Adİ Ortaklik

iyi çalışmalar.
Yargıtay 19. H.D. 2002/26034 Esas, 2002/23374 Karar sayılı 09.12.2002 tarihli adi ortaklığa ilişkin kararını bulamıyorum. Bu kararın metnini gönderen olursa çok memnun olurum. Teşekkür ederim

Sayın meslektaşım; Yargıtay 9. Hukuk Dairesi'nin aynı tarih ve numaralı kararı aşağıdadır.


T.C.
YARGITAY
9. HUKUK DAİRESİ

E. 2002/26034
K. 2002/23374

T. 9.12.2002

DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de duruşma gününün taraflara tebliği için davetiyeye yapıştırılacak posta pulu bulunmadığından duruşma isteğinin reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Yerel mahkemenin görevsizlik kararı, Dairemizce 1475 Sayılı İş Kanunu'nun 5/5 ve 507 Sayılı Esnaf ve Küçük Sanatkarlar Kanunu'nun 2. maddesi kapsamında kalıp kalmadığı, davalıların geçimlerini münhasıran dolmuşculukla sağlayıp sağlamadıklarının tesbiti açısından eksik inceleme nedeni ile bozulmuştur.

Mahkemece bozmaya uyulmuş olup, davalıların geçimini münhasıran dolmuşçulukla temin ettikleri ancak davacı ile birlikte dolmuş işyerinde davalılar ve davalılar babasının şoför olarak çalıştığı çalışanların 3 kişiden fazla olduğu ve işyerinin İş Kanunu kapsamına girdiği gerekçesiyle istek kabul edilmiştir.

Belirtmek gerekir ki, böyle bir işyerinin İş Kanunu kapsamına girmesi için işveren yanında 2'den fazla işçinin çalışmış olması gerekir. Bir başka anlatımla işverenle birlikte en az 3 işçinin bulunması gerekir. Oysa olayımızda davacı işçi dışında aracı kullananlar işçi değil adi ortaklık hükümlerine göre işyerine ortak olan kişilerdir. Dolmuş işyerine bir kişinin malik olması ile birden fazla kişinin adi ortaklıkla malik olması arasında fark olmamalıdır. Aksi durum eşitlik ilkesine aykırı olacaktır. O halde, davacı işçi dışında, dolmuş işyerinde çalışan işçi bulunmadığından önceki karar gibi görevsizlik kararı verilmesi gerekir. Yazılı şekilde istek haklarda karar verilmesi hatalıdır.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 9.12.2002 gününde oybirliği ile karar verildi.

Öncelikle vakit ayırıp cevap verdiğiniz için teşekkür ederim.
Üstadım benim karardan anladığım;bir takside veya dolmuşta şöför olarak bulunup günlük kazancına göre maaşını alan kişi adi ortak olarak görülmektedir.Yani kişinin eğer sabit bir maaaşı yoksa buna göre ücretide değişkenlik gösterebiliyorsa
acaba doğru anlamış mıyım ?

Alıntı: Yazan frecans Öncelikle vakit ayırıp cevap verdiğiniz için teşekkür ederim. Üstadım benim karardan anladığım;bir takside veya dolmuşta şöför olarak bulunup günlük kazancına göre maaşını alan kişi adi ortak olarak görülmektedir.Yani kişinin eğer sabit bir maaaşı yoksa buna göre ücretide değişkenlik gösterebiliyorsa acaba doğru anlamış mıyım ?

Öncelikle doğru kararı gönderdiğimden emin olamamıştım. Ama galiba aradığınız karar bu...

Aslında ilginç bir karar. Buradaki olayın İş Kanunu kapsamına girip girmediği tartışılmış anladığım kadarıyla.

karar bu tam olarak konuda İş kanunu kapsamı alanına girip girmediği
ben kararı başka biyerde okudum fakat kazancıda dahil arayıp bulamamıştım Okuduğumun özetinde ücret değişken olduğunda adi ortaklık hükümlerinin uygulanacağı yazıyordu

Bence kararda üzerinde durulan husus; "ücret" değil....

Davacı dışında dolmuşta çalışanların - galiba baba ve çocukları- işçi değil birlikte, ortak olarak "işleten" (iş hukuku ile ilgili olduğu için "işveren" mi demeliyim acaba?) sıfatına sahip olduklarının kabul edildiğini anlıyorum..

Üstadım dediğim gibi kararın özetinde ücrete ilişkin gerekçe vardı
Haklısınız şu an karar benim anladığım şekliyle anlaşılmıyo ama özette sabit ücret olmadığı vurgulanıyordu okuduğum kaynak bir iş kanunu şerhiydi

Arkadaşlar burada davacının çalışması ile ilgili olarak mer'i iş yasasının 4. maddesinin ı bendine göre iş yasası hükümlerinin uygulanma şartının olup olmadığı tartışılmış, yerel mahkeme davacının çalışmasının iş yasasının 4. maddesindeki istisnalara girmediği gerekçesi ile davayı kabul etmiş, ancak Yargıtay buradaki çalışmanın iş yasası kapsamında değerlendirilemeyeceğini belirterek kararı bozmuştur. Yargıtaya göre; davacı orada işçi ancak kendisi ile birlikte çalışan kişiler (aracı süren ve arabada çalışan ancak adi ortak olarak dolmuş sahibi kişiler)işveren olduğundan 4/ı maddesindeki üç işçi şartı gerçekleşmemektedir.Buna göre davacıya kıdem ihbar vs iş yasasından kaynaklanan alacakları ödenemeyecek, genel hükümler (BK) çerçevesinde bir alacağı mevcut ise görülmek üzere görevsizlik kararı verilecektir.