlık, Genel Kurul, bölümler, komisyonlar, Genel Sekreterlik     ve idari birimlerden oluşur.  
     Genel Kurul 
     MADDE 21- (1)Genel Kurul,     Mahkemenin onyedi üyesinden oluşur. Genel Kurul,     Başkanın veya belirleyeceği başkanvekilinin başkanlığında en az oniki üye ile toplanır.  
     (2) Genel Kurulun     görevleri şunlardır: 
     a) İptal ve itiraz     davaları ile Yüce Divan sıfatıyla yürütülecek yargılamalara bakmak. 
     b) Siyasi partilere     ilişkin mali denetim yapmak, dava ve başvuruları karara bağlamak.  
     c)İçtüzüğü     kabul etmek veya değiştirmek.  
     ç) Başkan ve     başkanvekilleri ile Uyuşmazlık Mahkemesi Başkanı ve Başkanvekilini seçmek.  
     d) Bölümler     arasındaki iş bölümünü yapmak, bölümlerden birinin yıl içinde gelen işleri     normal çalışmayla karşılanamayacak şekilde artmış ve bölümler arasında iş     bakımından bir dengesizlik meydana gelmişse takvim yılı başında toplanıp     bir kısım işleri diğer bölüme vermek. 
     e) Bölümler     arasında meydana gelen iş bölümü uyuşmazlıklarını kesin karara bağlamak,     fiilî veya hukuki imkânsızlık nedeniyle bir bölümün görevine giren işe     bakamaması hâlinde diğer bölümü görevlendirmek. 
     f) Üyeler hakkında     disiplin ve ceza soruşturması açılmasına, soruşturma ve kovuşturma tedbirlerine     ve gerektiğinde disiplin cezası verilmesine ya da üyeliğin sona     erdirilmesine karar vermek. 
     g) İtirazları     incelemek. 
     Bölümler ve     komisyonlar 
     MADDE 22- (1)Mahkemede,     bireysel başvuruları karara bağlamak üzere bir başkanvekili başkanlığında yedişer     üyesi olan iki bölüm bulunur. Bölümler, bir başkanvekilinin başkanlığında     dört üyenin katılımıyla toplanır. 
     (2)Bölüm     ve komisyonların     oluşumu ve iş bölümü ile ilgili hususlar İçtüzükle düzenlenir. 
     
     Genel     Sekreterlik, Raportörler ve Raportör Yardımcıları  
     Genel Sekreter ve Genel Sekreter yardımcılarının görevleri  
     MADDE 23- (1) Başkanlığa bağlı olarak Genel Sekreterlik     birimi kurulur. Genel     Sekreterliğe bağlı birimlerin çalışma esasları yönetmelikle düzenlenir. 
     (2) Genel Sekreter,     Başkan tarafından raportörler arasından     görevlendirilir. Genel Sekreterin görevde olmaması durumunda, yerine Genel Sekreterin     belirleyeceği Genel Sekreter yardımcısı vekâlet eder. 
     (3)Genel Sekreter, Başkanın gözetim ve denetimi altında; 
     a) Başvuruların kayıt     ve sevk edilmesi,  
     b) Genel Kurul ve     bölüm toplantılarıyla ilgili idari işlerin yürütülmesi, 
     c) Kararların ve     raporların otomasyonunun sağlanması ve arşivlenmesi, 
     ç) Mahkemenin     yazışmalarının yapılması, 
     d) Mahkeme     kararlarının uygulanmasının takip edilmesi ve bu konuda Genel Kurula bilgi     verilmesi, 
     e) Bütçenin     harcanması ve bu konuda Başkana bilgi verilmesi, 
     f) Mahkemenin     kurumsal, bilimsel, idari, mali ve teknik işlerinin yürütülmesi,  
     g) Protokol     işlerinin düzenlenmesi,  
     ğ) Personelin sevk     ve idaresinin sağlanması, 
     h) Kanun, İçtüzük ve     yönetmelik hükümleri çerçevesinde Başkan tarafından verilen diğer işlerin     yapılması, 
     konularında görevli ve     yetkilidir. 
     (4) Başkan     tarafından raportörler arasından üç Genel Sekreter     yardımcısı görevlendirilir. Genel Sekreter yardımcılarının görevleri ve     aralarındaki iş bölümü ile ilgili hususlar yönetmelikle düzenlenir.  
     Raportörler  
     MADDE 24- (1) Mahkemede,     yargısal ve idari çalışmalara yardımcı olmak üzere yeteri kadar raportör görevlendirilir ya da atanır.  
     (2) Mahkemede raportör olabilmek için aşağıdaki şartlardan birini     taşımak gerekir: 
     a) Mesleklerinde en az     beş yıl başarıyla çalışmış adli veya idari hâkim ya da savcı veya Sayıştay     denetçisi, başdenetçisi ya da uzman denetçisi     olmak. 
     b) Yükseköğretim     kurumlarının hukuk, iktisat veya siyasal bilimler dallarında doçent,     yardımcı doçent ya da doktorasını tamamlamış araştırma görevlisi olmak.  
     c) Adaylık süresi     hariç, en az beş yıl başarıyla çalışmış raportör     yardımcısı olmak. 
     (3)Kamu Personeli     Yabancı Dil Bilgisi Seviye Tespit Sınavından en az (C) düzeyinde belge almış olmak     ve lisansüstü     çalışmalar yapmış olmak, raportörlüğe     görevlendirmede ve atanmada tercih nedenidir. 
     (4) Raportörler,     idari yönden Başkana bağlı olup, görevlerini hâkimlik teminatına uygun     olarak yerine getirirler.  
     Raportörlerin     görevlendirilmesi, özlük hakları, disiplin ve ceza işleri 
     MADDE 25- (1) Raportör     olarak çalışmak isteyenler bu konudaki isteklerini yazılı olarak Başkanlığa     iletirler. 
     (2) Raportörler     Başkanın uygun görmesi üzerine bağlı oldukları kurum tarafından     görevlendirilirler. 
     (3) Bu Kanunda     hüküm bulunan hâller dışında, görevlendirilen raportörlerin özlük     işlerinde, mensup oldukları mesleklere ait hükümler uygulanır ve raportör olarak Mahkemede geçirdikleri süreler mesleklerinde     geçmiş sayılır. Yükselme ve kademe ilerlemelerinde Başkan tarafından     verilecek yazılı bilgi esas alınır. 
     (4) Mahkemenin     kadrolarına atanan raportörlerin yükselme süreleri     iki yıldır.  
     (5)     Görevlendirilenler de dâhil raportörlerin     aylıkları ve diğer mali hakları Mahkeme bütçesinden ödenir.  
     (6)     Görevlendirilen raportörlerin kanunî izin     haklarına ve sağlık işlerine ilişkin işlemler Başkanlıkça yürütülür ve     özlük dosyalarına işlenmek üzere kurumlarına bildirilir. 
     (7) 24 üncü     maddenin ikinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerine göre görevlendirilen raportörlerin görevlerinden ayrılmalarında,     görevlendirmelerinde izlenen yöntem uygulanır. Görevlerinden     ayrılmalarından sonra tabi oldukları kanunlara göre yapılacak atamalarda,     sahip bulundukları derece ve kıdem, Mahkemedeki çalışmaları ile kendi istekleri     dikkate alınır. 
     (8) 24 üncü     maddenin ikinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerine göre görevlendirilen raportörler, talepte bulunmaları ve Başkanlıkça uygun     görülmesi hâlinde Mahkeme raportörü olarak atanırlar. Bu şekilde ataması     yapılan raportörlerin önceki kurumlarıyla     ilişikleri kesilir.  
     (9) Mahkemenin raportörlük kadrolarına atananlar, emeklilik hakları ile     teminatları bakımından kıdem, sınıf ve derecelerindeki birinci sınıf,     birinci sınıfa ayrılmış, ikinci sınıf ve üçüncü sınıf hâkim ve savcılar     hakkındaki hükümlere tabidir. Ek göstergelere ilişkin olarak birinci sınıfa     ayrılmış hâkim ve savcılar için aranan “Yargıtay ve Danıştay üyeliklerine     seçilme hakkını kaybetmemiş olmak” şartı, atanan raportörler     için “birinci sınıfa ayrılma niteliklerini kaybetmemek” şeklinde uygulanır. 
     (10) Mahkemeye     atanan raportörlerin aylık, ödenek, mali, sosyal     ve emeklilik hakları, adli suçlarıyla ilgili soruşturma ve kovuşturma     işlemleri ile diğer haklarına ilişkin bu Kanunda hüküm bulunmayan hâllerde,     2802 sayılı Kanunun ilgili hükümleri uygulanır.  
     (11) 24 üncü     maddenin ikinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerine göre görevlendirilen raportörlerin görevlerinden doğan veya görevleri     sırasında işledikleri suçlar ve kişisel suçları ile disiplin eylemlerinden     dolayı Başkanın bildirmesi üzerine; bağlı bulundukları kurumlarca     kendileriyle ilgili mevzuat hükümleri uyarınca işlem yapılır. 
     Raportörlerin     görevleri 
     MADDE 26- (1) Raportörler,     Başkan tarafından kendilerine verilen dosyaların ilk ve esas inceleme raporlarını     hazırlar ve toplantılara katılırlar; bireysel başvurularla ilgili olarak     Kanunda ve İçtüzükte belirtilen görevleri ifa ederler. 
     (2) Başkan     tarafından gerektiğinde raportörlere tanık veya     uzman dinleme ve benzeri görevler verilebilir. 
     (3) Raportörler     Başkan tarafından komisyonlarda görevlendirilebilirler. 
     (4) Raportörler     Başkanın izin vermesi koşuluyla üniversitelerde, Türkiye Adalet     Akademisinde ve benzeri kurum ve kuruluşlarda ders, kurs ve konferans     verebilirler.  
     (5) Kanun, İçtüzük,     yönetmelik ya da Başkan tarafından verilen diğer görevleri yaparlar. 
     Raportör yardımcıları ve adayları 
     MADDE 27- (1) Mahkemede, yargısal ve idari çalışmalara     yardımcı olmak üzere yeteri kadar raportör yardımcısı atanır.  
     (2)Hukuk, siyasal bilgiler, iktisat,     işletme, iktisadî ve idari bilimler alanlarında en az dört yıllık     yükseköğrenim yapmış veya bunlara denkliği kabul edilmiş yabancı öğretim     kurumlarından mezun olanlar ya da yabancı bir hukuk fakültesini bitirip de     Türkiye’deki hukuk fakülteleri programlarına göre eksik kalan derslerden     sınava girip başarı belgesi almış bulunanlar arasından açılacak giriş     sınavını kazananlar, Başkan tarafından raportör     yardımcılığına aday olarak atanır. Sınava girebilmek için askerlik     hizmetini tamamlamış, erteletmiş veya askerlik hizmetinden muaf olmak,     giriş sınavının yapıldığı yılın ocak ayının son günü itibarıyla, lisans ve     lisansüstü öğrenimini yapmış olanlar için otuz, doktora öğrenimini     tamamlamış olanlar için otuzbeş yaşını bitirmemiş     olmak, 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet     Memurları Kanununun 48 inci maddesinde belirtilen genel nitelikleri taşımak     şarttır.  
     (3) Giriş sınavı, yazılı sınav ve mülakattan     oluşur. 
     (4) Mülakat adayın; 
     a) Bir konuyu kavrayıp özetleme, ifade yeteneği ve     muhakeme gücü, 
     b) Liyakati, temsil kabiliyeti, davranış ve     tepkilerinin mesleğe uygunluğu, 
     c) Özgüveni, ikna kabiliyeti ve inandırıcılığı, 
     ç) Genel yetenek ve genel kültürü, 
     d) Bilimsel ve teknolojik gelişmelere açıklığı,  
     yönlerinden değerlendirilerek, ayrı ayrı     puan verilmek suretiyle gerçekleştirilir. Adaylar, komisyon tarafından yukarıdaki     bentlerde yazılı özelliklerin her biri için yirmişer puan üzerinden     değerlendirilir ve verilen puanlar ayrı ayrı     tutanağa geçirilir. Bunun dışında mülakat ile ilgili herhangi bir kayıt     sistemi kullanılmaz. 
     (5) Raportör yardımcıları ve raportör     yardımcı adayları 657 sayılı Kanundaki genel idare hizmetleri sınıfına     dâhil olup, raportörlük sınıf ve derecelerine dâhil değildirler. Bunlara     657 sayılı Kanunun bu Kanuna aykırı olmayan hükümleri uygulanır. 
     (6) Raportör yardımcılarının raportörlüğe     atanabilmeleri için adaylık süresi hariç olmak üzere bu görevde fiilen en     az beş yıl çalışmış olmaları, hazırlayacakları meslekî nitelikteki tezin     kabul edilmesi şarttır. Bu koşulları taşıyanlar, kadro durumu da     gözetilerek Genel Sekreterin teklifi ve Başkanın onayı ile raportörlüğe atanabilirler. 
     (7) Raportör yardımcılığı adaylığına giriş sınavı     usul ve esasları, adaylık eğitiminin şekli ve şartları, adaylık süresi     sonunda yapılacak sınavın usul ve esasları, raportör     yardımcılarının hazırlayacakları tezlerin şekil ve kapsamı ile diğer     hususlar yönetmelikle düzenlenir. 
     Yüksek Disiplin     Kurulu 
     MADDE 28- (1) Başkan,     başkanvekilleri, üyeler ve 24 üncü maddenin ikinci fıkrasının (a) ve     (b) bentlerinde sayılanlar hariç olmak üzere, Mahkemede istihdam edilen personelin     disiplin işleri Yüksek Disiplin Kurulu tarafından yürütülür.  
     (2) Kurul, Genel Sekreterin önerisi ve     Başkanın onayı ile belirlenen üç raportörden     oluşur. Bunlardan kıdemli olan raportör Kurula     başkanlık eder. 
     (3) Disiplin     cezasını gerektiren hâller ve verilecek cezalar konusunda 657 sayılı     Kanunun bu Kanuna aykırı olmayan hükümleri uygulanır. Kurulun çalışma usul     ve esasları ile sair hususlar yönetmelikle düzenlenir. 
     
