İş Kanunu kapsamına girer mi?

Bir takside 2 şöfor 10 yıl çalışmıştır. Şöforlar günlük cirodan gündelik ücret almaktadırlar.10 yıl sonra taksinin sahibi x yarı hissesini başkasına satılıyor. Satın alan kişide ben çalışıcam diyerek 2 şöforü işten atıyor.Satın alan kişi ve 2 şöfor bir müddet 3 kişi çalışıyorlar.Şöfor x ve y'ye dava kıdem ve ihbar için dava açıyor. İş kanunu kapsamına girer mi?Yargıtay işyerinde çalışan kişi sayısı diyor. İşçi sayısı demiyor. İş kanunu kapsamına girere mi?Bu konuda bilginiz var mı?

iş kanunu kapsamındadır kıdem ve ihbarları.....tabi işe iade düşünülemez burada

Yrd.Dç.Dr. Murat Şen in 'İş kanununun uygulama alanına giren esnaf işyerleri ' başlıklı değerlendirmesini okumanız bu konuda size yol gösterecektir.
Başka bir husustA İş Mah. tarafından görevsizlik kararı verilebilmesi için başka hususlarında varlığı gerekir. Belirttiğim değerlendirmeyi google dan arama yaparak bulabilirsiniz
Yargıtayın bu konuyla ilgili farklı kararları mevcut

Buradaki sorun biraz farklı.

Taksi şoförlerinin çalışma düzeni şöyle. Araç sahibinden aracı alıyorlar. Gündüz şoförleri yaklaşık 9 saat, gece şoförleri ise yaklaşık 15 saat aracı çalıştırıyorlar. Bunun karşılığında plaka sahibinden para almıyorlar. Aksine aracı kiraladıkları için günlük kira bedeli ödüyorlar. Dolayısıla iş sözleşmesinin unsurları yok. Yani bir iş görüp karşılığında para almıyorlar. Bu açıdan bakıldığında İş Kanunu'na tabi bir çalışma yok.

Öte yandan iki şoför on yıl birlikte çalışmış. Başka da kimse çalışmamış. Bu süre içinde hizmet akdi ile çalıştıkları kabul edilse bile üç kişiden az çalışıldığı için İş Kanunu kapsamında değil Borçlar Kanunu kapsamında çalışmıştır.

Aracı yeni satın alan kişi de çalışmaya başlayınca üç kişi olmuşlar. İş sözleşmesi var olduğu kabul edilse bile İş Kanunu kapsamına girdikleri süre yeni araç sahibinin dahil olduğu tarihte başlar. Bu açıdan bakınca da 10 yıllık kıdem tazminatına hak kazanamayacakları görüşündeyim.

Yargıtay çalışan kişi sayısında işvereni de hesaba katıyor.

Site üyelerinde Sayın YABANCI'nın benzer bir davasında minibüs işyerinde çalışan işçiler İş Kanunu kapsamı dışında sayıldı. Sanırım Yargıtay da onadı.

Ama Yargıtay'ın taksi işyeri ile ilgili aksi bir kararını hatırlıyor gibiyim. O kararda taksi şoförleri İş Kanunu'na tabi sayılmıştı diye hatırlıyorum. Ama tam tersi de olabilir. Bu kararı bulursanız en azından İş Kanunu kapsamında sayılıp sayılmadıklarını öğrenebilirsiniz. İçtihat bankanızın arama motoruna taksi+işçi girdiğinizde çıkacağını düşünüyorum. Kazancı'da okumuş gibiyim. Çok fazla hayali oldu ama aklımda bu kadar kalmış)))

Saygılarımla.

Sevgili Engin'in sözünü ettiği karar aşağıdaki olabilir mi?

