Daniştay 11.hukuk Dairesi 2012/6798 E-2013/8526 K

Merhaba;
Danıştay 11.Dairesi 07.10.2013 gün ve 2012/6798 E-2013/8526sayılı kararını elinde olan varsa paylaşabilir mi? Şimdiden teşekkür ederim.

(2577 S. K. m. 10) (5434 S. K. Ek Geç. m. 16)

İstemin Özeti: Ankara 9. İdare Mahkemesince verilen 20/06/2012 tarihli ve E:2011/375; K:2012/877 sayılı kararın; davacı tarafından, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti: Davalı İdarelerce temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

Danıştay Tetkik Hakim: Erhan Yıldırım

Düşüncesi: Davanın 2577 sayılı Yasa’nın 10. maddesi kapsamında süresinde açıldığı anlaşıldığından aksi yoldaki kararın bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Onbirinci Dairesince işin gereği görüşüldü:

Dava, Emniyet Müdürü olarak görev yapmakta iken 5434 sayılı Emekli Sandığı Kanununa 13.11.1981 tarihinde 2559 sayılı Kanunun 4. maddesiyle eklenen Ek Geçici 16. madde uyarınca 1982 yılında resen emekli edilen davacı tarafından, resen emekliliğine ilişkin yasal düzenlemenin Anayasa Mahkemesinin 03.06.2010 tarihli ve E:2009/33, K:2010/78 sayılı kararıyla iptal edildiğinden bahisle resen emekli edilmesi nedeniyle uğradığı maddi ve manevi tazminatların tahsili istemiyle yaptığı başvuruların reddine ilişkin işlemlerin hukuka ve mevzuata aykırı olduğu iddiasıyla iptali ile yaş haddinden emekli edilmesi gerektiği tarihte yükseleceği derece ve kademe esas alınarak emekli maaşı bağlanarak ödenmesi, göreve devam etmiş olsaydı yaş haddinden emekli olacağı 60 yaşına kadarki dönemi kapsayan emniyet müdürü görev maaşı ve özlük haklarının bugünkü değeri üzerinden yasal faiziyle birlikte ödenmesi, resen emekliye sevk edilmese idi 60 yaşında yaş haddinden emekli olacağından, yaş haddinden emekli olacağı tarihte, 5434 sayılı Kanun'a 2559 sayılı Kanun’un 4. maddesiyle eklenen Ek Geçici 16. madde uyarınca alacağı emekli maaşı ile halihazırda aldığı emekli maaşı farkı toplamının yasal faiziyle birlikte ödenmesi, resen emekliye sevk edildiği tarihte aldığı emekli ikramiyesi ile yaş haddinden emekli olacağı tarihteki alacağı emekli ikramiyesi farkının işlemiş yasal faiziyle birlikte tazmini ve bu işlemler nedeniyle duyduğu elem ve üzüntüye karşılık 30.000,00TL manevi tazminatın yasal faizi ile birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.

İdare Mahkemesince Anayasa'nın Geçici 15. maddesinin son fıkrasının yürürlükten kaldırılmasıyla, davacının emekliye sevk edilmesi işleminin ve bu işlemin dayanağı olan 2559 sayılı Kanun yönünden hukuk devleti ilkesine uygun bir yargısal denetimin yapılabilmesinin önünde bir engel kalmadığı açık olduğundan, 4709 sayılı Kanun'un yürürlüğe girdiği 17 Ekim 2001 tarihinden itibaren, 2577 sayılı Kanun'un 7. maddesinde öngörülen altmış günlük süre içinde doğrudan doğruya ya da aynı Yasa’nın 11. maddesi hükmü uyarınca idari dava açma süresi içinde davalı idarelere yapılacak başvurunun reddi üzerine süresi içinde dava açılması gerekirken, Anayasa Mahkemesinin 03.06.2010 tarihli ve E:2009/33, K:2010/78 sayılı iptal kararından hareketle bu süreler geçtikten çok sonra, davacının emekli edilmesine ilişkin işleme bağlı olarak geçmişe yönelik olarak ortaya çıktığı belirtilen maddi zararlarına ilişkin tazminat talebi açısından dava açma süresini yeniden ihya etmeyen ve 2577 sayılı Yasanın 10. maddesi kapsamında değerlendirilmesi mümkün olmayan 10.11.2010 tarihinde yapılan başvurunun reddi sonucunda 12.1.2011 tarihinde açılan davanın süre aşımı nedeniyle esasının incelenmesine olanak bulunmadığı gerekçesiyle dava süre aşımı yönünden reddedilmiştir.

