Neyi neden isterim?

İnsan neden neyi istediğini bilemez?Hangi yöne gideceğini,ne yapacağını,ne yapması gerektiğini?Neden çoğu şey yarımkalmışlık hissi verir ya da yarım kalacağı?Nedenler başımı döndürüyor bu ara.Sonunda yorgun,mutsuz,iç sıkıcı bir hal ve yıpranmış,şaşkın bir sima.Yakınındakiler çok uzak,uzağındakiler çok yakın.Sesin fazla çıkarkenbirden apansız derin bir sukunet.Maymun iştahlıyım ben itiraf bu.Kendimden yoruldum.Esasen hayatla falan değil düpedüz kendimle savaşıyorum.Kanatlarım düz duvarlara çarpıp kırılsa da gözümden tek bir damla yaş süzülse de...İç çatışmalarda silahsız kaldım.Sorular cevapsız cevaplar doyumsuz.Parçaların ucu yanık.Hep kendimle ama bensizim.Benle olmak benle kalmak huzursuz kılıyor.Dipsiz kuyulardayım.Ne batıyor ne çıkıyorum sadec tırmanmak var aklımın bir köşesinde.Mutluluğun ne resmini çizebiliyor anlamını da şu aralar bilemiyorum.Günler 24 saat olmaktan çıkmış.Kimi zaman yıllar kimi zaman şafak ile tan arasında bir yanılgı.Tek bildiğim zamanın acımasızlığı.5 yılı geride bırakırken 5 yıl kalmışlığı dün gece hatırladım.Neden bu zaman o da gereksiz ve anlamsız.Anlayacağınız ben yine yeniden kendimleyim hem umutsuz hem fütursuz...

Syn sevil hanım düşündüğüm kadarı ile bu aralar moraliniz bayağı bi bozulmuş. İnsanın her dönem ruh halinde bu ve bunun gibi değişiklikler olabilir. Mühim olan temadi etmemesi. Bu yüzden genç olabileceğinizi düşünerek kendinizi fazla üzmemenizi naçizane tavsiye ederim. Zamanın da çok kıymetli bir YAKINIMIN bana tavsiyesini sizinle paylaşmak isterim. Derin derin üç kez nefes alıp hafif bi tebessümünüzle eminim ki hayatın tadının farkına varacaksınız. Sahip olduklarınızla mutlu olabilicek güce sahip olabileceğinize inanıyorum. Hayat güzeldir. HERŞEYE RAĞMEN ....

Herşeyin bir anlamı ve gerekliliği vardır. Yaşam asla anlamsız olamaz. Bazen, tam da hedefi vuran bir yakarış, neden varolduğumuzu anlatıverir bir anda. Mutluluk, sahip olduklarımızın değerini bilmek ve şükretmektir. Mutluluk, mutlu etmektir.

Kesnlikle katılıyorum... Her ne kadar BAZEN kader bizi elimizdekilerin kıymetini bilmemeye sürüklese de... Yine de tercih ettiklerimize şükretmemiz lazım değil mi ?

Mesajınızdan anladığım kadarıyla (silindi)

Üzüntü mi yoksa pişmanlık mı? Yoksa her ikisi de mi size bu (silindi)

Sayın avsevil (silindi)

Size akıl vermek haddime düşmez ama (silindi)

Yalnız değilsiniz. Burada sizi özleyen 20bin üye var. (silindi)
Yalnız değilsiniz. Burada sizi özleyen pek çok üye var. (silindi)
Yalnız değilsiniz (silindi)

Yalnızsınız. Yapayalnız. Hepimiz öyleyiz. (silindi)

Sizi anladığımı sanıyorum (silindi)

Mesajınızı iki kez okudum (silindi)
Mesajınızı üç kez okudum. (silindi)

Ne yazacağımı bilemedim (silindi)
Ne yazacağımı bilmeden başladığım yazım bir sonuca... (silindi)

Sizi anladığım kanaatindeyim (silindi)

Size katılıyorum (silindi)

Son cümlenizden yaptığım alıntıya bir parantez ekledim:
‘’Anlayacağınız ben (de) yine yeniden kendimleyim hem umutsuz hem fütursuz...’’

