Hukuk kötülüğe karşı çare bulabilir mi?

Bir savcımız öldürüldü.

Şimdiye kadar böyle şey olmamıştı. İlk kez yaptığı soruşturma nedeniyle bir savcı vuruldu. Vurulan savcının kişiliğinde hukuka kurşun sıkıldı. Savcımızı kaybettik. Umarım hukukumuzu kaybetmeyiz.

Hukukçular kötü insanlar arasında çalışır. Kötü insanlardan gelecek tehlikeler, somut tehditler olarak ileri sürülmese bile, her zaman korkutucudur. Cesaret korkmamak değildir; korkuya karşın gerekeni yapmaktır.

Şimdiye kadar böyle şey olmamıştı. Ama korku hep vardı. Bu korkuya karşın cesaret de vardı. Savcımızın kaybı ile cesaretin de kaybedileceğini düşünmek yanlış olur. Hukukçular korkuya yabancı değildir. Korkması gerekenler kötülerdir.

İşin düğümü burada: Hukuk kötüleri korkutuyor mu?

Şimdiye kadar böyle şey olmamıştı. Geçtiğimiz karanlık dönemlerde sıradan insanlar sıradan soruşturmalarda işkenceye uğradılar. Yine de savcı öldürülmedi. Sıradan insanlar askeri ve siyasi mahkemelerin tezgahlarında yıllarını kaybettiler. Yine de savcı öldürülmedi. Neden eskiden olması beklenen şimdi oldu?

Yoksa hukuk eskiye göre daha mı az caydırıcı?

Korkunç cümleyi yazmaya zor cesaret ediyorum: İnsanlar özgürleştikçe içlerindeki kötülük daha çok ortaya çıkıyor.

Elbette bunun çaresi özgürlüğü kısıtlamak değildir. Çareyi hukuk bulabilir mi?

Saygılarımla

Meraklısına Soru:
Şimdiye kadar hiç hakim-savcı öldürülmemişti. Ama pek çok avukat öldürülmüştü. Halkımızın bu seçimi hangi saiklerle yaptığı hakkında bir görüşünüz var mı? Acaba avukat öldürmenin yaptırımı daha mı az korkutucu?

Meraklısına Açıklama:
Savcı Doğan Öz, Danıştay saldırısında kaybettiğimiz Hakim Mustafa Yücel Özbilgin, Yılmaz Güney'in vurduğu savcı yaptıkları soruşturma nedeniyle öldürülmemişti. Bu nedenle yukarıda sözü edilen vahim ve elim olay bir "ilk" sayılmaktadır.

Sayın Konyalı;
Benim kişisel görüşüme göre demokratikleşme adına hukuk caydırıcılığını kaybediyor.Asıl önemli olan olay olup bittikten sonra suçlunun cezasını çekmesi değil, söz konusu suça hiç cesaret edememesidir.
Tabi bu özgürlüklerin kısıtlanması olarak algılanmamalı, sadece doğru hukuk politikaları ve eğitimle caydırıcılık sağlanmalı.
Haberlerde vatandaş her gün yeni bir şeyle karşılaşıyor, adaleti hızlandırmak adına adaletten vazgeçiyoruz.

Hukuk kötülüğe çare bulamaz kötülüğü cezalandırır ancak,elinden gelen budur.İyiyi kötüyü insan sevgisini insanın önemini anlatarak belki yeni nesiller kurtarılabilir.Mevcut toplumu değiştiremeyiz.Zamanaşımı geçtiği için birşey yapamayacağını anlayan bir müvekkil adayı '' ben o zaman gideyim bu adamla hesabı göreyim,şöyle şöyle yaparsak yatarı kaç yıl bunun avukat bey'' diyenlerin olduğu bir toplum var.Döner bıçağıyla maça giden,metrobüse meşale vs. atan bir toplum var.Birine birşey olsa ilk diyecekleri ''pişmanım'' Toplumumuzda nelerin olduğunu hepimizi biliyoruz örnekleri yazmaya gerek yok.Gerçekten şu saatten sonra yapılabilecek tek şey henüz kirlenmemiş çocukların eğitimi.Gerek okuldaki gerek evdeki eğitim.

Alıntı: Yazan yeditepelişehir Hukuk kötülüğe çare bulamaz kötülüğü cezalandırır ancak,elinden gelen budur.

Cezanın caydırıcı niteliği yanında ıslah edici niteliği de yok mudur? Cezanın bu niteliği unutulmuş bir çocuk şiiri gibi birden aklıma geldi.

Alıntı: Gerçekten şu saatten sonra yapılabilecek tek şey henüz kirlenmemiş çocukların eğitimi

Hukukun yapamadığını eğitim yapabilir mi ki? Yapabilseydi bunca yıldır yapmaz mıydı?

Alıntı: Gerek okuldaki gerek evdeki eğitim.

Aynı eğitimi aldıkları halde kardeşlerden biri iyi, diğeri kötü olabiliyor.

Ayrıca, ana-babanın hatta öğretmenlerin ve siyasilerin-sanatçıların-açık oturumcuların-futbolcuların ve hatta tüm insanların bencilliği ve saldırganlığı karşısında kirlenmemiş çocuk eğitimi kimden alacak?

Tenisçilerden mi?

Alıntı: Yazan mehtaptt Asıl önemli olan olay olup bittikten sonra suçlunun cezasını çekmesi değil, söz konusu suça hiç cesaret edememesidir.

Bu konuda sizinle aynı düşüncedeyim: Adalet marifet değildir. Marifet suçun önlenmesidir.

Alıntı: doğru hukuk politikalarıyla ve eğitimle caydırıcılık sağlanmalı.

