(Karar Tarihi : 09.06.1997)

"Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Asliye 8. Ticaret Mahkemesince verilen 27.11.1996 tarih ve 484-535 E-K sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

Davacı vekili, davalı ile yapılan sözleşme uyarınca iş yerinde müvekkilinin pazarladığı ürünlerin dışında başka bira satmamayı taahhüt ettiği halde, yapılan tespitte sözleşmeyi ihlal ettiğinin saptandığını ileri sürerek, 250.000.000 TL karşılıksız nakit yardımının reeskont faizi. 15000 USD cezai şartın da döviz faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, toplanan delilere ve dosya kapsamına göre, davalının protokole aykırı olarak davacı ürünleri dışında başka marka da bira sattığı, 250.000.000 TL karşılıksız yardım alıp, sözleşmeye aykırılık halinde bunu iade etmeyi ve 15.000 USD cezai şart ödemeyi taahhüt ettiği; ancak sözleşmenin büfe olarak imzalandığı, bu suretle cezai şartta tenkis yapılabileceği yaklaşık 5000 USD ye tekabül ettiği gerekçesiyle, 250.000.000. TL nin 28.11.1995 dava tarihinden itibaren %57 ve değişen oranlarda, takdiren 5000 USD cezai şartın da %4,5 faiziyle davalıdan tahsiline, fazla istemin reddine karar verilmiştir. Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.

TTK m.24 hükmüne göre, tacirin borçlu olduğu cezai şartın tenkisini istemesi mümkün değildir. Kaldı ki, taraflar arasında düzenlenen sözleşmenin 8. maddesinde, yapılan protokol tacirler arasında aktedilen ticari bir sözleşmedir, ileride veya ihtilaf halinde cezai şarttan indirim yapılmasının istenemeyeceğini kabul etmişlerdir.

Davalının tacir olmadığını ileri sürmediği, cezai şartın indirilmesi konusunda da bir talebi olmadığı gibi cezai şartın ekonomik yıkıntıya neden olacak ağır ve yüksek olduğu da davalı tarafça savunulmamıştır.

Mahkemece, yukarıda açıklanan hususlar dikkate alınmadan yazılı olduğu şekilde cezanın tenkisi yoluna gidilerek hüküm kurulması doğru görülmemiş ve kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.

KARAR : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA. ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 09.06.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi."

İlgili Mevzuat Hükmü : Türk Ticaret Kanunu MADDE 24 :4. ÜCRET VE CEZANIN TENKİSİ:

       Tacir sıfatını haiz bir borçlu, Borçlar Kanununun 104 üncü maddesinin 2 nci fıkrasiyle 161 inci maddesinin 3 üncü fıkrasında ve 409 uncu maddesinde yazılı hallerde, fahiş olduğu iddiasiyle bir ücret veya cezanın indirilmesini mahkemeden istiyemez.

Şerh Son Güncelleme: 02-11-2010