     
     Hizmet birimleri 
     MADDE 29- (1) Mahkemenin     hizmet birimleri şunlardır: 
     a) Yazı İşleri Müdürlüğü 
     b)     İdarî ve Mali İşler Müdürlüğü 
     c) Personel Müdürlüğü 
     ç) Yayın ve Halkla     İlişkiler Müdürlüğü 
     d) Dış İlişkiler Müdürlüğü 
     e) Strateji     Geliştirme Müdürlüğü 
     f) Teknik Hizmetler Müdürlüğü 
     g) Özel Kalem     Müdürlüğü 
     ğ) Basın     Müşavirliği 
     (2) İhtiyaç     hâlinde Başkanın önerisi, Genel Kurulun kararı ile yeni birimler     oluşturulabilir. 
     (3) Hizmet     birimlerinin görev ve sorumlulukları yönetmelikte gösterilir. 
     Mahkeme personeli     ve atanması 
     MADDE 30- (1)Mahkeme görevlerini     yerine getirirken hukuki, idari ve mali alanlarda çalışmak üzere yeterli     sayıda personel     istihdam eder. Bu personel hakkında 657 sayılı Kanunun bu Kanuna aykırı     olmayan hükümleri uygulanır. 
     (2)     Personelin ataması Genel Sekreterin önerisi üzerine Başkan tarafından     yapılır. 
     Geçici     görevlendirme 
     MADDE 31- (1) Mahkemenin     Anayasa ve bu Kanunda verilen görevlerini yerine getirirken ihtiyaç     görülmesi hâlinde; hâkim, savcı ve Sayıştay denetçileri ile kamu kurum ve     kuruluşlarında çalışanlardan memur ve diğer kamu görevlisi statüsünde     olanlar aylık, ödenek, her türlü zam, tazminatlar ile diğer mali ve sosyal     hak ve yardımlar kurumlarınca ödenmek kaydıyla Mahkemede geçici olarak     görevlendirilebilir. Bu hüküm çerçevesince yapılacak görevlendirmelerde     kamu görevlisinin muvafakati aranır. Bu şekilde yapılan görevlendirmenin     süresi bir yılı geçemez. Ancak ihtiyaç hâlinde bu süre altı aylık dönemler     hâlinde uzatılabilir. 
     (2) Başkanın bu kapsamdaki     görevlendirme talebi ilgili kurum ve kurullarca on gün içinde kanuni bir     engeli olmaması hâlinde yerine getirilir. Geçici görev süresi ilgililerin     terfi ve emekliliklerinde kurumlarınca hesaba katılarak özlük hakları devam     ettirilir. 
     (3) Geçici görev     süresince yükselme ve kademe ilerlemelerine esas olmak üzere Başkan, ilgili     kurum ve kurullara yazılı bilgi verir. 
     (4) Geçici olarak     görevlendirilenlerin kendi kurumlarında aldıkları net aylıkları ile hâkim,     savcı ve Sayıştay meslek mensupları arasından görevlendirilenler için raportörlerin; memurlar ve diğer kamu görevlileri için     Mahkemede görev yapmakta olan emsali memurların almakta oldukları aylıklar     ve diğer ödemeler arasındaki fark ayrıca ödenir. Bu fıkraya göre yapılacak     ödemeler hakkında aylıklara ilişkin hükümler uygulanır ve damga vergisi     hariç herhangi bir vergiye tabi tutulmaz, her ne şekilde olursa olsun başka     bir ödemenin hesaplanmasında dikkate alınmaz. 
     Sözleşmeli     personel 
     MADDE 32- (1) Mahkeme     Başkanlığında; 657 sayılı Kanun ve diğer kanunların sözleşmeli personel çalıştırılması     hakkındaki hükümlerine bağlı olmaksızın, kadroları karşılık gösterilmek     suretiyle, sözleşmeli olarak basın müşaviri ve mütercim     çalıştırılabilir. 
     (2) Bu suretle     çalıştırılacakların sözleşme usul ve esasları ile ödenecek brüt sözleşme     ücreti, birinci derecedeki raportör yardımcısı     için belirlenen brüt ortalama aylıkları geçmemek üzere Başkanlıkça     tespit edilir.  
     Hizmet satın alma 
     MADDE 33- (1)Başkan,     Mahkemenin ihtiyaç duyduğu alanlarda projelerin hazırlanması,     gerçekleştirilmesi, işletilmesi ve işlerliği için şart olan zaruri ve     istisnai hâllere münhasır olmak üzere özel bir meslek bilgisi ve ihtisasını     gerektiren işlerde hizmet alımı yoluyla yerli ve yabancı uzman çalıştırmaya     yetkilidir. 
     İdarî personelin     Adalet Bakanlığı kadrolarına atanması 
     MADDE 34- (1) 27 nci maddenin birinci fıkrasına göre atananlar hariç, Mahkemenin hizmet     birimlerinde çalışan 657 sayılı Kanuna tabi personel, Genel Sekreterin     teklifi ve Başkanın uygun görmesi üzerine, mükteseplerine uygun olarak     Adalet Bakanlığınca Bakanlık merkez ve taşra teşkilatı kadrolarına     atanabilirler. 
     
