(Karar Tarihi : 09.12.2015)

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, süre bitimi ve konut ihtiyacı nedeniyle tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmesi üzerine hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece taktir edilerek karar verilmiş olmasına ve taktirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin konut ihtiyacı nedeniyle tahliyeye ilişkin temyiz ve itirazları yerinde değildir.

2-Davalı vekilinin süre bitimi nedeniyle tahliyeye yönelik temyiz itirazlarına gelince;
6098 Sayılı Türk Borçlar Kanun'unun 347/1.maddesi hükmüne göre konut ve çatılı işyeri kiralarında kiraya veren sözleşme süresinin bitimine dayanarak sözleşmeyi sona erdiremez. Ancak, on yıllık uzama süresi sonunda kiraya veren, bu süreyi izleyen her uzama yılının bitiminde en az üç ay önce bildirimde bulunmak koşuluyla herhangi bir sebep göstermeksizin sözleşmeye son verebilir.

6101 Sayılı Türk Borçlar Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun Geçici 2.maddesi uyarınca, bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce TBK.nun 347.maddesinin birinci fıkrasının son cümlesinde öngörülen kira sözleşmelerinden 10 yıllık uzama süresi dolmamış olmakla birlikte geri kalan süre beş yıldan daha kısa olanlar hakkında yürürlüğe girdiği tarihten itibaren beş yıl, on yıllık uzama süresi dolmuş olanlar hakkında da yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 2 yıl sonra uygulanacağı öngörülmüştür.

Olayımıza gelince; Davacı vekili, dava dilekçesinde, davalıya 01.08.2001 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesi ile konut niteliğindeki taşınmazın davalıya kiralandığını, kira ilişkisinin 13 yıldır devam ettiğini, müvekkilinin oturduğu konutun yıkım kararı nedeniyle tahliye etmesi gerektiğinden konut ihtiyacının bulunduğunu, bu nedenle akdin yenilenmeyeceğine ilişkin 09.04.2014 tarihli ihtar gönderildiğini belirterek kiralananın tahliyesine karar verilmesini talep etmiştir.

Davalı vekili, kira kontratını imzalayan kişi itibariyle davacıların aktif dava ehliyetinin bulunmadığını ve davacının yıkıma ilişkin iddiasının doğru olmadığını 10 yıllık uzama süresinin de tamamlanmadığını bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

Taraflar arasında uyuşmazlık konusu olmayan 01.08.2001 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesi ile davalıya kiralanan konut niteliğinde olup, dosyadaki mevcut bilgi ve belgelerden kiralananın 6098 Sayılı TBK.nun konut ve çatılı işyeri hükümlerine tabi olduğu, genel hükümlere tabi bir yer olmadığı anlaşılmıştır. Sözleşmenin 10 yıllık uzama süresi 01.08.2012 tarihinde dolmuş olup, TBK.nun yürürlüğe girdiği tarih itibariyle 10 yıllık uzama süresinin dolmadığı anlaşılmaktadır. 6101 Sayılı Türk Borçlar Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun Geçici 2.maddesi uyarınca, bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce TBK.nun 347.maddesinin birinci fıkrasının son cümlesinde öngörülen kira sözleşmelerinden 10 yıllık uzama süresi dolmamış olmakla birlikte geri kalan süre beş yıldan daha kısa olanlar hakkında yürürlüğe girdiği tarihten itibaren beş yıl sonra uygulanacağı belirtildiğinden davanın açıldığı 06.08.2014 tarihi itibariyle Türk Borçlar Kanununun 347. maddesinin son cümlesinin henüz uygulanması olanağı bulunmadığından istemin reddine karar verilmesi gerekirken tahliye kararı verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.

KARAR : Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekinin temyiz itirazlarının reddine ve hükmün konut ihtiyacı nedeniyle açılan tahliye davasının kabulüne ilişkin bölümünün ONANMASINA, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin süre bitimi nedeniyle tahliyeye ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün süre bitimi nedeniyle tahliyeye ilişkin bölümünün BOZULMASINA, onanan kısım için aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenden alınmasına, 09.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

İlgili Mevzuat Hükmü : Türk Borçlar Kanunu (Yeni) MADDE 347 :Konut ve çatılı işyeri kiralarında kiracı, belirli süreli sözleşmelerin süresinin bitiminden en az onbeş gün önce bildirimde bulunmadıkça, sözleşme aynı koşullarla bir yıl için uzatılmış sayılır. Kiraya veren, sözleşme süresinin bitimine dayanarak sözleşmeyi sona erdiremez. Ancak, on yıllık uzama süresi sonunda kiraya veren, bu süreyi izleyen her uzama yılının bitiminden en az üç ay önce bildirimde bulunmak koşuluyla, herhangi bir sebep göstermeksizin sözleşmeye son verebilir.

Belirsiz süreli kira sözleşmelerinde, kiracı her zaman, kiraya veren ise kiranın başlangıcından on yıl geçtikten sonra, genel hükümlere göre fesih bildirimiyle sözleşmeyi sona erdirebilirler.

Genel hükümlere göre fesih hakkının kullanılabileceği durumlarda, kiraya veren veya kiracı sözleşmeyi sona erdirebilir.

* 6101 sayılı Türk Borçlar Kanununun Yürürlüğü Ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un Geçici 2. maddesi gereğince; "Türk Borçlar Kanununun yürürlüğe girmesinden sonra bu fiil ve işlemlere ilişkin olarak gerçekleşecek temerrüt, sona erme ve tasfiye, Türk Borçlar Kanunu hükümlerine tabidir" hükmü bir defaya mahsus olmak üzere, 6101 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesinden önce Türk Borçlar Kanununun 347. maddesinin birinci fıkrasının son cümlesinde öngörülen kira sözleşmelerinden on yıllık uzama süresi dolmamış olmakla birlikte geri kalan süre beş yıldan daha kısa olanlar hakkında, yürürlüğe girdiği tarihten itibaren beş yıl; on yıllık uzama süresi dolmuş olanlar hakkında da yürürlüğe girdiği tarihten itibaren iki yıl sonra uygulanır.

Şerh Son Güncelleme: 09-06-2016