Beyaz Melek

Heyecanla beklenilen,bilboardlarda afişlerinin günler önce izleyiciye sunulduğu bir film...Dün izleme fırsatı buldum..Duygusal olduğumdan oldukça ağladım.yaşlılara yapılan işkencelerde yüreğim acıdı.Salondan çıkmak istedim.memleketimden uzak bir yerde okuduğum için çıkınca hemen telefona sarıldım..Kötü günlere sakladığım bütün iyi,içten sevgi sözcüklerini sıraladım aileme..Etkilenmiştim elbette..Duygu yoğunluğu fazlaydı anlayacağınız..
İzlerken bir yandan da yazmayı ihmal etmedim..Birkaç alıntı yaptım..

- Unutmayın gittiğiniz her yerde bir kapınız olsun..
- İnsanı mutlu bir şekilde ayakta tutan inançtır,sevgidir.
- Analar babalar yüreğine birçok torun sığdırırken; çocukları kocaman apartman dairelerine,villalarına bir ana-babasını sığdıramazlar.
-Sertlikle kavgayla sadece yüreğini soğutursun; oysa yüreği sıcak tutmak lazım..
-( Nejat UYGUR'un ATATÜRK posteri karşısına geçip,onunla konuşması) Kumandanım ben seni 10 yaşında gördüm; ama iyi ki sen bu günleri görmedin..
İstanbul huzurevinden gelen bir kadının Doğulu,11 çocuklu bir kadına sorusu:
-11 çocuk zor değil mi? Aile planlamasından haberiniz yok muydu?
Kadının büyük oğlu:
- Olur mu hiç..Hepsini babam planladı..

İzleyin derim ben..Meraklısına bir özet geçtim..İyi seyirler..

Bir yönetmen için en önemli olgu ilk filmidir.. İlk filmin standardıdan tutunda işlediği konuya kadar her şey ayrı bir önem kazanır..

Beyaz Melek de bir yönetmenin ilk filmi.. (o koltuğa oturduktan sonra onun şarkıcı, türkücü, yazar veya şair kimliğinin hiç bir önemi yoktur)

Herşeyden önce iyi bir oyuncu kadrosu kurmuş durumda.. Senelerini bu işe vermiş insanları bir ara toplaması, onları bu projeye inandırması projenin en büyük başarılarından biri.. Öyleki bazı sanatçıların maselef son filmi olacak gibi..

Temiz titiz bir çalışmanın sonucu çıkan bu film için tek büyük eleştiri senaryosu.. Bu filmin senaryosu ilk film olmanın tüm hendikaplarını taşıyor.. Herşeyden önce filmin hikaye yoğunluğu bir sinema filminden çok dizi mantığına daha çok uyuyor.. Tek bir konu tek bir hikaye işlemek yerine birden fazla hikayeyi bir arada barındırması hoş türükler ve harika anlar yaratmış ama bu eseri sinema filmi formatından uzaklaştırmış.. Harika uzun uzun düşünülmüş anektotların birleşimi olan bu filmi seyretmenizi en azından çıkacak DVD sini alıp kütüphanenizde bulundurmanızı tavsiye ederim..

Saygı ile

“BEYAZ MELEK” ülkemizde galiba ilk defa Huzur Evleri’ni ve yaşlıları konu alan, güzel, duygusal bir film.. Mesajları da duygusal ..İzlerken “Erkekler ağlamaz “ sözünü “Bal gibi de ağlar” olarak değiştirip bu eylemi doya doya yaşadım.. … Huzur Evleri’nde yaşayanların bir bakıma yuvalarından , ailelerinden koparılmış ölüme terk edilmiş insanlar olarak betimlendirilmesi ve “Analar babalar yüreğine bir çok torun sığdırırken; çocukları kocaman apartman dairelerine, villalarına bir ana-babasını sığdıramazlar”sözü filmin öyküsünün ana teması …
*****
Bu yaklaşım gerçekçi sayılabilir mi? Benim Annem şu anda bir huzur Evinde yaşıyor.. Bu nedenle, bu yaşantıyı çok yakından gözlemleyen biri olarak bu soruya vereceğim yanıt “HAYIR” dır.. Elbette ülkemizde bu tür huzur evlerinin, yaşlı evlerinin , bakım evlerinin tümüyle yeterli kalitede hizmet verdiklerini söyleyemeyiz ..Hatta bu gibi yerlerde yaşayanlara insanlık dışı muameleler yapıldığının zaman zaman tanıkları da oluyoruz..Ancak bütün bu olumsuzluklara rağmen yaşlılarımız için seçeneğimiz; onları kendimize bile dar gelen dünyamıza hapsetmek olmamalıdır..
Örneğin İzmir Narlıdere’deki Emekli Sandığına ait DİNLENME VE BAKIM EVİ bence yaşlılar için İKİNCİ BAHAR ortamıdır..Doktorları, ,sosyologları, etkinlikleri, kuaförleri, iş atölyeleri, cafeteryaları, yüzme havuzları ve çok kaliteli, 5 yıldızlı Otel ayarındaki hizmet anlayışı ile -ultura zenginlerin dışında- hiç kimsenin annesi-babası için yaratamayacağı bir ortam..
En önemlisi de yaşlandıkça kaybedilen dostlarla “git gide büyüyen yalnızlığımız” ın , yeni dostluklar, arkadaşlıklarla ve hatta derin aşklar ve aşk evlilikleriyle yeniden zenginleştiği bir dünya… Yaşlılarımızın bu duyguları yaşamalarının bir mahzuru mu var?.. Onlara sevgimizi ,ilgimizi verebilmek , gösterebilmek için onları mutlaka kendi dar dünyamıza hapsetmemiz mi gerekir..?
*****
Film yine de bugünün feodal aile kavramlarının yaşandığı çevrelere bu bağlamda güzel mesajlar da veren bir film.. Dudak bükerek izlediğimiz, hatta sanatçı saymadığımız Mahsun KIRMIZIGÜL’ün çok önemli ve cesur bir çıkışı.. Usta bir oyuncu kadrosu ve nefis görüntüler….
İzleyin..bol bol ağlayın..

