(Karar Tarihi : 12.02.1998)

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.

Karar: Davacı, davalı ile evli olduğunu fakat ayrı yaşadıklarını Müşterek çocuklarının nezdinde olduğunu bakamadığını ileri sürerek çocuğun babaya teslimine karar verilmesini istemiştir.

Mahkemece istek yerinde görülerek müşterek çocuğun babaya teslimine karar verilmiştir. Mahkeme kararı kesinleşmeden mahkeme davadan el çektikten sonra davacı davadan feragat ettiğini ileri sürerek bu yolda bir karar verilebilmesi için kararı temyiz etmiştir. Mahkeme kararın niteliği itibariyle temyize tabi olmadığından bahisle temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir. Bu kararda süresinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Kanunda kesin olduğu açıkça belirtilmeyen yada Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde gösterilen kesinlik sınırı içinde kalmayan bütün mahkeme kararları temyize tabidir. O halde mahkemenin usul ve yasaya aykırı olan temyiz dilekçesinin reddine dair 12.12.1997 günlü kararın bozulması gerekir.

KARAR : Yukarıda açıklanan nedenle mahkemenin 12.12.1997 günlü kararının BOZULMASINA, sair temyiz sebeplerinin incelenmesine oybirliği ile karar verildi. İncelemeye devam edildi.

Medeni Kanunun 261,272,273 ve devamı maddelerinde çocuğun korunması hakime resen gerekli tedbirleri alma görevi verilmiştir. Çocuğun bedeni ve fikri gelişmesinin tehlikeye düştüğü yönünde ilgili mahkemeye bir başvuru olduğunda, başvuruyu yapan isteğinden feragat etse dahi feragat sebebiyle isteğin reddine karar verilemez. Hakimin resen gerekli incelemeleri yaparak çocuk yararına olan en uygun kararı almalıdır.

Yerleşmiş Yargısal kararlara göre anne bakım ve şefkatine muhtaç yastaki çocuğun engeli yoksa annenin velayetine verilmesi yönündedir.

Baba çocuğun beslenme ve barınma giderlerini vermiyorsa hakimden bu yolda tedbir alması ve karar vermesi her zaman istenebilir. Annenin ya da babanın çocuğu terk etmeleri mümkün olamaz. Tarafların müşterek çocukları B____ T ____ 25.7.1994 doğumludur. Anne bakım ve şefkatine muhtaç çağdadır. Baba ise Jandarma Ast Subayıdır. Davacı maddi imkansızlığı sebebiyle çocuğun baba nezdinde kalmasını istemektedir. Bu durum çocuğun babaya teslimine neden olamaz. Çocuğun anadan alınmasını gerekecek bir olgu ortada bulunmadığına göre davanın reddi gerektiğinin düşünülmemesi doğru değildir.

Kabule göre de anne ile çocuk arasında şahsi ilişki kurulmaması da yasaya aykırıdır.

NETİCE : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine oybirliği ile karar verildi. 12.2.1998

İlgili Mevzuat Hükmü : Türk Medeni Kanunu MADDE 336 :Evlilik devam ettiği sürece ana ve baba velayeti birlikte kullanırlar.

Ortak hayata son verilmiş veya ayrılık hali gerçekleşmişse hakim, velayeti eşlerden birine verebilir.

Velayet, ana ve babadan birinin ölümü halinde sağ kalana, boşanmada ise çocuk kendisine bırakılan tarafa aittir.

Gerekçesi için Bkz.

Şerh Son Güncelleme: 19-08-2017