     İnceleme ve     Yargılama Usulleri  
     
     
     İptal davası     açmaya yetkili olanlar 
     MADDE 35- (1) Kanunların, kanun     hükmünde kararnamelerin, Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğünün veya     bunların belirli madde ya da hükümlerinin Anayasaya aykırılığı iddiasıyla     doğrudan doğruya iptal davası açmaya yetkili olanlar şunlardır: 
     a) Cumhurbaşkanı 
     b) İktidar ve anamuhalefet partisi Meclis grupları 
     c) Türkiye Büyük     Millet Meclisi üye tamsayısının en az beşte biri oranındaki üyeleri 
     (2) İktidarda     birden fazla siyasi partinin bulunması hâlinde, iktidar partilerinin dava     açma hakkını en fazla üyeye sahip olan parti kullanır. 
     (3) Anayasa     değişikliklerinin ve kanunların şekil bakımından Anayasaya aykırılığı     iddiasıyla iptal davası açmaya Cumhurbaşkanı veya Türkiye Büyük Millet     Meclisi üye tam sayısının en az beşte biri oranındaki milletvekilleri     yetkilidir. 
     Şekil bakımından iptal davası ve sınırı 
     MADDE 36- (1) Şekil     bakımından denetim; Anayasa değişikliklerinde teklif çoğunluğuna, oylama     çoğunluğuna ve ivedilikle görüşülemeyeceği şartına uyulup uyulmadığı;     kanunların ve Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğünün son oylamasının öngörülen     çoğunlukla yapılıp yapılmadığı; kanun hükmünde kararnamelerin ise yetki     kanununda öngörülen süre içinde çıkarılıp çıkarılmadığı ile Cumhurbaşkanı     ve Bakanlar Kurulu üyelerinin imzalarının bulunup bulunmadığı hususlarıyla     sınırlıdır. 
     (2) Anayasa değişikliklerine     karşı iptal davaları yalnız şekil bakımından aykırılık iddiası ile     açılabilir. 
     (3) Şekil     bozukluğuna dayanan iptal davaları Mahkeme tarafından öncelikle incelenerek     karara bağlanır. 
     (4) Şekil     bozukluğuna dayanan Anayasaya aykırılık iddiası mahkemeler tarafından ileri     sürülemez.  
     İptal davası açma     süresi 
     MADDE 37- (1)Anayasa değişiklikleri ile kanunların şekil     yönünden Anayasaya aykırılıkları iddiası ile doğrudan doğruya iptal davası     açma hakkı, bunların Resmî Gazetede yayımlanmalarından başlayarak on gün;     kanun hükmünde kararnamelerle Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğünün veya     bunların belli madde ve hükümlerinin şekil ve esas, kanunların ise sadece     esas yönlerinden Anayasaya aykırılıkları iddiasıyla doğrudan doğruya iptal     davası açma hakkı, bunların Resmî Gazetede yayımlanmalarından başlayarak     altmış gün sonra düşer. 
     İptal davası     açılmasında temsil ve uyulması gereken esaslar 
     MADDE 38- (1) Kanunların,     kanun hükmünde kararnamelerin ve Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğünün     veya bunların belirli madde ya da hükümlerinin Anayasaya aykırılığı     iddiasıyla açılacak iptal davası, 35 inci maddenin birinci fıkrasının (b)     bendinde yazılı siyasi parti gruplarının genel kurullarının, üye tam     sayısının salt çoğunluğu ile alacakları karar üzerine açılır. 
     (2) Dava, 35 inci     maddenin birinci fıkrasının (c) bendinde yazılı Türkiye Büyük Millet     Meclisi üyeleri tarafından açıldığı takdirde dilekçede, kendilerine     Mahkemece tebligat yapılmak üzere, iki üyenin adının gösterilmesi gerekir. 
     (3) İptal davası,     Anayasa değişiklikleri ile kanunların, kanun hükmünde kararnamelerin ve     Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğünün veya bunların belirli madde ya da     hükümlerinin Anayasaya aykırılığı iddiası ile iptalini ihtiva eden dava     dilekçesinin Genel Sekreterlikçe, Yazı İşleri Müdürlüğüne havale edildiği     tarihte açılmış sayılır. Davayı açanlara Genel Sekreterlikçe başvurunun     kayda alındığına dair bir belge verilir. 
     (4) Dava, Türkiye     Büyük Millet Meclisinin üye tam sayısının en az beşte biri oranındaki     milletvekilleri tarafından açılmakta ise dava dilekçesi ile birlikte davayı     açanların sıra numarasıyla ad ve soyadlarının, seçildikleri bölgelerinin ve     imzalarının yer alması ve bu dilekçenin imzaları içeren her bir sayfasının     o sayfada ad ve soyadları ile imzaları bulunanların milletvekili ve     imzalarının da kendilerine ait olduğunun ayrı ayrı     Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanı veya belirleyeceği görevli tarafından     imza ve mühür konulmak suretiyle onaylanmış olarak Genel Sekreterliğe     verilmesi zorunludur. 
     (5) Siyasi parti     grupları tarafından açılan davalarda ise grup genel kurulu kararının onaylı     örnekleri ile dava dilekçesinde imzası olanların, grup başkanı veya vekili     olduklarını belirleyen onaylı belge örneklerinin dava dilekçesi ile     birlikte Genel Sekreterliğe verilmesi gerekir.  
     (6) İptal     davalarında, Anayasaya aykırılıkları ileri sürülen hükümlerin Anayasanın     hangi maddelerine aykırı olduğunun ve gerekçelerinin belirtilmiş olması     zorunludur. 
     Eksikliklerin tamamlattırılması ve     görüş bildirme 
     MADDE 39- (1) Mahkemece, dava     dilekçesinin, 38 inci maddede gösterilen şartları taşıyıp taşımadığı, kayıt     tarihinden itibaren on gün içinde incelenir. Başvuru dilekçesinde     eksiklikler varsa kararla saptanarak onbeş günden     az olmamak üzere verilecek süre içinde tamamlanması ilgililere tebliğ     olunur. 
     (2) Dava, Türkiye     Büyük Millet Meclisinin üye tam sayısının en az beşte biri oranındaki     milletvekilleri tarafından açılmışsa, eksikliklerin tamamlanmasına ilişkin     tebligat, başvuru dilekçesinde tebligatların yapılacağı belirtilen     milletvekillerine, dilekçede bu husus belirtilmemişse dilekçenin en başında     ad ve soyadları yazılı olan iki üyeye yapılır. 
     (3) Birinci fıkrada     belirtilen süre içinde eksikliklerin tamamlanmaması hâlinde Genel Kurulca     iptal davasının açılmamış sayılmasına karar verilir. Bu karar, ilgililere     tebliğ olunur.  
     (4) İptal     davalarında Mahkemece esasın incelenmesine karar verilmesi hâlinde, dava     dilekçesi ile ekleri Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığı, Başbakanlık     ile iptal davası açmaya yetkili siyasi parti gruplarına gönderilir. Bu     makamlar, iptal davasıyla ilgili yazılı görüşlerini değerlendirilmek üzere     Mahkemeye bildirebilirler.  
     
     
     Anayasaya     aykırılığın mahkemelerce ileri sürülmesi 
     MADDE 40- (1) Bir davaya     bakmakta olan mahkeme, bu davada uygulanacak bir kanun veya kanun hükmünde     kararnamenin hükümlerini Anayasaya aykırı görürse veya taraflardan birinin     ileri sürdüğü aykırılık iddiasının ciddi olduğu kanısına varırsa; 
     a) İptali istenen kuralların     Anayasanın hangi maddelerine aykırı olduklarını açıklayan gerekçeli başvuru     kararının aslını, 
     b) Başvuru kararına     ilişkin tutanağın onaylı örneğini, 
     c) Dava dilekçesi,     iddianame veya davayı açan belgeler ile dosyanın ilgili bölümlerinin onaylı     örneklerini, 
     dizi listesine     bağlayarak Anayasa Mahkemesine gönderir. 
     (2) Taraflarca     ileri sürülen Anayasaya aykırılık iddiası davaya bakan mahkemece ciddi     görülmezse bu konudaki talep, gerekçeleri de gösterilmek suretiyle     reddedilir. Bu husus esas hükümle birlikte temyiz konusu yapılabilir.  
     (3) Genel Sekreterlik gelen     evrakı kaleme havale eder ve keyfiyeti başvuran mahkemeye bir yazı ile     bildirir. 
     (4) Evrakın kayda     girişinden itibaren on gün içinde başvurunun yöntemine uygun olup olmadığı     incelenir. Açık bir şekilde dayanaktan yoksun veya yöntemine uygun olmayan     itiraz başvuruları, Mahkeme tarafından esas incelemeye geçilmeksizin     gerekçeleriyle reddedilir.  
     (5) Anayasa     Mahkemesi, işin kendisine noksansız olarak gelişinden başlamak üzere beş ay     içinde kararını verir ve açıklar. Bu süre içinde karar verilmezse ilgili     mahkeme davayı yürürlükteki hükümlere göre sonuçlandırır. Ancak, Anayasa     Mahkemesinin kararı, esas hakkındaki karar kesinleşinceye kadar gelirse     mahkeme buna uymak zorundadır. 
     Başvuruya engel     durumlar 
     MADDE 41- (1) Mahkemenin işin     esasına girerek verdiği ret kararının Resmî Gazetede yayımlanmasından     itibaren on yıl geçmedikçe aynı kanun hükmünün Anayasaya aykırılığı     iddiasıyla itiraz başvurusu yapılamaz. 
     (2) İtiraz yoluna     başvuran mahkemede itiraz konusu kuralın uygulanacağı başka dava     dosyalarının bulunması hâlinde, yapılmış olan itiraz başvurusu bu dosyalar     için de bekletici mesele sayılır.  
     