Davacı tarafından hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 10. maddesinde, "İlgililer, haklarında idari davaya konu olabilecek bir işlem veya eylemin yapılması için idari makamlara başvurabilirler. Altmış gün içinde bir cevap verilmezse istek reddedilmiş sayılır. İlgililer altmış günün bittiği tarihten itibaren dava açma süresi içinde, konusuna göre Danıştay, idare ve vergi mahkemelerine dava açabilirler," kuralı yer almaktadır.

5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunu'na 13.11.1981 tarihli ve 2559 sayılı Kanun'un 4. maddesiyle eklenen, Ek Geçici 1. maddede, yirmi fiili hizmet yılını veya ellibeş yaş ve on fiili hizmet yılını dolduran iştirakçilerden 31 Aralık 1981 tarihine kadar emekliliklerini isteyen ve bu madde hükümlerine göre emekli edilmeleri kurumlarınca kabul edilenlere değişik 41. madde uyarınca aylık bağlanacağı ve emekli ikramiyelerinin %25 fazlasıyla ödeneceği belirtilmiş, Ek Geçici 2. maddede ise, Ek Geçici 1. maddede yazılı durumda bulunan iştirakçilerden anılan maddede belirtilen süre içerisinde emekliliklerini istememiş olanların 31 Ocak 1982 tarihine kadar; atamaları Bakanlar Kurulu Kararı ile yapılmış olanların atamalarındaki usule göre, diğerlerinin müşterek kararla re'sen emekliye sevkedilebileceği hüküm altına alınmıştır.

2559 Sayılı Kanunun 4.maddesiyle eklenen (Ek Geçici 16. madde) Anayasa Mahkemesinin 3.6.2010 tarihli ve E:2009/33, K:20l0/78 sayılı kararıyla iptal edilmiştir.

Anayasa Mahkemesince bir yasa kuralının iptal edilmiş olması yeni bir hukuki durum yaratmakta olup, ilgililerin iptal tarihinden itibaren 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 10. maddesi kapsamında, oluşan yeni hukuki durum nedeniyle idareye başvuruda bulunma olanaklarının olması öğretide ve yargısal içtihatlarda kabul edilmiştir.

Dosyanın incelenmesinden; 5434 sayılı Emekli Sandığı Kanunu'na 13.11.1981 tarihinde 2559 sayılı Kanun'un 4. maddesiyle eklenen Ek Geçici 1. madde uyarınca 1982 yılında isteğiyle emekli olan davacı tarafından, isteği üzerine emekli olmasa idi, resen emekliye sevk edilebileceğini öne sürerek emeklilik talebinde bulunmasına sebep olan Yasal düzenlemenin Anayasa Mahkemesinin yukarıda sözü edilen 3.6.2010 tarihli kararıyla iptal edildiğinden bahisle uğradığı zararın tazmini için 10.11.2010 tarihinde yapılan başvurunun, davalı İçişleri Bakanlığının 24.11.2010 tarihli işlemiyle, davalı Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığının da cevap vermemek suretiyle zımmen reddi üzerine, 12.1.2011 tarihli dilekçe ile bakılan davanın açıldığı anlaşılmaktadır.

Davacı tarafından yapılan bu başvurunun, emekliye ayrılmasının sebebi olduğunu ileri sürdüğü Yasa kuralının Anayasa Mahkemesince iptal edilmesi sonrasında, iptal kararının kendi hukuki durumunu da etkilemesi nedeniyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 10. maddesi kapsamında yapılmış bir başvuru olduğu açıktır. Bu nedenle, İdare Mahkemesinin, davacının resen emekliye sevk edilmiş gibi bu işlemin dayanağı olan 2559 sayılı Kanun yönünden hukuk devleti ilkesine uygun bir yargısal denetimin yapılabilmesine olanak sağlayan 4709 sayılı Kanun'un yürürlüğe girdiği 17 Ekim 2001 tarihinden itibaren, 2577 sayılı Yasa'nın 7. ve 11. maddelerinde öngörülen sürenin geçirildiği gerekçesiyle davanın süre aşımı yönünden reddine dair kararında hukuki isabet bulunmamaktadır.

Açıklanan nedenle davacının temyiz İsteminin kabulü ile Mahkeme kararının bozulmasına, dosyanın yeniden bir karar verilmek üzere Mahkemeye gönderilmesine, kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (onbeş) gün içinde Danıştayda karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07.10.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi. (¤¤)