Hukukun caydırıcılığı iyi insanlar üzerinde etkili oluyor. Ama iyi insanların zaten caydırılmaya ihtiyacı yok. Asıl sorun kötüleri caydırmak. Kötüler ise idam cezasından bile korkmuyor.

Alıntı: eğitimle caydırıcılık sağlanmalı

Eğitimin hangi caydırıcı yaptırımı var ki? İnsanlar sakalından utanmadıktan sonra...

Alıntı: İşin düğümü burada: Hukuk kötüleri korkutuyor mu?

Hayır. İşin kötüsü hukuk iyileri korkutuyor.

Davanın sonunu göremeyen masum insanlar ön ödeme, uzlaşma, arabuluculuk gibi aşamalarda gereğinden fazla ödün verirler. Hatta haklarından vazgeçebilirler.

Davaların hızlandırılması (ve dava sayısının azaltılması) için konulan yeni kurallar insanları mahkeme dışına iterken, iyi insanları da hukuk dışına itmektedir.

Hukuk kötülüğe çare ararken iyileri itip-kakmamalıdır.

Bir liste yaparsak:
Ön ödeme
Uzlaşma
Arabuluculuk
icra takibinden önce ihtarname koşulu
Alt sınırdan ceza verme kolaycılığı
Paraya çevirme
Para cezasını taksitlendirme
Erteleme
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Koşullu salıverme
Af diye kılıflandırılan kavramların tümü iyilere tokat gibi gelmektedir.

Alıntı: Yazan Av.Armağan Konyalı Hayır. İşin kötüsü hukuk iyileri korkutuyor. Davanın sonunu göremeyen masum insanlar ön ödeme, uzlaşma, arabuluculuk gibi aşamalarda gereğinden fazla ödün verirler. Hatta haklarından vazgeçebilirler. Davaların hızlandırılması (ve dava sayısının azaltılması) için konulan yeni kurallar insanları mahkeme dışına iterken, iyi insanları da hukuk dışına itmektedir. Hukukun kötülüğe çare ararken iyileri itip-kakmamalıdır. Bir liste yaparsak: Ön ödeme Uzlaşma Arabuluculuk Alt sınırdan ceza verme kolaycılığı Paraya çevirme Para cezasını taksitlendirme Erteleme Hükmün açıklanmasının geri bırakılması Koşullu salıverme Af diye kılıflandırılan kavramların tümü iyilere tokat gibi gelmektedir.

Zamanaşımını unutmuşsunuz, onu da ekleyelim.
Sonuçta; soru "Hukuk kötülüğe karşı çare bulabilir mi?" ise, yanıt "Hayır."dır.
Kötülüğe karşı çare bulamayan hukuk, hiçbir işe yaramamaktadır.
Aslında hukuk, işe yarasın diye değil, tam tersine işe yaramaması için vardır.

Kötüniyete tıp çare bulamamışken, hukuk hiç çare olamaz.

Hukuk kötülüğe çare olamaz. Böyle bir hedefle de yola çıkmamalıdır. Böyle bir kudrete hiçbir devirde ve asla sahip olmamıştır.

Hukukun dinlenirliği, dışsal zorlayıcı ve bağlayıcılığı; toplumsal yıkım ve dağılmayı, birlikte yaşanabilirlik koşullarının ortadan kalkmasını önleyecek kadar olsun yeter...

Hukuktan ve onun örgütlü gücü ve uygulayıcısı devletten onu aşan şeyler beklememeli ve istememeli.

Doğa insana galip gelebilir, ama hukuk gelemez.

Saygılarımla.

Alıntı: Yazan Av.Ömer Güntay Hukuk kötülüğe çare olamaz. Böyle bir hedefle de yola çıkmamalıdır. Böyle bir kudrete hiçbir devirde ve asla sahip olmamıştır.

Elindeki kılıçla karşımıza dikilen gözü bağlı kadın İNTİKAM MELEĞİ midir?
Hukukun yaptırımı olan ceza suçluya eza vermek için mi verilir? Yoksa suçlunun ıslahı için mi verilmektedir?

Kuralların yol göstericiliği ile veya cezaların caydırıcılığı ile kötülük önlenemezse hukukun işlevi nedir? Mağdurun intikam duygusunu tatmin etmek midir?

Alıntı: Hukukun dinlenirliği, dışsal zorlayıcı ve bağlayıcılığı; toplumsal yıkım ve dağılmayı, birlikte yaşanabilirlik koşullarının ortadan kalkmasını önleyecek kadar olsun yeter...

Hukuk eğer sadece toplumsal yıkımı önlemekle yetinirse bireylerin hukuktan beklediği adalet hiç gelmeyecek demektir.

Alıntı: Hukuktan ve onun örgütlü gücü ve uygulayıcısı devletten onu aşan şeyler beklememeli ve istememeli.

"Cezaların ıslah edici olduğu" iddiası benim iddiam olmayıp, hukukun iddiasıdır. Hukuk kendini aşan iddialarda bulunuyorsa hukuka uymak da devletin görevidir.

Alıntı: Doğa insana galip gelebilir, ama hukuk gelemez.

İnsandaki büyük kötülük potansiyelini yenilmez kabul eden tespitinizi kötümser buluyorum. İyimser görüş ise insanın her geçen yüzyılda bir nebze daha kötülükten uzaklaşacağı umudunu taşımalı. Aksi halde kötülüğü yok etme yolunda kendimizi yok etme düşüncesi çekici gelecek.

Saygılarımla

Değeli bir avukat abim ; Hukukta kim neyi ararsa muhakkak bulur , neye nasıl bakacağını bilmek lazım der