     İptal ve İtiraz Davalarına İlişkin Ortak Hükümler  
     Anayasaya     aykırılığı ileri sürülemeyecek düzenlemeler 
     MADDE 42- (1) Usulüne göre     yürürlüğe konulmuş milletlerarası andlaşmalar     aleyhine şekil ve esas bakımından iptal davası açılamaz ve mahkemeler     tarafından Anayasaya aykırılık iddiası ileri sürülemez. 
     (2) Ayrıca; 
     a) 3 Mart 1340     tarihli ve 430 sayılı Tevhidi Tedrisat Kanununun, 
     b) 25 Teşrinisani     1341 tarihli ve 671 sayılı Şapka İktisası     Hakkında Kanunun, 
     c) 30 Teşrinisani     1341 tarihli ve 677 sayılı Tekke ve Zaviyelerle Türbelerin Seddine ve Türbedarlıklar ile Birtakım Unvanların Men     ve İlgasına Dair Kanunun, 
     ç) 17 Şubat 1926     tarihli ve 743 sayılı Türk Kanunu Medenisiyle kabul edilen,     evlenme aktinin evlendirme memuru önünde     yapılacağına dair medeni nikâh esası ile aynı Kanunun 110 uncu maddesi     hükmünün, 
     d) 20 Mayıs 1928     tarihli ve 1288 sayılı Beynelmilel Erkamın Kabulü     Hakkında Kanunun, 
     e) 1 Teşrinisani     1928 tarihli ve 1353 sayılı Türk Harflerinin Kabul ve Tatbiki Hakkında Kanunun, 
     f) 26 Teşrinisani     1934 tarihli ve 2590 sayılı Efendi, Bey, Paşa gibi Lâkap ve Unvanların     Kaldırıldığına Dair Kanunun, 
     g) 3 Kânunuevvel     1934 tarihli ve 2596 sayılı Bazı Kisvelerin Giyilemeyeceğine Dair Kanunun, 
     7 Kasım 1982     gününde yürürlükte bulunan hükümlerinin Anayasaya aykırı olduğu iddia     edilemez. 
     Dosya üzerinden     inceleme ve gerekçeyle bağlı olmama 
     MADDE 43- (1) İptal davaları     ve itiraz başvurularında dosya üzerinden inceleme yapılır. Mahkeme ayrıca gerekli     gördüğü hâllerde, sözlü açıklamalarda bulunmak üzere ilgilileri ve konu     hakkında bilgisi olanları çağırabilir.  
     (2) Cumhurbaşkanı     adına Cumhurbaşkanının tensip edeceği görevli sözlü açıklamada bulunur. 
     (3) Mahkemenin,     kanunların, kanun hükmünde kararnamelerin ve Türkiye Büyük Millet Meclisi     İçtüzüğünün Anayasaya aykırılığı hususunda ileri sürülen gerekçelere     dayanma zorunluluğu yoktur. Mahkeme, taleple bağlı kalmak şartıyla başka     gerekçeyle de Anayasaya aykırılık kararı verebilir. 
     (4) Başvuru,     kanunun, kanun hükmünde kararnamenin veya Türkiye Büyük Millet Meclisi     İçtüzüğünün sadece belirli madde veya hükümleri aleyhine yapılmış olup da,     bu madde veya hükümlerin iptali kanunun, kanun hükmünde kararnamenin veya     Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğünün diğer bazı hükümlerinin veya     tamamının uygulanamaması sonucunu doğuruyorsa, keyfiyeti gerekçesinde     belirtmek şartıyla Mahkeme, uygulama kabiliyeti kalmayan kanunun, kanun     hükmünde kararnamenin veya Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğünün bahis     konusu öteki hükümlerinin veya tümünün iptaline karar verebilir. 
     Gündeme alınan     dosyaların görüşülmesi 
     MADDE 44- (1) Mahkemenin     müzakereleri gizli olup, Başkanın uygun göreceği teknik araçlarla kaydı     yapılır. Bu kayıtların muhafazası ve kullanımına ilişkin esaslar     yönetmelikle düzenlenir.  
     (2) Müzakerelerin     düzeni ve yönetimi Başkan veya kendisinin toplantıya katılmaması hâlinde     görevlendireceği başkanvekili tarafından sağlanır. Üyelere talep sırasına     göre söz verilir. 
     
     
     Bireysel başvuru     hakkı 
     MADDE 45- (1) Herkes,     Anayasada güvence altına alınmış temel hak ve özgürlüklerinden, Avrupa İnsan     Hakları Sözleşmesi ve buna ek Türkiye’nin taraf olduğu protokoller     kapsamındaki herhangi birinin kamu gücü tarafından, ihlal edildiği     iddiasıyla Anayasa Mahkemesine başvurabilir.  
     (2) İhlale neden     olduğu ileri sürülen işlem, eylem ya da ihmal için kanunda öngörülmüş idari     ve yargısal başvuru yollarının tamamının bireysel başvuru yapılmadan önce     tüketilmiş olması gerekir.  
     (3) Yasama     işlemleri ile düzenleyici idari işlemler aleyhine doğrudan bireysel başvuru     yapılamayacağı gibi Anayasa Mahkemesi kararları ile Anayasanın yargı     denetimi dışında bıraktığı işlemler de bireysel başvurunun konusu olamaz. 
     Bireysel başvuru     hakkına sahip olanlar 
     MADDE 46-(1) Bireysel     başvuru ancak ihlale yol açtığı ileri sürülen işlem, eylem ya da ihmal     nedeniyle güncel ve kişisel bir hakkı doğrudan etkilenenler tarafından     yapılabilir.  
     (2) Kamu tüzel     kişileri bireysel başvuru yapamaz. Özel hukuk tüzel kişileri sadece tüzel     kişiliğe ait haklarının ihlal edildiği gerekçesiyle bireysel başvuruda     bulunabilir. 
     (3) Yalnızca Türk     vatandaşlarına tanınan haklarla ilgili olarak yabancılar bireysel başvuru     yapamaz.  
     Bireysel başvuru     usulü 
     MADDE 47-(1) Bireysel     başvurular, bu Kanunda ve İçtüzükte belirtilen şartlara uygun olarak doğrudan     ya da mahkemeler veya yurt dışı temsilcilikler vasıtasıyla yapılabilir.     Başvurunun diğer yollarla kabulüne ilişkin usul ve esaslar İçtüzükle     düzenlenir.  
     (2) Bireysel     başvurular harca tabidir. 
     (3) Başvuru     dilekçesinde başvurucunun ve varsa temsilcisinin kimlik ve adres     bilgilerinin, işlem, eylem ya da ihmal nedeniyle ihlal edildiği ileri     sürülen hak ve özgürlüğün ve dayanılan Anayasa hükümlerinin, ihlal gerekçelerinin,     başvuru yollarının tüketilmesine ilişkin aşamaların, başvuru yollarının     tüketildiği, başvuru yolu öngörülmemişse ihlalin öğrenildiği tarih ile     varsa uğranılan zararın belirtilmesi gerekir. Başvuru     dilekçesine, dayanılan deliller ile ihlale neden olduğu ileri sürülen işlem     veya kararların aslı ya da örneğinin ve harcın ödendiğine dair belgenin     eklenmesi şarttır.  
     (4)     Başvurucu bir avukat tarafından temsil ediliyorsa, vekâletnamenin sunulması     gerekir. 
     (5) Bireysel     başvurunun, başvuru yollarının tüketildiği tarihten; başvuru yolu     öngörülmemişse ihlalin öğrenildiği tarihten itibaren otuz gün içinde     yapılması gerekir. Haklı bir mazereti nedeniyle süresi içinde     başvuramayanlar, mazeretin kalktığı tarihten itibaren onbeş     gün içinde ve mazeretlerini belgeleyen delillerle birlikte başvurabilirler.     Mahkeme, öncelikle başvurucunun mazeretinin geçerli görülüp görülmediğini     inceleyerek talebi kabul veya reddeder. 
     (6) Başvuru     evrakında herhangi bir eksiklik bulunması hâlinde, Mahkeme yazı işleri     tarafından eksikliğin giderilmesi için başvurucu veya varsavekiline     onbeş günü geçmemek üzere bir süre verilir ve     geçerli bir mazereti olmaksızın bu sürede eksikliğin tamamlanmaması     durumunda başvurunun reddine karar verileceği bildirilir. 
     Bireysel başvuruların kabul     edilebilirlik şartları ve incelenmesi 
     MADDE 48-(1) Bireysel     başvuru hakkında kabul edilebilirlik kararı verilebilmesi için 45 ila 47 nci maddelerde öngörülen şartların taşınması gerekir.  
     (2) Mahkeme,     Anayasanın uygulanması ve yorumlanması veya temel hakların kapsamının ve     sınırlarının belirlenmesi açısından önem taşımayan ve başvurucunun önemli bir     zarara uğramadığı başvurular ile açıkça dayanaktan yoksun başvuruların     kabul edilemezliğine karar verebilir. 
     (3) Kabul     edilebilirlik incelemesi komisyonlarca yapılır. Kabul edilebilirlik     şartlarını taşımadığına oy birliği ile karar verilen başvurular hakkında,     kabul edilemezlik kararı verilir. Oy birliği sağlanamayan dosyalar     bölümlere havale edilir.  
     (4) Kabul     edilemezlik kararları kesindir ve ilgililere tebliğ edilir. 
     (5) Kabul     edilebilirlik şartları ve incelemesinin usul ve esasları ile ilgili diğer hususlar     İçtüzükle düzenlenir.  
     Esas hakkındaki inceleme 
     MADDE 49-(1) Kabul     edilebilirliğine karar verilen bireysel başvuruların esas incelemesi     bölümler tarafından yapılır. Başkan iş yükünün bölümler arasında dengeli     bir şekilde dağıtılması için gerekli önlemleri alır.  
     (2) Bireysel     başvurunun kabul edilebilirliğine karar verilmesi hâlinde, başvurunun bir     örneği bilgi için Adalet Bakanlığına gönderilir. Adalet Bakanlığı gerekli     gördüğü hâllerde görüşünü yazılı olarak Mahkemeye bildirir. 
     (3) Komisyonlar ve bölümler     bireysel başvuruları incelerken bir temel hakkın ihlal edilip edilmediğine     yönelik her türlü araştırma ve incelemeyi yapabilir. Başvuruyla ilgili     gerekli görülen bilgi, belge ve deliller ilgililerden istenir. 
     (4) Mahkeme,     incelemesini dosya üzerinden yapmakla birlikte, gerekli görürse duruşma     yapılmasına da karar verebilir.  
     (5) Bölümler, esas     inceleme aşamasında, başvurucunun temel haklarının korunması için zorunlu     gördükleri tedbirlere resen veya başvurucunun talebi üzerine karar     verebilir. Tedbire karar verilmesi hâlinde, esas hakkındaki kararın en geç     altı ay içinde verilmesi gerekir. Aksi takdirde tedbir kararı kendiliğinden     kalkar. 
     (6) Bölümlerin, bir     mahkeme kararına karşı yapılan bireysel başvurulara ilişkin incelemeleri,     bir temel hakkın ihlal edilip edilmediği ve bu ihlalin nasıl ortadan     kaldırılacağının belirlenmesi ile sınırlıdır. Bölümlerce kanun yolunda     gözetilmesi gereken hususlarda inceleme yapılamaz. 
     (7) Bireysel     başvuruların incelenmesinde, bu Kanun ve İçtüzükte hüküm bulunmayan hâllerde     ilgili usul kanunlarının bireysel başvurunun niteliğine uygun hükümleri     uygulanır. 
     (8) Esas hakkında     incelemenin usul ve esasları ile ilgili diğer hususlar İçtüzükle     düzenlenir.  
     Kararlar  
     MADDE 50-(1) Esas inceleme     sonunda, başvurucunun hakkının ihlal edildiğine ya da edilmediğine karar verilir.     İhlal kararı verilmesi hâlinde ihlalin ve sonuçlarının ortadan kaldırılması     için yapılması gerekenlere hükmedilir. Ancak yerindelik denetimi yapılamaz,     idari eylem ve işlem niteliğinde karar verilemez. 
     (2) Tespit edilen     ihlal bir mahkeme kararından kaynaklanmışsa, ihlali ve sonuçlarını ortadan     kaldırmak için yeniden yargılama yapmak üzere dosya ilgili mahkemeye     gönderilir. Yeniden yargılama yapılmasında hukuki yarar bulunmayan hâllerde     başvurucu lehine tazminata hükmedilebilir veya genel mahkemelerde dava     açılması yolu gösterilebilir. Yeniden yargılama yapmakla yükümlü mahkeme,     Anayasa Mahkemesinin ihlal kararında açıkladığı ihlali ve sonuçlarını     ortadan kaldıracak şekilde mümkünse dosya üzerinden karar verir. 
     (3) Bölümlerin esas hakkındaki kararları     gerekçeleriyle birlikte ilgililere ve Adalet Bakanlığına tebliğ edilir ve     Mahkemenin internet sayfasında yayımlanır. Bu kararlardan hangilerinin     Resmî Gazetede yayımlanacağına ilişkin hususlar İçtüzükte gösterilir. 
     (4) Komisyonlar     arasındaki içtihat farklılıkları, bağlı oldukları bölümler; bölümler     arasındaki içtihat farklılıkları ise Genel Kurul tarafından karara     bağlanır. Buna ilişkin diğer hususlar İçtüzükle düzenlenir. 
     (5) Davadan feragat     hâlinde, düşme kararı verilir.  
     Başvuru hakkının kötüye     kullanılması 
     MADDE 51- (1) Bireysel     başvuru hakkını açıkça kötüye kullandığı tespit edilen başvurucular     aleyhine, yargılama giderlerinin dışında, ayrıca ikibin     Türk Lirasından fazla olmamak üzere disiplin para cezasına hükmedilebilir. 
     
