tıbbi müdahaleden doğan cezai ve hukuki sorumluluk

Devlet hastahanesinde görevli doktor , müvekkilimi menisküs teşhisiyle ve atroskopi yöntemiyle ameliyat etmiştir. Ameliyattan kısa bir süre sonra müvekkilimin sol bacağında damar tıkanıklığı oluşmuştur. Doktorun uzun süre hasta ile ilgilenmemiştir saatler sonra bir üniversite hastahanesine ve tanıdığı bir kalp damar uzmanına sevk etmştir. Burada hastaya sırasıyla açık damar ameliyatı , anjiyo ve baypass yapılmış ancak damarlar açılamamıştır. Bu arada hasta hastahane enfksiyonu kapmıştır. Tahminen 2 ay sonra hastaya chopart amputasyonu uygulanmıştır. SORULARIM;
1)tTazminat davasının geleceği açısından ceza davası yoluna gidilmesi faydalı olur mu olmaz mı?
2)Maddi ve manevi tazminat davasının hangi meblalar üzerinden açılması gerekir?
3)Davada doktorla birlikte idarenin de hasım gösterilmesi gerekir mi?
4)Davanın doktora karşı ve idareye karşı aynı mahkemeye mi yoksa ayrı ayrı mı açılmalıdır?(Adli-İdari yargını görevli olması açısından)
5)Hastanın kendisi ile birlikte eşi, çocukları,anne ve babası ile kardeşleri manevi tazminat talebinde bulunabilir mi?

selamlar;
sizin bir kaç sorunuz ile ilgili sanırım cevap verebilirim;
öncelikle davanın kanaatimce idareye karşı açılması gerekir. nitekim, görev sırasında ve görevi ile ilgili bir kusur söz konusudur. bu anlamda, hizmet kusuru sebebi ile sağlık bakanlığını hasım göstermeniz gerekir.(idare daha sonra rücü hakkını kullanacaktır). dava idare mahkemesinde açılır.
ceza davası açmanız idari davada bekletici mesele yapılabilir veya iki dosya ayrı ayrı da yürütülebilir. buna ceza mahkemesi karar verecektir. ama kanaatimce bekletici mesele yapılacaktır. nitekim eğer doktorun bir kusuru söz konusu ise hizmet kusuru da var dermektir.
manevi tazminat davasını manevi açıdan zarar görmüş her yakını açabilir. maddi tazminatı da kendisi ile birlikte bakmakla yükümlü olduğu kimseler de açabilir. ancak meblağlar noktasında somut olayda siz taktir edeceksiniz.
saygılarımla.

Sayın hukukcu_35,

Anayasanın 129. maddesine göre: “Memurlar ve diğer kamu görevlilerinin yetkilerini kullanırken işledikleri kusurlardan doğan tazminat davaları, kendilerine rücu edilmek kaydıyla ve kanunun gösterdiği şekil ve şartlara uygun olarak, ancak idare aleyhine açılabilir.”
657 Sayılı Devlet Memurları Kanununun 13. maddesine göre de: “Kişiler kamu hukukuna tabi görevlerle ilgili olarak uğradıkları zararlardan dolayı bu görevleri yerine getiren personel aleyhine değil, ilgili kurum aleyhine dava açarlar”.
Bu maddelere göre şayet doktorun hizmet kusuru olduğunu düşünmekte iseniz ve hizmet kusurundan dolayı dava ikame edeceksiniz o zaman Sağlık Bakanlığı na karşı İdare Mahkemesinde dava açmanız gerekmektedir.

Fakat Anayasa'nın 125/son fıkrasında "İdare, kendi eylem ve işlemlerinden doğan zararı ödemekle yükümlüdür” der. Doktorun kişisel eylem ve davranışları idari eylem ve işlem sayılmaz. Böylece doktorun kişisel kusuru (mes: meslekte acemiliği) varsa davayı adli yargıda ve doktora karşı açmanız gerekmektedir.

Özellikle şayet doktorun şahsi kusuru olduğunu düşünüyorsanız ve bu sebeple dava ikame edecekseniz Ceza Davası açmanızda oldukça fayda vardır. Hatta ceza davası açılması durumunda doktorun şahsi kusuru olup olmadığı da ayrıca ve açıkça netlik kazanacaktır.

Sayın qendal21 in de dediği gibi tazminat miktarlarını dava ikame ederken siz belirleyeceksiniz; fakat manevi tazminat miktarını daha sonra arttıramayacağınızı ve maddi tazminatta da fazlaya dair haklarınızı saklı tutabileceğinizi göz önüne almakta elbette ki fayda vardır kanaatindeyim.

Saygılarımla….

Alıntı: Yazan Av.Nevra Öksüz ...Fakat Anayasa'nın 125/son fıkrasında "İdare, kendi eylem ve işlemlerinden doğan zararı ödemekle yükümlüdür” der. Doktorun kişisel eylem ve davranışları idari eylem ve işlem sayılmaz. Böylece doktorun kişisel kusuru (mes: meslekte acemiliği) varsa davayı adli yargıda ve doktora karşı açmanız gerekmektedir...