Saygılarımla

Alıntı: Yazan avsevil İnsan neden neyi istediğini bilemez?Hangi yöne gideceğini,ne yapacağını,ne yapması gerektiğini?Neden çoğu şey yarımkalmışlık hissi verir ya da yarım kalacağı?Nedenler başımı döndürüyor bu ara.Sonunda yorgun,mutsuz,iç sıkıcı bir hal ve yıpranmış,şaşkın bir sima.Yakınındakiler çok uzak,uzağındakiler çok yakın.Sesin fazla çıkarkenbirden apansız derin bir sukunet.Maymun iştahlıyım ben itiraf bu.Kendimden yoruldum.Esasen hayatla falan değil düpedüz kendimle savaşıyorum.Kanatlarım düz duvarlara çarpıp kırılsa da gözümden tek bir damla yaş süzülse de...İç çatışmalarda silahsız kaldım.Sorular cevapsız cevaplar doyumsuz.Parçaların ucu yanık.Hep kendimle ama bensizim.Benle olmak benle kalmak huzursuz kılıyor.Dipsiz kuyulardayım.Ne batıyor ne çıkıyorum sadec tırmanmak var aklımın bir köşesinde.Mutluluğun ne resmini çizebiliyor anlamını da şu aralar bilemiyorum.Günler 24 saat olmaktan çıkmış.Kimi zaman yıllar kimi zaman şafak ile tan arasında bir yanılgı.Tek bildiğim zamanın acımasızlığı.5 yılı geride bırakırken 5 yıl kalmışlığı dün gece hatırladım.Neden bu zaman o da gereksiz ve anlamsız.Anlayacağınız ben yine yeniden kendimleyim hem umutsuz hem fütursuz...

Sayın avsevil,

THS'den tanıdığımız kadarıyla hayat dolu bir insansınız. İlginç konular açıp, birçok üyenin dikkatini (Benim de) çekiyorsunuz. Yukarıdaki mesajın size ait olduğunu düşünmüyorum. Muhtemelen size kötü bir şaka yapmak isteyen bir arkadaşınızdır, diye düşünüyorum. Aynı minvalde bir mesaj gelmesi halinde Sayın Admin' i göreve çağırıyorum. O zaman şifrenizin kırıldığını düşüneceğim. Ama eskisi gibi, neşeli ve keyifli bir mesaj yazılırsa, sizin olduğunuza inanacağım.

Hepimiz dönem dönem aynı duyguları yaşıyoruz. Bu nedenle herneyse konu, fazla canınızı sıkmayın. Biraz dinlenmeye fırsat yaratın.

Saim beyin de ifade ettiği gibi, hepimizin hayatında zaman zaman gel-gitler olmuştur. Hala da olmaktadır. Önemli olan bu dönemi hasarsız geçiştirebilmektir. Biliyorum zordur. Ancak sebep ne olursa olsun kendimize iyi davranmak zorundayız.
Unutmayın ki, "İyi insan; sadece çevresine karşı iyi davranan değil, aynı zamanda kendisine karşı da iyi davranan insandır"

Siz iyi bir insansınız.

Her şey yine sizin elinizde imzanızda olduğu gibi...

Ne demişler hekimden değil çekenden sor...

Yalnız olmadığınızı umarım yeterince anlayabilmişssinizdir. Yakınızındakilerle uzağınızdakilerle... Size karşılıksız değer verebilen onca insan varken bu hüzüntü boşuna olmalı.. Godotu beklemeyin... Çünkü öyle birisi yok

Sevil Hanım, merhaba

Telaşe yok (bizim buralarda çok söyleriz, sevdiklerimize, sıkıntı yok anlamında, rahatlatıcı ünlem söz )

Zaman zaman hepimiz yılgınlığa düşeriz. Bazen bütün dünya bize karşıymış gibi gelebilir. Hatalar yapabiliriz (herkes yapar) karar veren biziz doğru veya yanlış ikisi de bize ait...
Yaptığımız hatalarla, yaşadığımız acılarla olgunlaşıyoruz; tecrübe kazanıyoruz, biz oluyoruz.
Ne kendimizin ne de çevremizdekilerin yaşam süresini bilmiyoruz o yüzden ben derim ki, umutsuzluğa kapılmak yerine yaşadıklarımızdan ders alarak, sahip olduklarımızla mutlu olmaya çalışmalı
Umarım bu dönemi kısa zamanda atlatırsınız. Gördüğünüz gibi yalnız değilsiniz

Sesimin duyulması yahut birilerinin bu yazı neticesinde zaman ayırıp cümleler dizmesi çok ama çok hoşuma gitti emin olun.Hatta çok duygulandım.Yalnız itiraf etmeliyim ki ben ufak bir kabahat işledim.Çok özür dilerim.Bu yazının geçmiş tarihini yazımın sonuna eklemeyi unutmuşum.Üzgünüm ve çok utandım.O sebeple bu yazı her ne kadar şu an ki ruh halimi yansıtmasa da dönem dönem hepimizin itildiği girdabı yansıtmakta.Devamı olan değil devamsızlıklar yapan iç seslerin yazıda oynaşması bu dizeler.

Sizlerin ne kadar kıymetli olduğunu bir kez daha anladım.Minnettarım.
En derin sevgi ve saygılarımla