     Siyasi Parti Kapatma ve Dokunulmazlığın Kaldırılması Davaları  
     Siyasi parti kapatma davaları 
     MADDE 52- (1) Yargıtay     Cumhuriyet Başsavcısı tarafından açılan dava üzerine Mahkeme, bir siyasi     partinin Anayasanın 69 uncu maddesinde sayılan hâllerden ötürü     kapatılmasına veya dava konusu fiillerin ağırlığına göre Devlet yardımından     kısmen ya da tamamen yoksun bırakılmasına, toplantıya katılan üyelerin üçte     iki oy çokluğuyla karar verebilir. 
     (2) Siyasi     partilerin kapatılmasına ilişkin davalar, 5271 sayılı Kanunun davanın     mahiyetine uygun hükümleri uygulanmak suretiyle dosya üzerinden Genel     Kurulca incelenir ve kesin karara bağlanır.  
     (3) Başkanın     görevlendirdiği raportör ilk inceleme raporunu     hazırlayarak Başkanlığa sunar. Yapılacak ilk inceleme sonrasında     iddianamenin kabulüne karar verilmesi hâlinde, iddianame ve ekleri ilgili     siyasi partiye gönderilerek usul ve esasa ilişkin savunmaları alınır.     Davalı partinin yazılı savunma vermesi hâlinde, bu savunma Yargıtay     Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilir. Ayrıca Yargıtay Cumhuriyet     Başsavcısından sonra kapatılması istenen siyasi partinin genel     başkanlığının veya tayin edeceği bir vekilin sözlü savunması dinlenir.     Hakkında siyasi yasaklılık istenenler iddialarla ilgili savunmalarını     yazılı olarak sunabilirler. 
     (4) Genel Kurul,     gerekli gördüğü hâllerde sözlü açıklamalarını dinlemek için ilgilileri ve     konu hakkında bilgisi olanları çağırabilir.  
     (5) Siyasi parti     kapatma davası sonucunda verilen karar, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı ile     ilgili siyasi partiye tebliğ edilir ve Resmî Gazetede yayımlanır. 
     Siyasi partilere     ihtar verilmesi 
     MADDE 53- (1) Yargıtay     Cumhuriyet Başsavcısı, bir siyasi partinin 22/4/1983     tarihli ve 2820 sayılı Siyasi Partiler Kanununun 101 inci maddesi dışında     kalan emredici hükümleriyle diğer kanunların siyasi partilerle ilgili     emredici hükümlerine aykırı hareket ettiği iddiasıyla, o parti aleyhine     ihtar kararı verilmesi istemiyle Mahkemeye başvurabilir. Mahkemece     verilecek süre içinde siyasi partinin savunması alındıktan sonra, aykırılık     tespit edilirse aykırılığın giderilmesi için ilgili siyasi parti hakkında     ihtar kararı verilir.  
     (2) Bu karar,     Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı ile ilgili siyasi partiye tebliğ edilir ve     Resmî Gazetede yayımlanır. 
     Dokunulmazlığın     kaldırılması veya milletvekilliğinin düşmesi durumlarında iptal talebi 
     MADDE 54- (1) Yasama     dokunulmazlığının kaldırılmasına veya milletvekilliğinin düşmesine ilişkin     Türkiye Büyük Millet Meclisi kararlarına karşı, ilgili milletvekili veya milletvekili     olmayan bakan ya da bir diğer milletvekili, kararın alındığı günden     başlayarak yedi gün içinde kararın Anayasaya, kanuna veya Türkiye Büyük     Millet Meclisi İçtüzüğüne aykırılığı iddiasıyla iptali için Mahkemeye     başvurabilir. Bu talep onbeş gün içinde kesin     olarak karara bağlanır. 
     (2) İptal     taleplerinde Mahkeme, ilgilinin ibraz etmesini beklemeksizin gerekli evrakı     doğrudan getirtir. 
     
     Siyasi Partilerin     Mali Denetimi  
     Siyasi partilerin     mali denetimi  
     MADDE 55- (1) Mahkeme siyasi partilerin     mal edinimleri ile gelir ve giderlerinin kanuna uygunluğunun denetimi için Sayıştaydan yardım sağlar.  
     (2) Siyasi     partiler, karara bağlanarak birleştirilmiş bulunan kesin hesap ile parti     merkez ve bağlı ilçeleri de kapsayan iller teşkilatının kesin hesaplarının     onaylı birer örneğini haziran ayı sonuna kadar 2820 sayılı Kanuna uygun     olarak, Anayasa Mahkemesi Başkanlığına gönderirler. Mahkeme kendisine     gönderilmiş olan bu belgeleri incelenmek üzere Sayıştay Başkanlığına     gönderir. 
     (3) Sayıştayca düzenlenen incelemeye ilişkin raporlar     karara bağlanmak üzere Mahkemeye gönderilir.  
     Mali denetimde ilk     ve esas inceleme  
     MADDE 56- (1) Siyasi     partilerin kesin hesapları üzerindeki inceleme 2820 sayılı Kanun     hükümlerine göre yapılır. 
     (2) Yapılan     incelemeye ilişkin raporlar ilgili siyasi partiye gönderilerek en geç iki     ay içinde görüşünü bildirmesi istenir.  
     (3) Mahkeme mali     denetim sırasında siyasi partilerin incelemeye ilişkin raporlar hakkındaki     görüşlerini de değerlendirir. 
     (4) Mahkemenin mali     denetime ilişkin kararlarının birer örneği ilgili siyasi partiye ve siyasi     partinin sicil dosyasına konulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına     gönderilir. 
     (5) Mali denetim     sonucunda verilen kararlar Resmî Gazetede yayımlanır. 
     
