(Karar Tarihi : 12.03.2013)

Dava: Dava dilekçesinde, 18.04.2010 günlü kat malikleri kurulu kararının yönetim planına aykırı alındığı ileri sürülerek iptali, asansörlerin bakım ve işletme giderlerinden muaf tutulmasına karar verilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hükmün temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması davalı vekili tarafından yasal süresi içinde verilen temyiz dilekçesi ile istenilmekle taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayin olunan günde temyiz eden davalı vekili ile aleyhine temyiz olunan davacı asil E. A. geldiler. Gelen vekil ile asilin sözlü açıklamaları dinlendikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:

Karar: Davacı dava dilekçesinde, anataşınmazın kat malikleri kurulunun 18.04.2010 tarihinde aldıkları karar gereğince sitedeki asansörlerin bakımlarının ihalesi, giderlerinin de maliklerden arsa payları oranında tahsilinin kararlaştırıldığını, yönetim planının 13. maddesi son paragrafında zemin kattaki bağımsız bölüm maliklerinin bundan muaf tutulduğunu, kendi bağımsız bölümünün de zemin katta bulunduğundan alınan kararın yönetim planına aykırı olduğunu ileri sürerek 18.04.2010 günlü genel kurul kararının iptali ile asansörlerin bakım ve işletme giderlerinden muaf tutulmasına karar verilmesini istemiş, mahkemece yönetim planının 13. maddesinde asansör işletme ve giderlerinden zemin kattaki bağımsız bölümlerin muaf olduğu yönünde hüküm bulunduğu, asansörün yenilenmesi ile ilgili (parçaların değiştirilmesi) giderlere zemin kattaki bağımsız bölümlerin katılımının istenmesinin yönetim planına aykırı olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, davacının asansör giderlerinden, masraflarından ve işletmesinden muaf sayılmasına karar verilmiştir.

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.

Ancak;

Dosya içindeki bilgi ve belgelerden; ana taşınmazda kat mülkiyeti kurulmuş olduğu, kat maliklerinin 18.04.2010 günlü toplantısında aldıkları kararın 3. maddesi a, b, c, d, e, f, g ve h bentlerinde; sitede kullanılan 20 adet asansörle ilgili tüm tamir bakım işlemlerinin yapılması ve eksikliklerin giderilmesine, motorlarının değiştirilip yenilenmesine, kabin içi dekorasyonlarının günün koşullarına uygun yaptırılmasına, asansör giriş kapılarının çelik ile kaplanmasına, belirtilen işlerin ihaleye çıkartılması için yönetim kuruluna yetki verilmesine, ihale sonucunda kesinleşecek bedelin kat maliklerinden arsa payları oranında tahsiline karar verildiği, ana taşınmazın yerinde yapılan inceleme sonucu düzenlenen bilirkişi raporu ve ek raporuna göre, sitede mevcut 5 blokta 20 adet asansör bulunduğu, bu asansörlerde yapılan onarım işlemlerinin bir kısmının bakım ve onarım kapsamında, bir kısmının da yenileme kapsamında olup tüm bloklara ait asansörlerin yenilenmesinin kaçınılmaz ve gerekli olduğu yenileme kapsamındaki işlerin giderlerine davacının arsa payı oranında katılması gerektiğinin saptandığı anlaşılmaktadır.

634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasasının 19. maddesinin 1. fıkrasına göre kat malikleri ana gayrimenkulün bakımı, mimari durumu ile güzelliğini ve sağlamlığını titizlikle korumaya mecburdurlar. Somut olayda olduğu gibi ana yapının asansörlerinin kaçınılmaz ve zorunlu olan yenilenmesi kat maliklerinin yapması gereken işler arasında bulunduğu, bugüne kadar kararlılık gösteren Yargıtay uygulaması ile kabul edilmektedir. Kat maliklerinin ana yapıdaki asansörlerin yenilenmesi ve güvenliğinin sağlanması için nitelikli çoğunlukla bir karar almalarına da gerek bulunmamaktadır. Yukarıda sözü edilen yönetim planının 13. maddesinde yer alan zemin kattaki bağımsız bölüm maliklerinin asansörün bakım ve işletme giderlerine katılmayacağı hükmü ise bilirkişi raporunda da açıklandığı üzere rutin olarak yapılan bakım ve işletme giderlerine yönelik olup, asansörlerin ve bağlantılı aksamlarının kaçınılmaz yenilenmesi bu hükmün kapsamı dışındadır. Bu nedenle asansörlerin yenilenmesi kapsamında yapılan söz konusu işlerin kat maliklerinin hiçbir şekilde erteleyip geciktiremeyecekleri yükümlülüklerinden olduğu göz önünde bulundurularak davacının asansörlerin yenilenmesi ile ilgili giderlerden muaf tutulmasına ilişkin isteminin reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmeden davanın tümden kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.

KARAR : Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davalı yararına takdir edilen 990,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı tarafa verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine,12.03.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.

İlgili Mevzuat Hükmü : Kat Mülkiyeti Kanunu MADDE 20 :(Değişik fıkra: 13/04/1983 - 2814/9 md.) Kat maliklerinden her biri aralarında başka türlü anlaşma olmadıkça:

       a) Kapıcı, kaloriferci, bahçıvan ve bekçi giderlerine ve bunlar için toplanacak avansa eşit olarak;

       b) Anagayrimenkulün sigorta primlerine ve bütün ortak yerlerin bakım, koruma, (Ek ibare: 14/11/2007-5711 S.K./9.mad.) güçlendirme ve onarım giderleri ile yönetici aylığı gibi diğer giderlere ve ortak tesislerin işletme giderlerine ve giderler için toplanacak avansa kendi arsa payı oranında;

       Katılmakla yükümlüdür.

       c) Kat malikleri ortak yer veya tesisler üzerindeki kullanma hakkından vazgeçmek veya kendi bağımsız bölümünün durumu dolayısıyla bunlardan faydalanmaya lüzum ve ihtiyaç bulunmadığını ileri sürmek suretiyle bu gider ve avans payını ödemekten kaçınamaz.

       (Değişik fıkra: 13/04/1983 - 2814/9 md.) Gider veya avans payını ödemeyen kat maliki hakkında, diğer kat maliklerinden her biri veya yönetici tarafından, yönetim planına, bu Kanuna ve genel hükümlere göre dava açılabilir, icra takibi yapılabilir. Gider ve avans payının tamamını ödemeyen kat maliki ödemede geciktiği günler için aylık, (Değişik ibare: 14/11/2007-5711 S.K./9.mad.) yüzde beş hesabıyla gecikme tazminatı ödemekle yükümlüdür.

       Birinci fıkradaki giderlere, kat maliklerinden birinin veya onun bağımsız bölümünden herhangi bir suretle faydalanan, kişinin, kusurlu bir hareketi sebep olmuşsa, gidere katılanların yaptıkları ödemeler için o kat malikine veya gidere sebep olanlara rücu hakları vardır.

Şerh Son Güncelleme: 06-07-2021