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 01.02.2012 tarihli kararı ile kabulü:

Alıntı: ...bugüne kadarki uygulamada, kamu personelinin mali sorumluluğunu çözmek İçin "hizmet kusuru" ve "kişisel kusur" ayrımına gidilmiş olmasının yerinde olmadığı, zira yasada böyle bir unsur bulunmayıp; bunun tamamen idare ile memur arasında görülecek rücu davasının sorunu olduğu; öte yandan, Anayasa'nın 129/5 maddesinde sayılan görevlinin görevini yerine getirirken veya yetkilerini kullanırken kasten islediği eylemin bu koruma altına girip girmeyeceğine ilişkin olarak da, yasanın "kusur" ifadesi kullanması karşısında eylemin kasten veya ihmalen işlenmesine bakılmaksızın idarenin sorumluluğuyla güvence altına alındığı, ceza mahkemesinde yargılanmasının hatta ceza almasının dahi öneminin bulunmadığı, bunun da ancak rücu davasında dikkate alınacağı; sonuçta, memur ve kamu görevlisinin görevi sırasında hizmet araçlarını kullanarak yaptığı eylem ve işlemlerine ilişkin kişisel kusurunun kasti suç niteliği taşısa bile hizmet kusuru oluşturacağı bu nedenle açılacak davanın idare aleyhine açılması gerektiği; görev yapılan yerde dahi olsa memur ve kamu görevlisinin yaptığı iş ile ilgisi olmayan eylemlerin varlığı halinde ise bu eylemden memurun kişisel olarak sorumlu tutulacağı, bu nedenle açılacak davaların da ancak adli yargıda ve kamu görevlisi veya memur aleyhine açılabileceği, ilke olarak oyçokluğu ile kabul edilmiştir...

şeklindedir:
http://www.turkhukuksitesi.com/serh.php?did=14142

Saygılar...

Alıntı: "hizmet kusuru" ve "kişisel kusur" ayrımına gidilmiş olmasının yerinde olmadığı, zira yasada böyle bir unsur bulunmayıp

Doktrinde ve şimdiye kadar ki yargı uygulamasında istikrarlı bir şekilde yapılan bu ayrımın reddedilmesi acaba ne kadar doğru? Kanunda kişisel kusur- hizmet kusuru ayrımının yapılmaması bu ayrıma gitmeye engel midir?

İşkence yapan polisin ya da gelen hastaya müdahale etmeyerek kolunun kesilmesine neden olan doktorun ya da kötüniyet ve amaçla başkasına zarar veren kamu görelisinin hukuki sorumluluğu neden doğmasın?

Alıntı: Memurlar ve diğer kamu görevlilerinin yetkilerini kullanırken işledikleri kusurlardan doğan tazminat davaları, kendilerine rücu edilmek kaydıyla ve kanunun gösterdiği şekil ve şartlara uygun olarak, ancak idare aleyhine açılabilir.

Anayasa davalar ancak idare aleyhine açılabilir derken aynı zamanda kamu görevlisinin yetkilerini kullanırken şartını da getirmiştir. Böylece işkence yapan polis yetkisi dışında davrandığı için, müdahalede bulunmayan doktor herhangi bir yetki kullanımında bulunmadığı için hukuki sorumluluğuna gidilebilecektir. Buradaki polisin ya da doktorun kusuru salt kendi ile alakalı kişisel kusuru değil midir?

Ayrıca Yargıtayda

Alıntı: görev yapılan yerde dahi olsa memur ve kamu görevlisinin yaptığı iş ile ilgisi olmayan eylemlerin varlığı halinde ise bu eylemden memurun kişisel olarak sorumlu tutulacağı

ifadesini kullanarak kendi de kişisel kusur hizmet kusuru ayrımına yakın bir ayrım kullanmamış mıdır?

Doğrusu ben bu kararı doğru bulmuyorum.

selamlar;
HGK'nın kararı bence yerindedir. Nitekim, öncelikle söz konusu karar hizmet kusuru ve kişisel kusur gibi bolca tartışılan bir kavram kargaşasından bizi ve vatandaşları kurtarmıştır. Ayrıca içtihat, kanımca, idarenin kusursuz sorumluluk ilkesine de uygun düşmektedir. Eskiden bir doktorun acemliği sonucu oluşan zarar kişisel kusur sayılıyor ve idarenin sorumluluğuna gidilemiyordu. Ancak idarenin acami bir doktoru işe alarak ve tecrübe kazanmasına fırsat vermeden bir taşra hastanesine ataması istenmeyen sonuçlarıda beraberinde getirebilmektedir. Bu durumda idarenin sorumluluğundan söz edilememesi hak kaybına uğrayanlar için bir ayrıca haksızlık teşkil etmektedir.
Bu şekilde karar hem kavram kargaşalığını önleme (bir rucu durumunun idare ve memur arasındaki iç ilişki olacağı ve bu sebeple vatandaşı ilgilendirmeyeceği)hem de idarenin kusursuz da olsa sorumluluğunun bulunması ilkesi açısından hukuki ve vatandaşı koruyucu niteliktedir.
saygılarımla.

Zarar gören kişinin kamu görevlisine adli yargıda dava açabilmesi, idare aleyhine kamu hukuku ilkelerine göre dava açmasına engel olmamalıdır. Aslında hizmet dolayısıyla işlenmiş kişisel kusurlardan hem idare hem kamu görevlisi sorumludur. Bu durum doktrinde sorumlulukların birleşmesi ilkesi olarak adlandırılıyor. Ancak sorumluluklarının birleşmesi hem idareden hem de kamu göevlisinden ayrı ayrı tazminat almak anlamına da gelmiyor. Kişiye bir tercih imkanı sağlanmış olup ister kamu görevlisine istere de idare aleyhine dava açmakta bir tercih imkanı sağlıyor. Ayrıca kamu görevlisinden tazmin edilemeyen zarar miktarı idareden tazmin edilebilir.

Özellikle manevi tazminat davalarında benimsediğim ceza görüşünde, zarar verenin malvarlığının azalması ile zarara uğrayanın öç alma duygusu yatışmakta ve ruhsal bir rahatlığa kavuşmaktadır. Bir nevi zarar gören yararına kişi cezalandırılmaktadır. Bu ayrımın kaldırılması ile manevi tazminatın bu işlevi, rücu mekanizmasındaki aksaklıklarda düşünülecek olursa, ortadan kalkmaktadır.