     
     Duruşma 
     MADDE 57- (1) Genel Kurul, Yüce Divan sıfatıyla     çalışırken yürürlükteki kanunlara göre duruşma yapar ve hüküm verir.  
     (2) Yüce Divan,     5271 sayılı Kanundaki iddianamenin iadesi sebeplerinden başka esaslı hukuka     aykırı hâllerin bulunması hâlinde de iddianamenin veya iddianame yerine     geçen belgelerin iadesine karar verebilir. 
     (3) Yüce Divanda     sorgusu yapılmış olan sanığın, sonraki oturumlara gelmemesi ve Yüce Divan     tarafından da duruşmada hazır bulunmasına gerek görülmemesi hâllerinde,     duruşmadan vâreste tutulma talebi olmasa dahi yokluğunda     duruşmaya devam edilerek kamu davası sonuçlandırılabilir. Müdafi her zaman     duruşmada hazır bulunabilir. 
     (4) Duruşma     sırasında Başkanın uygun göreceği teknik araçlarla kayıt yapılır. Bu kayda dayanılarak     düzenlenen duruşma tutanaklarının her sayfası Başkan ile tutanağı     düzenleyenler tarafından imzalanır. 
     (5) Yüce Divanda     savcılık görevini, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı veya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcıvekili yapar. Yargıtay Cumhuriyet savcılarından     görevlendirilenler de Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı veya Yargıtay     Cumhuriyet Başsavcıvekiliyle birlikte duruşmaya     katılabilir. 
     Yeniden inceleme  
     MADDE 58- (1) Yüce Divan tarafından verilen hükme     karşı yeniden inceleme başvurusu, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı veya     Yargıtay Cumhuriyet Başsavcıvekili, sanık,     müdafi, katılan veya vekili tarafından yapılabilir. 
     (2) Yeniden     inceleme başvurusu hükmün açıklanmasından itibaren onbeş     gün içinde Yüce Divana bir dilekçe verilmesi suretiyle yapılır. Hüküm,     yeniden incelemeye başvurma hakkı olanların yokluğunda açıklanmışsa, süre     tebliğ tarihinden başlar. 
     (3) Yüce Divan     yeniden incelemeyi dosya üzerinden yapar. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısının     veya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcıvekilinin,     sanığın veya katılanın istemi üzerine ya da resen incelemenin duruşma     açılarak yapılmasına da karar verilebilir.  
     (4) İncelemenin     duruşma açılarak yapılmasına karar verilmesi hâlinde Yargıtay Cumhuriyet     Başsavcısına veya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcıvekiline,     sanığa, katılana, müdafi ve vekile duruşma günü tebliğ edilir. Sanık, duruşmada     hazır bulunabileceği gibi, kendisini bir müdafi ile de temsil ettirebilir.  
     (5) Duruşmada     Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı veya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcıvekili,     hazır bulunması hâlinde sanık, müdafi, katılan ve vekili iddia ve     savunmalarını açıklar; yeniden inceleme başvurusunda bulunan tarafa önce     söz verilir. Her hâlde son söz sanığındır. 
     (6) Yeniden     inceleme, yalnızca başvuruda belirtilen hususlarla sınırlı olarak yapılır.     Başvurunun yerinde görülmesi hâlinde aynı zamanda başvuru konusu hakkında     da karar verilir. Yeniden inceleme başvurusu üzerine verilen kararlar     kesindir. 
     
     Yargılamaya     İlişkin Diğer Hususlar  
     Dava ve işlere     katılmaya engel durumlar 
     MADDE 59- (1)     Başkan ve üyeler; 
     a) Kendilerine ait     olan veya kendilerini ilgilendiren dava ve işlere, 
     b) Aralarında     evlilik bağı kalkmış olsa bile eşinin, kan veya akrabalık yönünden üstsoy     ve altsoyunun, dördüncü dereceye kadar (bu derece dâhil) kan yönünden ve     akrabalığı doğuran evlilik bağı kalkmış olsa bile üçüncü dereceye kadar (bu     derece dâhil) akrabalık yönünden civar hısımlarının veya aralarında     evlatlık bağı bulunan kimselerin dava ve işlerine, 
     c) Dava ve iş     sahiplerinin vekili, vasisi veya kayyımı sıfatıyla hareket ettiği dava ve     işlere, 
     ç) Hâkim, savcı,     hakem sıfatıyla bakmış veya tanık ya da bilirkişi olarak beyanda bulunmuş     olduğu dava ve işlere, 
     d) İstişarî görüş ve düşüncesini ifade etmiş olduğu dava     ve işlere, 
     bakamazlar. 
     Başkan ve     üyelerin reddi 
     MADDE 60- (1) Başkan ve üyeler     tarafsız hareket edemeyecekleri kanısını haklı kılan hâllerin olduğu     iddiası ile reddolunabilirler. 
     (2) Bu takdirde,     Genel Kurul ya da bölümlerde ilgili üye katılmaksızın ret konusu hakkında     kesin karar verilir.  
     (3) Ret şahsidir. Genel     Kurul ya da bölümlerin toplanmasına mani olacak sayıda üyenin reddine     ilişkin talepler dinlenmez. 
     (4) Ret     dilekçesinde, ret sebeplerinin açıkça gösterilmesi ve delillerin birlikte     bildirilmesi gereklidir. Bu şartları taşımayan dilekçeler reddolunur. Yemin     delil teşkil etmez. 
     (5) Ret talebinin     kötü niyetle yapıldığının anlaşılması ve esas yönünden kabul edilmemesi     hâlinde, talepte bulunanların her birine Mahkemece beşyüz     Türk Lirasından beşbin Türk Lirasına kadar     disiplin para cezası verilir.  
     (6) Bu Kanun     anlamında disiplin para cezasından maksat, bireysel başvuru hakkını veya     ret talebini açıkça kötüye kullandığı tespit edilen başvurucular aleyhine     verilen, verildiği anda kesin olan ve derhâl infazı gereken para cezasıdır.     Bu ceza, seçenek yaptırımlara çevrilemez ve adli sicil kayıtlarında yer     almaz. 
     (7) Disiplin para     cezası, 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme     Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre tahsil edilir. 
     Çekinme 
     MADDE 61- (1) Başkan ve     üyelerin 59 uncu ve 60 ıncı maddelerde yazılı     sebeplere dayanarak davaya veya işe bakmaktan çekinmeleri hâlinde, Genel     Kurul çekinme talebinde bulunan Başkan veya üyenin de iştirakiyle konu     hakkında kesin kararını verir. Ancak, çekinme talebinde bulunan üye     oylamaya katılamaz. 
     Bilgi ve belge     verme yükümlülüğü ile Devlet sırrı niteliğindeki bilgiler 
     MADDE 62- (1) Mahkeme,     kendisine verilen görevlerin yerine getirilmesi sırasında yasama, yürütme,     yargı organları, kamu idareleri, kamu görevlileri, bankalar ile diğer     gerçek ve tüzel kişilerle doğrudan yazışmaya, bilgi ve belge istemeye,     gerekli gördüğü her türlü belge, kayıt ve işlemi incelemeye, bilgi almak     üzere her derece ve sınıftan kamu görevlileri ile ilgilileri çağırmaya,     idare ve diğer tüzel kişilerden temsilci istemeye yetkilidir. Mahkemenin bu     taleplerini belirtilen süre içinde yerine getirmeyenler hakkında genel     hükümlere göre doğrudan soruşturma yapılır.  
     (2) Mahkemenin     bakmakla görevli olduğu dava ve işlerle ilgili bilgiler, Devlet sırrı     olduğu gerekçesiyle Mahkemeye karşı gizli tutulamaz. 
     (3) Tanıklık konusu     bilgilerin Devlet sırrı niteliğini taşıması hâlinde tanık, Mahkeme     tarafından stenograf ve zabıt kâtibi dahi olmaksızın dinlenir. Başkan daha     sonra bu tanık açıklamalarından sadece bakılmakta olan davanın esasına     etkili olan hususları tutanağa geçirir. Açıklanması, Devletin dış     ilişkilerine, millî savunmasına ve millî güvenliğine zarar verebilecek,     anayasal düzen ve dış ilişkilerde tehlike yaratabilecek nitelikteki     bilgiler Devlet sırrı sayılır. 
     (4) Bu hükümler     sözlü açıklamasına başvurulanlar ile bilirkişilere de uygulanır.  
     Araç, gereç ve     personelden yararlanma 
     MADDE 63- (1) Başkan, Yüce     Divan, siyasi parti kapatma davaları ve sözlü açıklamalarda duruşmanın gerekli     kıldığı durumlarda, Devlet kurum ve kuruluşlarına ait araç, gereç,     stenograf ve teknik personelden yararlanmak için istemde bulunabilir. Bu     istemler, ilgili makamlarca derhâl yerine getirilir. 
     Harç istisnası 
     MADDE 64- (1) Mahkemeye     yapılacak bireysel başvurular dışındaki başvurular, alınacak kararlar ve bunlarla     ilgili yapılacak işlemler harca tabi değildir. 
     