Gerçekten de çok güzel bir filmdii...Büyüklerimiize vermemiz gereken önemi bize güzel sunmuş ve biz de birgün yaşlanacağız aynı şeyleri evlatlarımızdan da bulmamamız için bizler büyüklerimize görevimizi iyi yerine getirmeliyiz....

kayseride büyümüş ve aslen sivaslı olan biri olarak filmi 8 arkadaş beraber izlerken çok güldüm.
Ama sonra sonra oturduğunuz koltuktan bir bir iğneler batırılmaya başlandığında rahatsız oldum.
Filmin temasında mikromilliyetçilik olgusunun kasıtlı işlenilmiş olduğunu düşünmeye başladım.
Adanalı, Kayserili, Sivaslı, Rum orda fakat doğulu kimse yok.
filmin sonunda gösterilen veriler eğer doğruysa, diyecek bir sözümüz de yok gibi duruyor.
Genel olarak değerlendirilince çok hoş bir filmdi bence.
2 ay önce,Mahsun'un babasına çok benzeyen dedemi kaybettiğimden dolayı zırıl zırıl ağlamam da cabası
Ha bir de..
aldığımız patlamış mısırlara tuz gölündeki kadar tuz atılımışken, bembeyaz tuz gölünü izlemek de işkenceydi
tebrik ederim Mahsun'u. Başarılarının devamını dilerim
Saygılarımla..

Filmi izleyenlerden dinledim,ama her ne kadar övülen ve ibret verici bir film olsa da gidip izleyemeye yüreğim dayanmaz!.Zira her iki ebeveynimi de genç sayılacak yaştalarken kaybettiğim için,çok üzüleceğimi düşünüyorum.Annesi ve babası hayatta olan herkes, ne kadar büyük bir varlığa sahip olduklarını bilmeli ve düşünmeli diyorum. Keşke onlar uzun yıllar yaşasalardı,ve ben onlarla gerekirse bir göz odayı paylaşabilseydim!...

Eh biz millet olarak bizi göz yaşına boğan filmleri severiz..

Henüz izlemedim ama Hıncal Uluç ve Sunay Akın'ın film hakkındaki yorumlarını dinlemiştim kanallardan birinde.Her ikisi de filmi fena bulmamakla birlikte eleştirdiler de.Filmin ana temasının her an seyircinin yüzüne yüzüne vurulduğunu,bunun biraz seyirciyi aptal yerine koymak gibi olduğunu söylediler.Sunay Akın ilginç bir şey söyledi."Biz sosyal hizmetlerle ilgili kurumları iyileştirmek için,bakıma muhtaç insanları buralarda kalmaya ikna etmek için uğraşırken bu film bu amaca büyük bir darbe vuruyor esasında.Anne-babasını huzurevine yerleştirenler şeytan,kendi evine alanlar melek oluyor." dedi.

Henüz izlemediğim için sizin bu konudaki yorumlarınızı merak ediyorum.

Saygılar...

Isin dürüstçesi dostum, ikiside sinemacı olmadıkları gibi biraz yanlı eleştiri yapmaktalar. Ben bunu sevmedim yada sevdim tarzında.. Hele Hıncal Uluç eleştirdiği filmlerin bir çoğuna gitmediğini sadece izleyen birisinden özet aldığını düşünüyorum..

bence düşüncelerini saçmalayarak yanlış aktarmışlar..filmi izleyen biri olarak; anne-babalarını huzurevine bırakanları şeytan olarak görmedim açıkçası. filmin amacı bu değildi aslında..madem evlat anne-babasını huzurevine bırakacak; önce bir araştırsın içeride neler olup bitiyor diye..insanlar sıradan filmlerin güzel düşüncelerini eleştirmeyi çok seviyorlar bu ülkede..aslında filmi kötü bulmadım; ama iyi de diyemezdim..yalnız teması yüreğime dokundu..sıradan anlatılan hikayede yüreğe değmeyi başaran kaç film var bir düşünsenize..

hikayeyi eleştirmeye gelene kadar daha öncelikli eleştiri noktaları var bence..bunlara dikkat etmeden öyküyü toplumsal olaya çevirmek hem yanlış; hem de oldukça üzücüdür...hıncal uluç için bir şey demeyeceğim belki;ama sunay akın' ın basit düşünmesine üzüldüm..çünkü kendisi hiçbir olayı tek bir yargı altında toplamamak gerektiğini düşünüyordu..

gerçekten harika bir filmdi o kadar etkilendimki üstüste birkeç kere izlesem hiç sıkılmam en önemlisi de çok önemli dersler veriyordu

Çok güzel bir film gerçekten çok beğenerek izledim...Benim için ayrı bir önemi var ama.şimdiye kadar güneydoğuyu anlatan filmler hep töre ve terörle oldu.Dolayısıyla batıdaki insan burun kıvırarak bakar oldu buralara çoğu zaman gelmekten korktu.Böyle bir film hem gerçekleri anlatması yönünden hem de insanların kafasındaki o güneydoğu imajına olumlu katkıda bulunması yönünden çok sevindirici.Ne diyelim böyle filmleri devamını bekliyoruz.
Sizleri de buralara bekliyoruz...
Saygılar...

Film biterken bende her nedense yarım kalmışlık hissi uyandırdı.Bişeyler eksk kaldı gibi.Olması gerekenler tam olmadı gibi...

oskar ı haketmiş bir film.