Alıntı: T.C. YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ E. 1998/2486 K. 1998/5803 T. 24.3.1998 • TAKSİ ŞOFÖRÜ OLARAK ÇALIŞAN İŞÇİNİN İHBAR VE KIDEM TAZMİNATI TALEBİ ( Görevli Mahkeme ) • GÖREVLİ MAHKEME ( Taksi Şoförü Olarak Çalışan İşçinin İhbar ve Kıdem Tazminatı Talebi ) • İHBAR VE KIDEM TAZMİNATI DAVASINDA GÖREVLİ MAHKEME ( Taksi Şoförü Olarak Çalışan İşçinin ) 1475/m.5/5 507/m.2 ÖZET : Geçimini sınırlı olarak otomobilcilik ve şoförlükle temin eden kimseler 507 sayılı kanun kapsamındadırlar. DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, fazla çalışma ve yıllık ücretli izin parası ile bayram ve hafta tatili gündeliklerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, davayı görev yönünden reddetmiştir. Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: KARAR : Dosyadaki bilgi ve belgelere göre davacı işçinin davalıların mirasbırakanına ait ticari takside şöförlük yaptığı ve ölümü üzerine de bu görevini mirasçılar nezdinde sürdürdüğü ve gündelikle çalıştığı anlaşılmaktadır. Davacı işçi mirasçıların görevine son verdiğini iddia ederek kıdem tazminatı ve işçilik hakları isteğinde bulunmuştur. Mahkemece işin Sulh Hukuk Mahkemesinde görülmesi gerektiğinden sözedilerek görevsizlik kararı verilmiştir. 1475 Sayılı İş Kanununun 5/5 maddesinde "507 Sayılı Esnaf ve Küçük Sanatkarlar Kanunu 2. maddesinin tarifine uygun üç kişinin çalıştığı işyerlerinde "İş Kanunu hükümlerinin uygulanmayacağı öngörülmüştür. 17.7.1964 tarihli 507 sayılı Esnaf ve Küçük Sanatkarlar Kanununun 2. maddesinde de bu kanunun kapsamı gösterilmiştir. Bu çerçevede "...geçimini sınırlı olarak... otomobilcilik ve şöförlükle temin eden kimseler" kapsam içinde yer almıştır. Bu durumda artık davalıların geçimini münhasıran otomobilcilik ile sağlayıp sağlamadığının tesbiti uyuşmazlığın çözümü bakımından önemlidir. Bu hükümler birlikte gözönünde tutularak somut olay yönünden inceleme ve araştırma yapılmak sureti ile görev sorununun çözümlenmesi gerekir. Eksik inceleme ile görevsizlik kararı verilmiş olması hatalıdır. SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.3.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Alıntı: T.C. YARGITAY 10. HUKUK DAİRESİ E. 2004/12197 K. 2005/1883 T. 28.2.2005 • TAKSİ İŞYERİNDEKİ ÇALIŞMA ( Çalışmanın Tespiti - Davalının Annesinin Ticari Aracın Maliki Olduğu ve Bu Nedenle İşveren Sıfatını Taşıdığının İddia Edilmesi Karşısında Bu Döneme İlişkin İstem Yönünden Davalının Annesinin Davaya Dahil Edilmesi Gereği ) • KESİNTİSİZ OLARAK DEVAM EDEN ÇALIŞMANIN TESPİTİ ( Davalının Annesinin Ticari Aracın Maliki Olduğu ve Bu Nedenle İşveren Sıfatını Taşıdığının İddia Edilmesi Karşısında Bu Döneme İlişkin İstem Yönünden Davalının Annesinin Davaya Dahil Edilmesi Gereği ) • İŞVEREN SIFATI BULUNAN TİCARİ ARAÇ MALİKİ ( Çalışmanın Tespiti - Davalının Annesinin Ticari Aracın Maliki Olduğu ve Bu Nedenle İşveren Sıfatını Taşıdığının İddia Edilmesi Karşısında Bu Döneme İlişkin İstem Yönünden Davalının Annesinin Davaya Dahil Edilmesi Gereği ) 506/m.79 ÖZET : Davacı, davalılardan işverene ait taksi işyerinde 01.11.1993-11.03.2001 tarihleri arasında hizmet akdi ile kesintisiz olarak geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir. Davalının annesinin ticari aracın maliki olduğu ve bu nedenle işveren sıfatını taşıdığının iddia edilmesi karşısında; bu döneme ilişkin istem yönünden, davalının annesinin davaya dahil edilerek tarafların delilleri toplanıp sonucuna göre karar verilmesi gerekir. DAVA : Davacı, davalılardan işverene ait taksi işyerinde 01.11.1993-11.03.2001 tarihleri arasında hizmet akdi ile kesintisiz olarak geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, ilâmında belirtildiği şekilde isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir. Hükmün, taraflar Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi Mustafa Arınmış tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi: KARAR : 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Sosyal Sigortalar Kurumu ve davalı Orhan Ersöz’ün tüm davacı Hasan Nedim Emekligil’in aşağıdaki bent dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davaya konu sürenin 01.11.1993-20.06.1994 kesiminde davalının annesi Ayşe Ersöz’ün 35 T 6732 plakalı ticari aracın maliki olduğu ve bu nedenle işveren sıfatını taşıdığının iddia edilmesi karşısında; bu döneme ilişkin istem yönünden, davalının annesinin davaya dahil edilerek tarafların delilleri toplanıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının davalıya iadesine, 28.02.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi. yarx

T.C.
YARGITAY
9. HUKUK DAİRESİ
E. 1998/8036
K. 1998/9556
T. 1.6.1998
• İHBAR VE KIDEM TAZMİNATI ( İş Kanununa Tabi Olan İş )
• İŞ KANUNU`NUN UYGULAMA ALANI ( Birinin Yanında Şoför Olarak Çalışma )
• MİNİBÜS ŞOFÖRLÜĞÜ ( İş Kanununa Tabi Olan İş )
1475/m.5
ÖZET : Çiftçilikle uğraşıp biri eşinin üzerine kayıtlı olmak üzere iki minibüs işleten davalının yanında minibüs şoförü olarak çalışan kişinin çalışması iş kanunu`ndaki hükümlere tabidir.

DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatıyla fazla çalışma ve izin ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacı, davalıya ait minibüste şoför olarak çalışmıştır. Davacının iş sözleşmesi davalı tarafından feshedildiği iddiasıyla çalışmasının 1475 sayılı İş Kanunu`nun 5/5 kapsamına girdiğinden bahisle davayı görev yönünden reddetmiştir. Dosyadaki kanıtlara göre davalının birisi eşinin üzerine kayıtlı olmak üzere iki adet minibüs çalıştırdığı, ayrıca çiftçilikle uğraştığı belirlenmiştir. Bu durumda 507 sayılı Esnaf ve Küçük Sanatkarlar Kanunu kapsamı içinde düşünmek mümkün değildir. O halde davacının çalışması 1475 sayılı İş Kanunu`nun 5/5 maddesinde sayılan durumu içermediğinden ihtilafın anılan İş Kanunu kapsamına girdiği kabul edilerek işin esası incelenerek sonuca varılması gerekirken yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmesi hatalıdır.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 1.06.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.

T.C.
YARGITAY
9. HUKUK DAİRESİ
E. 2000/19826
K. 2000/19413
T. 21.12.2000
• TAKSİ İŞYERİNİN İŞ KANUNU KAPSAMINA GİRMESİ ( İşyerinde Davacı Dışında Üç Şoför Daha Çalışması)
• GÖREVSİZLİK KARARI ( Taksi Şoförünün Açtığı İhbar ve Kıdem Tazminatı Davasında)
• İHBAR VE KIDEM TAZMİNATI TALEBİ ( Davacıdan Başka Üç Kişinin Daha Çalıştığı Takside Şoförlük Yapan İşçinin)
1475/m.1,5,13,14
ÖZET : Davalıya ait taksi işyerinde davacı dışında 3 şoför daha çalıştırdığından; işyeri 1475 sayılı İş Kanunu kapsamına girer.

O halde; işin esasına girilerek, hizmet aktinin feshi nedeniyle; ihbar ve kıdem tazminatı ile fazla mesai alacağının hüküm altına alınması hakkında olumlu yada olumsuz bir karar verilmesi gerekir.

DAVA : Davacı, ihbar, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücretinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, davayı görev yönünden reddetmiştir. Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacı, davalıya ait taksi işyerinde çalışırken hizmet aktinin feshi nedeniyle kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.

Mahkemece davalının geçimini otomobilcilik ve şoförlükle temin ettiği esnaf statüsünde olduğu ve aynı zamanda takside üç kişiden başka çalışan olmadığı 1475 sayılı İş Kanunun 5/1-5 maddesi uyarınca İş Kanunu hükümleri uygulanamayacağı gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.

Dosyadaki bilgi, belgelere ve özellikle araç tanıtım kartına göre davalıya ait taksi işyerinde davacı dışında Orhan ve Mustafa'nın da şoför olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Bu durumda ticari taksi işyerinde davalı dışında 3 kişi daha çalıştığına göre, taraflar arasında 1475 sayılı İş Kanunun 511-5 maddesi hükmü uygulanamaz. Davalı işyeri 1475 sayılı İş Mahkemeleri kapsamına girdiğinden işin esasına girilerek istekler hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile görevsizlik kararı verilmesi hatalıdır.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten ( BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.12.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi

Konu biraz soğumuş görünsede aklıma takılan bir husus için tekrar canlandırmak istedim
Bu gibi durumlarda görevsizlik kararı verilmesi neticesinde dosya sulh veya asliye hukuk mahkemelerine gönderilmektedir. Ama bundan sonra dava genel hükümlere tabi olduğundan BK nda düzenlenmemiş olan kıdem ve ihbar tazminatı bu mahkemelerde nasıl istenecektir?
Herkese iyi çalışmalar.

Dosya sulh veya asliye hukuk mahkemesine geldikten sonra çekişme Borçlar Kanunu'nun hizmet akdine ilişkin hükümlerine göre çözümlenecektir.

Bu halde Borçlar Kanunu'nun ihbar sürelerine ilişkin 340 vd maddeleri ile kıdem tazminatı benzeri tazminat için 345. maddesi uygulanacaktır.

konu soğumuş olsa da, görevsizlik kararı verilip dosya sulh veya asliye hukuk mahkemesinin önüne geldiğinde konu BK'ya göre çözülecekse bunun pratik faydası ne olacaktır?? ispat hukuku yönünden ve tazminat miktarı açısından değişiklikler mi ortaya çıkacak..

Dava iş mahkemesinde görülürse işçi 4857 sayılı İş Kanunu'nda tanınan hakları talep edebilecek. Yok eğer sulh/asliye hukuk mahkemesinde görülürse hizmetli Borçlar Kanunu'nda yer alan hakları talep edecek.

Haklar bakımından iki kanun arasında nasıl bir fark derseniz tez konusu olur.

İspat hukuku bakımından doğacak farklılıklar da cabası.

Çalışma ilişkisinin İş Kanunu kapsamından çıkıp B.K. nu kapsamına girmesi çalışanın pekçok hakkını yitirmesine yol açıyor. Öncelikle kıdem tazminatı B.K. nun da düzenenmediğinden verilemiyor. İhbar tazminatı en çok 2 hafta ile sınırlı, fazla çalışma süreleri ile tatil ücretleri B.K. nunda düzenleme olmadığından normal çalışma ücreti üzerinden hesaplanıyor.