     
     Oylama şekli ve     karar nisabı 
     MADDE 65- (1) Genel Kurul ve     bölümler kararlarını katılanların salt çoğunluğuyla alır. Oyların eşitliği     hâlinde başkanın bulunduğu tarafın görüşü doğrultusunda karar verilmiş     olur. 
     (2) Anayasa     değişikliklerinde iptale, siyasi partilerin kapatılmasına ya da Devlet     yardımından yoksun bırakılmasına karar verilebilmesi için toplantıya     katılan üyelerin üçte iki oy çokluğu aranır.  
     (3) Oylamaya en     kıdemsiz üyeden başlanır. 
     Mahkeme kararları      
     MADDE 66- (1) Mahkeme     kararları kesindir. Mahkeme kararları Devletin yasama, yürütme ve yargı     organlarını, idare makamlarını, gerçek ve tüzel kişileri bağlar. 
     (2) İptal kararları     geriye yürümez. 
     (3) Mahkemece iptaline     karar verilen kanun, kanun hükmünde kararname veya Türkiye Büyük Millet     Meclisi İçtüzüğü veya bunların belirli madde veya hükümleri, iptal     kararının Resmî Gazetede yayımlandığı tarihte yürürlükten kalkar. Mahkeme     gerekli gördüğü hâllerde, Resmî Gazetede yayımlandığı günden başlayarak     iptal kararının yürürlüğe gireceği tarihi bir yılı geçmemek üzere ayrıca     kararlaştırabilir. 
     (4) Mahkeme, bir     kanun, kanun hükmünde kararname veya Türkiye Büyük Millet Meclisi     İçtüzüğünün tamamını veya bir hükmünü iptal ederken, kanun koyucu gibi     hareketle, yeni bir uygulamaya yol açacak biçimde hüküm tesis edemez. 
     (5) Mahkeme     kararları gerekçeli olarak yazılır. İptal kararları gerekçesi yazılmadan     açıklanamaz.  
     (6) Karar     taslaklarının hazırlanması ve görüşülmesine ilişkin esaslar İçtüzükte     gösterilir. 
     (7) Kararlar,     inceleme veya yargılamaya katılan başkan ve üyeler tarafından imzalanır.     Muhalif kalanlar, kararda muhalefet nedenlerini İçtüzükte belirtilecek süre     içinde yazılı olarak teslim ederler. Kararlar ilgililere bu şekliyle tebliğ     olunur.  
     (8) İptal ve itiraz     başvuruları sonucu verilen gerekçeli kararlar Resmî Gazetede hemen     yayımlanır. 
     Yargılamanın     yenilenmesi 
     MADDE 67- (1) Mahkemenin     siyasi parti kapatma davalarında veya Yüce Divan sıfatıyla verdiği     kararlara karşı yargılamanın yenilenmesi 5271 sayılı Kanun hükümlerine göre     istenebilir. 
     (2) Avrupa İnsan     Hakları Mahkemesinin, Anayasa Mahkemesinin siyasi parti kapatma veya Yüce     Divan sıfatıyla verdiği bir kararının Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve     eki protokollerin ihlali suretiyle verildiğine hükmetmesi hâlinde, Avrupa     İnsan Hakları Mahkemesi kararının kesinleştiği tarihten itibaren bir yıl     içinde Anayasa Mahkemesinden yargılamanın yenilenmesi talebinde     bulunulabilir.  
     (3) Mahkeme,     yargılamanın yenilenmesi istemini esaslı ve kabule değer bulursa,     yargılamanın yenilenmesine karar verir. İstem genel hükümlere göre     sonuçlandırılır. 
     
