(Karar Tarihi : 15.07.2009)

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasındaki "maddi ve manevi tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda;İstanbul 2. Tüketici Mahkemesince davanın kısmen kabul, kısmen reddine dair verilen 28.2.2007 gün ve 2004/5273 E.2007/79 K. sayılı kararın incelenmesi taraflarca istenilmesi üzerine, Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 27.3.2008 gün ve 2007/7991-2008/4172 sayılı ilamı ile,
(...1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.

2- Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, hatalı üretim nedeniyle uğranılan zararın tazminine ilişkindir. Mahkemece, dava kısmen kabul edilmiş; kararı taraflar temyiz etmişlerdir.

Davacı, davalı tarafından üretilen ve cam kavanozda satışa sunulan bezelye konservesinden salyangoz çıktığını, hijyenden yoksun ürün nedeniyle psikolojik rahatsızlık geçirdiğinden manevi, ayrıca ürün içindeki salyangozun tespiti için yapılan gerekli işlemler nedeniyle harcadığı masraflar karşılığı olarak da maddi tazminat istemiştir. Mahkeme, maddi tazminat belgelenemediğinden bu kaleme ilişkin talebi reddetmiş, manevi tazminat istemini ise kısmen kabul etmiştir.

Davacı her ne kadar tazminata esas zararını belgelendirememişse de, ortada maddi bir takım harcamaları gerektiren eylemler bulunduğu ve maddi zararın olduğu açıktır. Şu durumda mahkemece gerekirse Borçlar Kanunu 42/2. maddesine göre zarar belirlenerek hüküm altına alınması gerekirken, ispatlanamadığı gerekçesiyle bu kalem istemin reddi usul ve yasaya aykırı görüldüğünden kararın bozulması gerekmiştir.

3- Davalının temyiz itirazlarına gelince; davacı, aldığı konservede salyangoz bulunduğundan manevi zarara uğradığını belirterek manevi tazminat istemiş; mahkeme, her ne kadar ürün tüketilmemiş ve zarar görülmemiş ise de, gıda sektöründe çalışan davalının insan sağlığını önde tutması ve olumsuzlukları önleyici tedbirleri alması gerektiğinden bahisle manevi tazminata hükmetmiştir.

Manevi zarar, kişilik değerlerinde oluşan objektif bir eksilmedir. Duyulan acı, çekilen ızdırap manevi zarar değil onun görüntüsü olarak ortaya çıkabilir. Acı ve elemin manevi zarar olarak nitelendirilmesi sonucu, tüzel kişileri ve bilinçsizleri öte yönden acılarını içlerinde gizleyenleri tazminat isteme haklarından yoksun bırakmamak için yasalar manevi tazminat verilebilecek olguları sınırlamıştır. Bunlar, kişinin ve ailenin onur ve saygınlığına yönelik suçlar, kişilik değerlerinin zedelenmesi, isme saldırı, nisan bozulması, evlenmenin feshi, bedensel zarar ve öldürme ile kişilik haklarının zedelenmesidir. Somut olayda davacı tarafından ürün tüketilerek oluşmuş bir zarar bulunmadığı gibi manevi tazminatı gerektirir yukarıda sayılan durumlar da yoktur. Bu nedenle davacının manevi tazminat isteminin tümden reddi gerekirken kısmen kabulü doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Davalı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Uyuşmazlık davacı lehine manevi tazminata hükmedilip hükmedilemeyeceği noktasındadır.

Özel Daire bozma ilamında da belirtildiği üzere; davacı, içinde salyangoz bulunduğunu fark ettiği bezelye konservesini tüketmemiştir.

Hal böyle olunca, davacının kişilik değerleri yönünden bir eksilme olduğundan ve doğmuş bir zararın varlığından sözedilemez. Mahkemece, Özel Dairenin bozma ilamına uyulması gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

KARAR : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 15.7.2009 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

İlgili Mevzuat Hükmü : Borçlar Kanunu (Eski) MADDE 42 :Zararı ispat etmek müddeiye düşer, zararın hakikî miktarını ispat etmek mümkün olmadığı takdirde hâkim, halin mutat cereyanını ve mutazarrır olan tarafın yaptığı tedbirleri nazara alarak onu adalete tevfikan tâyin eder.

Şerh Son Güncelleme: 04-09-2010