(Karar Tarihi : 25.09.2007)

Mahalli mahkemece verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine, bu işle ilgili dosya mahallinden Daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:

Alacaklı vekili tarafından (B___5. Asliye Hukuk Mahkemesi)'nin 2000/210 esas, 2004/34 karar sayılı 12.02.2004 karar tarihli ilamına dayalı olarak ilamlı icra takibine geçildiği ve borçluya örnek 4-5 nolu icra emri tebliğ edildiği anlaşılmıştır.

Yargıtay Onbeşinci Hukuk Dairesi'nin 2005/4522-4815 sayılı 21.09.2005 tarihli ilamı ile, davalının (borçlunun) sair temyiz itirazlarının reddedilerek, ilamın borçlu yararına kısmen bozulduğu, B____5.Asliye Hukuk Mahkemesi'nce de bozma ilamı doğrultusunda ilamın bozma kapsamı dışında kalan hüküm bölümlerinin 02.11.2005 tarihinde kesinleştiğinin 20.02.2007 tarihinde ilama şerh verildiği anlaşılmaktadır.

Açık bir onama hükmü bulunmasa dahi taleplerden biri veya daha fazlası hakkındaki yerel mahkeme kararına ilişkin temyiz itirazları Yargıtay'ca ret edilmiş ve böylece kararın o bölümü bozma kapsamı dışında bırakılmış ise, ret edilen temyiz itirazlarının bulunduğu karar bölümü onanmış sayılır. (Prof. Dr. Baki Kuru, Hukuk Muhakemeleri Usulü, 4. Baskı, 1984, Cilt 4, sahife 3421) (HGK. 25.03.1992 tarih ve 1992/2-121 E., 1992/197 K.) (HGK. 23.10.2002 tarih ve 2002/11-633 E., 2002/847 K.)

Somut olayda, hükmün bozma kapsamı dışında kalan ve kesinleşen bölümleri icra takibine konu edildiğine göre, mahkemece şikayetin reddi yerine yazılı gerekçe ile takibin ve icra emrinin iptali yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.

KARAR : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK. 366 ve HUMK.nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 25.09.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.

İlgili Mevzuat Hükmü : (Eski) Hukuk Usulu Muhakemeleri Kanunu - Mülga MADDE 436 :(DEĞİŞİK MADDE RGT: 07.10.2004 RG NO: 25606 KANUN NO: 5236/16) (YÜRÜRL. TARH.: 01.06.2005)
Yargıtay, onama kararında, onadığı kararın hukuk kurallarına uygunluk gerekçesini göstermek zorundadır.

Temyiz olunan kararın, esas yönünden kanuna uygun olup da kanunun olaya uygulanmasında hata edilmiş olmasından dolayı bozulması gerektiği ve kanuna uymayan husus hakkında yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde Yargıtay, kararı düzelterek onayabilir. Esas yönünden kanuna uygun olmayan kararlar ile hâkimin takdir yetkisi kapsamında karara bağladığı edalar hakkında bu fıkra hükmü uygulanmaz. (Değişik madde 6217 sayılı 31.3.2011 tarihli kanun madde 29)

Tarafların kimliklerine ait yanlışlıklarla, yazı, hesap veya diğer açık ifade yanlışlıkları hakkında da bu hüküm uygulanır.

Karar, usule ve kanuna uygun olup da gösterilen gerekçe doğru bulunmazsa, gerekçe değiştirilerek ve düzeltilerek onanır.

Şerh Son Güncelleme: 20-10-2010