     Mali Hükümler,     Personel ve Özlük İşleri  
     
     Mali, Sosyal ve     Diğer Haklar  
     Mali haklar 
 
     MADDE 68- (1) Anayasa Mahkemesi Başkanı,     başkanvekilleri, üyeleri, Anayasa Mahkemesi raportörleri, raportör yardımcıları ve raportör yardımcısı adaylarının     aylık ve ödenekleriyle diğer mali, sosyal hak ve yardımları bu Kanun     hükümlerine tabidir.  
     Aylık tablosu 
     MADDE 69- (1)     Kıstas aylığı oluşturan her bir ödeme unsurunun; 
     a) Anayasa Mahkemesi Başkanına % 100’ü, 
     b) Anayasa Mahkemesi başkanvekillerine % 90’ı, 
     c) Anayasa Mahkemesi üyelerine % 86’sı, 
     ç) Birinci sınıf raportörlere     % 79’u, 
     d) Birinci sınıfa ayrılmış raportörlere     % 65’i, 
     e) Birinci derecede bulunan diğer raportörlere % 55’i,  
     f) İkinci derecede bulunan raportörlere     % 53’ü, 
     g) Üçüncü derecede bulunan raportörlere     % 51’i, 
     ğ) Dördüncü derecede bulunan raportörlere     % 49’u, 
     h) Beşinci derecede bulunan raportörlere     % 47’si, 
     ı) Altıncı derecede bulunan raportörlere     % 45’i, 
     i) Yedinci derecede bulunan raportörlere     % 43’ü, 
     j) Sekizinci derecede bulunan raportörlere     % 41’i, 
     k) Birinci derecede bulunan raportör     yardımcılarına % 65’i, 
     l) İkinci derecede bulunan raportör     yardımcılarına % 56’sı, 
     m) Üçüncü derecede bulunan raportör     yardımcılarına % 54’ü, 
     n) Dördüncü derecede bulunan raportör     yardımcılarına % 52’si, 
     o) Beşinci derecede bulunan raportör     yardımcılarına % 50’si, 
     ö) Altıncı derecede bulunan raportör     yardımcılarına % 47’si, 
     p) Yedinci derecede bulunan raportör     yardımcılarına % 46’sı, 
     r) Sekizinci derecede bulunan raportör     yardımcılarına % 44’ü, 
     s) Raportör yardımcısı adaylarına % 37’si, 
     oranında aylık ödeme yapılır. Bu madde     kapsamındaki ödeme unsurları arasında yer alan ikramiyenin hesabında,     kıstas aylık içindeki ikramiyenin bir mali yıldaki toplam tutarının onikide biri dikkate alınır. 
     (2) Dereceleri yükselen Anayasa Mahkemesi     raportörleri ve raportör yardımcıları yeni derecelerine     ilişkin aylığa, söz konusu yükselmelerinin geçerlilik tarihlerini takip     eden ayın onbeşinden itibaren hak kazanırlar. 
     (3) Birinci sınıf raportörlerin     almakta oldukları aylık oranlarına, ödemeye esas olacak olan oran % 83’ü     geçmemek üzere, birinci sınıfa ayrılma niteliklerini kaybetmemeleri     koşuluyla her üç yılda bir, iki puan ilave edilir. 
     (4) Kıstas aylığı oluşturan ödeme unsurlarından     vergiye tabi olmayanlar, bu maddeye göre yapılacak ödemelerde de aynı     şekilde vergiye tabi olmaz.  
     (5) Birinci fıkrada unvanları belirtilenlerden     Anayasa Mahkemesi Başkanı, başkanvekilleri, üyeleri ile raportörlere     aynı maddeye göre ödenmekte olan brüt aylıklarının % 10’u oranında yargı     ödeneği verilir. 
     (6) Yükseköğretim kurumlarından veya Sayıştaydan gelen raportörlere,     aynı derece, kademe ve kıdemdeki hâkim ve savcı raportörlere ödenen aylık     ve ödenekler esas alınarak ödeme yapılır. 
     (7) Bu maddeye göre ödeme yapılanlara; 27/6/1989 tarihli ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname     kapsamında yapılan ödemeler (yabancı dil tazminatı hariç) ile temsil, makam     ve yüksek hâkimlik tazminatları ödenmez ve 657 sayılı Kanunun 152 nci maddesi uyarınca ödeme yapılmaz.  
     (8) Anayasa Mahkemesi Başkan ve üyelerinin ek     göstergeleri sırasıyla (9.000) ve (8.000), yüksek hâkimlik tazminat     göstergeleri ise (17.000)’dir. 
     (9) Başkan, başkanvekilleri ve üyelere (40.000)     gösterge rakamının memur aylıklarına uygulanan katsayı ile çarpımı sonucu     bulunacak tutarda, raportörlere ise (10.000)     gösterge rakamının memur aylıklarına uygulanan katsayı ile çarpımı sonucu     bulunacak tutarda aylık ek ödenek verilir. Bu ödeneğe hak kazanılmasında ve     ödenmesinde 2802 sayılı Kanunun aylıklara ilişkin hükmü uygulanır ve bu     ödenek, damga vergisi hariç, herhangi bir vergi ve kesintiye tabi tutulmaz. 
     (10) Bu maddeye göre ödeme yapılanların     aylıklarının ödenme zamanı, hangi hâllerde geri alınacağı, sosyal hak ve     yardımları ile yardımcılıktan ve açıktan atanmada aylık ve ödeneğe hak     kazanmada, bu Kanunda hüküm bulunmayan hâllerde, ilgisine göre 2802 sayılı     Kanun ile 657 sayılı Kanun hükümleri uygulanır. 
     (11) Mahkemede görevli 657 sayılı Kanuna tabi     personele her ay, (5.000) gösterge rakamının memur aylıklarına uygulanan     aylık katsayısı ile çarpımı sonucunda bulunan aylık tutarda ek ödeme     yapılır. Ek ödeme tutarı, damga vergisi hariç, herhangi bir vergi ve     kesintiye tabi tutulamaz. Ek ödeme, her ne şekilde olursa olsun başka bir     ödemenin hesaplanmasında dikkate alınmaz. 
     İzin 
     MADDE 70- (1) Başkan ve üyelerin, Yüce Divan sıfatıyla     bakılan veya Anayasaya göre süreye tabi olan işlerin engellenmemesi     kaydıyla otuzbeş günlük yıllık izin hakları     vardır. 
     (2) Hastalık ve mazeret izinleri genel hükümlere     tabidir. Yıllık ve mazeret izinleri Başkan tarafından verilir. 
     Sağlık işleri ve     tedavi  
     MADDE 71- (1) Başkan ve üyeler ile bunların emeklileri ve     bakmakla yükümlü oldukları aile fertlerinin sağlık giderleri, Türkiye Büyük     Millet Meclisi üyelerinin tabi olduğu hükümler ve esaslar çerçevesinde     Mahkeme bütçesinden ödenir. 
     Kuruluş günü ve     onur belgesi verilmesi 
     MADDE 72- (1) Her yılın nisan ayının 25 inci günü Mahkemenin     kuruluş günüdür. Kuruluş günü törenlerle kutlanır; seminer, konferans ve     benzeri etkinlikler tertiplenebilir. 
     (2) Emekliye ayrılmış olan başkanlar,     başkanvekilleri ve üyelere onur belgeleri ve geçmiş hizmetlerinin anısını     simgeleyen birer armağan verilir. 
     (3) Bu amaçla yapılacak tören ve armağanların     giderini karşılamak üzere her yıl Mahkeme bütçesine yeterli ödenek konulur.     Bu amaçla yapılacak harcamalar 4/1/2002 tarihli ve     4734 sayılı Kamu İhale Kanununa tabi değildir. 
     Yabancı ülkelere     gönderilme 
     MADDE 73- (1) Raportörler ve raportör     yardımcıları bilgi ve görgülerini artırma, lisansüstü eğitim, bilimsel araştırma     ya da karşılıklı iş birliği çerçevesinde yabancı ülke mahkemeleri,     üniversiteler veya uluslararası kuruluşlarda çalışmak veya öğrenim görmek     üzere Başkanlıkça iki yıla kadar yurt dışında görevlendirilebilirler.     Başkanlıkça gerekli görüldüğü takdirde bu süreler bir katına kadar     uzatılabilir. 
     (2) Bu kapsamda yurt dışında görevlendirilenlerin;     mali hakları, yükümlülükleri, mecburî hizmetleri, giderlerinin karşılanması,     aylık ve ödeneklerinin transferi konularında Devlet memurlarına ilişkin     hükümler uygulanır.  
     (3) Bu Kanun hükümlerine göre yabancı ülkelere     gönderilenlerin derece yükselmeleri, kademe ilerlemeleri, emeklilik, aylık,     ödenek ve diğer bütün özlük hakları ile yükümlülükleri devam eder. 
     Kadrolar 
     MADDE 74- (1) Mahkemeye ait kadroların tespiti, ihdası,     kullanımı ve iptali ile kadrolara ilişkin diğer hususlar 13/12/1983     tarihli ve 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararname hükümlerine göre düzenlenir.      
     Geçiş     hükümleri 
     GEÇİCİ MADDE 1- (1) Anayasa Mahkemesi Başkanlığında; Genel Sekreter     Yardımcısı, Yazı İşleri Müdürü, Basın ve Halkla İlişkiler Müdürü, Kararlar     Müdürü, Özel Kalem Müdürü, Arşiv Müdürü, Mali İşler Müdürü, Bilgi İşlem     Müdürü, İkmal Müdürü,Personel ve Eğitim Müdürü, Yayın İşleri     Müdürü, Kütüphane Müdürü, İdarî İşler Müdürü, Müdür, Ayniyat Saymanı ve     Sivil Savunma Uzmanı kadro unvanlı görevlerde bulunanların görevleri, bu     Kanunun yayımı tarihinde sona erer. Bunlar en geç altı ay içinde Mahkemede ya da Adalet Bakanlığı     teşkilatında derece ve kademelerine uygun kadrolara atanırlar. Atama işlemi     yapılıncaya kadar Başkanlıkça durumlarına uygun işlerde     görevlendirilebilirler. Bunlar, yeni bir kadroya atanıncaya kadar, eski     kadrolarına ait aylık, ek gösterge ve her türlü zam ve tazminatlar ile     diğer mali haklarını almaya devam ederler. Söz konusu     personelin, atandıkları yeni kadroların aylık, ek gösterge, her türlü zam     ve tazminatları ile diğer mali haklar toplamı, eski kadrolarına ait aylık,     ek gösterge ve her türlü zam ve tazminatlar ile diğer mali hakları net     tutarından az olması hâlinde, aradaki fark, farklılık giderilinceye kadar,     atandıkları kadrolarda kaldıkları sürece herhangi bir kesintiye tabi     tutulmaksızın tazminat olarak ödenir. 
     (2) Bu Kanunun yayımı tarihinde Başkanlığa ait     kadrolarda bulunanlardan, birinci fıkrada sayılanlar hariç kadro ve görev     unvanı değişmeyenler Başkanlığa ait aynı unvanlı kadrolara atanmış     sayılırlar. 
     (3) Bu Kanuna göre yeniden düzenleme ve atamalar     yapılıncaya kadar Mahkemenin değişen veya yeniden kurulan birimlerine     verilen görevler daha önce bu görevleri yapmakta olan birimler tarafından     yapılmaya devam edilir. Başkanlık, teşkilatını ve kadrolarını en geç altı     ay içinde bu Kanuna uygun hâle getirir. Bu çerçevede kadro değişiklikleri     190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 9 uncu maddesinin son fıkrası hükmü     uygulanmaksızın anılan Kanun Hükmünde Kararnamenin hükümlerine göre     yürütülür. 
     (4) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte görevde     bulunan Başkan ve Başkanvekili, seçildikleri tarihte geçerli olan süreyi     tamamlar. 
     (5) Bu Kanunda öngörülen İçtüzük ve yönetmelik     Başkanlıkça en geç altı ay içerisinde hazırlanarak yürürlüğe konulur.     İçtüzük ve yönetmelik yürürlüğe girinceye kadar, mevcut İçtüzük ve     yönetmeliğin bu Kanuna aykırı olmayan hükümlerinin uygulanmasına devam     olunur. 
     (6) Mevzuatta 10/11/1983     tarihli ve 2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri     Hakkında Kanuna yapılmış olan atıflar, bu Kanuna aykırı hükümleri hariç, bu     Kanuna yapılmış sayılır. 
     (7) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce     gerçekleştirilen tedavi giderleri hakkında bu Kanunla yürürlükten     kaldırılan 2949 sayılı Kanunun 14 üncü maddesi hükümleri esas alınır. 
     (8) Mahkeme, 23/9/2012     tarihinden sonra kesinleşen nihai işlem ve kararlar aleyhine yapılacak     bireysel başvuruları inceler.  
     Değiştirilen ve     yürürlükten kaldırılan hükümler 
     MADDE 75- (1) 10/11/1983 tarihli ve     2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında     Kanun yürürlükten kaldırılmıştır. 
     (2) 15/7/1950 tarihli ve     5682 sayılı Pasaport Kanununun 13 üncü maddesinde yer alan “Anayasa     Mahkemesi,” ibaresi “Anayasa Mahkemesi Başkan ve üyeleri ile” olarak     değiştirilmiştir. 
     (3) 24/2/1983 tarihli ve     2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar Kanununun; 1 inci ve 2 nci     maddelerinde yer alan “Anayasa Mahkemesi” ibareleri, 103 üncü maddesinde     yer alan “Anayasa Mahkemesi Başkanı,”, “Anayasa Mahkemesi Başkanvekili,     Anayasa Mahkemesi Üyeleri,” ibareleri ile anılan Kanunun eki (I) sayılı ek     gösterge cetvelinde yer alan “Anayasa Mahkemesi Başkanı,”, “Uyuşmazlık     Mahkemesi Başkanı ile”, “Anayasa Mahkemesi üyeleri,” ibareleri madde     metinlerinden çıkarılmıştır.  
     (4) 23/1/1987 tarihli ve     270 sayılı Yüksek Hâkimlik Tazminatı Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 1     inci maddesinde yer alan “Anayasa Mahkemesi Başkanı,”, “Uyuşmazlık     Mahkemesi Başkanı ile” ve “Anayasa Mahkemesi Üyeleri,” ibareleri madde     metninden çıkarılmıştır.  
     (5) 14/7/1965 tarihli ve     657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 59 uncu maddesine “Genel Sekreter     Sekreterliğine,” ibaresinden sonra gelmek üzere “Anayasa Mahkemesi Basın     Müşavirliğine,” ibaresi eklenmiştir. 
     (6) 13/12/1983 tarihli ve     190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin eki     (I) sayılı cetvelin Anayasa Mahkemesi Başkanlığı bölümünde yer alan kadrolar     iptal edilerek ilgili cetvelden çıkarılmıştır. Bu Kanuna     ekli (l) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek 190 sayılı Kanun     Hükmünde Kararnamenin eki (II) sayılı cetvelin, (2) sayılı listede yer alan     kadrolar ihdas edilerek (I) sayılı cetvelin Anayasa Mahkemesi Başkanlığı     bölümüne eklenmiş, (5) sayılı listede yer alan kadrolar iptal edilerek 190     sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (II) sayılı cetvelin Anayasa     Mahkemesi Başkanlığı bölümünden çıkarılmıştır. Ekli (3) sayılı     listede yer alan kadrolar ihdas edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde     Kararnamenin eki (II) sayılı cetvelin Adalet Bakanlığı, (4) sayılı listede     yer alan kadrolar ihdas edilerek (II) sayılı cetvelin Sayıştay Başkanlığı     bölümüne eklenmiştir.  
     (7) 657 sayılı Kanunun eki (II) sayılı cetvelin (5)     numaralı başlığının altındaki kısma “Anayasa Mahkemesi Başkanlığı     Müdürleri” ibaresi eklenmiştir. 
     (8) 2/7/1964 tarihli ve     492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (l) sayılı Tarifenin “A) Mahkeme     Harçları” başlıklı bölümünün ilk cümlesine “yargı konularında” ibaresinden     sonra gelmek üzere “, Anayasa Mahkemesine bireysel başvurularda” ibaresi ve     “l- Başvurma harcı” başlıklı fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir.  
     “4. Anayasa Mahkemesinde 150,00 TL” 
     Yürürlük 
     MADDE 76- (1) Bu Kanunun; 
     a) 45 ila 51 inci maddeleri 23/9/2012     tarihinde,  
     b) Diğer hükümleri yayımı tarihinde, 
     yürürlüğe     girer. 
     Yürütme 
     MADDE 77- (1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
  | 
        
         | 
       
      
        
          | 
        
         | 
        
          | 
       
     
     |